من بعد از ظهر شنبه در مرکز شهر واشنگتن با مردم "#OccupyDC" راهپیمایی کردم. یکی از محبوب ترین شعارهای اطراف من این بود: "چگونه به این کسری پایان دهیم؟ جنگ ها را تمام کنید، از ثروتمندان مالیات بگیرید!" ظاهراً 99 درصد در دی سی مشکلی ندارند که در مورد پایان دادن به جنگ ها صحبت کنند و در عین حال از ثروتمندان مالیات بگیرند. امیدوارم دیگران از آنها الگوبرداری کنند.
من این را بدیهی می دانم که "پایان دادن به جنگ ها" نه تنها به این معنی است که ما باید همه نیروهای خود را از عراق و افغانستان خارج کنیم، بلکه نباید جنگ جدیدی را با ایران آغاز کنیم. اینطور نیست؟ مطمئناً یک درس کلیدی از ده سال گذشته این است که هنگامی که یک جنگ آغاز می شود، پایان دادن به آن می تواند فوق العاده دشوار باشد. این یکی از دلایلی است که نئومحافظهکاران عاشق شروع جنگ هستند. شروع یک جنگ به آنها اجازه می دهد تا یک تغییر ساختاری بلندمدت در زمینه سیاسی ایجاد کنند - تغییری که می تواند طولانی تر از زمان حضور آنها در سمت ریاست جمهوری باشد - با مکیدن منابع و تمرکز از اقتصاد مولد و داخلی که 99٪ را به کار گرفته و تغذیه می کند تا اقتصاد نظامی. پیمانکاران نظامی را ثروتمند می کند، اما در مقایسه با مخارج خصوصی و عمومی داخلی، مشاغل کمی در ایالات متحده ایجاد می کند.
و یکی دیگر از درسهای کلیدی ده سال گذشته این است: اگر میخواهیم جنگها را در آینده متوقف کنیم، نمیتوانیم منتظر باشیم تا طرفداران جنگ تمام اردکهای خود را پشت سر هم داشته باشند. ما باید "توطئه های آنها را برهم بزنیم" تا یک عبارت را وام بگیریم. میلیون ها نفر در سراسر جهان یک ماه قبل از شروع جنگ عراق راهپیمایی کردند. به عنوان بیانی از سر و صدای مردمی برای صلح، عالی بود. اما به عنوان وسیله ای برای توقف جنگ، خیلی دیر شده بود. قطار جنگی قبلاً ایستگاه را ترک کرده بود.
در حال حاضر، دورنمای جنگ با ایران ممکن است برای بسیاری دور به نظر برسد. اما این آزمایش کوچک را امتحان کنید: به وب بروید و "رامنی" و "ایران" را جستجو کنید. "مشاوران کلیدی رامنی از جنگ با ایران حمایت می کنندبن آرمبراستر در Think Progress اشاره می کند. سپس «پری» و «ایران» را جستجو کنید. معمار کلیدی جنگ عراق، گزارش جاش روگین در سیاست خارجی.
جهان بعد از ژانویه 2013 را تصور کنید، اگر رامنی یا پری رئیس جمهور شوند، نئوکان ها کنترل سیاست خارجی ما را از سر بگیرند و جمهوری خواهان مجلس نمایندگان را کنترل کنند. (متاسفانه، با توجه به تمایل بسیاری از سناتورهای دموکرات به رای دادن با حزب جنگ، این که آیا دموکراتها اسماً سنا را کنترل میکنند یا نه، ممکن است چندان اهمیتی نداشته باشد). قبل از اینکه اکثر نئوکان ها از دولت بوش پاک شوند و دموکرات ها مجلس نمایندگان را بازپس بگیرند. به عبارت دیگر، زمین های سیاسی مشابه آنچه در ایالات متحده قبل از جنگ عراق وجود داشت ایجاد می کند.
فرض کنید که دولت نتانیاهو یا چیزی شبیه به آن هنوز در اسرائیل قدرت داشته باشد - متاسفانه، یک سناریوی بسیار محتمل. و سپس در نظر بگیرید که نئومحافظهکاران چهار سال فرصت خواهند داشت تا برای رویارویی نظامی مورد نظر خود با ایران، اردکها را ردیف کنند. و سپس این جنبش صلح میتواند به تنهایی در برابر نتانیاهو با منابع خوب ایستاده باشد، با عواملش که قوه مجریه و کنگره را کنترل میکنند و دسترسی ممتازش به بلندگوهای رسانهای کشور را دارند. آیا می خواهید پایان آن فیلم را ببینید؟ من این کار را نمی کنم. ما تا جایی که میتوانستیم ایستادگی میکردیم، اما این احتمال وجود دارد که گوشه آمین نتانیاهو مانند بولدوزر اسرائیلی بر سر ما بغلتد.
اگر بخواهیم از این نتیجه جلوگیری کنیم، باید «توطئه» را به هم بزنیم. ما چطوری می تونیم این کار را انجام بدهیم؟
یک ابزار کلیدی برای برهم زدن این توطئه، دستیابی به یک توافق دیپلماتیک با ایران است اکنون که ایران را به میزان قابل توجهی از ظرفیت تولید سلاح هسته ای دور می کند. شاید شما واقعاً اهمیت چندانی نداشته باشید، ذاتاً چقدر ایران به توسعه ظرفیت تولید سلاح هسته ای نزدیک است. اگر چنین است، وظیفه من این نیست که شما را بیشتر مورد توجه قرار دهم. اما این را بدانید: در دنیای امور عملی که ما در حال حاضر در آن زندگی می کنیم، اهمیتی ندارد که چقدر اهمیت می دهید. آنچه بیش از همه اهمیت دارد این است که هرچه ایران در واشنگتن به توسعه ظرفیت تولید سلاح هسته ای نزدیک تر باشد، شرایط بهتری برای نئوکان ها فراهم می شود تا تقابل بین ایالات متحده و ایران را تقویت کنند. برانگیختن رویارویی با ایران به نفع 1 درصد و به منافع 99 درصد صدمه می زند: هزینه های بیشتری را تولید می کند و بر اقتصاد نظامی تمرکز می کند به قیمت اقتصاد مولد داخلی که 99 درصد را به کار می گیرد و تغذیه می کند. همچنین احتمال وقوع یک جنگ جدید را افزایش می دهد.
مهم است که به خاطر داشته باشید که ایران میت رامنی، ریک پریس، آبراهام فاکسمن و ایلینا راس لهتیننز خود را نیز دارد: افرادی که میخواهند رویارویی با ایالات متحده را پیش ببرند زیرا منافع سیاسی آنها را تامین میکند. بنابراین، اگر اقدام موثری برای کاهش تنش وجود نداشته باشد، نمیتوانیم تصور کنیم که رویارویی تشدید نخواهد شد، حتی اگر آمریکا عامل تشدید آن نباشد.
و همچنین باید این را بدانید: یک پیشنهاد دیپلماتیک ساده و عملی وجود دارد همین الان روی میزکه می تواند ایران را از ظرفیت تولید سلاح هسته ای دورتر کند. با بله گفتن به این پیشنهاد، دولت اوباما – که ممکن است به خاطر بیاورید، با وعده تعامل دیپلماتیک معنادار با ایران روی کار آمد – می تواند توطئه نئوکان ها را مختل کند.
پیشنهاد این است که آمریکا برای رآکتور تحقیقات پزشکی ایران سوخت تامین کند، در ازای موافقت ایران با تعلیق غنیسازی اورانیوم بالای 5 درصد. این پیشنهاد می تواند به طور قابل توجهی ایران را از ظرفیت تولید سلاح هسته ای دور کند.
این پیشنهاد علاوه بر تنش زدایی از رویارویی با ایران بر سر برنامه هستهایاش، یک مزیت جانبی نیز دارد که ممکن است برای برخی جالب باشد: تامین ایزوتوپهای پزشکی برای درمان 850,000 بیمار سرطانی ایرانی را تضمین میکند. من متوجه هستم که هیچ کس در واشنگتن به دلیل دست کم گرفتن نگرانی نهادهای سیاست خارجی کشور در مورد اینکه آیا انسان هایی که اتفاقاً در کشورهای "دشمن" زندگی می کنند یا در نتیجه سیاست ایالات متحده می میرند، بحثی را از دست نداده است. اما اگر شما فردی هستید که به چنین چیزهایی اهمیت می دهد، این یک مزیت اضافی برای شماست: 850,000 بیمار سرطانی ایرانی که حداقل برخی از آنها کاملاً از هرگونه سیاست دولت ایران بی گناه هستند، دسترسی آنها به درمان تضمین می شود.
این پیشنهاد توسط کارشناسان هستهای ایران در فدراسیون دانشمندان آمریکایی در یک سالنامه تایید شده است نوشته شده در نیویورک تایمز; و توسط مدیر مرکز علوم و امور بینالملل بلفر در مدرسه کندی هاروارد، در یک نوشته شده در واشنگتن پست. این تأییدیههای «تأییدکننده» قویاً نشان میدهد که اجرای این پیشنهاد یک تقاضای معتدل و امکانپذیر است.
بنابراین، به آن دست اندرکاران رسانه های تشکیلاتی که اصرار دارند معترضان 99 درصدی هیچ خواسته عملی ندارند، می خواهم با شما صحبت کنم. من یک تقاضای عملی دارم. به توافق هسته ای پزشکی ایران بله بگویید.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا