منبع: LA Progressive
یک جلسه استماع قانونگذاری قابل توجه در اواسط ژانویه توسط کمیته مشترک آب و هوا و انرژی Oireachtas (قانونگذار) ایرلند توجه ما را به خود جلب کرد که ما از دور در اینجا در ایالات متحده به آن گوش می دادیم. چهار دانشمند برجسته آب و هوا توصیههای صریح، قوی و فوری را از یک نوع سیاستگذار ارائه کردند که به ندرت از دانشمندان شنیده میشد. شهادت و پرسش و پاسخ به مدت سه ساعت ادامه یافت (به ویدیوی 12 ژانویه مراجعه کنید اینجا کلیک نمایید).
این فقط بحث های صریح در مورد واقعیت های سخت آب و هوایی و انتخاب های سختی که دانشمندان مطرح کردند نبود که شنیده ها را قابل توجه کرد. همچنین این درک ناامیدانه ای بود که ایرلند، به عنوان یک کشور کوچک که آینده اش، به قول یکی از دانشمندان، پروفسور بری مک مولین از دانشگاه شهر دوبلین، "کاملاً با اقدامات کشورهای بسیار بزرگتر گره خورده است"، باید خودش را داشته باشد. گام بردارید و رهبری بین المللی را اعمال کنید - رهبری که کشورهای قدرتمند و پر انتشار مانند ایالات متحده ممکن است مجبور شوند از آن پیروی کنند.
او در پایان گفت: «توانایی ما برای تأثیرگذاری بر کشورهای بسیار بزرگتر برای آینده ما کاملاً حیاتی است».
این به ما دو نفر به عنوان شهروندان ایالات متحده علاقه مند است، زیرا دولت ما در انجام اقدامات اقلیمی مسئولانه به بن بست رسیده است و باید توسط رهبری که از مکان های غیرمنتظره در سایر نقاط جهان آمده است، وارد عمل شود. اگر چیزی باشد که ایالات متحده نمی تواند از عهده آن برآید، عقب ماندن است. دولت ما میخواهد مثل همیشه جلوتر دیده شود.
ایده مکمولین در مورد چنین رهبری دم دستی و سگی دور از ذهن نیست. نزدیک به پایان کنفرانس آب و هوای COP26 نوامبر در گلاسکو، ایرلند در میان یازده کشور کوچک و دولت زیرملی دیگر - به رهبری دانمارک و کاستاریکا - بود که تشکیل اتحادیه فراتر از نفت و گاز را اعلام کرد.بوگا). هدف آنها حمایت فوری از یکدیگر در کاهش تولید نفت و گاز در داخل مرزهایشان است، به عنوان حرکتی به سمت حذف تدریجی این تولید و تلاش برای تأثیرگذاری بر کشورهای تولیدکننده بالا برای انجام همین کار.
با این حال، آنچه که چهار دانشمند حاضر در جلسه (سه نفر از ایرلند و یک دانشمند از بریتانیا) توصیه کردند که دولت ایرلند انجام دهد، اقدامی بسیار سریعتر از اقداماتی است که این کشور با تعهد خود به BOGA و بودجه کربنی که دولت در حال حاضر در اختیار دارد، انجام می دهد. جدول برای بررسی و تصمیم آتی
پروفسور جان سوئینی از دانشگاه مینوت وضعیت را با عبارات دقیق ارزیابی کرد: «من فکر می کنم زمان [برای انجام اقدامات قوی] اکنون فرا رسیده است، و ما نباید منتظر چیزی از نظر زیرساخت ها باشیم، یک گلوله نقره ای. یا هر چیز دیگری ما واقعاً باید این موضوع را در 18 ماه آینده درک کنیم."
مکمولین اضافه کرد که زمان «رهبری مخاطرهآمیز سیاسی» فرا رسیده است، زیرا «مقیاس و فوریت وضعیت مخمصه ما» مستلزم در نظر گرفتن سیاستهایی است که «خارج از محدودیتهای قبلی خودمان در مورد آنچه قابل اندیشیدن است». دلیل آن این است که فیزیک تغییرات آب و هوا "فقط خم نمی شود ... فقط اهمیتی نمی دهد که ما [در غیر این صورت] چه چیزی را واقع گرایی می دانیم." این تأثیرات در حال حاضر از کنترل خارج شده و در سراسر جهان بدتر شده است، مدتها قبل از رسیدن به توافق پاریس خط 1.5 درجه سانتیگراد در شن و ماسه.
محقق پل پرایس، همچنین از دانشگاه شهر دوبلین، یک ضرورت خط مشی اساسی را مطرح کرد: «ما واقعاً باید به این فکر کنیم که ... چقدر کربن می تواند وارد کشور شود ... در سال. این بخشی از مجموعه توصیههایی است که در طول جلسه اجرا شد: محدودیتهای عمیق و مطمئن در سمت عرضه سوختهای فسیلی که وارد اقتصاد میشوند را با افزایش استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و کاهش مصرف انرژی در سمت تقاضا و استفاده از سهمیهبندی به نوعی ترکیب کنید. از انصاف اطمینان حاصل کنید، زیرا جامعه متنوع ایرلند، به طور عادلانه و منصفانه، با این انتقال انرژی سازگار می شود.
مک مولین تاکید کرد که از آنجایی که فیزیک آب و هوا در حال خم نشدن است، ایرلند باید انتشارات گلخانه ای را به سرعت کاهش دهد، با سرعتی بسیار سریعتر از ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر که می تواند جایگزین سوخت های فسیلی شود. و این بدان معناست که برای مدتی با انرژی کمتر زندگی کنیم: "ما باید زیرساختها را با سرعتی که میتوانیم بسازیم، اما در این بین، به هر حال باید انتشار گازهای گلخانهای خود را کاهش دهیم" و تنها راه برای انجام این کار، او گفت. ، به سادگی "کمتر کردن" است.
او توضیح داد که این به معنای سهمیه بندی انرژی «به روشی خاص است که از انصاف و عدالت در کوتاه مدت محافظت می کند» و در درجه اول به این معناست که «افراد ثروتمندتر کارهایی را انجام می دهند که نسبتاً فشرده تر از نظر انتشار انرژی هستند».
در مجموع، این به ما اشاره می کند به نکته ای که اغلب نادیده گرفته می شود: بهترین نقش جیره بندی، محدود نکردن مصرف است. آن است که اطمینان حاصل شود کفایت و برابری در زمان کاهش عرضه - که در این مثال به دلیل محدودیتهای خود تحمیلی یک کشور بر روی مقادیر سوختهای فسیلی وارد اقتصاد آن کشور ایجاد میشود.
مکمولین خاطرنشان کرد که پیشرفت فناوری نمیتواند با حذف تدریجی سوختهای فسیلی همگام شود. این بدان معناست که سیاست همچنین باید شامل سیستمی برای تخصیص سوخت و انرژی الکتریکی به بخشهای مختلف اقتصادی باشد و از طریق کنترل قیمت و جیرهبندی سهم منصفانه را برای همه کاربران نهایی تضمین کند. این تضمین می کند که هر کس، حداقل، خدمات ضروری را به دست خواهد آورد و نیازهای اولیه انسانی خود را با مصرف اضافی بسته به عرضه، برآورده خواهد کرد.
با محدود شدن عرضه انرژی برای مدتی، جیره بندی به سادگی تضمین می کند که همه طبق قوانین منصفانه و عادلانه بازی می کنند. به قول مکمولین، این هر فرد و خانواده را قادر میسازد تا "پیدا کند که اکنون چگونه میتواند به بهترین شکل اهداف عادی خود را دنبال کند." او گفت: «شما به مردم نمی گویید چگونه این کار را انجام دهند. شما این را به مردم واگذار میکنید که این آزادی را داشته باشند تا بفهمند چگونه میتوانند به بهترین شکل اهداف خود را دنبال کنند.» این به معنای "کمتر انجام دادن برخی از کارها" است.
کوین اندرسون، دانشمند بریتانیایی، در توضیح این موضوع، خاطرنشان کرد که از آنجایی که «اکثر مردم [آنها] کمتر از حد متوسط هستند» و «انتشار گازهای گلخانهای بسیار نزدیک به درآمد است، … سیاستها باید عمدتاً برای تغییر نحوه انجام کارها و کارهایی که افراد با درآمد بالاتر انجام میدهند تنظیم شوند». انجام می دهند. سهمیه بندی، در ترکیب با کاهش سقف سوخت های فسیلی، اصلاحات لازم برای افراد با درآمد بالاتر را هدایت خواهد کرد.
محدود کردن استفاده از منابع لزوماً افق یک ملت را محدود نمی کند. با ایجاد یک تحول نوآورانه، محدودیتها جامعه را قادر میسازد تا با انرژی کمتر و منابع کمتر، بهتر عمل کند. پل پرایس این نکته مهم را بیان کرد: «ما... این فرض را داریم که اقدامات کارایی به نحوی منجر به کاهش انتشار می شود. اما در واقع این است راه اشتباه دور و بر. بیشتر مثالهایی که ما داریم این است که وقتی محدودیتی را اعمال میکنید، به طور موثر وضعیت سهمیهبندی را ایجاد میکنید که بازار بتواند آن را مرتب کند، از طریق بهبود کارایی و سایر نوآوریها.
همه اینها به گوش ما موسیقی بود. به مدت سه سال، ما از چارچوب سیاست آب و هوایی دفاع می کنیم که آن را "درپوش و انطباقاز طریق آن، ما معتقدیم که کشورها می توانند به اندازه کافی سریع و منصفانه از حذف سوخت های فسیلی اطمینان حاصل کنند. این همان توصیههای سیاستی را که دانشمندان در جلسه استماع از آن حمایت کردند، در یک چارچوب خطمشی گسسته بسته بندی میکند، و ما فکر میکنیم که میتواند به عنوان نمونهای از نحوه اجرای ایمن کاهش سریع و گسترده انتشار گازهای گلخانهای که آنها در جلسه استماع Oireachtas تاکید کردند، میتواند به عنوان نمونه عمل کند.
تضمین کفایت و عدالت در طول انتقال کربن زدایی نیز مستلزم برخی سیاست های اقتصادی تطبیقی است که در جلسه مورد بحث قرار نگرفت. اینها مواردی هستند که قبلاً به طور گسترده در جاهای دیگر مورد حمایت قرار می گیرند: درآمد پایه جهانی، خدمات عمومی عمومی (از جمله مراقبت های بهداشتی)، شبکه های ایمنی اجتماعی قوی، عدالت نژادی و بومی، برابری بیشتر درآمد و ثروت، و موارد دیگر.
همانطور که دانشمندان چندین بار در طول جلسه بحث کردند، اقدام دولتی که آنها خواستار آن هستند "آسان نیست" و "از نظر سیاسی مخاطره آمیز" است، زیرا حداقل در حال حاضر "هیچ یک از آنها برای عموم خوشایند نیست". اما فیزیک آب و هوا و تأثیرات آب و هوایی که اکنون بسیار آشکار و به سرعت در حال افزایش است، نشان می دهد که تنها راه «واقع بینانه» برای سیاستمداران، دانشمندان و فعالان این است که تلاش کنند - به تعبیر این چهار نفر - سیاست غیرقابل تصور را قابل تفکر کنند. ناخوشایند خوش طعم. هیچ انتخاب آسانی باقی نمانده است. انتخاب های آسان سال ها یا دهه ها پیش از بین رفتند.
ما دریافتهایم که در میان دانشمندان و سیاستمداران اقلیم، حمایت از حذف مستقیم سوختهای فسیلی با سازگاری از طریق تخصیص منابع و جیرهبندی، واقعاً بسیار نادر است. به همین دلیل است که شنیدیم Oireachtas بسیار دلگرم کننده بود. ما امیدواریم که دیدگاه های مک مولین، پرایس، سوینی و اندرسون در جامعه جهانی آب و هوا منتشر شود.
آنچه بیش از همه ما را مجذوب خود می کند، پتانسیل کشورهای کوچک برای خروج جهان از مخمصه آب و هوایی است. BOGA اولین گام شجاع و دلگرم کننده است، اما از آنجایی که توافقات آن فقط به تولید نفت و گاز در داخل کشور می پردازد، انگیزه انحرافی برای جبران کاهش تولید ملی با واردات باز می گذارد. دانشمندان با درک ضمنی این مشکل، به نیاز ایرلند برای کاهش عمدی واردات فسیلی اشاره کردند.
از آنجا که فرصتهای تعیین خط مشی به ندرت به وجود میآیند و میتوانند سیاستهای ناکافی را برای یک دهه یا بیشتر قفل کنند، ما امیدواریم که در مذاکرات فعلی، ایرلند از این فرصت برای اجرای توصیههای دانشمندان استفاده کند و نمونهای درخشان برای همکاران BOGA و کل آن باشد. جهان - به ویژه ایالات متحده
* "اعضای اصلی" BOGA عبارتند از دانمارک، کاستاریکا، ایرلند، فرانسه، سوئد، ولز، گرینلند و کبک. "اعضای وابسته" نیوزلند، پرتغال و کالیفرنیا هستند. ایتالیا "دوست BOGA" است.
استن کاکس محقق پژوهشی در موسسه The Land در کانزاس، و نویسنده شش کتاب مرتبط با آب و هوا، از جمله معامله جدید سبز و فراتر از آن: پایان دادن به وضعیت اضطراری آب و هوایی در حالی که هنوز می توانیم. لری ادواردز یک مهندس و مبارز سابق صلح سبز است که در آلاسکا زندگی می کند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا