Nu een Venezolaanse oppositieleider zichzelf tot president van het land heeft uitgeroepen en de regering-Trump een staatsgreep lijkt te steunen, stevent Venezuela af op een nieuwe crisisfase. En die crisis zou kunnen worden verergerd door het harde leiderschap bij de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS), de oudste en meest invloedrijke regionale organisatie ter wereld.
Luis Almagro, secretaris-generaal van de OAS, onlangs aangekondigd zijn bod voor nog een termijn van vijf jaar aan het roer van de organisatie. Dat zou een grote tegenslag zijn voor goed bestuur in de regio.
Gedurende zijn ambtsperiode heeft Almagro tegen veel van de basisprincipes en mandaten van de organisatie gehandeld en consequent de Amerikaanse belangen vertegenwoordigd boven die van haar buren, waarbij hij in het algemeen bondgenoten steunde en tegenstanders van de Amerikaanse regering strafte. In het bijzonder heeft hij actief gestreefd naar regimeverandering Venezuela.
Almagro vaak niet-onderbouwde claims tegen Venezuela en Cuba weerspiegelen de retoriek van gevaarlijke terroristen zoals Luis Posada Carriles. Zijn openlijke interventies in de interne politiek van landen hebben de diplomatieke vooruitgang bij het oplossen van controverses volledig ongedaan gemaakt, het continent verdeeld en zijn eigen Uruguayaanse politieke partij ertoe aangezet hem uit te zetten en te pleiten voor verwijdering van hem uit de leiding van de OAS.
Aanzetten tot corruptie en dictatuur
Bovendien wordt zijn eigen leiderschap geconfronteerd met ernstige beschuldigingen van corruptie in verband met het beheer van fondsen voor de belegerde anticorruptiemissie in Honduras.
Op een ongebruikelijke manier benoemde Almagro zichzelf tot hoofd bij verstek van de Missie ter ondersteuning van de strijd tegen corruptie en straffeloosheid in Honduras (MACCIH), waarbij de controle over de missie en de financiën in Washington behouden blijft. De MACCIH werd in 2015 opgericht onder druk van burgers en stond onder auspiciën van de OAS.
De hoofdvertegenwoordiger van de MACCIH, de voormalige Peruaanse premier Juan Jimenez Mayor, afgetreden uit frustratie in februari 2018, daarbij verwijzend naar een gebrek aan steun van Almagro, het intrekken van veiligheidsmaatregelen voor zijn team en een “pact van straffeloosheid” tussen Almagro en JOH.
Jiménez ook in het openbaar beschuldigde Almagro ervan mensen uit zijn omgeving tegen hoge salarissen in te huren, ondanks het feit dat de commissie in Honduras niet weet wat ze doen. Met tekenen van corruptie binnen de anticorruptiemissie van de OAS hebben de advocaten van MACCIH om een audit door de OEA-inspecteur-generaal verzocht. Hoewel de lidstaten het verzoek hebben ingediend, is er geen audit uitgevoerd.
De spanningen tussen Almagro en de anticorruptiecommissie liepen al maanden op. De MACCIH had onlangs een aantal grote onderzoeken op zich genomen, midden in een politieke crisis in het land. Sinds de staatsgreep van 2009 is Honduras van de ene crisis in de andere terechtgekomen. De natie heeft te lijden gehad onder een reeks van corruptieschandalen onder de regimes na de staatsgreep is de rechtsstaat verslechterd, evenals het staats- en crimineel geweld zijn gestegen, vaak hand in hand.
In november 2017 werd de Hondurese president Juan Orlando Hernandez herkozen in een stemming die als onwettig door de meerderheid van de de bevolking en veel deskundigen. Hoewel de OAS verklaard de verkiezingen in essentie te vies om te bellenDe Hondurese oppositie bekritiseerde de OAS voor het stilzwijgend steunen van de Amerikaanse ambassade bij het steunen van Hernandez (JOH), terwijl massale protesten hem opriepen af te treden en de regering strijdkrachten gedood minstens 16 demonstranten.
Begin 2018, toen het post-electorale conflict aanhield, bracht de MACCIH een corruptieplan aan het licht waarbij leden van het Hondurese congres betrokken waren. De zaak beweert dat wetgevers afgeluisterd honderdduizenden dollars aan overheidsgeld (in een land waar 25 procent van de bevolking leeft van $ 5.50 een dag of minder). De MACCIH heeft sindsdien verschillende soortgelijke zaken tegen corruptie bij de overheid ingediend, de laatste op 11 december. Toen de missie de corruptie aanviel, begon ze bedreigingen te ontvangen en stuitte ze op wat een lid, de Peruaanse aanklager Julio Arbizu, Dit betekent dat we onszelf en onze geliefden praktisch vergiftigen. “ernstige obstakels” voor haar werk rechtstreeks van Almagro.
A Evaluatie juni 2018 van de MACCIH door experts van de American University zijn het erover eens dat een groot deel van de schuld voor de obstakels en mislukkingen van de MACCIH rechtstreeks aan Almagro kan worden toegeschreven. De studie concludeert: “De politieke koers van de MACCIH heeft een verzwakte en verdeelde OAS aan het licht gebracht, geleid door een impulsieve en inconsistente secretaris-generaal.” Het rapport citeert een lid van de anti-corruptiecommissie die zegt dat Almagro “meer tijd besteedde aan het bespioneren van onze collega’s om aan Washington te rapporteren wat de burgemeester van Jimenez van plan was dan aan het werken aan wat we moesten doen.”
De beslissingen van Almagro om de Hondurese politieke crisis achter zich te laten en af te zien van de vervolging van corruptie en staatsmisdaden, waardoor zijn eigen missie wordt ondermijnd, hebben bijgedragen aan de uittocht van duizenden Hondurezen die hun toevlucht zoeken in de Verenigde Staten. Sinds de audit van zijn kantoor op verzoek van MACCIH-leden en donorlanden werd geblokkeerd, zijn de beschuldigingen tegen Almagro van misbruik van fondsen niet opgehelderd.
Het verdelen van het halfrond
De steun van Almagro aan de Hondurese leider die door zijn eigen volk als dictator wordt beschouwd, staat in schril contrast met zijn extreem agressieve campagne tegen Venezuela.
In een schokkende breuk met zijn diplomatiek mandaat, afgelopen september Almagro dreigde met militair ingrijpen om de regering van Maduro omver te werpen. Dit standpunt schendt het OAS-Handvest en de bestaansreden van de organisatie, verwoord in artikel 21: “Het grondgebied van een staat is onschendbaar; het mag niet het voorwerp zijn, zelfs niet tijdelijk, van een militaire bezetting of van andere gewelddadige maatregelen die door een andere staat worden genomen, direct of indirect, om welke reden dan ook.” Artikel 3 schrijft “respect voor de persoonlijkheid, soevereiniteit en onafhankelijkheid van staten” voor. Meer in het algemeen gaat de havikachtigheid van Almagro in tegen de talrijke organisatorische verplichtingen om conflicten op te lossen via diplomatie en vreedzame middelen.
De verklaring van Almagro veroorzaakte, hoewel niet onverwacht, een lawine van kritiek van diplomaten. Zijn eigen partij, het Brede Front van Uruguay, unaniem gestemd om hem uit te zetten, en de Uruguayaanse regering kondigde aan dat zij zich tegen zijn herverkiezing zal verzetten. Vervolgens zijn onmiddellijke herkenning van de leider van de Nationale Assemblée, Juan Guaidó, als ‘verantwoordelijke president’ van Venezuela, een staatsgreep die ook door de VS wordt gesteund Donald Trump, werpt gas op een crisis die gemakkelijk in geweld zou kunnen uitbarsten, net op het moment dat diplomatieke kanalen werden geopend.
De bevordering van interventie in samenwerking met de regering-Trump heeft voorzichtig een wig gedreven tussen naties en krachten op het halfrond. Almagro’s pogingen tot regimeverandering in Venezuela werden consequent gesteund door de Mexicaanse en Colombiaanse regeringen, maar de nieuwe Mexicaanse regering van Andrés Manuel Lopez Obrador besloot wijselijk niet de rol van Almagro-Trump lakei in de OAS te blijven spelen en onthouden van een verklaring van de meerderheid van de Lima-groep om de herverkiezing van Maduro niet te erkennen. Hoewel Almagro een nieuwe bondgenoot heeft gevonden in de neofascistische Braziliaanse regering van Jair Bolsonaro, zal die alliantie het gepolitiseerde karakter van zijn strategie alleen maar pijnlijker duidelijk maken.
De obsessie van de OAS-chef voor Venezuela heeft zijn leiderschap uitgehold en de organisatie afgeleid van de confrontatie met gedeelde bedreigingen voor de regio. Zijn gezellige relatie met de regering-Trump heeft ertoe geleid dat de noodzaak om gezamenlijke maatregelen te bevorderen om de klimaatverandering te vertragen, wordt gebagatelliseerd. Ook heeft de organisatie onder het bewind van Almagro geen krachtig standpunt ingenomen ter verdediging van de rechten van migranten, ondanks duizenden doden en mensenrechtenschendingen.
Nu de VS zich terugtrekt uit internationale akkoorden over klimaatverandering, migratie en andere gedeelde belangen – en Brazilië dit voorbeeld volgt – ontstaat er een groeiende bestuurskloof op het gebied van de meest urgente kwesties waarmee het halfrond wordt geconfronteerd. De OAS moet actie ondernemen om die leemte op te vullen, met creatieve oplossingen om samen te werken voordat ongelijkheid en onverschilligheid de planeet in een neerwaartse spiraal doen belanden.
Almagro is veel meer geïnteresseerd geweest in antidemocratische regimeverandering dan in het aangaan van deze cruciale uitdagingen. De regio heeft een kans om de regionale samenwerking op het gebied van gedeelde prioriteiten te herstellen. Maar dat vergt een verandering van leiderschap.
Help alstublieft ZNet en Z Magazine
Vanwege problemen met onze programmering die we nu pas eindelijk hebben kunnen oplossen, is het ruim een jaar geleden sinds onze laatste fondsenwerving. Daarom hebben wij uw hulp meer dan ooit nodig om de alternatieve informatie te kunnen blijven bieden waar u al 30 jaar naar op zoek bent.
Z biedt het nuttigste maatschappelijke nieuws dat we kunnen, maar bij het beoordelen van wat nuttig is, leggen we, in tegenstelling tot veel andere bronnen, de nadruk op visie, strategie en activistische relevantie. Als we Trump bijvoorbeeld aanspreken, is dat om manieren te vinden die verder gaan dan Trump, en niet om alleen maar keer op keer te herhalen hoe verschrikkelijk hij is. En hetzelfde geldt voor onze aanpak van de opwarming van de aarde, armoede, ongelijkheid, racisme, seksisme en oorlogvoering. Onze prioriteit is altijd dat wat wij bieden de potentie heeft om te helpen bepalen wat we moeten doen en hoe we dat het beste kunnen doen.
Bij het oplossen van onze programmeerproblemen hebben we ons systeem bijgewerkt om het makkelijker te maken om donateur te worden en donaties te geven. Het is een lang proces geweest, maar we hopen dat het voor iedereen gemakkelijker zal worden om ons te helpen groeien. Als u problemen ondervindt, laat het ons dan meteen weten. We hebben input nodig bij eventuele problemen om ervoor te zorgen dat het systeem voor iedereen eenvoudig te gebruiken blijft.
De beste manier om te helpen is echter door maandelijks of jaarlijks ondersteuner te worden. Onderhouders kunnen reageren, blogs plaatsen en elke avond commentaar ontvangen via directe e-mail.
U kunt ook een eenmalige donatie doen of een printabonnement nemen op Z Magazine.
Abonneer u op Z-magazine hier.
Elke hulp zal enorm helpen. En stuur eventuele suggesties voor verbeteringen, opmerkingen of problemen meteen per e-mail.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren
1 Opmerking
De OAS heeft zelden de belangen van Latijns-Amerika vertegenwoordigd, of, meer specifiek, het welzijn van de bevolking van Latijns-Amerika. Het heeft grotendeels bestaan om de regerings- en bedrijfsbelangen van de VS te vertegenwoordigen. We zouden kunnen zeggen dat het zelfs nog erger is, maar niet wezenlijk anders.