Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο στη Συρία, ακόμα κι αν δεν είναι ακόμη «επίσημο». Σκεφτείτε τα γεγονότα, όλα είναι πράξεις πολέμου: Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τώρα μια ομάδα Σύριων εξόριστων ως την επίσημη κυβέρνηση της Συρίας. οι ΗΠΑ παρέχουν άμεση υποστήριξη στους αντάρτες που επιτίθενται στην κυβέρνηση. οι ΗΠΑ έχουν συντονιστεί με το ΝΑΤΟ για να τοποθετήσουν προηγμένα πυραυλικά συστήματα —και 400 αμερικανικά στρατεύματα— στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία. Ο Ομπάμα έχει χαράξει μια «κόκκινη γραμμή» την οποία, αν περάσει η Συρία, θα οδηγήσει σε άμεση στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ. Εάν οποιαδήποτε άλλη χώρα έκανε παρόμοιες κινήσεις προς τις ΗΠΑ, δεν θα υπήρχε αμφιβολία ότι είχε κηρυχτεί πόλεμος.
Όλα τα στρατηγικά βήματα που οδήγησαν στον πόλεμο στο Ιράκ επαναλαμβάνονται. Ο Ομπάμα συγκέντρωσε έναν διεθνή «συνασπισμό των πρόθυμων» εθνών τύπου Μπους για την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης. 130 χώρες έχουν βάλει τα ονόματά τους σε χαρτί για να υποστηρίξουν την ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο πυρήνας της ομάδας είναι η συμμαχία ΝΑΤΟ ΗΠΑ/Ευρώπης και οι μοναρχίες του Κόλπου. Ο υπόλοιπος «συνασπισμός» είναι οικονομικοί και πολιτικοί δορυφόροι αυτών των κύριων ομάδων, που θα υπέγραφαν σε κάθε στρατιωτική περιπέτεια που τους ζητούσαν τα πλούσια έθνη, αφού διαφορετικά τα φτωχότερα έθνη θα είχαν παγώσει τη στρατιωτική, οικονομική ή πολιτική τους βοήθεια.
Η αυξημένη λαγνεία της Ευρώπης για αίμα είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο. οι ευρωπαϊκές διαιρέσεις που ξέσπασαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ και στη συνέχεια της εισβολής στη Λιβύη φαίνεται να έχουν εξομαλυνθεί. Τώρα ακόμη και η Γερμανία στοχεύει να συμμετάσχει άμεσα στις πολεμικές προσπάθειες, σκοπεύοντας να στείλει πυραύλους και στρατεύματα και στα τουρκικά σύνορα.
Αλλά το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι μια στρατιωτική συμμαχία που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ. Οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια του ΝΑΤΟ είναι στην πραγματικότητα μια προσπάθεια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, καθώς οι ευρωπαϊκοί στρατοί είναι μικροσκοπικοί σε σύγκριση και δεν διαθέτουν μεγάλο μέρος της τεχνολογικής πολυπλοκότητας των αμερικανικών όπλων. Τα προηγμένα ρωσικά πυραυλικά συστήματα με τα οποία είναι εξοπλισμένη η Συρία απαιτούν άμεσο στρατιωτικό ρόλο των ΗΠΑ για να εξουδετερώσει.
Όπως ο Μπους, ο Ομπάμα χρησιμοποιεί τον συνασπισμό του που είναι πρόθυμος να αποσπάσει την προσοχή από το γεγονός ότι παρακάμπτει τον ΟΗΕ, και έτσι φέρνει το σύστημα διεθνούς επίλυσης συγκρούσεων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - ήδη με υποστήριξη ζωής - πιο κοντά στον θάνατο.
Επίσης, όπως ο Μπους, ο Ομπάμα εκμεταλλεύτηκε στρατηγικά τον ΟΗΕ για να αποδυναμώσει τη Συρία με κυρώσεις, και όταν δεν ήταν δυνατή η περαιτέρω δράση του ΟΗΕ - λόγω των αντιρρήσεων της Κίνας και της Ρωσίας - ο Ομπάμα παραμέρισε τον ΟΗΕ και επέλεξε το ΝΑΤΟ, μια αμερικανική/ευρωπαϊκή στρατιωτική συμμαχία που χτίστηκε συγκεκριμένα ως αποτρεπτικό παράγοντα για την ανενεργή πλέον Σοβιετική Ένωση.
Και πάλι όπως ο Μπους, ο Ομπάμα έχει δημιουργήσει ένα ψεύτικο κίνητρο για πόλεμο. Ο Ομπάμα έκλεψε τα «όπλα μαζικής καταστροφής» του Μπους, αλλά αντικατέστησε τη «χρήση χημικών όπλων» ως μπαμπούλα άξια στρατιωτικής επέμβασης. Ο μπαμπούλα του Ομπάμα είναι τόσο ψεύτικος όσο αυτός του Μπους. Οι New York Times αναφέρουν:
«…το αποτέλεσμα αυτής της δήλωσης [ότι η Συρία σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα] υπονομεύτηκε κάπως όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Λοράν Φαμπιούς, υποστήριξε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι τέτοιες αναφορές δεν επιβεβαιώθηκαν».
Αυτή η έλλειψη επιβεβαίωσης δεν ενόχλησε τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία παραμένουν ικανοποιημένα να επαναλαμβάνουν ως αλήθεια κάθε αναφορά που εκδίδεται από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, ανεξάρτητα από τα ψέματα του παρελθόντος που έχουν κοστίσει αμέτρητους θανάτους στο Ιράκ και αλλού.
Φυσικά, η αμερικανική κυβέρνηση έχει μηδενική νομιμότητα να επιλέξει μια κυβέρνηση «αντικατάστασης» για τη Συρία, καθώς οι ΗΠΑ είναι παγκοσμίως μισητές στην περιοχή μετά την καταστροφή του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Λιβύης και των συνεχιζόμενων πολέμων με drone εναντίον του Πακιστάν και της Υεμένης. Κανένας υγιής Σύρος δεν θα προσκαλούσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να «απελευθερώσει» τη χώρα του.
Στην πραγματικότητα, ένας συνασπισμός ομάδων της συριακής αντιπολίτευσης εντός της Συρίας, η Εθνική Επιτροπή Συντονισμού (NCC) —που ουσιαστικά αγνοήθηκε από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης— αντιτίθεται στη στρατιωτική επέμβαση, απαιτώντας να αντιμετωπιστεί η σύγκρουση με πολιτικά μέσα.
Ηγέτης του NCC είναι ο Χασάν Αμπντούλ Αζίμ, που σωστά αναφέρει:
«Αρνούμαστε καταρχήν κάθε είδους στρατιωτική ξένη επέμβαση γιατί απειλεί την ελευθερία της χώρας μας».
Ένα άλλο εξέχον συνεχιζόμενο ψέμα που επαναλαμβάνεται από πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ είναι ότι η συριακή κυβέρνηση βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Αυτό το ψέμα είναι αποτελεσματικό στο ότι δημιουργεί μια επείγουσα ανάγκη «να αναλάβουμε δράση». Παρουσιάζει επίσης μια εικόνα της σύγκρουσης που φτάνει στο τέλος της που έχει καλή απήχηση στους Αμερικανούς.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι Σύροι αντάρτες που υποστηρίζονται από τη Δύση έχουν οργανώσει τολμηρές επιθέσεις υψηλού προφίλ που έγιναν σε μεγάλο βαθμό αποκρούστηκε από τις κυβερνητικές αντεπιθέσεις. Αλλά σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρησιμοποίησε αυτές τις επιθέσεις ως δικαιολογία για να ενισχύσει την υποστήριξή της στους αντάρτες και τώρα να τοποθετήσει αμερικανικούς πυραύλους και στρατεύματα στα σύνορα της Συρίας. Φυσικά, εάν η συριακή κυβέρνηση πέσει, ο Ομπάμα δεν έχει κανένα απολύτως σχέδιο για το πώς να "σταθεροποιήσει" τη χώρα, καθώς η πιο αποτελεσματική μαχητική δύναμη των ανταρτών - το Μέτωπο Αλ Νούσρα - έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Ο Ομπάμα και οι σύμμαχοί του στο ΝΑΤΟ και τη μοναρχία του Κόλπου έχουν δημιουργήσει μια εξαιρετικά ασταθή κατάσταση στη Συρία. Έχουν ήδη θρυμματίσει τον κοινωνικό ιστό της Συρίας με την υποστήριξή τους στους αντάρτες, αλλά με αυτόν τον τρόπο ώθησαν πολλούς Σύρους πιο κοντά στην υποστήριξη της κυβέρνησής τους, την οποία βλέπουν ως προστάτη ενάντια στους αντάρτες που έχουν χρησιμοποιήσει μεγάλης κλίμακας εθνοθρησκευτική κάθαρση και άλλα εγκλήματα πολέμου για την υποταγή του πληθυσμού.
Έτσι, η συριακή κυβέρνηση εξακολουθεί να διατηρεί μια λαϊκή βάση, διασφαλίζοντας ότι η ήδη αιματηρή καταστροφή θα συνεχιστεί χωρίς τέλος, ειδικά αφού ο Ομπάμα έχει ως στόχο του την «αλλαγή καθεστώτος» και περικυκλώνει τη χώρα με πυραύλους και αμερικανικά και ευρωπαϊκά στρατεύματα. Το Ιράν και η Ρωσία θα συνεχίσουν να ενισχύουν τη συριακή κυβέρνηση.
Κάτω από αυτές τις τεταμένες συνθήκες μπορεί να ξεσπάσει ένας ευρύτερος πόλεμος ανά πάσα στιγμή. Οι ΗΠΑ μπορούν να ισχυριστούν ότι η συριακή κυβέρνηση πρόκειται να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα ως δικαιολογία για άμεση επέμβαση. Ή ίσως η Τουρκία - μέλος του ΝΑΤΟ - να ισχυριστεί ότι η Συρία εκτόξευσε πυραύλους στο έδαφός της, και έτσι ο Ομπάμα θα ενεργήσει για να «υπερασπιστεί» τον σύμμαχό της.
Όταν ξεσπάσει «επίσημα» ο πόλεμος, το Ιράν μπορεί στη συνέχεια να αυξήσει την άμεση υποστήριξή του προς τη συριακή κυβέρνηση με στρατεύματα -που διοχετεύονται μέσω του Ιράκ- δίνοντας στις ΗΠΑ άλλη μια δικαιολογία για να «αμυνθούν» και σπρώχνοντας τη σύγκρουση στο Ιράν. Η Χεζμπολάχ στον Λίβανο ή το Ισραήλ μπορεί επίσης να παρέμβει, καθώς και οι δύο έχουν άμεσο συμφέρον για την έκβαση της συριακής σύγκρουσης. Οποιοσδήποτε αριθμός σεναρίων θα μπορούσε να διαδραματιστεί που θα παρασύρει άλλα έθνη στον πόλεμο, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, η οποία ήδη υποστηρίζει τη συριακή κυβέρνηση. Πολλά από αυτά τα σενάρια έχουν ήδη ξεκινήσει σε επίπεδο πληρεξουσίου και χρειάζονται μόνο μια ώθηση για να διασφαλιστεί ότι θα εκραγούν σε έναν περιφερειακό πόλεμο πλήρους κλίμακας.
Ένα έθνος που δέχεται επίθεση δημιουργεί μια τροφική φρενίτιδα από εκείνες τις χώρες που θέλουν να εκμεταλλευτούν ευκαιριακά την κατάσταση. Αυτός ο πόλεμος αντιπροσώπων στη Συρία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας πολύ μεγαλύτερης καταστροφής, με τη δυνατότητα να εκμηδενίσει τη Μέση Ανατολή μέσω ενός νέου γύρου πολέμου και βαρβαρότητας.
Ο Shamus Cooke είναι υπάλληλος κοινωνικής υπηρεσίας, συνδικαλιστής και συγγραφέας του Workers Action (www.workerscompass.org). Μπορεί να προσεγγιστεί στο[προστασία μέσω email]
http://www.nytimes.com/2012/12/05/world/middleeast/nato-backs-defensive-missiles-for-turkey.html
http://rt.com/news/syria-protests-russia-dialogue-149/
http://www.nytimes.com/2012/08/04/opinion/syrias-crumbling-pluralism.html
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά