تنها یک روز پس از بنیامین نتانیاهو، خودخوانده اسرائیل سخنگوی قوم یهود, ستایش کرد قتل یک ژنرال ایرانی به عنوان بخشی از "مبارزه برای صلح"، حدود 25,000 یهودی آمریکایی - که توسط مقامات قدرتمند نیویورک و پخش قابل پیش بینی از سلبریتی ها افزایش یافته بود - زیر پا گذاشته شد. یکهو در سراسر پل بروکلین به خوبی هماهنگ شده است نمایش عضله سیاسی یهودیان
برگزارکنندگان و آنها متفکران در رسانه ها، رویداد یکشنبه 5 ژانویه را اعتراضی علیه "نفرت" و "ترس" خواند.
به من اجازه دهید تفاوت داشته باشم.
با وجود نمای آنودین آن، نه یکی از سازمان های یهودی که حمایت راهپیمایی روز یکشنبه با یک کلمه علیه تشدید خشونت آمریکا در خاورمیانه فضای خودتبریکی را خراب کرد. هیچ کس از ادامه آن انتقاد نکرد، اشغال وحشیانه عراق توسط آمریکا (که ترور سردار قاسم سلیمانی در فرودگاه بغداد تنها آخرین جزئیات خونین آن بود). و هیچ یک از آنها کوچکترین اعتراضی به تداوم تجاوزات اسرائیل علیه آنها ابراز نکردند فلسطین اشغالی.
بنابراین - همانطور که پدربزرگ من ممکن است گفته باشد - چه چیز جدیدی است؟ به هر حال، سازمان دهندگان راهپیمایی فقط خودشان بودند: برای کسانی که اهداف عالی داشتند، کشتار جمعی و جنایات جنگی جزییاتی هستند که به سختی قابل ذکر هستند. هدف متعالی سفر روز یکشنبه بر روی پل «مبارزه با یهودستیزی» با «عشق» بود. حداقل اینگونه بود که یکی از راهپیمایان، خاخام اورام ملوتک، آن را بگذار در مصاحبه با هفته یهود. و چه کسی می تواند چنین خودپسندی آرامی را زیر سوال ببرد؟
مسلماً طول می کشد چتپاها برای گالری سرکش of جنایت بین المللی تقویت کننده ها (با کمک به موقع الف پروتگی از تروریست یهودی محکوم شد) ده ها هزار بنر با مضمون «بدون نفرت – بدون ترس» پخش کنند و وانمود کنند که خود را به عنوان فعالان صلح تغییر نام داده اند. اما اگر این روزها لیگ ضد افترا، AJC و سایر حامیان رسمی سفر قدرت یکشنبه گذشته چیزی را کم نداشته باشند، آن چتپاها.
دوو هیکیند، مونتاژکار سابق، چهار روز قبل، زمانی که توییتما از دوستان خود در جامعه سیاه پوستان می خواهیم که به ما بپیوندند و این پیام را با صدای بلند و واضح ارسال کنند که ما یکی هستیم و با هم [و] می ایستیم و به یهودی ستیزی نه می گوییم.
شاید برخی از "دوستان هایکیند در جامعه سیاه" او را فراموش کرده باشند زمینه در لیگ دفاع نژادپرستانه یهودی میر کاهانه - بدون ذکر تب او لابی از طرف اسحاق شوچات، یک یهودی حسیدی متهم به حمله به یک مرد سیاهپوست در سال 2008 بود که برای اجتناب از پیگرد قانونی به اسرائیل گریخت. اما چرا، در میان تمام گزارش های مطبوعاتی حنایی از راهپیمایی، هیچ کس از هیکیند تازه برابری طلب نپرسید که شب قبل از توییتش کجا بوده است، زمانی که 250 نفر - سیاهپوستان، مسلمان و فلسطینی-آمریکایی در میان آنها - بودند. با در میدان ارتش بزرگ بروکلین "برای ابراز همبستگی خود با جامعه یهودی"؟ اما پس از آن، من فکر میکنم آشکار کردن رنگ واقعی هایکیند ممکن است همین کار را در راهپیمایی یکشنبه انجام دهد. و در جایی که افسون «یهود ستیزی» به زبان میآید، حقیقت یک مهمان ناخواسته است.
هایکیند (اعتراف می کنم) تقریباً هدف بسیار آسانی است. اما رویکرد دو رویی او به «نفرت» - زمانی که برای یهودیان بد باشد، خوب و شیک باشد - در حال تبدیل شدن به یکی از عناصر اصلی سازمان های یهودی جریان اصلی است. تنها دو روز پس از تظاهراتی که با حمایت مشترک آن، AJC برگزار شد ادعا شده از جانب ادامه وفاداری خود به عشق و صلح با تمجید از دولت مرتجع اوکراین به دلیل خروج از کمیته سازمان ملل متحد که به حقوق فلسطینیان اختصاص دارد. هرگز اهمیتی برای ادامه اوکراین ندارد معاشقه با نئونازی ها. تا زمانی که از آزار و اذیت یک طبقه فرودست که برای قدرت اسرائیل دردسرساز است، حمایت می کند، آن رژیم از AJC یک مهر خوب می گیرد. و شما صدایی از دیگر مهاجمان سنگین پشت راهپیمایی یکشنبه نخواهید شنید - مهم نیست که وقتی یک یهودی کلاهش را در جایی در بروکلین می اندازند چقدر بلند شکایت می کنند.
و در حالی که ما در مورد جنایات ناشی از نفرت هستیم، چرا سازمان دهندگان راهپیمایی در مورد حملات متعصبانه چیزی برای گفتن ندارند. مرتکب شده توسط یهودیان؟ در سال 2013، تاج پترسون، یک مرد سیاهپوست همجنسگرا، بود مورد ضرب و شتم به قدری توسط یک باند از ویلیامزبورگ حسیدیم - که در طول حمله فحش های همجنسگرا هراسی را فریاد می زدند - که او از یک چشم نابینا شد. دو نفر از مهاجمان ادعایی او به طور کامل آزاد شدند، در حالی که چندین سال بعد، یک جفت دیگر - که هر دو با یک گشت زنی بیدار یهودی مرتبط بودند - یک دادخواهی عزیزم که شامل یک روز زندان نمی شد. راهپیمایی بزرگ علیه «نفرت» سازمانهای یهودی نیویورک را به یاد بیاورید که خشم فروکش کرد؟ البته شما این کار را نمی کنید. هرگز اتفاق نیفتاد.
تبلیغات اغوا کننده است، و لفاظی های یکشنبه گذشته سونگالی ها برخی افراد واقعاً شایسته را جذب کرد. گروه یهودی ضد اشغالگر IfNotNow به راهپیمایی پیوسترهبری آن گفت، زیرا «مبارزه با یهودستیزی بخشی از مبارزه برای آزادی جمعی برای همه مردم است». برخی از اعضای صدای یهودی برای صلح نیز آنجا بودند، زیرا "پایان دادن به یهودستیزی مستلزم پایان دادن به اسلام هراسی در خانه و حمایت از خودمختاری فلسطینی ها در اسرائیل/فلسطین است" به عنوان یکی از آنها (به درستی). نوشت پس از آن انجمن راستگرای آمریکایی برای اسرائیل این تمجید را پاسخ داد علامت گذاری همه یهودیان وظیفه شناس به عنوان خائن: «این سازمان ها...طبعاً از ابتکارات ضد یهود حمایت می کنند و با یهودی ستیزان شریک می شوند. وقتی در مقابل دولت یهود و جوامع یهودی در سرزمین بومی و اجدادی آن [یعنی استعمارگران غیرقانونی اسرائیل در فلسطین اشغالی] ایستادگی می کنید، نمی توانید تظاهر به همبستگی با یهودیان کنید. خیلی از "فراگیری".
با این حال، هر چند سیاست آنها نفرت انگیز باشد، می ترسم که اسرائیل اولی ها ارزیابی درست تری از راهپیمایی 5 ژانویه ارائه دهند تا افراد ضداشغالگری که با آنها برچسب گذاری کردند. این رویدادی با هدف پایان دادن به خشونت نژادپرستانه یا تقویت همبستگی بین جوامع نبود.
این یک تجمع جنگی بود. هدف آن ایجاد هیستری فزاینده در حمایت از خشونت ایالات متحده و اسرائیل در خارج از کشور، و آوردن سرکوب پلیس حتی بیشتر به محلههای سیاهپوست و لاتین بروکلین بود. هر کس که در آن شک دارد گوش نمی کرد به سخنرانی ها (انتخاب دو تن از حامیان نهادی اصلی راهپیمایی شوم میچل سیلبر، جاسوس سابق ضد مسلمانان برای N.Y.P.D.، به سر یک "ابتکار امنیت جامعه" برای "موسسات یهودی در منطقه نیویورک" یک هدیه دیگر بود.)
و من فکر می کنم خاخام اورام ملوتک - راهپیمائی که اصرار داشت که برای مبارزه با "یهود ستیزی" با "عشق" در آنجا حضور داشته باشد - دوباره قابل ذکر است، زیرا او با مدارک لیبرال به تظاهرات آمد: یک خاخام ارتدکس، او از او حمایت می کند. برگزاری ازدواج همجنس گرایان. اما خاخام ملوتک نیز چنین کرده است ستایش کرد انتقال غیرقانونی سفارت ایالات متحده از تل آویو به اورشلیم - اقدامی که در اسرائیل توسط کشتار حدود 60 معترض فلسطینی غیرمسلح در همان روز.
و به نظر من، کلید واقعی درک تجمع یکشنبه گذشته اینجاست. سازماندهندگان جناح راست آن ممکن است آن را با لفاظیهای گنگ درباره «همبستگی» و «عشق» پوشانده باشند - اما هر کسی که واقعاً با پیام آن هماهنگ باشد بهتر میدانست. داخل دستکش ابریشمی مشت آهنین آشنا بود.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا