και ο David Peterson
Οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ δικαιολόγησαν τον βομβαρδισμό της σερβικής τηλεόρασης και ραδιοφώνου με το σκεπτικό
ότι αυτοί οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς είναι «όργανο κρατικής προπαγάνδας», λένε ψέματα, εκτοξεύουν
μίσος, δεν παρέχουν καμία «ισορροπία» στις προσφορές τους, και έτσι βοηθούν στην παράταση του
πόλεμος. Σε μια ενημέρωση ειδήσεων στις 8 Απριλίου, ο Αεροπόρος του ΝΑΤΟ Ντέιβιντ Γουίλμπι εξήγησε: «Σέρβος
Το ραδιόφωνο είναι όργανο προπαγάνδας και καταστολής. Έχει γεμίσει τα ερτζιανά μίσος
και με ψέματα με τα χρόνια, και ειδικά τώρα. Είναι επομένως νόμιμος στόχος
αυτή την εκστρατεία. Αν ο Πρόεδρος Μιλόσεβιτς παρείχε ίσο χρόνο για τις δυτικές εκπομπές ειδήσεων
στα προγράμματά του χωρίς λογοκρισία…τότε η τηλεόρασή του θα γινόταν ένα αποδεκτό όργανο
δημόσια πληροφορία."
Τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ έχουν αποδεχτεί αυτό το σκεπτικό του ΝΑΤΟ για τη φίμωση του Σέρβου
μέσα ενημέρωσης, θεωρώντας τους εαυτούς τους αλήθειες και υποστηρικτές δίκαιων πολιτικών κατά των
κακός εχθρός. Αλλά αυτή είναι η μακροχρόνια αυταπάτη ανθρώπων που η προπαγάνδα τους
Η υπηρεσία είναι εξίσου ολοκληρωμένη με αυτή των κρατικών ραδιοτηλεοπτικών φορέων της Σερβίας. Όπως ακριβώς έκαναν κατά τη διάρκεια του
Πόλεμος στον Περσικό Κόλπο, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης για άλλη μια φορά λειτουργούν ως ηγέτες και προπαγανδιστές
για την «δική μας» πλευρά. Και όπως δείχνει η σύντομη ανασκόπηση παρακάτω, στις αρχές του ΝΑΤΟ το Φορές
et al. είναι κατ' εξοχήν βομβαρδιστικά.
- Ισορροπία. Τα σερβικά ΜΜΕ είναι βομβαρδιστικά, λέει ο Γουίλμπι, γιατί δεν το έχουν κάνει
παρείχε «ίσο χρόνο» στους δυτικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Αυτό το γελοίο κριτήριο απέχει πολύ
καλύτερα από τα σερβικά μέσα ενημέρωσης παρά από εκείνα των ΗΠΑ (ή της Βρετανίας). Μια εκτιμώμενη
το ένα τρίτο ή περισσότεροι των κατοίκων του Βελιγραδίου παρακολουθούν εκπομπές ειδήσεων της δυτικής τηλεόρασης (συμπεριλαμβανομένου του CNN,
BBC, και το βρετανικό Sky News), και πολλοί Σέρβοι παρακολουθούν το CNN για προειδοποίηση για βομβαρδισμό
επιδρομές. Αυτό υπερβαίνει κατά πολύ το ποσοστό των πολιτών των ΗΠΑ που έχουν πρόσβαση σε αντιφρονούντες
ξένα μηνύματα και η εγχώρια διαφωνία εδώ περιθωριοποιείται. Μελέτη του FAIR στις 5 Μαΐου
Το "Slanted Sources in Newshour and Nightline Kosovo Coverage" έδειξε ότι μόνο 8
το ποσοστό των συμμετεχόντων του ήταν επικριτικά για την εκστρατεία βομβαρδισμών, πολύ πιο κάτω από το Wilby
πρότυπο για τη Σερβία.
- Εκτοξεύοντας μίσος. Η δαιμονοποίηση του Μιλόσεβιτς, η ξεδιάντροπη χρήση του
τα δεινά των Αλβανών προσφύγων να υποδαυλίζουν το μίσος και να δικαιολογούν τη βία του ΝΑΤΟ, και το
σχεδόν αντανακλαστική χρήση λέξεων όπως "γενοκτονία" και "εθνοκάθαρση"
σίγουρα ανταγωνίζεται οτιδήποτε έχουν τα «ελεγχόμενα από το κράτος» σερβικά ΜΜΕ
σερβίρεται. Όπως και με την προηγούμενη δαιμονοποίηση του Σαντάμ Χουσεΐν, Newsweek τοποθετούνται
Ο Μιλόσεβιτς στο εξώφυλλό του με τίτλο «The Face of Evil» (19 Απριλίου), ενώ Χρόνος
έδειξε το πρόσωπο του δαίμονα με το στόχαστρο ενός δολοφόνου στο κέντρο ανάμεσα στα μάτια του (5 Απριλίου).
Αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραδέχτηκε ότι «η δαιμονοποίηση του Μιλόσεβιτς είναι
απαραίτητο για τη διατήρηση των αεροπορικών επιθέσεων» (San Francisco Chronicle, Μάρτιος 30,
1999), και τα μέσα ενημέρωσης απάντησαν.
Φορές Ο αρθρογράφος των Foreign Affairs, Τόμας Φρίντμαν, έχει επανειλημμένα ζητήσει το άμεσο
δολοφονίες Σέρβων αμάχων – «λιγότερο από χειρουργικό βομβαρδισμό» και «διατήρηση
παράλογος βομβαρδισμός»–ως μέσο άσκησης πίεσης στη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση
(6, 9, 23 Απριλίου, 4 και 11 Μαΐου), που ισοδυναμεί με την παρότρυνση του ΝΑΤΟ να διαπράξει εγκλήματα πολέμου. Αν Σέρβος
Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς καλούσαν ανοιχτά τη σφαγή των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, τα ΜΜΕ σίγουρα θα έκαναν
θεωρούν αυτό ως απόδειξη της σερβικής βαρβαρότητας.
- Αποφυγή ή καταστολή άβολων γεγονότων και ζητημάτων. Διότι το ΝΑΤΟ
Η επίθεση παραβιάζει τον Χάρτη του ΟΗΕ, τα κύρια μέσα ενημέρωσης έχουν παραμερίσει αυτό το θέμα,
αν και το 1990, όταν ο Τζορτζ Μπους μπορούσε να κινητοποιήσει μια ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τον πόλεμό του, αυτός
δήλωσε ότι ενήργησε για λογαριασμό ενός κόσμου «όπου το κράτος δικαίου υποκαθιστά τον κανόνα
της ζούγκλας." Το 1990 ήταν άβολο που ο Μπους είχε κατευνάσει τον Σαντάμ Χουσεΐν πριν
εισβολή του στο Κουβέιτ, έτσι τα μέσα έθαψαν αυτό το γεγονός. το 1999 τα μέσα ενημέρωσης σπάνια αναφέρουν
ότι ο Κλίντον υποστήριξε τη μαζική κροατική εθνοκάθαρση των Σέρβων το 1995 ή ότι
έχει αγνοήσει σταθερά την καταστολή των Κούρδων από την Τουρκία (με την Τουρκία να παρέχει στην πραγματικότητα
βάσεις για βομβαρδιστικές επιθέσεις του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία).
- Το μεγάλο ψέμα του ανθρωπιστικού στόχου του ΝΑΤΟ. Ότι αυτό είναι ψέμα είναι
αποδεικνύεται από τις τρομερές επιπτώσεις της πολιτικής του ΝΑΤΟ στους υποτιθέμενους δικαιούχους· από το
το γεγονός ότι αυτές οι αρνητικές συνέπειες θεωρήθηκαν πιθανές από τις υπηρεσίες πληροφοριών και τον στρατό
αξιωματούχοι, κάτι που δεν επηρέασε την προθυμία τους να «πάρουν μια ευκαιρία». από το ΝΑΤΟ
συνέχιση της πολιτικής, ακόμη και ως ένδειξη των καταστροφικών συνεπειών της· από το ΝΑΤΟ
μεθόδους, οι οποίες περιελάμβαναν την καταστροφή της μη στρατιωτικής υποδομής του Σέρβου και την
χρήση βομβών διασποράς καθυστερημένης δράσης και οβίδων απεμπλουτισμένου ουρανίου που θα μπορούσαν να κάνουν το Κοσσυφοπέδιο
ακατοίκητος; και από την αποτυχία του ΝΑΤΟ να προετοιμαστεί για την προκληθείσα προσφυγική κρίση και αυτή
απροθυμία να δεχθούν περισσότερους από τον ονομαστικό αριθμό προσφύγων.
Οι επίσημες απαντήσεις του ΝΑΤΟ σε επαναλαμβανόμενες απώλειες αμάχων από τους βομβαρδιστικούς του επιθέσεις έχουν
έλειπε ιδιαίτερα στην ανθρώπινη συμπάθεια. Ο Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ τρόμαξε από έναν
Συνέντευξη Τύπου του ΝΑΤΟ στις 14 Μαΐου, την επομένη της «ξάρριξης» 87 Αλβανών
εκτός" από τις βόμβες του ΝΑΤΟ στην Κορίσα. Οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ Jamie Shea και ο υποστράτηγος Walter
Ο Jertz "μας ενημέρωσε "Ήταν άλλη μια πολύ αποτελεσματική ημέρα επιχειρήσεων". Υπήρχε
«Ούτε μια αιματηρή λέξη έκπληξης ή συμπόνιας». (Η Ανεξάρτητη
[Λονδίνο], 15 Μαΐου 1999). Αυτή η απάντηση των αξιωματούχων του ΝΑΤΟ δεν αναφέρθηκε, πόσο μάλλον
εμφανίστηκε στα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ.
Χάρη στην κλίμακα της προσφυγικής κρίσης, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης δεν μπόρεσαν να αποφύγουν
αναφέροντας ότι οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ ακολουθήθηκαν από καταστροφικές συνέπειες. Όμως ενώ κάποιοι
Οι σχολιαστές κήρυξαν την πολιτική αποτυχία και κατηγόρησαν τη διοίκηση
Οι περισσότεροι ακολούθησαν την επίσημη γραμμή να κατηγορούν όλες αυτές τις δυσάρεστες εξελίξεις
Μιλόσεβιτς. Έχουν επικεντρωθεί με προσήλωση και χωρίς κριτική σε υποτιθέμενες σερβικές καταχρήσεις, όλες
δήθεν «σκόπιμα», ενώ οι δολοφονίες και οι ζημιές του ΝΑΤΟ παραμελούνται, και πότε
που αναπόφευκτα αναφέρονται επιτρέπεται να είναι "λάθη".
- Το Μεγάλο Ψέμα για την «αποτυχία» της διπλωματίας. Όπως και με το Κόσοβο,
κατά τη διάρκεια της εμπειρίας του πολέμου στον Περσικό Κόλπο, τα μέσα ενημέρωσης αποδέχθηκαν ότι ο εχθρός αρνήθηκε
διαπραγματεύονται, επιβάλλοντας έτσι στρατιωτική δράση. Αν και ο ίδιος ο Μπους το δήλωσε επανειλημμένα αυτό
Δεν θα υπήρχαν διαπραγματεύσεις –«καμία ανταμοιβή για την επίθεση»– και ότι το Ιράκ πρέπει να το κάνει
παραδόθηκαν, τα ΜΜΕ προσποιήθηκαν ότι οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να «πάνε το παραπάνω μίλι
ειρήνη», ενώ απέκλεισαν πληροφορίες για πολυάριθμες απορριφθείσες προσφορές ειρήνης. Thomas
Ο Φρίντμαν, αφού αναγνώρισε ότι ο Μπους προσπάθησε να εμποδίσει τη διπλωματία μήπως οι διαπραγματεύσεις
«εκτόνωση της κρίσης» (22 Αυγούστου 1990), ανέφερε στη συνέχεια ότι «η διπλωματία
απέτυχε και έχει έρθει σε πόλεμο» (20 Ιανουαρίου 1991), χωρίς να αναφέρει ότι η
η διπλωματική αποτυχία ήταν σκόπιμη.
Στην περίπτωση του πολέμου του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, η επίσημη θέση είναι ότι η Γιουγκοσλαβία
αρνήθηκε την εύλογη προσφορά του ΝΑΤΟ στο Ραμπουγιέ και ότι η αδιαλλαξία του Μιλόσεβιτς ως εκ τούτου
ανάγκασε το ΝΑΤΟ να βομβαρδίσει. Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα–η προσφορά του ΝΑΤΟ δεν ήταν ποτέ λογική, απαιτούσε
Η Γιουγκοσλαβία να αποδεχτεί όχι μόνο τα πλήρη δικαιώματα κατοχής από το ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο – ένα μέρος του
Γιουγκοσλαβία–αλλά και το δικαίωμα του ΝΑΤΟ για «ελεύθερη και απεριόριστη διέλευση και ανεμπόδιστη
πρόσβαση» σε όλη τη Γιουγκοσλαβία.Οι Σέρβοι είχαν δείξει σίγουρη προθυμία να
επιτρέψει στρατιωτική παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά όχι από το ΝΑΤΟ και σίγουρα όχι με την εξουσία του ΝΑΤΟ
να καταλάβει όλη τη Γιουγκοσλαβία. Το ΝΑΤΟ δεν θα διαπραγματευόταν για αυτά τα θέματα και εξέδωσε
τελεσίγραφο στη Γιουγκοσλαβία που κανένα κυρίαρχο κράτος δεν μπορούσε να δεχτεί.
Όπως και στην περίπτωση του πολέμου στον Περσικό Κόλπο, ωστόσο, τα κυρίαρχα ΜΜΕ των ΗΠΑ αποδέχτηκαν το
επίσημη γραμμή ότι ο βομβαρδισμός προήλθε από τη Σερβική άρνηση μιας λογικής προσφοράς μετά
«εκτεταμένες και επαναλαμβανόμενες προσπάθειες για την επίτευξη ειρηνικής λύσης» (Κλίντον). ο
Η σερβική θέση και η συνεχιζόμενη σερβική προθυμία να διαπραγματευτούν για το ποιος θα συμπεριληφθεί
οι δυνάμεις κατοχής ουσιαστικά αγνοήθηκαν ή θεωρήθηκαν παράλογες. η πτυχή του τελεσίγραφου
της διαδικασίας θεωρήθηκε ότι δεν έχει σημασία. και το γεγονός ότι το τελεσίγραφο απαιτούσε
Η Γιουγκοσλαβία να συμφωνήσει στην εικονική κατοχή ολόκληρου του κράτους από το ΝΑΤΟ κατεστάλη. ο
Η θέση του ΝΑΤΟ, όπως και η θέση του Μπους στον πόλεμο του Περσικού Κόλπου, ήταν η παράδοση και όχι η διαπραγμάτευση.
Και τα ΜΜΕ σήμερα, όπως και τότε, προσποιούνται ότι είμαστε πρόθυμοι να διαπραγματευτούμε με έναν πολυπόθητο εχθρό.
Εν ολίγοις, η υπηρεσία προπαγάνδας των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ στον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου θα ήταν
δύσκολο να ξεπεραστεί, και στις αρχές του ΝΑΤΟ το New York Times και οι συμπολίτες του είναι
κατεξοχήν βομβαρδιστικό. Αλλά ως συνήθως, για τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ διεθνές δίκαιο και ηθική
οι αρχές ισχύουν μόνο για άλλους. Για τον Νονό και τους λάτρεις του, κάτι εντελώς διαφορετικό
ένα σύνολο αρχών ισχύει.