Ze zouden eigenlijk een speciale vlucht moeten hebben die enkele van de steden verbindt die worden geconsumeerd door de ‘protesten’ die in Washington, Londen en Parijs worden georkestreerd.
Een vluchtschema dat Bangkok – Peking – Moskou – Kiev – Caracas en Havana zou verbinden, misschien met een zuidelijke omweg naar Harare, Pretoria en Asmara. Het zou een heel goed idee zijn, een geldbesparend idee – voor de belastingbetalers in Europa en Noord-Amerika.
Laten we alsjeblieft niet meer doen alsof er spontane uitbarstingen zijn tegen regeringen die democratisch zijn gekozen en worden gesteund door de meerderheid van de mensen in Oost-, Latijns-Amerika, Afrika en Azië.
Laten we pragmatisch zijn en bedenken hoe we kunnen bezuinigen op de grote uitgaven, van die miljarden euro's en dollars, die door de strot van pro-westerse NGO's worden geduwd, in landen als Thailand en Oekraïne, Zuid-Afrika en Venezuela, Ecuador en Bolivia.
De lijst is eigenlijk eindeloos, terwijl het doel kristalhelder is: het is het wegvagen van alle substantiële oppositie tegen het huidige westerse mondiale regime – om het van de aardbodem weg te vagen! En om dat te doen, om het zo snel en efficiënt mogelijk uit te roeien, bij voorkeur door directe invasies te vermijden. Als honderden, duizenden, zelfs miljoenen mensen in arme, niet-blanke of socialistische/communistische landen sterven, terwijl ze hun moederland of vaderland verdedigen, het zij zo. Het Westen is nooit gierig geweest als het gaat om het opofferen van miljoenen onschuldige levens van ‘de anderen’.
De levens van die 'niggers' (om de beleefde taalkunde van mensen als Lloyd George te lenen), of die smerige Commies, waren nooit iets waard, althans niet voor de heersers in Londen, Berlijn, Parijs of Washington. Ze waren toen niets waard en nu zijn ze niets waard. De Britse premier [Sir] Winston Churchill was bijvoorbeeld voorstander van het vergassen van de ‘lagere klasse’ van rassen…
Twintig miljoen levens van Sovjetburgers, honderden miljoenen mensen vermoord in wat nu Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en Azië is, en dan hebben we Afrika nog niet eens meegerekend.
Laten we het dus allemaal in de openbaarheid brengen: laten we aandringen op de introductie van deze langeafstandsvlucht rond de wereld, om die agenten van het imperialisme en neokolonialisme, die westerse apparatchiks en hun lakeien, hun mediahoeren en hun lokale butlers, ook wel 'elites' genoemd, rond.
Zo'n 'dienst' zou veel brandstof besparen, door alle hotspots op een zeer efficiënte manier met elkaar te verbinden.
Maak het allemaal zakelijk of eersteklas, want deze mensen doen wat ze doen niet voor verheven idealen – ze doen het voor status en voor contant geld.
***
In een jaar tijd heb ik onder andere gewerkt aan de Turks/Syrische grens, in Egypte, Zimbabwe, Venezuela, Cuba, Oekraïne en Thailand.
De overeenkomsten zijn verbluffend: de tenten, elektrische generatoren, mensen geïmporteerd uit arme provincies en zelfs de slogans!
Ik spreek over wat ik zie. Ik spreek erover en ik beschrijf het in woorden en in mijn films. Maar af en toe, zoals nu, wil ik gewoon de beelden laten zien, om met mijn lezers en kijkers te delen wat… nou ja… zo voor de hand liggend is!
Twee weken geleden was het Oekraïne, daar heb ik beelden gedeeld. Vandaag: Laat het Thailand zijn!
***
In Bangkok zijn de 'demonstranten' zeer recentelijk verhuisd van de winkelboulevard van de hogere klasse, Sukumvit, naar het enorme openbare park – Lumpini.
Ze kregen duidelijk te horen dat ze verdomme weg moesten gaan uit Paragon, Emporium en de andere winkelcentra! Daar bedierven ze de uitstallingen van de auto's van Lotus, Rolls Royce en Ferrari, evenals die van de boetieks Prada, Versace en Vuitton.
Hun aanwezigheid is goed genoeg om overheidsfunctionarissen te irriteren en zelfs te bedreigen. Het is goed voor het verstoren van verkiezingen (de verkiezingen zijn alleen vrij en 'democratisch' als mensen stemmen op die kandidaten en op het systeem dat het Westen goedkeurt, anders worden kiezers geïntimideerd of zelfs afgeslacht door 'werkelijk democratische krachten').
Maar die Thaise zuiderlingen stinken inderdaad, en ze zijn te vulgair voor de verfijnde smaak van de elites van Bangkok! Dus naar de hel met die klootzakken! Ze worden toch betaald, zodat ze kunnen vertellen waar ze naartoe moeten verhuizen. Ze verwoestten het commerciële centrum van de stad, met hun potten en pannen en 'vissersbroeken'.
Ze moeten gaan... of anders! Ze gaan natuurlijk; ze gaan gehoorzaam, als vee, waarheen ze ook maar moeten gaan. Ze worden betaald om te gaan...
Dus nu is er een enorme viering van het Thaise Nieuwjaar – van Songkran – van het Waterfestival. De mensen zijn wanhopig, de Thaise economie schreeuwt, alle economen voorspellen een enorme depressie, crisis en zelfs ineenstorting. Maar wat kunnen zij, gewone mensen, doen – ze moeten iets doen! Dus vieren ze. Bier, luide muziek, waterstralen, brandslangen, sirenes…
Mensen glimlachen niet; mensen maken zich zorgen. Maar in Lumpini Park is alles daar feestelijk: enorme hightechschermen, mannen in militaire uniformen en jassen (verdomd, precies zoals in Kiev!), pornografische anti-regeringsslogans (de premier is een vrouw, en hoewel porno verboden is op het net is het prima om het hoofd van de Thaise regering af te schilderen als een naakte hoer) en de gezichten in helder wit geschilderd.
Er zijn primitieve sportscholen waar ruige elementen in de open lucht aan bodybuilding doen. Er zijn kapperszaken en er zijn massagesalons.
Overal zijn misdadigers. Net als in Kiev en elders 'controleren ze het verkeer' en beslissen ze wie door de bezette gebieden mag.
Overal hangen videocamera’s, maar de politie zou nooit durven ingrijpen (net als in Kiev, waar ze wekenlang niet echt durfde in te grijpen), het leger steunt ook volledig de monarchie en de elites, en zou nooit en te nimmer droom van het opbreken van degenen waarvoor betaald wordt door de ware heersers van het land, en hun buitenlandse handlangers.
En ineens zie ik het! Er is een enorme poster die verkondigt: “THAKSIN-ISM IS COMMUNISME TIRANNIE”.
Thaksin Shinawatra een communist? Diezelfde zakenmagnaat, een turbokapitalist, wiens enige ‘fout’ was dat hij gratis medische zorg introduceerde (veel beter dan die in de Verenigde Staten), het onderwijs verbeterde, de armen onderdak bood en zich richtte op een veel egalitairere samenleving dan wat dan ook. ooit gezien in Zuidoost-Azië?
Dat was verdomd natuurlijk onaanvaardbaar voor de Thaise elites, het leger en hun buitenlandse zakenlieden, simpelweg omdat het in Thailand niet alleen om geld gaat, maar vooral om de kloof die de heersers denken te moeten handhaven tussen hen en de rest van de wereld. de mensen. De heersers van Thailand hebben mensen nodig die voor hen neerknielen, aan hun voeten, zoals elders in die afschuwelijke westerse koloniën in Zuidoost-Azië; en in die feodale landen, zoals de Filippijnen en Indonesië. Daar worden mensen geconditioneerd om slaven van de elites te zijn, terwijl kinderen worden opgevoed en onmiddellijk worden afgebroken, 'opgevoed', als slaven van hun ouders!
Ik ging met de mensen in de buurt van de posters praten. Yudhana Chauburi en Somkiat Korbkij waren het dichtst bij het bord.
“Wat is het communisme?” Ik heb gevraagd.
Niemand leek het te weten.
Ik vroeg het steeds opnieuw. Ik heb het aan verschillende mensen gevraagd. Niets!
Toen kwam een bewaker naar mij toe: “Wij denken dat het communisme… één persoon is die alles controleert….”
‘Je bedoelt... de monarch?’
Vol afgrijzen deinsde hij achteruit.
Ze zagen er allemaal hetzelfde uit: de desperado's gesteund en gefinancierd door de zogenaamde 'elites'. In Bangkok of Kiev, in Harare en Caracas.
Zelfs de prijs voor het verraden van je land – het gangbare tarief – lijkt hetzelfde te zijn, ongeveer 10 dollar per dag.
André Vltchek is romanschrijver, filmmaker en onderzoeksjournalist. Hij heeft oorlogen en conflicten in tientallen landen verslagen. Zijn gesprek met Noam Chomsky Over westers terrorisme gaat nu afdrukken. Zijn veelgeprezen politieke roman Point of No Return is nu opnieuw bewerkt en beschikbaar. Oceanië is zijn boek over het westerse imperialisme in de Stille Zuidzee. Zijn provocerende boek over post-Soeharto Indonesië en het marktfundamentalistische model heet “Indonesië - De archipel van angst”. Hij heeft zojuist de documentaire ‘Rwanda-gambietover de Rwandese geschiedenis en de plundering van DR Congo. Na vele jaren in Latijns-Amerika en Oceanië te hebben gewoond, woont en werkt Vltchek momenteel in Oost-Azië en Afrika. Hij is te bereiken via zijn van de of de zijne Twitter.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren