Bron: Centrum voor Economisch & Beleidsonderzoek
Je zou kunnen denken dat onze leiders, na een jaar waarin miljoenen doden en tientallen miljoenen infecties en biljoenen dollars aan economische verliezen hebben plaatsgevonden, de pandemie serieus zouden nemen. Maar blijkbaar is dat teveel gevraagd.
Naar mijn mening betekent het serieus nemen van de pandemie dat we er alles aan doen om de hele wereld zo snel mogelijk te laten vaccineren. Dit is niet alleen een kwestie van zorg voor de arme mensen in de ontwikkelingslanden, die achterblijven in de vaccinatierace, het is een erkenning van de realiteit dat virussen muteren.
Er zijn al verschillende mutaties bekend die besmettelijker zijn dan het oorspronkelijke coronavirus en op zijn minst iets resistenter zijn tegen sommige van de vaccins die zijn ontwikkeld. Als de pandemie zich nog een jaar of twee grotendeels ongecontroleerd over de ontwikkelingslanden kan verspreiden, is het vrijwel zeker dat we nog veel meer mutaties zullen zien. Sommige hiervan kunnen zelfs nog besmettelijker en dodelijker zijn, en vooral: vaccinresistenter.
De ontwikkelaars van de mRNA-vaccins hebben er vertrouwen in dat als dit gebeurt, ze hun vaccins snel kunnen aanpassen om ze effectief te maken tegen welke nieuwe mutaties zich ook ontwikkelen. Dit zou ons weinig troost moeten bieden. Willen we nog een ronde van infecties, sterfgevallen en lockdowns meemaken terwijl we wachten tot honderden miljoenen nieuwe vaccins worden vervaardigd en gedistribueerd?
De wereld laten vaccineren gaat niet over een paar feelgood-gebaren, zoals een paar miljard dollar voor COVAX, het door Bill Gates geïnspireerde initiatief om vaccins beschikbaar te maken in ontwikkelingslanden. Het betekent dat we alles uit de kast moeten halen om zo snel mogelijk miljarden vaccins te produceren en te distribueren.
Om dit te doen hebben we de medewerking van de hele wereld nodig en het wegnemen van alle barrières voor de productie en distributie van vaccins. Mijn model hier zijn de slechte sciencefictionfilms uit de jaren vijftig. Wanneer de wereld geconfronteerd werd met een invasie van buitenaardse wezens, belde de president van de Verenigde Staten altijd zijn tegenhanger in de Sovjet-Unie om in te stemmen met een gezamenlijke poging om de mensheid te redden. Wij moeten nu hetzelfde doen.
Naar mijn mening betekent dit een vaccintop, waarbij ook Rusland en China betrokken zullen zijn. We moeten vaccins zo snel mogelijk over de hele wereld produceren en distribueren. Dat betekent dat we elk vaccin moeten gebruiken waarvan is aangetoond dat het veilig en effectief is. Rusland heeft er op dit moment minstens één en China heeft er vier. Beide landen werken aan de ontwikkeling van meer vaccins, net als India, Iran en Cuba. Zodra blijkt dat een vaccin aan de wereldnormen voldoet, moeten we er zoveel mogelijk van produceren en het zo snel mogelijk distribueren.
Dit zal een grotere transparantie van de resultaten van klinische onderzoeken vereisen, een terrein waarop de Chinese vaccinfabrikanten zwaar hebben gefaald en zelfs de Amerikaans-Europese fabrikanten verre van perfect zijn geweest. We moeten weten hoe effectief elk vaccin tegen elke variant is en een duidelijk inzicht hebben in de mogelijke bijwerkingen.
Ik heb mensen horen beweren dat China nooit open zal zijn over zijn resultaten. Dat zou waar kunnen zijn, maar waarom zouden we de bewering niet testen? Er staat hier veel op het spel.
We hebben ook transparantie nodig over productieprocessen, zodat de technologie om vaccins te vervaardigen vrij beschikbaar is voor iedereen die deze kan gebruiken. De farmaceutische industriegroep wil graag beweren dat er geen manier is om de productie van hun vaccins te verhogen vanwege inherente beperkingen in de productiecapaciteiten. Deze bewering wordt tegengesproken door het feit dat Pfizer aangekondigd de ontdekking van productie-efficiëntie begin februari, waardoor het land zijn productie bijna kan verdubbelen. Tenzij we geloven dat de ingenieurs van Pfizer de enige mensen ter wereld zijn die manieren kunnen ontwikkelen om het productieproces te verbeteren, zal het openstellen van de kennis leiden tot verdere innovaties waardoor er meer vaccins kunnen worden geproduceerd.
Dit zou betekenen dat claims op het gebied van intellectueel eigendom op deze vaccins moeten worden opgeschort. Vanuit moreel oogpunt zou dit geen moeilijke opgave moeten zijn, aangezien overheden een groot deel van de ontwikkelingskosten hebben betaald. In de Verenigde Staten biedt Sectie 1498 van de handelswet juridische autoriteit.
We hebben ook het probleem dat een groot deel van de productie-expertise als industrieel geheim wordt bewaard door Pfizer, Moderna en andere farmaceutische bedrijven. We kunnen deze expertise kopen, maar als deze bedrijven ervoor kiezen geen bereidwillige verkopers te zijn, kunnen we er gewoon omheen gaan. Grote betalingen aan hun ingenieurs (bijvoorbeeld 1 miljoen dollar per maand) zouden de meesten van hen moeten kunnen overtuigen hun kennis met de wereld te delen. De overheid kan zich er ook toe verbinden hun wettelijke aansprakelijkheid te dekken tegen rechtszaken door hun voormalige werkgevers.
Dit lijken misschien extreme maatregelen, maar wat gaan we doen als zich in Zambia of Birma een nieuwe en dodelijkere vaccinresistente stam ontwikkelt? Ik wil niet nog een refrein horen van "wie had het kunnen weten?" van onze intellectuelen die weer een grote hebben gemist.
Laten we het deze keer goed doen, ook al betekent dit dat we de dingen een beetje anders moeten doen. Onze leiders worden niet gedwongen een gelofte van incompetentie af te leggen.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren