Het is meer dan irritant om te horen hoe liberale mediacommentatoren – en zelfs sommigen iets verder naar links – proberen de impact van de sekwester te minimaliseren. Ja, het is waar dat medewerkers van de Obama-regering hun best hebben gedaan om de mogelijke negatieve effecten van de bezuinigingen op de overheidsuitgaven te vergroten. Dat was het hele idee. Het doel was om het publiek en het congres bang te maken en daarmee de sfeer te creëren voor een ‘groots koopje’ in de trant van het ‘Simpson-Bowles’-plan. Het is waar dat de economie van het land niet is ingestort en dat we niet zonder wapens kwamen te zitten die nodig waren om oorlogen aan de andere kant van de wereld te voeren, maar beslaglegging is niet goedaardig.
Het Congressional Budget Office heeft gesuggereerd dat het handhaven van de bezuinigingen zou kunnen resulteren in het verlies van maar liefst 800,000 banen. Tot nu toe heeft de sequester behoeftige kinderen uitgesloten van de kleuterschool, is tienduizenden mensen met een laag inkomen geen huurbetalingssteun ontzegd, is kankerpatiënten behandeling ontzegd en is het rechtssysteem ondermijnd. “De absurditeit van het voortzetten van dit mislukte beleid moet duidelijk zijn”, schreef Michael Linden vorige week van het Center for American Prospect.
Maar het beleid gaat door en als het nog steeds intact is als het nieuwe jaar begint, zullen de zaken nog veel erger worden.
De actie van het Congres van vorige week, die de geschorste regering weer op het goede spoor bracht, was belangrijk. De aanval van extreemrechts werd afgeslagen en de poging om een pond vlees te stelen door de regering te gijzelen werd voorlopig gefrustreerd. Maar het was niet de overwinning die sommige mensen proberen te behalen.
“Omdat de deal slechts kleine concessies omvat, is de Beltway-consensus dat het een daverende nederlaag betekent voor de Republikeinen, die hun oorspronkelijke eisen om Obamacare te ontbinden of uit te stellen ‘overgaven’”, merkte The Nation vorige week redactioneel op. “In de schermutseling van de opiniepeilingen kan dat voorlopig waar zijn. Maar in de ideeënoorlog is het akkoord in de Senaat slechts een patstelling, die bijna geheel op conservatieve voorwaarden tot stand is gekomen. De Republikeinse Partij gaat nu begrotingsbesprekingen aan met sekwestratie als nieuwe basislijn, klaar om bezuinigingen op de langere termijn te eisen op Medicare, Medicaid en de sociale zekerheid. En ze houden nog steeds het wapen van een Amerikaans faillissement tegen het hoofd van de natie bij de volgende confrontatie met het schuldenplafond.”
"Overgave? Als er nog meer van dit soort 'overwinningen' zijn en de Democraten zullen uiteindelijk hulde brengen aan de schatkist van de Republikeinse partij,' aldus het tijdschrift.
De poging om de politiek van het land te gijzelen is nog steeds aan de gang. Alleen de bewoording van het losgeldbriefje is veranderd.
Republikeinen in het Congres ‘hebben hun leiders verkeerd ingeschat’, vertelde de conservatieve columnist George Will afgelopen zondag aan Fox News. ‘Feit is dat ze een buitengewone invloed hebben’, zei hij. “We praten nu volledig in Republikeinse termen, in Republikeins vocabulaire na deze zogenaamde nederlaag. Geen belastingen, hoeveel gaat er bezuinigd worden? Er wordt bezuinigd op het federale personeelsbestand, er wordt bezuinigd op de discretionaire binnenlandse bestedingen en dit is allemaal te wijten aan de veel verguisde [GOP-leider van de Senaat] Mitch McConnell die er twee jaar geleden feitelijk alleen voor stond, de sekwester.”
Volgens de voorwaarden van het akkoord dat vorige week werd bereikt, zal een tweepartijencommissie van het Congres nu nog meer bezuinigingen aanbevelen, met als deadline 13 december voor actie begin volgend jaar. Waar nu over zal worden gedebatteerd, zijn voorstellen voor enorme bezuinigingen op de uitgaven voor sociale zekerheid en gezondheidszorg. De gesprekken zullen opnieuw worden bedreigd door de weigering om het schuldenplafond na 7 februari te verhogen.
Nu ze het begrotingsproces voorlopig hebben opgegeven om de Affordable Care Act (ook wel Obamacare genoemd) te ontkrachten, lijken de Republikeinen verenigd in hun eis voor ‘hervorming van de rechten’. “Van hun kant zeggen de Republikeinen dat ze bereid zijn de schadelijke bezuinigingen op te geven die bekend staan als sekwestratie – en alleen die bezuinigingen – in ruil voor verlagingen van de sociale zekerheid en de gezondheidszorg”, schreef Richard Eskow, een collega bij de Campaign for America's Future. week. “Hun beschermheren van defensiebedrijven zouden ruimschoots worden beloond in ruil voor de offers van Amerikaanse senioren en gehandicapten.”
Deze drang gaat door met het aanpakken van de gevolgen van de laatste crisis van het kapitalisme, door senioren en gepensioneerden het met minder te laten doen, terwijl de bedrijfswinsten blijven stijgen en de economische ongelijkheid blijft toenemen. Maar het kan niet genoeg benadrukt worden dat deze drang inderdaad “tweeledig” is, waarbij elementen van de Democratische Partij zich gretig aansluiten bij de aanval op de sociale zekerheid en Medicare. Noem het ‘Simpson-Bowles’ of ‘Fix the Debt’ of een aantal andere eufemismen: enkele van de rijkste mensen van het land hebben hun middelen gemobiliseerd om ervoor te zorgen dat dit gebeurt.
Voor verdedigers van pensioen- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen komen er eenvoudigweg geen bemoedigende woorden uit het Witte Huis. President Obama blijft spreken over het bereiken van een “evenwichtige benadering van een verantwoorde begroting” en zegt dingen als: “De uitdagingen waar we nu voor staan zijn geen tekorten op de korte termijn; het zijn de langetermijnverplichtingen die we hebben rond zaken als Medicare en sociale zekerheid.
Zoals te verwachten was, zijn de valse gelijkwaardigheidspropagandisten in actie gekomen. Vorige week plaatste de New York Times op de voorpagina hoe “lobbyisten met speciale belangen” in actie zijn gekomen om te proberen de onderhandelaars van het Congres te beïnvloeden. Op de lijst van deze boosdoeners stonden onder meer de bij de Tea Party aangesloten groepen en de AARP. Dat is juist; Er wordt het absurde argument aangevoerd dat de inspanningen om een redelijk begrotingscompromis te bereiken bemoeilijkt worden door de mensen die de sociale zekerheid en Medicare willen ondermijnen of elimineren aan de ene kant en de 40 miljoen leden tellende organisatie van senioren die probeert de programma’s in stand te houden aan de andere kant .
Zoals econoom Mark Weisbrot vorige week al opmerkte, blijkt uit een steekproef uit de publieke opinie dat de meeste mensen in het land “beslist geen bezuinigingen op de sociale zekerheid, Medicare of het sociale vangnet in het algemeen willen, om zo een ‘grootse impact te kunnen maken’. onderhandelen met de Republikeinen.” Hij vroeg zich verder af: “Hoe komt het dat onze Democratische president, wiens tegenstanders volkomen verslagen zijn in hun pogingen om te voorkomen dat het Congres het schuldenplafond verhoogt, nu het gevoel heeft dat hij met hen moet onderhandelen over een puur fictief probleem?” In plaats daarvan, zo schreef Weisbrot, zou het Witte Huis ‘niet alleen de legitieme zorgen van zijn eigen basis moeten oppakken, maar ook van de meerderheid van de Amerikanen wier reële inkomen de afgelopen dertig jaar is gestagneerd of gedaald – om nog maar te zwijgen van (en dat zijn ze, in (niet vaak genoemd) de 30 miljoen Amerikanen, wat bijna één op de zesde is, die onder de armoedegrens leven.”
Econoom Robert Reich merkte op welke enorme bedragen de zogenaamde hervormers tot hun beschikking hebben en schreef: “Toch houdt de meerderheid voorlopig stand, ondanks haar ondervertegenwoordiging in het publieke debat. President Obama zal twee keer moeten nadenken over elk groots akkoord met de Republikeinen dat senioren schaadt. Naarmate Obamacare van kracht wordt en miljoenen ervan profiteren, zullen rechtse argumenten over de rol van de overheid verdere verliezen lijden. Uiteindelijk zal het land zich bezighouden met de echte, non-fictieve en serieuze kwesties van werkgelegenheid en inkomensongelijkheid.”
Tijdens een toespraak op 21 oktober voor een conferentie van de International Foundation of Employee Benefit Plans zei AFL-CIO-president Richard Trumka dat hij het “neerknijpende gevoel had dat te veel politici bereid zijn om gewone werkende mensen pijn te doen”, eraan toevoegend dat de de mensen in Washington zouden de socialezekerheidsuitkeringen moeten verhogen in plaats van ze te verlagen. “Miljoenen Amerikanen zijn bang dat de sociale zekerheid er misschien niet voor hen zal zijn”, zei Trumka. “We kunnen niet naar die angst luisteren en geloven dat de sociale zekerheid het probleem is. Dat is het niet. De angst is. In plaats van te bezuinigen op de sociale zekerheid, waardoor de angst werkelijkheid wordt, moeten we als natie investeren in de sociale zekerheid. Vergroot de voordelen.”
“De realiteit is dat de economie meer uitgaven nodig heeft en er is geen plausibel verhaal waar de extra uitgaven in de nabije toekomst uit de particuliere sector zullen komen”, schreef econoom Dean Baker vorige week in TruthOut. “Als de regering niet bereid is de uitgaven te verhogen, zullen we een economie blijven zien die bijna 9 miljoen banen heeft verloren ten opzichte van het trendmatige niveau.”
Baker vervolgde: “Voor de volgende onderhandelingsronde zouden progressieven met een verlanglijstje moeten komen van problemen die de komende jaren dringend moeten worden opgelost. Universele kleuterschool, zoals voorgesteld door president Obama, is een goede. We kunnen ook rekening houden met een breed scala aan infrastructuurbehoeften. We kunnen ook kijken naar meer steun voor energiebesparingsmaatregelen. Een nieuwe injectie van subsidies ter ondersteuning van de renovatie van huizen, bedrijven en overheidsgebouwen zou een grote bijdrage kunnen leveren aan het terugdringen van ons energieverbruik. En we zouden veel van de staats- en lokale overheden kunnen helpen die nog steeds worstelen en werknemers ontslaan.”
Het vermijden van rampen wordt de blijvende rol van president Barack Obama”, schreef Edward Luce, correspondent van de Financial Times Washington, op 14 oktober in de Financial Times. “Bovenaan de lijst staat het stoppen van een staatsbankroet, dat alle andere economische schade die Washington zou kunnen toebrengen, zou overschaduwen. In het huidige klimaat geldt zelfs een uitstel van zes weken voor het schuldenplafond als vooruitgang. Maar de opportuniteitskosten van het voortduren van dit dodelijk irrelevante debat zijn enorm. Hoe langer de VS kibbelt over de fundamentele legitimiteit van de regering, hoe minder hoop er is om deze relevant te maken voor de 21e eeuw.”
“De VS zijn verwikkeld in een historische strijd om de legitimiteit van de regering,” vervolgde Luce. “De laatste partij die het hele systeem liet gijzelen waren de Democraten, in 1860. Dat leidde tot een bloedige burgeroorlog die de weg vrijmaakte voor een moderne federale regering. Het zuiden kampt nog steeds met een aantal van de gevolgen ervan. Het is waarschijnlijk geen toeval dat deze laatste escalatie plaatsvindt onder toezicht van Amerika's eerste zwarte president. Gedeeltelijk als gevolg hiervan ligt de heer Obama op koers om de regering in een zwakkere toestand achter te laten dan toen hij haar aantrof. Dat is niet de erfenis die hij zocht. Het voorkomen van faillissementen zal niet voldoende zijn. De heer Obama moet pleiten voor wat essentieel is.”
Essentieel is het behouden en uitbreiden van de economische zekerheid voor senioren en mensen met een handicap, het uitbreiden van de onderwijsmogelijkheden voor de jongere generatie en het doen van iets om de bijna 12 miljoen mensen die werkloos zijn of onvoldoende werk hebben, te helpen.
BlackCommentator.com Editorial Board-lid en columnist Carl Bloice is een schrijver in San Francisco, lid van de National Coordinating Committee of the Committees of Correspondence for Democracy and Socialism en werkte voorheen voor een gezondheidszorgvakbond. Bloice is een van de moderatoren van Portside. Andere artikelen van Carl Bloice zijn te vinden op leftmargin.wordpress.comleftmargin.wordpress.com.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren