Þegar ég kom til starfa hér í byrjun maí sem nýdoktor í eins árs verkefni (með möguleika á framlengingu um eitt ár í viðbót), kannski á fyrsta degi, eða gæti verið seinni, þar sem við stóðum í biðröð í hádeginu spurði einn samstarfsmaður mig að einhverju (man ekki hvað), sem annar svaraði (við hana): „Hann er giftur og á tvö börn á Indlandi“. Aðspurður af þeim fyrsta sagði ég ekki svo ég viti til og að þú myndir líklega heyra margt svona um mig og flest ættirðu ekki að trúa. En hann krafðist þess að ég væri gift og ætti tvö börn á Indlandi.
Ég þekkti hvorugt þeirra auðvitað. Fram að þeim tíma vissi ég ekki einu sinni nöfnin þeirra. En ég var ekki hissa á fullyrðingunni. Ég hef heyrt slíkt (og margs konar) hvísl um mig innan míns heyrnarsviðs og hef óbeint komist að mörgum öðrum.
Engu að síður vakti krafan um kröfuna mig til að velta fyrir mér. Kannski var verið að rugla mér í því að vera einhver annar. Í ferð minni til Parísar, með Air India fluginu, höfðu þeir sýnt myndina Peepli Live!, sem ég hafði séð í flugvélinni í fyrsta skipti. Getur verið að mér hafi verið skakkt fyrir aðalpersónuna í myndinni?
Ég hafði heyrt aðra manneskju segja fyrri leigusala mínum að ég væri „geðsjúklingur“. Tvisvar. Engin mistök. Það þarf varla að taka það fram að ég þekkti þennan mann ekki og var aðeins kominn til Parísar fyrir degi síðan.
Hluti af aðdráttarafl þessu starfi var að það innihélt almannatryggingar og sjúkratryggingar. Almannatryggingar eru ekki til á Indlandi. Þegar ég nefni við fólk að þetta væri hægt að gera landinu og þjóðinni til heilla þá bregðast það við eins og ég sé með vitlausa tillögu. Ekki er heldur nein lögboðin heilsugæsluáætlun. Ég var aldrei með almennilega sjúkratryggingu. Ekkert af lækniskostnaði mínum (mjög hófleg upphæð miðað við aldur minn, ef miðað er við hvern einasta kostnað) var greiddur með sjúkratryggingu (eða annarri tryggingu). Þetta er eitthvað sem ég á sameiginlegt með yfirgnæfandi meirihluta Indverja. Ekkert sérstakt.
Núna voru líkurnar á því að ég nýtti mér almannatryggingar í tímabundnu starfi frekar litlar. Svipað fyrir sjúkratryggingar, en um það getur þú aldrei verið viss. Samt hef ég aðeins farið örfáum sinnum til læknis á síðustu tíu árum eða svo og var síðast lagður inn á sjúkrahús (í dag) fyrir meira en einum og hálfum áratug.
Ástæðan fyrir því að þetta var aðdráttarafl var sú að mig langaði að vita hvernig það er að hafa almannatryggingar og heilsugæslu. Enda hef ég verið að lesa svo mikið um árásirnar á það í Bandaríkjunum og í Evrópu og jafnvel tjáð mig um það. Væri ekki gott að upplifa raunveruleikann, þótt í smá stund.
Talandi um stuttan tíma, það eru nú þegar tæpir fimm mánuðir í samninginn minn og umsókn minni um almannatryggingar var nýlega hafnað á þeim forsendum að ég hefði ekki lagt fram vottorð um hjúskaparstöðu (d'etat civil). Þetta skjal er, eftir því sem ég best veit, og eftir því sem mér hefur verið sagt af þeim sem ættu að vita, ekki krafist í þessu skyni.
Málið verður vonandi leyst, en þetta skjal er eitt sem ég hef verið spurður um í fyrsta skipti og það virðist sem ég gæti þurft að hugsa um að fá það.
Ég man auðvitað ekki eftir því að hafa gift mig. Ég man ekki eftir því að þetta hafi gerst í draumi. En svo man maður ekki alltaf drauma sína, er það? Það er vísindaleg staðreynd að við gleymum flestum draumum sem við höfum, fljótlega eftir að við vöknum.
Svo hvað ef þetta gerðist í draumi, sem ég hef gleymt? Kannski skiptir það máli. Þú veist aldrei. Lögin og reglurnar og reglurnar breytast svo hratt þessa dagana (svo ekki sé minnst á að þau séu endurtúlkuð) að allt er mögulegt.
Eða var ég kannski með minnisskort? Hver veit?
Svo, þar sem ég lendi í sóttkví í dag (er það þakið?), ætla ég að reyna að fá þetta eina stöðuskírteini. Ef einhver hefur ástæðu til að segja að ég ætti ekki að gera það, og getur lagt fram sönnunargögn fyrir því (ég gæti þurft að leggja það fram, þú veist), talaðu núna eða þegiðu að eilífu.
Af hverju að nefna aldurinn hér? Hvaða máli skiptir það. Í ár á ég áður óþekktar tíu eða svo kveðjur á þessari dagsetningu. Allt af samfélagsvefsíðum (sem ég nota næstum allar aldrei, ég var nýbúinn að búa til aðgang á þeim af forvitni eða hvað sem er). Ekki frá einstaklingum á þessum netum, heldur frá vefsíðunum sjálfum. Vefsíður eru líka fólk, kannski?
Aðalatriðið er að persónuupplýsingarnar eru dreifðar svo langt og víða og eru aðgengilegar svo mörgum, hvað skiptir aldur máli í svo miklum smáatriðum.
Margt af því líklega af því tagi sem ég þekki ekki einu sinni sjálfur. Fólk virðist vita miklu meira um mig en ég.
Ég hef meira að segja heyrt hvíslað til dæmis um að ég sé drukkinn. Svo, þegar ég hugsaði, hvers vegna láta sögusagnirnar fara til spillis, keypti ég í dag mína fyrstu vínflösku, þó ég hafi engin áform um að drekka hana í dag.
(Þegar ég vistaði þessa færslu sýndi WordPress mér tilvitnun áður en hann bætti þessari og fyrri málsgreinum við færsluna og sagði „Ég er drykkjumaður með skrifvandamál“. Ég náði ekki nafni spekingsins sem sagði þetta. ).
Reyndar er ég drykkjumaður. Mikill drykkjumaður. Af vatni. Kannski er vatn með áfengisvandamál þessa dagana. Hver veit?
Svo að ítreka það sem þegar hefur verið sagt, gæti einhver sagt mér hvort ég sé gift (með tvö börn eða engin, eða fleiri, hver veit?), og ef já, vinsamlegast komdu með sönnunargögn fyrir því sama?
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja