Bron: Truthout
Door de verspreiding van het coronavirus hebben huurstakingen zich over het hele land verspreid. In de eerste maanden van de pandemie 400 gezinnen in New York City stopte met het betalen van huur in gebouwen met meer dan 1,500 huureenheden. In mei waren er huurstakingen waarbij sprake was van 200,000 huurders verspreid naar Philadelphia en elders. Washington, DC, in september zag huurdersvakbonden ontstaan in stakingen bij de Tivoli Gardens Apartments en de Woodner, evenals bij Southern Towers in het nabijgelegen Alexandrië.
Huurstakingen hadden een geschiedenis als verzetstactiek voordat de pandemie toesloeg. Huurders uit Cleveland schikte in februari een huurstaking, nadat 38 gezinnen concessies hadden afgedwongen aan de verhuurder van de Vue Apartments met 348 appartementen in Beachwood. San Francisco had een bekende huurstaking dat duurde drie jaar in de Midtown Park Apartments en eindigde in 2017.
Maar door de pandemie zijn huurstakingen een wijdverbreid antwoord geworden op brute economische druk. Volgens het Terner Center for Housing Innovation van de University of California, Berkeley, 16.5 miljoen gezinnen die woningen huren, verloren inkomsten toen de crisis begon. Zijn Oktober rapport zegt: “Bijna 50 procent van de huishoudens in Californië heeft inkomen uit arbeid verloren Sinds maart 2020 geeft één op de vijf huishoudens (20.7 procent) aan er geen of slechts weinig vertrouwen in te hebben dat ze volgende maand hun hypotheek of huur kunnen betalen.”
Volgens de Nationale Raad voor Huisvesting van Meergezinswoningen, 24.6 procent van de appartementhuishoudens betaalden op 6 december geen huur. Maar zelfs vóór de pandemie had 16.8 procent de huur niet betaald, zo bleek uit een onderzoek van een jaar eerder. Een website opgezet door huurdersactivisten uit de Bay Area, Bay Area Rent Strike, merkt dat op 78 procent van de mensen in de VS live van salaris tot salaris. De groep roept mensen die niet kunnen betalen op om collectief op te treden – om “samen te werken om uitzetting en huisuitzetting te voorkomen.” Het voegt eraan toe: “We moeten voor iedereen een onmiddellijke opschorting van de huur- en hypotheekbetalingen eisen. En als niet aan deze eis wordt voldaan, moeten we samen weigeren onze huur en hypotheek te betalen.”
Het opzeggen van de huurprijzen was de eis die zich tijdens de stakingen over het hele land verspreidde. In april, Cea Wever, organisator van de New Yorkse Housing Justice for All, zei dat het opzeggen van de huur “de eis is van de huurstaking.” In Los Angeles zegt Larry Gross, directeur van de Coalition for Economic Survival, dat de stad vol zit met huurstakingen die aandringen op huur- en hypotheekkwijtschelding. Door die eis te uiten, de LA Huurders Unie groeide van 400 naar 2,000 leden in 2020.
Maar ondanks de krachtige bescherming van huurders tegen uitzetting in LA, die aan het begin van de crisis werd ingevoerd en er geen einddatum bestond, gaat de strijd om de huizenmarkt door. “Mensen die de CalTrans-woningen bezetten, werden met geweld verwijderd”, beschuldigde Gross in een e-mailinterview. ‘Dat is tot stand gekomen na de inspanning van de Oakland-moeders.’ In maart bezetten huisvestingsactivisten huizen die door CalTrans waren gekocht en die het bureau wilde slopen voor een snelweg, maar die vervolgens jarenlang leeg bleven staan. Op 26 november schakelde Highway Patrol in oproeruitrusting hen uit en arresteerde velen.
Activisten uit Los Angeles lieten zich inspireren door Moms 4 Housing, een collectief van dakloze en marginaal gehuisveste moeders bezette in 2019 een leegstaand huis in Oakland en dwong de stad financiering te vinden voor de aankoop, wat een golf van woningactivisme op gang bracht. Carroll Fife, lid van Moms 4 Housing, werd als gevolg daarvan grotendeels gekozen in de gemeenteraad van Oakland. Op 5 december sprak ze een bijeenkomst toe die was georganiseerd door verschillende huurdersvakbonden, vlak voor een karavaan naar de gebouwen waar huurstakingen plaatsvinden.
Door de pandemie zijn huurstakingen een wijdverbreid antwoord geworden op brute economische druk.
‘Mensen zeiden dat het opzeggen van de huurprijzen belachelijk radicaal en niet populair was,’ verklaarde Fife, terwijl de dochter van een andere activist naast haar kronkelde en danste. ‘Maar District 3 is een ‘ground zero’ voor ontheemding, en de mensen hier denken daar anders over. Wij denken dat een andere werkelijkheid mogelijk is. Het huidige paradigma in dit land werkt niet alleen niet – het doodt ons.”
Vervolgens vertrok de karavaan. Eerst verliet een fiets met een enorme luidspreker, versierd met de slogan ‘Annuleer huurschuld’, een parkeerplaats aan Lake Merritt, richting de dichtbevolkte appartementenwijk in de binnenstad. Daarna volgden andere fietsen, met slogans op het frame geplakt. Skateboarders en rolschaatsers slingerden er tussendoor. En eindelijk kwamen de auto's, met posters op de ramen en deuren.
De caravan, georganiseerd door de JDW Tenants Union, Alice Tenant Union, de People's Tenants Union, Onday Tenants Council en Veritas Tenants Association, hield geïmproviseerde bijeenkomsten voor verschillende gebouwen waar georganiseerde huurders zijn gestopt met het betalen van huur.
Een verklaring werd voorgelezen door een groep, de SMC Tenants Council, in een gebouw dat eigendom was van de Sullivan Management Company. “We zijn gedwongen om voor onze rechten en onze huisvesting te pleiten tegen een bedrijfseigenaar die wordt gesteund door hedgefondsen en miljardairs”, aldus het rapport. “Onze zakelijke verhuurder beschikt over voldoende middelen om huur aan zijn huurders kwijt te schelden voor de duur van de COVID-19-crisis, maar kiest er in plaats daarvan voor om zijn huurders onder druk te zetten, die banen en federale steun zijn kwijtgeraakt.”
Wethouder Fife is directeur van de Alliance of Californians for Community Empowerment (ACCE), die helpt bij het organiseren en ondersteunen van huurstakingen in de hele staat. “De ‘shelter in place’-bevelen zullen eindigen,” ACCE waarschuwt. “De crisis voor gezinnen met lage inkomens en werkende gezinnen zal dat niet doen. Zelfs vóór de crisis leefden de meesten van ons van salaris tot salaris. Door het inkomensverlies kunnen de meeste Californiërs de huur of hypotheekbetalingen die tijdens de crisis onbetaald zijn gebleven, niet meer terugbetalen. Het fundamentele gezond verstand dicteert dat we, omdat we geen achterstallig loon krijgen, geen manier hebben om de huisvestingsbetalingen terug te betalen.”
De huur opzeggen is volgens ACCE de enige oplossing.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren