'Vrijhandelsovereenkomst' met Zuid-Korea: opnieuw een trechter voor uitbuiting
Juni 3, 2011
11: 46 am
By Roger Bybee
Terwijl president Obama en de meeste Democraten in het Congres de Republikeinen toestaan de meest urgente crisis van Amerika te definiëren als het begrotingstekort, wordt het banentekort van het land met de dag nijpender zonder duidelijke, krachtige richting.komst van het Witte Huis.
Het aangepaste groeipercentage voor het eerste kwartaal van het “herstel” van 2011 viel zal een minuscule 1.8 procent bedragen, een scherpe daling ten opzichte van de krachtiger 3.1 procent in het laatste kwartaal van 2010. Banen in de particuliere sector groeide vorige maand met een schamele 38,000. Ondertussen is de meest betekenisvolle werkloosheidsstatistiek niet de vaak genoemde 9 procent, maar het ‘U-6’-percentage, dat degenen omvat die het zoeken naar werk hebben opgegeven en degenen die vastzitten in een deeltijdbaan terwijl ze fulltime willen werken. Het U-6-tarief ligt nu vijf jaar na de economische crisis op 15 procent.
Ellende is alomtegenwoordig, zegt econoom Richard D. Wolff aantekeningen grimmig: “Eén op de zes leden van de Amerikaanse beroepsbevolking brengt weinig of geen geld mee naar huis, waardoor familie en vrienden worden belast, spaargeld wordt opgebruikt, op de uitgaven wordt bezuinigd, enz.”
Helaas gaat het Congres – geblokkeerd door onverzettelijke Republikeinen en Democraten die niet in staat zijn een verenigd, samenhangend plan voor het scheppen van banen aan het publiek voor te leggen – in de richting van nog meer binnenlandse banenvernietiging. De timing is onduidelijk, maar deze zomer debatteert het Congres mogelijk binnenkort over een nieuwe “vrijhandelsovereenkomst” met Zuid-Korea (voor insiders uit Washington bekend als “KORUS”). Als KORUS wordt aangenomen, zal het tekort aan banen alleen maar groter worden en, ironisch genoeg, de herverkiezing van Obama minder waarschijnlijk worden.
GEBASEERD OP NAFTA, MAAR 'VEEL ERGER'
KORUS is gebaseerd op het NAFTA-model, waarvan de opmerkelijke prestatie erin bestaat de levensomstandigheden van de meerderheid van de burgers in drie landen (Verenigde Staten, Mexico en Canada) tegelijkertijd te verlagen.
KORUS heeft de enthousiaste steun van president Barack Obama, ondanks het feit dat zijn presidentiële campagne zwaar heeft gewonnen afhing over het aanwakkeren van het anti-NAFTA- en anti-offshoring-sentiment in de industriële staten van het Midwesten.
Samen met Zuid-Korea probeert Obama ook ‘vrijhandels’-overeenkomsten te sluiten met Panama, dat zich onderscheidt door zijn rol als belastingontduikingsparadijs en centrum voor het witwassen van geld, en met Colombia, waarvan de elite het voorzitterschap heeft bekleed (zie hieren hier) over de moorden op ongeveer 2,100 vakbondsleden in de afgelopen twintig jaar.
Het is onwaarschijnlijk dat deze handelsovereenkomsten met enthousiasme zullen worden begroet door het Amerikaanse publiek, van wie 44% geloofd wie en wat je bent dat de economische omstandigheden verslechteren, blijkt uit een peiling in april.
Aanhoudend banenverlies bij offshore dochterondernemingen van Amerikaanse bedrijven muur St. logboek melden dat Amerikaanse bedrijven aangemaakt 2.4 miljoen banen buiten de Verenigde Staten, terwijl er sinds 2.9 2000 miljoen Amerikaanse banen zijn geëlimineerd, hebben bij bijna negen op de tien Amerikanen de 'vrije handel' in diskrediet gebracht. 10 procent van de Amerikanen is ervan overtuigd dat het verplaatsen van banen een belangrijke factor isondermijnen De economische situatie van Amerika.
Naast dat hij tegen de publieke opinie in zwemt en gevoelens van verraad opwekt onder zijn oorspronkelijke aanhangers uit 2008, zal Obama's nieuwe bijdrage aan de 'vrijhandel' via KORUS zeker grote zorgen oproepen en nog meer banenverlies veroorzaken naarmate de VS dichter bij de cruciale verkiezingen van 2012 komen.
“Volgens de schattingen van het Economic Policy Institute zal de overeenkomst dat in de eerste zeven jaar wel zijn kosten maar liefst 159,000 Amerikaanse banen en een stijging van ons handelstekort met 16.7 miljard dollar”, merkt Kenneth Davis, voormalig onderminister van Handel van de VS, op.
“Het is veel erger dan NAFTA”, zegt Matt McKinnon, politiek directeur van de International Association of Machinists and Aerospace Workers. Op twee na zijn alle grote vakbonden tegen KORUS, en de AFL-CIO als geheel is krachtig geweest in de strijd tegen de deal. “KORUS zal een kanaal opzetten voor de ergste actoren in de regio om hun producten onder het Zuid-Koreaanse label naar de VS te krijgen”, betoogt McKinnon. Het “zal in wezen een regionale handelsovereenkomst zijn waarbij we niet in staat zullen zijn om enige invloed uitoefenen op de omstandigheden waarin de goederen worden geproduceerd.”
Hij legt uit dat KORUS ‘gemaakt in Zuid-Korea’ definieert als elk product waarvan ten minste 35% van de waarde in Zuid-Korea wordt gecreëerd. Volgens deze regel doet de herkomst van de resterende 65% er niet toe. “Dus Zuid-Korea kan componenten gebruiken die zijn gemaakt door slavenarbeid in Myanmar of in China met zijn repressieve omstandigheden en valutamanipulaties”, vertelde McKinnon. In deze tijden.
OPENENDE TRECHTER VOOR DE PRODUCTIE VAN REPRESSIEVE REGIMES
KORUS zou de Verenigde Staten mogelijk openstellen voor componenten die zijn geproduceerd onder een van de meest repressieve landen ter wereld. De rigide politiestaat van Noord-Korea heeft een vrijhandelszone geopend waar momenteel ongeveer 40,000 werknemers werken. Zuid-Koreaanse bedrijven die fabrieken in de zone exploiteren, betalen de Noord-Koreaanse overheid doorgaans slechts $3 tot $4 per dag per arbeider, waarvan de arbeider slechts $1 mag houden.
Zuid-Koreaanse planners overwegen nu een tienvoudige uitbreiding van de Noord-Koreaanse vrijhandelszone, samen met de mogelijkheid om een nieuwe zone nabij de Chinese grens op te zetten. Zolang 35% van de uiteindelijke waarde van de producten afkomstig is uit Zuid-Korea, zouden ook deze producten recht hebben op de status van ‘vrijhandel’ met de Verenigde Staten.
Toch blijven veel Democraten, onder leiding van de voorzitter van de Senaatsfinanciën, Max Baucus uit Montana, onverstoorbaar door de implicaties voor meer binnenlands banenverlies en Amerikaanse medeplichtigheid aan 21e-eeuwse vormen van slavenarbeid.
Baucus en vele andere Democraten zijn niet in staat weerstand te bieden aan de aantrekkingskracht van 'vrijhandels'-overeenkomsten die vurig worden gesteund door donoren uit het bedrijfsleven en vrijwel universeel worden gesteund door de belangrijkste media van het land.
Zorg voor een veiligheidsnet en schuif ze dan van de klif
Voor hen blijft de enige belangrijke invalshoek die nog moet worden uitgewerkt een adequate financiering van de handelsaanpassingssteun. “Het is duidelijk dat we hulp nodig hebben om de handel aan te passen, samen met de vrijhandelsovereenkomsten”, zei Baucus tijdens een hoorzitting over een lopende overeenkomst met Colombia. “Die twee moeten samen gaan, op een of andere manier. We moeten een manier vinden zodat ze dit jaar allebei slagen.”
Het Republikeinse verzet tegen deze meest minimale compensatie voor banenverlies zal een bijzaak creëren, waardoor pro-“vrijhandels”-democraten het gevoel krijgen dat ze feitelijk iets zinvols doen voor werknemers die ze op het punt staan met KORUS en andere voorgestelde organisaties over de rand te duwen. Vrijhandelsovereenkomsten.
“Republikeinse leiders zeggen dat ze die vrijhandelsovereenkomsten ook steunenzorgen te maken over de kosten van het goedkeuren van verdere steun aan ontslagen werknemers,”Bloomberg News gemeld. “Ik denk niet dat het huidige financieringsniveau duurzaam is”, zegt senator Charles Grassley (R-Iowa).
Deze spanning over de financiering van de TAA zou de weg vrijmaken voor een strijd tussen de Republikeinse meedogenloosheid en het verwrongen gevoel van ‘compassie’ van de vrijhandelsdemocraten voor de slachtoffers van hun pro-globaliseringsbeleid.
Maar hoewel de uitgebreide gezondheidszorg en training van TAA een zekere mate van hulp bieden aan ontheemde werknemers, waaronder enkele goede vrienden, houden de Democraten zichzelf voor de gek als ze denken dat ze werknemers daadwerkelijk helpen opnieuw in de middenklasse terecht te komen.
“Van de honderd ontslagen werknemers”, zegt New York Times economieschrijver Louis Uchitelle in zijn waardevolle boek, De wegwerp Amerikaan: ontslagen en hun gevolgen27 verdienen weer hun oude salaris, of meer, en 73 wel minder makenof helemaal niet werken.”
Of, zoals McKinnon nadrukkelijk vraagt: ‘Omscholing waarvoor? Mensen willen een baan, ze willen geen TAA omdat de nieuwe banen niet bestaan.”
HET KOOR VOOR KORUS
Maar ondanks de realiteit voor werknemers die hun baan verliezen of geconfronteerd worden met een grotere druk om lagere lonen te accepteren, zal het Congres een koor van CEO's horen die hen smeken over de dringende noodzaak van de passage van KORUS vanwege de stijgende lonen in China en enkele andere Aziatische landen.
Een tekort aan arbeidskrachten heeft de lonen doen stijgen (van de huidige niveaus die vaak 30 cent bedragen naar 40 cent per uur in China, of ongeveer 3% van de Amerikaanse productielonen, volgens Jeff Faux, auteur van ‘The Global Class War’) en veel bedrijven zijn nu op zoek naar een alternatief met nog lagere lonen.
Eén alternatief lijkt te zijn uitgesloten: de doorgaans pro-globalisering New York Times met ongebruikelijke scherpte opgemerkt over het verlies van banen in de middenklasse in de VS en andere landen met relatief hoge lonen:
Stijgende lonen en sterker wordende valuta's in Azië maken het minder aantrekkelijk om sectoren met een hogere waarde, zoals de auto-industrie, uit het Westen te verplaatsen.
Maar vrijwel niemand die tegenwoordig consumptiegoederen in Azië maakt of verhandelt, noemt de mogelijkheid om deze relatief arbeidsintensieve productie-industrieën terug te verplaatsen naar de Verenigde Staten of Europa.
Maar [een Amerikaanse topman in China] stond dinsdag in zijn opmerkingen bij de Foreign Correspondents' Club afwijzend tegenover het idee. “De westerse wereld beschikt niet over de beroepsbevolking om dit soort zaken te doen”, zei hij. “Voor ‘made in Italy’ zijn de werknemers nu oud en komen er geen nieuwe werknemers binnen.”
Zijn de Amerikaanse arbeiders allemaal te oud? De VS hebben geen nieuwe werknemers?
Ongeveer 30 miljoen werklozen (of ondertewerkgestelden) en steeds wanhopiger werkloze Amerikanen zouden het daar niet mee eens zijn. Deze zelfde arbeiders en hun gezinnen zullen nog meer hoop verliezen als Obama en de leidende Democraten vooruitgang boeken met de Koreaanse vrijhandelsovereenkomst.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren