Söngkonan Grace Petrie, sem er aðeins 26 ára, hefur leikið á Leftfield sviðinu á Glastonbury, sungið á BBC Radio 4 og ferðast með grínistanum Josie Long.
The Guardian hefur kallað hana „unga alþýðuþulu“ með „sams konar hörku, ástríðufullu mælsku“ og Billy Bragg. Hún hefur, vil ég halda, fangað anda baráttunnar gegn Broken Britain frá Cameron betur en nokkur annar.
Petrie, sem er í Sheffield, ræddi við mig fyrir kynningartónleika nýju plötunnar hennar, Love Is My Rebellion, og útskýrir að hún hafi ekki byrjað sem pólitísk lagasmiður. „Breytingin á ríkisstjórninni gerði mig pólitískt,“ segir hún um myndun Samfylkingarinnar árið 2010. Tvennt kveikti bál í henni, einkum: U-beygja frjálslyndra demókrata á skólagjöldum og 28-deildin sem styður Teresa May að verða ráðherra kvenna og jafnréttismála. „Ég man að ég hugsaði að þessi réttindi sem ég hef sem samkynhneigð eru vegna þess að ég hef verið svo heppin að fæðast inn í tíma þar sem ég er verndaður og ég hef frelsi vegna þess að fólk þurfti að koma á undan mér og berjast og vinna. Sem svar skrifaði hún and-bandalagssönginn „Farvel til velferðar“. „Áður en ég vissi af var þetta tveimur plötum seinna og var talað um mig sem mótmælasöngkonu,“ segir hún. „Það var ekki endilega eitthvað sem ég ætlaði að gera.
Þó að tónlistarstjórn hennar sé tilviljun, hafa lögin hennar oft sterkan tilgang og boðskap. Hún hefur fjöldann allan af pólitískum söngvum – allt frá spænska borgarastyrjöldinni „They Shall Not Pass“ til „Emily Davison Blues“ og „The Redundancy Hymn“. Þegar hún spilar með hljómsveitinni sinni seinna um kvöldið sýnir hún sviðskjaftæði reynds öldungamanns og blandar hnyttnum hliðum saman við heilbrigðan skammt af sjálfsfyrirlitningu. Hún hefur líka fullt af hrikalegum ástarlögum til að gleðja áhorfendur með, útfærslur hennar á 'Inspector Morse' og hina alltof raunverulegu brotasögu 'How Long Has it Been? (The Topshop Song)' leiðir mannfjöldann í fjöldasöng.
Það kemur því á óvart að komast að því að plötufyrirtæki hefur aldrei leitað til hennar. „Ef þeir gerðu það í dag þá veit ég ekki hvað ég myndi segja. Ég býst við að það sé frekar frelsandi að hafa ekki neinn annan til að svara.“
Love Is My Rebellion, þriðja stúdíóplata hennar, sem var tekin upp með þjóðlegu tveggja manna hljómsveit sinni The Benefits Culture, „snýst um að verða fullorðinn,“ segir hún.
„Ég byrjaði að semja lög um pólitík og þá varð ég frekar tortryggin pólitískt,“ man hún. „Ég held að þetta komi fyrir alla. Við erum núna á miðjum kjörtímabili og fólk hefur barist við þessa ríkisstjórn í þrjú ár. Það er þreytandi." Hún segist hafa verið pólitískt barnaleg þegar hún skrifaði „Veill velferð“ árið 2010. „Ég hélt að við værum að fara að fella ríkisstjórnina. Ég vissi ekki mikið um kerfið sem ég var að skrifa um.“
Í dag blandast bjartsýni hennar gremju og smá sorg. „Fólkið af minni kynslóð og yngra en ég er algjörlega helvíti. Við verðum að líta á þessa kynslóð sem týnda kynslóð.“ Hún hefur hins vegar litla trú á að Verkamannaflokkurinn geri þá breytingu sem þarf. „Ég trúi því ekki að Verkamannaflokkurinn bjóði upp á nógu ólíka hugmyndafræðilega nálgun. Þegar öllu er á botninn hvolft eru það mismunandi tónar af kapítalisma og corporatism.“
„Hversu illt þarf hið minnsta af tvennu illu að verða áður en þú tekur ákvörðun um að ganga frá þeim? spyr hún og vitnar í Tony Blair.
Þess í stað styður hún Græna flokkinn. „Ég held að Græningjar séu að hafa hvað skynsamlegast í stefnumótun eftir því sem ég get séð hvað varðar endurþjóðnýtingu hluti og stefnu þeirra um að koma ungu fólki í vinnu.
„Ég held að öflugasta verkfæri fólks eins og David Cameron, Iain Duncan Smith og Jeremy Hunt sé krafturinn til að láta fólk líða eins og það er og láta það finnast það ekki geta skipt máli,“ segir hún.
Svo hvaða munur getur mótmælatónlist gert? „Ég held að það sameini fólk,“ svarar hún. „Það mesta sem einhver eins og ég getur vonast eftir er að við getum búið til eitthvað sem fólk getur tengst við, sem fær það til að halda að það sé ekki ein og að við erum mörg sem vinna á sömu hliðinni og ef við tökum klúbbinn saman getum við gera gæfumuninn."
Nýja platan Grace Petrie Love Is My Rebellion og upplýsingar um væntanlega tónleika hennar eru fáanlegar frá www.gracepetrie.com
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja