Uit het banenrapport van vrijdag bleek dat het grootste deel van het land enorme economische pijn ervaart, zelfs als de economie zich nu aan het herstellen is. Het werkloosheidscijfer steeg tot 9.8 procent, waarbij het werkloosheidscijfer voor mannen een nieuw post-depressiehoogtepunt bereikte. De economie verloor in september nog eens 260,000 banen en het eerdere cijfer van het banenverlies tijdens de recessie werd met ruim 800,000 naar boven bijgesteld. De gemiddelde werkweek wordt steeds korter. Nu de reële lonen dalen, zorgt dit ervoor dat de meeste werknemers kleinere loonstrookjes mee naar huis nemen.
Voor de overgrote meerderheid van de mensen in het land, die het overgrote deel van hun inkomen uit werken halen, ziet de economie er echt verschrikkelijk uit. Maar de economie ziet er niet voor iedereen slecht uit.
Zoals we er voortdurend aan worden herinnerd, ligt de financiële crisis achter ons en staan de banken weer op de been. In feite zijn ze meer dan alleen maar weer op de been. In veel opzichten doen ze het beter dan ooit. Uit de meest recente gegevens van het ministerie van Handel blijkt dat de winsten uit de financiële sector nu ruim 31.5 procent van alle bedrijfswinsten uitmaken. Dit is een hoger aandeel dan ooit tijdens de huizenzeepbeljaren.
Natuurlijk is het niet zo moeilijk om winst te maken als je tegen vrijwel geen rente geld van de Fed kunt lenen en het vervolgens tegen 3.5 procent aan de overheid kunt uitlenen. Stel dat de staat Californië het voorrecht zou krijgen om 1 biljoen dollar van de Fed te lenen tegen bijna nulrente en het geld te gebruiken om staatsobligaties te kopen met een rente van 3.5 procent. De 35 miljard dollar aan jaarlijkse rentesubsidies zouden het enorme begrotingstekort van Californië vrij snel kunnen wegwerken.
Maar goed, Californië is gewoon een grote staat. Het is geen Wall Street-bank. Het Congres zal geen speciale behandeling voor deelstaatregeringen tolereren.
De bemanning van de Save-the-Banks blijft een ernstig misleidend verhaal verspreiden, meestal zonder enige uitdaging. Ze vertellen ons dat we geen keus hadden. Als we de banken in hun tijd van wanhopige nood geen biljoenen dollars zouden geven, zou de situatie nog erger zijn.
Het lijdt geen twijfel dat een volledige ineenstorting van het financiële systeem het herstel zou hebben bemoeilijkt. Het overhandigen van biljoenen aan de banken, zonder vragen te stellen, was echter niet de enige optie.
Afgelopen najaar werden we geconfronteerd met een situatie waarin bijna elke grote bank failliet ging: ze konden hun schulden niet betalen zonder de hulp van de overheid. In plaats van alleen maar leningen te verstrekken die onder de marktprijs liggen, met weinig of geen voorwaarden, hadden we leningen afhankelijk kunnen stellen van de manier waarop de banken zaken deden. Dit zou betekenen dat ze worden verboden om in complexe derivaten te handelen, dat de hefboomwerking wordt beperkt en dat de beloning van bestuurders ernstig wordt verlaagd. (Hoe klinkt een absoluut plafond van $ 2 miljoen – bonussen, aandelenopties en alle andere voordelen meegerekend?)
We hadden dit kunnen doen omdat de overheid alle kaarten in handen had. Als ze geen geld van ons hadden gekregen, waren ze failliet gegaan. We hadden ze kunnen vertellen naakt door Wall Street te rennen, op hete kolen te lopen, stomme hoeden te dragen – de keuze was het sluiten van hun banken en het zoeken naar nieuwe banen.
In plaats daarvan overhandigden we ze gewoon het geld, zonder vragen te stellen. Nu zijn de banken groter en slechter dan ooit en betalen ze grote bonussen uit, net als voorheen. Zoals de zaken er nu voor staan, zullen ze de komende jaren een nog grotere druk op de economie uitoefenen dan in de jaren voorafgaand aan de crash.
En als iemand denkt dat de banken iets hebben geleerd over veilig zakendoen, heeft hij niet opgelet. Wat de banken hebben geleerd is dat als je je bank kapotmaakt en daarbij de economie instort, je je lobbyisten gewoon met lege zakken naar het Congres en het Witte Huis stuurt en hen vraagt ze met geld te vullen. De les is dat ze dat wel zullen doen.
Er kan op worden gerekend dat de politici en de media zich zullen inzetten om de banken te beschermen in tijden van nood. Terwijl tientallen miljoenen mensen hun baan of hun huis verliezen slechts een ongelukkig aspect van de moderne economie is, is de ineenstorting van Citigroup, Goldman Sachs of Bank of America een tragedie die onze elites gewoon niet kunnen bevatten.
Wees dus voorbereid op nog vele jaren van hoge werkloosheid, gebrek aan werkgelegenheid en dalende reële lonen. In 2010 en 2011 zullen waarschijnlijk ruim twee miljoen mensen hun huis verliezen, maar het goede nieuws is dat de economie zich herstelt en dat het goed gaat met de banken.
— Dit artikel werd op 5 oktober 2009 gepubliceerd door Guardian Unlimited.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren