Naar mijn mening is er in de Amerikaanse geschiedenis geen belangrijker lek geweest dan het lek Edward Snowdens vrijgave van NSA-materiaal – en dat is inclusief de Pentagon Papers, waarvoor ik veertig jaar geleden verantwoordelijk was. Het klokkenluiden van Snowden geeft ons de mogelijkheid om wat neerkomt op een ‘executive coup’ tegen de Amerikaanse grondwet, terug te draaien.
Sinds 9 september heeft er, aanvankelijk in het geheim, maar steeds openlijker, een intrekking plaatsgevonden van de Bill of Rights waarvoor dit land 11 jaar geleden heeft gevochten. Met name het vierde en vijfde amendement van de grondwet, dat burgers beschermt tegen ongegronde inmenging van de overheid in hun privéleven, is vrijwel opgeschort.
De regering beweert dat zij een gerechtelijk bevel heeft op grond van de Fisa – maar dat bevel is afkomstig van een geheime rechtbank, beschermd tegen effectief toezicht, en met de breedst mogelijke interpretatie. Dit is een aanfluiting van de rechtsstaat, laat staan van de Bill of Rights. Zoals Russell Tice, voormalig analist van de National Security Agency, het verwoordde: "Het is een kangoeroebaan met een rubberen stempel."
Als de president dan zegt dat er gerechtelijk toezicht is, is dat onzin – net als de toezichtfunctie van de inlichtingencommissies in het Congres. Het feit dat hun leiders hierover werden geïnformeerd en er zonder twijfel mee instemden, toont alleen maar aan hoe gebroken het systeem van verantwoordelijkheid in dit land is. Zoals de oprichter James Madison schreef:
‘De accumulatie van alle machten, wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht, in dezelfde handen, of die nu van één, enkele of vele zijn, en of deze nu erfelijk, zelfbenoemd of electief zijn, kan met recht worden uitgesproken als de definitie van tirannie. "
Wanneer de nationale veiligheid wordt ingeroepen in de Verenigde Staten, dat is wat we nu hebben. In feite heeft het Congres zijn verantwoordelijkheden en bevoegdheden gedelegeerd aan de uitvoerende macht. Er is aangetoond dat de toezichtstructuur een totale schijnvertoning is: de betrokken congrescommissies zijn volledig gecoöpteerd. Het zijn gewoon zwarte gaten van informatie die het publiek moet weten.
De toezicht onthuld door de onthullingen van Snowden legt deze staatsgreep bloot: dat dit gebeurt terwijl het Congres op de hoogte is, maar zonder de mogelijkheid om zich tegen de maatregelen te verzetten of zelfs openlijk te debatteren, is een aanfluiting van de scheiding der machten. Wat er is gecreëerd is de infrastructuur van een politiestaat.
Ik zeg niet dat de Verenigde Staten een politiestaat zijn. We hebben niet de massale arrestaties gezien die dat proces zouden voltooien. Maar gezien de omvang van deze invasie van mensen privacyhebben we de elektronische en wetgevende infrastructuur van één. Als er nu bijvoorbeeld een oorlog zou plaatsvinden die zou leiden tot een grootschalige anti-oorlogsbeweging – zoals die we hadden tegen de oorlog in Vietnam – vrees ik voor onze democratie. Als de regering toen de mogelijkheden had gehad die zij nu heeft, twijfel ik er niet aan dat er massale arrestaties zouden hebben plaatsgevonden. Deze krachten zijn uiterst gevaarlijk.
In 1975, Senator Frank Church sprak in deze termen over de National Security Agency:
‘Ik ken het vermogen dat er is om de tirannie in Amerika totaal te maken, en we moeten ervoor zorgen dat deze instantie en alle instanties die deze technologie bezitten, binnen de wet en onder goed toezicht opereren, zodat we die afgrond nooit oversteken. is de afgrond waaruit geen terugkeer mogelijk is."
Ik zou zeggen dat we feitelijk in die afgrond zijn gevallen. De NSA, FBI en CIA hebben met de nieuwe digitale technologie surveillancebevoegdheden waar de Stasi in het voormalige Oost-Duitsland alleen maar van had kunnen dromen. Waar gevreesd en voor gewaarschuwd werd, is gebeurd. De zogenaamde inlichtingengemeenschap is de Verenigde Stasi van Amerika geworden.
De vraag is nu of senator Church gelijk of ongelijk had toen hij zei dat het oversteken van de afgrond onomkeerbaar was. Drie dagen geleden zou ik het ermee eens zijn geweest dat effectieve democratie nu onmogelijk was. Maar nu deze dappere man Snowden bereid is zijn leven op het spel te zetten om deze informatie naar buiten te brengen, waardoor de mogelijkheid ontstaat dat anderen zich bij hem zullen aansluiten, denk ik dat we weer over de afgrond heen kunnen komen.
Terwijl Bradley ManningOmdat de toegang tot informatie op veldniveau veel beperkter was, is Snowdens kennis van zijn vakgebied diep en uitgebreid. Het materiaal dat hij heeft vrijgegeven is qua classificatie hoger dan wat ik had met de Pentagon Papers.
Er zijn redenen voor geheimhouding die legitimiteit hebben, maar wat niet legitiem is, is om die geheimhouding te gebruiken om ongrondwettelijke handelingen te verbergen. Noch de president, noch het Congres mogen het vierde amendement intrekken – maar dat is de reden waarom wat Snowden onthulde geheim was. Zijn actie verdient geen vervolging of bestraffing; hij verdient eerder onze dank en bewondering. ‘Moed op het slagveld’, zei Bismarck, ‘is een gemeenschappelijk bezit’, maar zelfs ‘respectabele mensen ontberen burgerlijke moed’. Snowden heeft enorme burgerlijke moed getoond.
Wat ik veertig jaar geleden zei, was dat het me niet kon schelen wat ze over mij zeiden; "Lees gewoon de documenten". Om andere mensen te beschermen, onthulde ik wat ik had gedaan, zodat ik kon zeggen: 'Ik heb dit alleen gedaan', zonder medeweten of hulp van andere mensen die mogelijk verdacht werden. We weten al dat het ministerie van Justitie opdracht heeft gegeven tot een onderzoek naar het lek. Dus Snowden heeft hetzelfde gedaan.
Door in de openbaarheid te treden, kon Snowden nu onder ede voor het Congres getuigen – als het een beroep op hem deed. Dat zou hij niet kunnen doen als hij nog anoniem was, of als hij zich in dit land bevond. In 1971 kreeg ik een borgsom van $50,000 voor mijn rol in de vrijgave van de Pentagon Papers, maar in dit klimaat zou Snowden geen borgsom hebben; hij zou – net als Brad Manning – zonder borgtocht en incommunicado in de gevangenis zitten.
Snowden deed wat hij deed omdat hij de surveillanceprogramma's van de NSA erkende voor wat ze zijn: gevaarlijke, ongrondwettelijke activiteiten. Deze grootschalige inbreuk op de privacy van Amerikaanse en buitenlandse burgers draagt niet bij aan onze veiligheid; het brengt de vrijheden die we proberen te beschermen in gevaar.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren