AMY GOEDMAN: Israëlische troepen dringen dieper door
Het Israëlische leger blijft de stad omsingelen
Het dodental staat nu op bijna 900 Palestijnen, van wie velen burgers, waaronder 275 kinderen. Nog eens 4,100 Palestijnen raakten gewond. Dertien Israëli's zijn gedood, waaronder drie burgers die door raketbeschietingen zijn getroffen en tien soldaten. Vier van die soldaten kwamen om bij eigen vuurincidenten.
Hulporganisaties waarschuwen voor een humanitaire crisis in het land
Dinsdag zei de Israëlische premier Ehud Olmert dat het offensief zijn doel nadert, maar dat de aanval zal doorgaan. Olmert sprak zich ook uit in weerwil van de oproep van de VN-Veiligheidsraad tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en zei: "Niemand mag voor ons beslissen of we mogen toeslaan." Zowel Hamas als
Wij gaan nu over tot een debat over deze kwestie. Advocaat Lanny Davis is bij ons. Hij is senior adviseur en woordvoerder van het Israel Project en voormalig speciaal raadsman van president Clinton. Hij komt bij ons vanuit Washington, DC. Neve Gordon komt bij ons aan de lijn vanuit Beersheba, Israël. Hij is voorzitter van de afdeling Politiek en Overheid van de Ben-Gurion Universiteit van de Negev. Hij is auteur van Israëlische bezetting.
Wij heten u beiden van harte welkom Democracy Now! Lanny Davis, u steunt de Israëlische invasie volledig. Vertel ons waarom.
LANNY DAVIS: Het recht op zelfverdediging. Wanneer terrorisme opzettelijk onschuldige burgers doodt, is er geen beschaafde natie ter wereld die niet terug zou aanvallen om te proberen dat terrorisme te voorkomen. Ik gebruik ‘terrorisme’ met een heel specifiek gedefinieerde uitdrukking. Wanneer een partij schiet om opzettelijk onschuldige burgers te doden voor een politiek doel, inclusief de eigen burgers die voor politieke doeleinden aan de dood worden blootgesteld, is dat terrorisme. Ik steun dus het recht op zelfverdediging tegen terrorisme, zoals elk land zou doen als dit zou gebeuren, geloof ik. En de Verenigde Staten zouden dat zeker doen. Als Rochester zou worden blootgesteld aan mortieren en raketten vanuit Montreal, geloof ik dat de Verenigde Staten niet werkeloos zouden toekijken en de Canadezen dat zouden laten doen. Ik denk dus dat het eerste en belangrijkste recht het recht op zelfverdediging tegen terrorisme is, dat wil zeggen het opzettelijk doden van burgers.
AMY GOEDMAN: En de kwestie van de proportionaliteit, het aantal mensen dat we dood hebben gezien, bijna 900 Palestijnen, waarvan meer dan 200 kinderen, overwegend burgers, versus de dertien Israëli's die zijn omgekomen, waarvan tien soldaten, waarvan vier in eigen vuur.
LANNY DAVIS: Ja, het is zeer verontrustend dat er zoveel meer doden en lijden vallen onder onschuldige mensen in Gaza. Ik treur en betreur dat als mens, als Amerikaan, als Jood die een Palestijnse staat heeft gesteund sinds ik een kind was en zeer kritisch ben geweest door de jaren heen dat de Israëlische regering tot voor kort geen Palestijnse staat steunde. Ik treur dus om deze cijfers, maar ik begrijp het woord 'disproportioneel' niet.
Ten eerste, als het één kind was, als het jouw kind was dat opzettelijk werd vermoord door een terrorist, en je vroeg je regering om te reageren, en om te reageren plaatsten de mensen die de raketten lanceerden hun raketten onder schoolkinderen en onschuldige burgers. opzettelijk – en dat is een onbetwist feit dat Hamas zijn raketwerpers opzettelijk tussen burgers in scholen en onder ziekenhuizen heeft geplaatst – moet die ongelukkige en vreselijke tragische dood van onschuldige burgers eerder worden toegeschreven aan de berekende strategie van Hamas om zijn burgers aan de dood bloot te stellen, maar doet zeker niets af aan mijn eerste verklaring over de gruwel en het verdriet van alle onschuldige burgers, of het nu gaat om één kind in Israël of honderd kinderen in Palestina of Gaza. Voor mij zijn ze even tragisch. Er is geen sprake van disproportionaliteit. Ze zijn even tragisch.
AMY GOEDMAN: Professor Neve Gordon, u en uw gezin hebben veel tijd doorgebracht in een schuilkelder tegen de Hamas-raketten op de Ben-Gurion Universiteit, in het gebied rond de Ben-Gurion Universiteit waar u woont. U hebt opgeroepen om de invasie nu te beëindigen. Waarom?
NEVE GORDON: Ik zou willen oproepen dat de invasie niet begint. We hadden hier ongeveer een uur geleden een raket, en de kwestie: ik ben het eens met een deel van wat Lanny zegt. Allereerst ben ik het eens met het idee van een fundamenteel recht op zelfverdediging. En het recht op zelfverdediging is een recht op zelfverdediging tegen geweld. We moeten begrijpen dat de bezetting zelf geweld is. Het is een daad van geweld. Mensen in een gevangenis stoppen, in een gevangenis van anderhalf miljoen mensen en hen daar jarenlang vasthouden zonder basisvoedsel, zonder hen toe te staan in en uit te gaan wanneer zij dat willen, is een daad van geweld. Zonder elektriciteit, zonder schoon water is het allemaal een daad van geweld. En deze mensen verzetten zich. Ik ben tegen de manier waarop zij zich verzetten, maar we moeten kijken naar hun geweld versus ons geweld.
Ongeveer tussen de tien en twintig mensen, Israëliërs, zijn omgekomen door raketten in de acht jaar dat raketten vanuit de Gazastrook op Israël zijn gelanceerd. In dezelfde periode zijn 4,000 Israëli's omgekomen door auto-ongelukken. En toch zien we geen verontwaardiging over het terrorisme op straat in Israël. Maar van deze twintig mensen mogen we de Gazastrook binnenkomen en ze vanuit de lucht in hun kooi bombarderen en 275 kinderen doden. En Lanny zegt dat het niet om onevenredigheid gaat, maar dat is wel zo. Disproportionaliteit is een term uit het internationaal recht. En door te zeggen dat hij het er niet mee eens is, tart hij het internationaal recht.
En Israël heeft het internationaal recht, internationale overeenkomsten en internationale besluiten sinds 1967, of waarschijnlijk al daarvoor, getrotseerd. Eén van deze besluiten is dat Israël deze gebieden moet teruggeven. En door deze gebieden met gewelddadige middelen te behouden en vast te houden, creëert Israël een situatie waarin feitelijk alle deuren in de Gazastrook gesloten zijn, op één deur na. Sjeik Ahmed Yassin, de oprichter van Hamas, zei het. Israël heeft alle deuren in de Gazastrook weer gesloten, behalve de deuren van de moskee. We hebben de schooldeuren gesloten. We hebben de economische deuren gesloten. We hebben de medische deuren gesloten. En dus, en dan zijn we verbaasd dat we met Hamas te maken hebben.
Dus ik denk dat we de harde schijf moeten veranderen, en de harde schijf moet zo zijn dat je dingen niet met geweld oplost. Je lost dingen op – je lost diplomatieke kwesties en politieke kwesties op door middel van onderhandelingen en gesprekken. En het wordt tijd dat Israël met Hamas om de tafel gaat zitten en met hen begint te onderhandelen. Hamas is de gekozen regering van het Palestijnse volk. Wij hoeven ze niet leuk te vinden. Ik vind ze niet leuk. Maar zij zijn de gekozen regering, en we moeten met ze praten en ze niet bombarderen.
AMY GOEDMAN: Lanny Davis, jouw antwoord?
LANNY DAVIS: In de eerste plaats waardeer ik het: professor Gordon en ik hebben waarschijnlijk hetzelfde hart, en we hebben waarschijnlijk dezelfde empathie, en we hebben waarschijnlijk dezelfde doelen van een tweestatenoplossing waarin mensen over vrede onderhandelen. En ik waardeer dat professor Gordon in een situatie zit waarin zijn gezin aan de dood wordt blootgesteld, en ik zit hier veilig in Washington. Het is dus niet mijn bedoeling om veroordelend te zijn, en ik respecteer ten zeerste wat de professor zojuist zei, maar ik concentreer me op de feiten, en het spijt me te moeten zeggen dat ik het niet eens moet zijn met de onjuiste weergave van bepaalde feiten door de professor, anders kan het weglaten ook een fout zijn. nauwkeurig.
Laten we beginnen met de kwestie van het internationaal recht. Het is een schending van het internationaal recht om opzettelijk raketten te lanceren vanuit burgergebieden. Artikel 53 van de Akkoorden van Genève zegt dat uitdrukkelijk. Maar de professor vergat dat te vermelden. Het is geen schending van het internationaal recht om jezelf te verdedigen als je je niet opzettelijk op burgers richt. Hamas richt zich doelbewust op burgers. De professor vergat het onderscheid te noemen tussen jezelf verdedigen en het op tragische wijze doden van burgers in zijn poging om degenen te vinden die opzettelijk raketten tegen je lanceren om burgers te doden.
En tot slot en het allerbelangrijkste: ik deel de wens van de professor om te onderhandelen. En zoals ik al zei: sinds ik een kind was, was ik, in tegenstelling tot de sterke opvattingen van mijn vader, voorstander van een Palestijnse staat, onafhankelijk, en dat ben ik nog steeds. Maar het verklaarde publieke doel van Hamas is de vernietiging van Israël. Er is geen beschaafd land ter wereld dat tegenover een partij zou zitten die terroristen lanceert – en het wordt gedefinieerd als terrorisme om opzettelijk burgers te doden, in tegenstelling tot militairen. Niemand ontkent dat Hamas dat doet. En tegenover een organisatie zitten die zegt: “Wij zullen u niet herkennen. Wij willen u vernietigen, en wij zullen terrorisme gebruiken tegen uw onschuldige kinderen”, is onmogelijk. Wij zaten tegenover Fatah tegenover de tafel. We hebben het begin van een onderhandeling met de heer Abboud [sic.]. En we hebben zeker de Fatah die zich verzet tegen het terrorisme van Hamas. Ze werden immers verdreven door een militaire staatsgreep door Hamas.
Dus over alle kwesties die de professor en ik gemeen hebben, moeten we het op zijn minst eens zijn over de basisfeiten, en het overweldigende punt dat de professor volgens mij niet zal ontkennen is dat Hamas terrorisme nastreeft, onschuldige burgers vermoordt. en het doel ervan is de vernietiging van Israël, niet de erkenning van Israël, niet twee staten die in vrede naast elkaar kunnen leven.
AMY GOEDMAN: Professor Nevé Gordon?
NEVE GORDON: Het probleem is: ja, intenties zijn belangrijk, maar de feiten zijn belangrijker. En het feit is dat Israël degene is die de burgers veel meer schade berokkent dan Hamas ooit heeft gedaan en ooit zal doen. Israël heeft de afgelopen twee weken 275 kinderen gedood, en niet Hamas, ongeacht de bedoelingen. Je noemde de school. Israël heeft te maken met een propagandaoorlog. Israël is degene die een video heeft verspreid waarin Hamas raketten afschiet vanaf een school, een video die bijna twee jaar oud is, en beweert dat de video een dag of twee eerder is gemaakt. Israël is dus in een propagandaoorlog verwikkeld. Ja, Hamas vecht tegen een burgerbevolking, maar Israël heeft de keuze of het de burgerbevolking gaat bombarderen of niet, en het besluit opzettelijk de burgerbevolking te bombarderen. Dus in termen van opzettelijkheid bij het bombarderen van gebieden waar burgers zijn, gedraagt Israël zich als een staatsterrorist. Dus als je definitie van terrorisme geen rekening houdt met de identiteit van de actor – en statelijke actoren kunnen ook terroristen zijn – dan als je een school bombardeert en als je een universiteit bombardeert en als je een buurt bombardeert en je moordt Als er veel meer burgers zijn dan militanten, dan doe je iets dat een terreurdaad is.
En ik heb een probleem. Ik denk dat mijn standpunten pro-Israëlisch zijn. Ik zou graag zien dat Israël zestig jaar later in het Midden-Oosten blijft bestaan, en niet alleen de eerste zestig jaar. En de enige manier waarop Israël in het Midden-Oosten kan blijven bestaan, is als het zijn benadering van de regio verandert en zichzelf ziet als een leider van de vrede en niet als een strijdlustige speler in de regio. En Israël leeft van het zwaard. Sommige van onze buren hebben op het zwaard geleefd. Maar we moeten naar buiten komen en zeggen dat we niet langer met het zwaard willen leven, omdat degenen die van het zwaard leven, zoals de Bijbel ons vertelt, ook sterven met het zwaard. We moeten naar buiten komen en zeggen dat we bereid zijn met onze vijanden te praten, zelfs met mensen die zeggen dat ze niet in het bestaan van Israël geloven. De PLO – u noemde Fatah – de PLO zei dat zij al jaren niet meer in het bestaan van Israël geloven. En uiteindelijk zijn we met hen gaan praten, en zij worden nu beschouwd als onze Palestijnse partner. Ik geloof dat als er een pragmatische kant is, een sterke pragmatische vleugel in Hamas, dat als we met hen gaan onderhandelen, deze mensen in de loop der jaren ook zullen instemmen met het bestaan van Israël en bereid zullen zijn zij aan zij met ons te leven. Als we niet met hen praten, als we deze cyclus van geweld voortzetten, zal Israël uiteindelijk vernietigd worden, omdat uiteindelijk de technologische voorsprong die we hebben op onze buren niet van betekenis zal zijn. We moeten dus onze aanpak veranderen. We moeten pro zijn – door onze aanpak te veranderen zijn we feitelijk pro-Israëlisch. Wij zeggen dat wij Israël over honderd jaar willen zien. En de enige manier waarop we Israël over honderd jaar zullen zien bestaan, is als Israël vrede sluit met Syrië, met Libanon en met het Palestijnse volk.
AMY GOEDMAN: Professor Neve Gordon en Lanny Davis, we gaan pauzeren en komen dan terug. Vervolgens zullen we worden vergezeld door congreslid Dennis Kucinich, die tot ons spreekt vanuit Cleveland, een van de vijf congresleden die tegen de resolutie ter ondersteuning van Israël hebben gestemd. En dan zullen we spreken met Joodse vrouwen die zich verzetten tegen de Israëlische invasie van Gaza, één in Toronto, één hier in New York. Vandaag om 5 uur is er een groot protest gepland buiten het Israëlische consulaat. Lanny Davis is voormalig advocaat en voormalig speciaal raadsman van president Clinton. Momenteel is hij advocaat en senior adviseur en woordvoerder van het Israel Project. Neve Gordon is in Beersheba in Israël, voorzitter van de afdeling Politiek en Overheid aan de Ben-Gurion Universiteit van de Negev. Blijf bij ons.
[pauze]
AMY GOEDMAN: Onze gasten zijn advocaat Lanny Davis, senior adviseur, woordvoerder van het Israel Project in Washington, DC, en professor Neve Gordon, voorzitter van het Departement Politiek en Overheid, Ben-Gurion Universiteit van de Negev in Israël, auteur van Israëlische bezetting. Ik wil het hebben over de reden waarom Israël op dit punt binnenviel. Wat is uw begrip hiervan? Ze zeiden dat Hamas het staakt-het-vuren heeft verbroken. Professor Gordon, is dat de reden dat u denkt dat dit is gebeurd?
NEVE GORDON: Hamas lanceerde aan het einde van het staakt-het-vuren een ongelooflijke hoeveelheid raketten. Israël is in feite de eerste speler die het staakt-het-vuren verbrak op 1 november, toen het de Gazastrook aanviel, en op 4 november, toen het de Gazastrook aanviel.
Ik denk dat de werkelijke redenen te maken hebben – de twee belangrijkste redenen – met het opnieuw opbouwen van de reputatie van het Israëlische leger na de vernedering in 2006 in Libanon en de komende Israëlische verkiezingen. Zowel Labour als Kadima, de twee van de drie grote partijen, stonden achter in de peilingen tegen de Likud van BB Netanyahu, die hen ervan beschuldigde zacht te zijn tegenover de Palestijnen. En ik denk dat de timing, in termen van de verkiezingen, die op 10 februari plaatsvinden, perfect was om te laten zien dat Kadima en Labour, die partij zijn, weten hoe ze hard moeten zijn tegen de Palestijnen. En in feite zien we al in de peilingen dat Labour bijna 50 procent heeft toegevoegd aan wat het had vóór het begin van de oorlog. Dus ik denk dat er enkele cynische politieke kwesties en reputatiekwesties zijn die een dramatische rol hebben gespeeld bij het initiëren van deze oorlog.
Ik denk dat Hamas ook heeft gehandeld – of een misrekening heeft gemaakt en volkomen verkeerd heeft gehandeld – door de raketten op Israël af te vuren. Ik denk dat het strategisch en moreel gezien een vergissing was. Maar ik ben er niet zeker van dat Israël met zo'n oorlog moest reageren. Ik denk dat het met diplomatieke middelen gestopt had kunnen worden.
AMY GOEDMAN: Lanny Davis, maakt u zich niet alleen zorgen over de blokkade van de Palestijnen, maar ook over de informatievoorziening? De New York TimesDe BBC, Reuters en CNN hebben allemaal een klacht ingediend bij de Israëlische premier die de internationale pers niet toestaat in Gaza. Waarom denkt u dat Israël geen pers toestaat?
LANNY DAVIS: Welnu, in de eerste plaats wil ik uw laatste vraag niet ontwijken, omdat ik er voorstander van ben dat meer media Gaza binnengaan, zodat zij de feiten kunnen melden in plaats van valse berichtgeving. Ik wil daar graag op terugkomen.
Maar laat ik beginnen met uw gebruik van uw woord 'blokkade'. Dat is een onnauwkeurig of op zijn minst bevooroordeeld woord. Ik zeg niet dat je het zo bedoelde, maar het is wel zo. Er is een blokkade van tunnels en andere toegangswegen die Hamas heeft gebruikt om de import van deze raketten uit Iran mogelijk te maken. Dit is een door Iran gesubsidieerde operatie, net als Hezbollah. En toch zijn gisteren 165 vrachtwagens met humanitaire, medische en voedselhulp vanuit Israël Gaza binnengekomen. Het zijn de Egyptenaren die de toegang hebben geblokkeerd. U moet de Egyptische regering vragen: "Waarom blokkeert u de toegang?" Omdat ze weten dat Hamas deze tunnels niet heeft gebruikt om hun bevolking te voorzien van voedsel en medische hulp, maar van raketten die tussen burgers worden geplaatst, naast scholen, onder ziekenhuizen, om burgers in Israël te doden. Dus ‘blokkade’ is, denk ik, echt een woord dat veranderd moet worden. Het is een selectieve blokkering van terroristische oorlogsinstrumenten die voornamelijk door Iran worden geleverd, en de Egyptische regering heeft het vermogen om die tunnels te openen, en zij zien hetzelfde gevaar als Israël.
AMY GOEDMAN: Nou, laat me die vraag stellen...
LANNY DAVIS: Over de kwestie-
AMY GOEDMAN: Nog even een momentje – over de kwestie van de blokkade aan professor Neve Gordon, die dateert van vóór de Israëlische invasie, de totale blokkade van Gaza waar veel mensen over de hele wereld tegenin zijn gegaan. Kunt u uitleggen wat die blokkade is, professor Gordon?
NEVE GORDON: Welnu, sinds Hamas door middel van democratische verkiezingen in de regering werd gekozen, heeft Israël feitelijk besloten het Palestijnse volk economisch te boycotten, en in het bijzonder Hamas en de overname door Hamas van de Gazastrook, en controleert het feitelijk alle grenzen en beslist wie er binnen kan komen en wie mag. vertrekken en wat er binnen kan komen en wat er weg kan. En het staat feitelijk een bepaalde hoeveelheid humanitaire hulp toe, en het staat deze humanitaire hulp toe, volgens Israëls eigen beweringen, zodat er geen humanitaire catastrofe zal plaatsvinden. Dus eigenlijk zegt Israël: "We zullen 165 vrachtwagens toestaan, zodat er geen humanitaire catastrofe zal plaatsvinden, zodat we de oorlog tegen Hamas kunnen voortzetten." Het is dus een soort nieuwe oorlogsethiek, een oorlogsethiek waarbij je niet tegen een ander leger vecht, maar tegen militanten in een gewapende vleugel van een organisatie die zich binnen de burgerbevolking bevinden, en dus val je feitelijk de burgerbevolking aan, en Je zegt: "We willen niet dat er een catastrofe gebeurt, dus kunnen we doorgaan met aanvallen." Er is iets heel cynisch aan en er is iets gruwelijks aan.
En dus is er feitelijk een blokkade tegen Gaza geweest, en het is een zeer ernstige blokkade van Gaza geweest. En zelfs Israël beweert dat er een blokkade is geweest tegen Gaza en zeggen dat Israël humanitaire hulp toestaat zodat het hen kan blijven bombarderen, is heel erg cynisch.
LANNY DAVIS: Laten we het hier over een fundamenteel feit eens zijn. Mevrouw Goodman, u gebruikte de uitdrukking “absolute blokkade” een tweede keer nadat ik zei dat het eerste gebruik van uw uitdrukking “blokkade” onnauwkeurig of onevenwichtig was. Ik zou dus willen voorstellen dat u op zijn minst 'gedeeltelijke blokkade' zegt, omdat deze nergens anders op gericht is dan het voorkomen van munitie en raketten die uit Iran binnenkomen. Dat is een feit. En vraag de regering van Egypte of zij het daarmee eens zijn. Ten tweede-
NEVE GORDON: Als een Palestijn een auto wil importeren
LANNY DAVIS: Professor, professor, laat mij nog een ander punt naar voren brengen.
NEVE GORDON: – een auto, hij kan de auto niet importeren. Als een Palestijn een koe wil importeren, kan hij geen koe importeren.
LANNY DAVIS: Ik wilde u echt heel graag onderbreken, maar ik waardeer dat u veel te zeggen heeft, en ik zou graag willen dat u mij uitspreekt.
Het verbaast mij zeer dat u niet begint met het feit dat wij het eens zijn over: het enige wat Hamas hoeft te doen is stoppen met het sturen van terroristische raketten gericht op burgers – daarover bent u het nooit met mij oneens geweest; daar zijn we het over eens – en sluiten we vrede met Israël. Dat is alles wat ze hoeven te doen, net zoals meneer Abboud [sic.] en de Fatah hebben gedaan op de Westelijke Jordaanoever, die floreert.
En ten tweede, het allerbelangrijkste, eindigde de bezetting. In 2005 schakelde Israël al zijn troepen uit. Geconfronteerd met een staat of een terroristische staat of een regering die zegt: "Ik probeer jullie te vernietigen, en ik ga raketten sturen om jullie burgers te doden", is de reden waarom de economische boycot, zoals jij het noemt, zou in elk beschaafd land ter wereld voorkomen. Als Canada of Mexico een vernietigingsdoelstelling van de Verenigde Staten hadden en raketten zouden lanceren tegen Houston of Boston – als je denkt dat de Verenigde Staten of enig ander land in de wereld dat zou laten gebeuren zonder op zijn minst een economische boycot en tegelijkertijd humanitaire hulp toestaan, dan zou ik graag van mening willen verschillen.
Over de media, mevrouw Goodman, ik...
AMY GOEDMAN: Lanny Davis, we zijn met jou begonnen – ik moet gewoon – we zullen moeten afronden omdat we op weg zijn naar Dennis Kucinich.
LANNY DAVIS: OK. Nou, even een korte opmerking over de media, waar ik geen antwoord op heb gegeven. Ik denk dat er meer bekendheid zou moeten zijn en dat er meer openheid zou moeten zijn tegenover de media. Ik denk dat Israël zich in die richting beweegt. Ik denk zeker dat de propaganda, bijvoorbeeld een vals bericht dat een Israëlische tank op een VN-konvooi schoot, achtenveertig uur duurde voordat de woordvoerder van de Verenigde Naties, die die verklaring naar buiten bracht, zei: "Nou, ik ben er niet zo zeker van ." Dat was een tijdsverschil van achtenveertig uur. Iedereen gelooft nog steeds dat het is gebeurd, omdat de intrekking van de verklaring of de wijziging van de verklaring niet de krantenkoppen op de voorpagina haalde als de verklaring.
We moeten er dus heel voorzichtig mee zijn dat als we onze media in Gaza krijgen, we mensen krijgen die objectief de feiten rapporteren over waar deze raketten zich bevinden. Zitten ze onder scholen? Liggen ze in ziekenhuizen? En zo ja, is dat dan een daad die op zichzelf een overtreding en een oorlogsmisdaad is? Daarom wil ik dat de media in Gaza bewijzen dat de oorlogsmisdaden die door Hamas worden gepleegd daar zijn waar ze hun raketten plaatsen.
AMY GOEDMAN: Lanny Davis, we zijn met jou begonnen; we eindigen met professor Neve Gordon in Beersheba.
NEVE GORDON: Ik heb twee opmerkingen, waarvan één betrekking heeft op protesten in de media. Sinds het begin van deze oorlog zijn 700 Israëli's gearresteerd, omdat zij tegen deze oorlog protesteerden. Dit heeft de internationale media niet gehaald en het is een daad van intimidatie door de staat tegen degenen die tegen de oorlog protesteren.
Ten tweede, met betrekking tot wat Lanny zei, dat geen enkel land zou toestaan dat een ander land zijn burgers bombardeert, heeft hij gelijk. Hij vergeet één essentieel feit, en dat is de bezetting. En Gaza was dat niet – het is nog steeds onder bezetting, omdat Israël al zijn grenzen controleert, en de Westelijke Jordaanoever onder bezetting is, en Oost-Jeruzalem onder bezetting. En de daad – de eerste, de initiële, de oorspronkelijke gewelddaad is de bezetting. De raketten zijn een reactie op die gewelddaad. En dus moeten we in gedachten houden dat het binnenin niet tussen een staat en een andere staat gaat. Het ging tussen een bezetter en een bezette.
AMY GOEDMAN: Wij zullen het daarbij laten. Professor Neve Gordon in Beersheba, voorzitter van de afdeling Politiek en Overheid, Ben-Gurion Universiteit van de Negev. Hij is auteur van Israëlische bezetting. Lanny Davis, senior adviseur en woordvoerder van het Israel Project, advocaat en voormalig speciaal raadsman van president Clinton. Bedankt allebei dat je bij ons bent.
LANNY DAVIS: Dank je wel.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren