In hluti I í viðtalinu ræðir spænski aðgerðarsinni og rithöfundurinn, David Marty, núverandi stöðu 15M hreyfingar Spánar við Stephen Roblin frá Indyreader. Hér spyr Roblin Marty um nýju byltingarkenndu samtökin, International Organization for a Participatory Society (IOPS).
Part II. Ný byltingarkennd samtök
Útskýrðu fyrir lesendum okkar hvað IOPS er, hvenær það varð til, hver markmið þess eru o.s.frv.
IOPS var hleypt af stokkunum aðeins nýlega. Það stendur fyrir International Organization for a Participatory Society (þetta er tímabundið nafn sem bíður lokaatkvæðagreiðslu). Það er stofnun sem miðar að því að ná fram félagslegum breytingum á staðbundnum jafnt sem alþjóðlegum vettvangi. Markmið þess eru að ná fram umbótum og að lokum að ná fram byltingarkenndri breytingu á núverandi stofnunum okkar: pólitískum ákvarðanatökustofnunum, markaði, kynþáttafordómum og kynþáttafordómum, framleiðslu osfrv. Það er eins konar félagslegt net vinstri manna, ef þú vilt, en stefnt að því að sameina alla þessa einstaklinga og hreyfingar sem leita einmitt þess konar samfélagsbreytinga. IOPS var stofnað fyrir örfáum vikum, en það var hugmynd sem hefur verið að þroskast undanfarin tvö ár. Við höfðum átt óformlegar viðræður um hugmynd um að stofna eins konar „Facebook vinstrimanna“ í upphafi, en fljótt varð verkefnið eitthvað stærra, áhuginn og möguleikarnir skullu á þegar við vorum að þróa hugmyndina. Ég verð samt að segja að ég kom aðeins nýlega inn í verkefnið en ég man eftir því þegar fólk var að tala um það árið 2010.
Fyrsta skrefið var að mynda nefnd sem skipuð var um það bil 50 manns alls staðar að úr heiminum sem hefði það hlutverk að byggja tillögu í kringum þessa hugmynd. Textinn var saminn og greiddur atkvæði í þessari litlu bráðabirgðanefnd ásamt nafni hans. Þegar útlínur verkefnanna voru teiknaðar fengum við nokkra hæfileikaríka menn til að byggja heimasíðuna (aðallega vinur okkar Jason Chrysostomou frá PPS-UK). Væntingarnar voru miklar og niðurstaðan allt annað en vonbrigði. Það er einfalt, vel hannað, fullt af möguleikum og mjög styrkjandi fyrir notendur, jafnvel fyrir stjórnanda í fyrsta skipti eins og mig. Heimasíðan var formlega opnuð í lok mars en með þeim tímabundnu takmörkunum að hún yrði aðeins fáanleg á ensku. En í dag, 1. maí 2012, aðeins innan mánaðar frá tilvist þess, hefur IOPS opnað 9 ný tungumál: frönsku, spænsku, þýsku, ítölsku, sænsku, esperantó, mandarín, portúgölsku, japönsku. Og katalónska, arabíska og gríska eru í gangi. Vinnan sem náðist á þessum stutta tíma var aðeins möguleg vegna þess að margar konur og karlar lögðu sitt af mörkum við þýðingarvinnu og allt undir mikilli tímasparandi samhæfingu.
Eins og er er næsta skref okkar að auka aðild í viðkomandi löndum okkar, þar sem tungumál skipti auðvitað sköpum. Markmiðið til meðallangs tíma er að fara í atkvæðagreiðslu eftir tvö ár til að staðfesta stofntextann, nafnið, og að lokum slíta bráðabirgðanefndinni.
IOPS er lýst sem „botn-upp, alþjóðlegri stofnun, byggð á sjálfstýringu samtengdra landsdeilda og staðbundinna deilda. Hvernig rúmar IOPS vefsíðan (opnuð seint í mars) þessari uppbyggingu?
Einfaldlega verð ég að segja. Uppbygging IOPS heimasíðunnar fylgir heimskorti með löndum, svæðum, borgum og hverfum, allt í samræmi við þær undirdeildir sem eru skynsamlegar fyrir hvert land. Á hverju stigi viðurkennir vefsíðan einn stjórnanda sem rekur heimasíðuna fyrir staðbundinn kafla. Þökk sé kennslumyndböndunum getur hver sem er hlaðið upp efni og sérsniðið hlið vefsíðunnar. Þetta skipti sköpum í mínu tilfelli þar sem ég hafði aldrei gert það áður. Ég hélt að það væri mjög auðvelt. Þá getur hver nýr meðlimur starfað, birt, átt samskipti á hverju og einu stigi IOPS. Til dæmis er ég meðlimur í IOPS Madrid, sem sjálft er hluti af IOPS Spáni og síðan að lokum IOPS World. Ég gæti viljað setja inn blogg á spænsku fyrir félaga mína í Madríd til að lesa, segjum, biðja þá um að vera með okkur á föstudagskvöldið fyrir félagslegan viðburð fyrir IOPS Madrid, eða kannski vil ég tala við fólk frá öllum heimshornum um það sem gerist á Spáni meðan á 15M mótmælunum stendur... Heimasíða IOPS leyfir þetta allt á þann hátt sem auðvelt er að kortleggja.
Mikilvægasti þátturinn í þessari uppbyggingu, án hennar væri alls ekkert skipulag, er að það er engin miðstjórn á alþjóðlegum né landsvísu. Hvert IOPS útibú er rekið af sínum svæðiskjördæmum. IOPS Spánn er samsett af IOPS Madrid, Barcelona, Valencia, Bilbao o.s.frv. Þá er IOPS Barcelona aðeins samsett af eigin hverfisþingum o.s.frv. Það er frekar einfalt og einfalt og „botn-upp“ þýðir einmitt það.
Þess vegna getur hver útibú IOPS gert eins og þeim þóknast svo lengi sem það er ekki kynþáttafordómar, kynþáttafordómar og þeir brjóta ekki í bága við sjálfstjórn. Vefsíðan veitir okkur aðeins tæki til að skipuleggja, byggja upp verkefni, hafa samskipti, halda áfram að kjósa, safna fé, skiptast á upplýsingum, færni, blöðum, bókum, myndböndum, námskeiðum, uppfærslum um hver er að gera hvað o.s.frv. Möguleikarnir eru miklir.
Hvernig getur IOPS – hlutverk þess, framtíðarsýn, skipulagstæki og svo – komið að einhverju gagni fyrir staðbundna baráttuna sem þú tekur þátt í?
Jæja, aftur, frekar en að útskýra með tilgátum hvernig IOPS gæti hjálpað staðbundnum baráttumálum að styrkjast, getum við litið í kringum okkur og fundið dæmi um hvernig stór hreyfing getur hjálpað til við staðbundin málefni. Tökum dæmi af PAH (Plataforma de los Afectados por la Hipoteca) hreyfingunni, aðgerðasinni sem tekur á móti vörnum fólks sem vísað er frá heimilum sínum. Í tilviki Spánar væri þetta gott dæmi þar sem heimilisbrot voru meðhöndluð nokkurn veginn á staðnum. Helsta vandamál þessara aðgerðasinna var að fá næga athygli til að skipuleggja beinar aðgerðir á brottvísunardegi. Þó PAH hafi verið til löngu fyrir 15M hreyfinguna í fyrra, var það fyrst eftir að „indignados“ hreyfingunum tókst að vekja athygli á þessum málum að nógu margir mættu á brottflutningsdegi fólks og tókst í raun að fresta brottflutningi, sem gerði stjórnvöldum erfiðara fyrir. og fjölmiðla að hunsa þetta fyrirbæri. Þökk sé þessari umfjöllun var PAH nú fær um að taka á rót vandans vegna heimilisbrota og var nógu öflugt til að beita sér jafnvel fyrir hönd fólks sem vísað var frá heimilum sínum, að þeim tímapunkti að jafnvel Íhaldsflokkurinn í kosningabaráttu sinni í nóvember þurfti að setja það inn í prógrammið sitt (hvort sem þeir meintu það eða ekki er önnur saga). Jæja, öll þau mál sem okkur er mjög annt um, jafnvel þau sem virðast vera bundin við hverfum okkar, bæjum okkar eða jafnvel löndum okkar, eiga í raun rætur á miklu dýpri stigi og aðeins innlend eða alþjóðleg hreyfing getur tekið á því almennilega. Ef vandamál væru aðeins meðhöndluð á staðnum gæti maður velt því fyrir sér hvort nokkur femínistahreyfing hefði verið til á tuttugustu öldinni. Hvernig gat nokkur skilið hvað feðraveldissamfélag er þegar aðeins er horft til einstakra sögu, byggðasögu? Ef það hefur einhvern tíma verið einhver femínistahreyfing sem barðist og vann eitthvað var það að þakka að konur skipulögðu sig út fyrir staðbundnar deildir, út fyrir þjóðfélagsstétt, út fyrir trúarbrögð, handan hjónabands og fjölskyldu, út fyrir landamæri þeirra. Ef við gerum þau mistök að halda að staðbundin málefni séu staðbundin, gætum við ekki komist að rótum vandans og fá aðeins „snyrtivörur“ breytingar.
Stephen Roblin er aðgerðarsinni og rithöfundur í Baltimore. Hann er meðlimur í Indypendent Reader collective og International Organization for a Participation Society (IOPS). Hann kennir einnig tveggja vikna ritsmiðju fyrir nýtt götublað Baltimore, Word on the Street. Skrif Roblin fjallar um utanríkisstefnu Bandaríkjanna gagnvart Horni Afríku. Hann hefur skrifað fyrir ZNet, ZMagazine, Truthout og önnur rit.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja