Á 29th júní hitti Manmohan Singh forsætisráðherra með ritstjórum nokkurra dagblaða. Þegar hann var spurður um hvort hann hefði beitt umhverfisráðuneytinu þrýstingi til að samþykkja umhverfisspillandi verkefni sagði hann „já“ og réttlætti með því að vitna í Indira Gandhi „fátækt er stærsti mengunarvaldurinn, við þurfum að hafa jafnvægi“. Indira Gandhi hafði sagt þetta í Stokkhólmi árið 1972 á fyrstu umhverfisráðstefnunni. Hún hafði líka vitnað í Atharvaveda -
„Hvað sem er, ég grafa af þér, ó jörð,
Megi það vaxa hratt yfir þér,
Ó Hreini, megi stuð mitt aldrei stinga í þig
Mikilvægir punktar, hjarta þitt".
Forsætisráðherra hefur þægilega hunsað mikilvægari tilvitnunina.
Skylda forsætisráðherra er að standa vörð um stjórnarskrá þjóðarinnar og lög þjóða, þar með talið umhverfislög, ekki grafa undan þeim. Með því að viðurkenna að hann hafi verið að þrýsta á umhverfisráðuneytið hefur hann viðurkennt að hann sé að grafa undan lögum. Flestir álitsgjafar líta á brottvikningu Jairam Ramesh úr umhverfisráðuneytinu þann 12. júlíth, 2011 uppstokkun stjórnarráðs sem frekara skref í afnámi hafta í umhverfismálum.
Á meðan hann vitnar í Indira Gandhi til að réttlæta niðurrif sitt á umhverfislögum virðist forsætisráðherra hafa gleymt því að Indira Gandhi bjó til umhverfisstjórnunarkerfi landsins á meðan hún var forsætisráðherra. Það var inngrip Indira Gandhi sem studdi ákall hreyfinga og vísindamanna um að byggja ekki vatnsaflsvirkjun í Silent Valley í Kerala til að bjarga lífríki sem er ríkt af líffræðilegri fjölbreytni. Það var áhyggjuefni Indiru Gandhi að Mussorie, drottning hæðanna, væri nakin með kalksteinsnámu sem leiddi til þess að umhverfisráðuneytið greip til aðgerða. Okkur var boðið að gera rannsókn á umhverfisáhrifum kalksteinsnáms í Doon Valley árið 1981. Rannsókn okkar varð grundvöllur Hæstaréttarmálsins. Árið 1983 lokaði Hæstiréttur námunum.
Á dögunum fyrir frjálsræði í viðskiptum var viðurkennt að ef viðskipti grafa undan vistkerfum sem halda uppi lífi, þá verður viðskiptastarfsemin að hætta því lífið verður að halda áfram. gr. 21 stjórnarskrárinnar gera það að skyldu ríkisins að vernda líf. Þar sem vistfræðilegir ferlar styðja við lífið ber ríkinu skylda til að vernda vistfræði.
Undir forystu Prófessor Manmohan Singh síðan 1990 byggt á „vaxtarfótísisma“ er öll vistfræðileg eyðilegging réttlætanleg í nafni vaxtar. Hver rekur þessa vistfræðilegu eyðileggingu og mengunina? Ríku og valdamiklu fyrirtækin eða fátæku og valdalausu konurnar, bændur, ættbálka og sveitasamfélögin sem eru á flótta sem verða fátækrahverfi í þéttbýli?
Hinir fátæku búa á þeim stöðum sem eru mengaðir af hinum ríku. Þeir valda ekki menguninni. Og þeir búa á menguðum stöðum vegna þess að þeir eru á flótta frá heimilum sínum í dreifbýli þar sem þeir hafa búið sjálfbært í árþúsundir.
Þeir eru fórnarlömb mengunar vegna þess að þeir eru fórnarlömb eignarnáms. Þetta er umhverfisóréttlæti. Og það er óumflýjanleg afleiðing af útvistun á mengun frá ríkum löndum í skrúða erlendra aðila.
Coastal Orissa er dæmi um það. Í Jagatsingpur-hverfinu þar sem risastór stálverksmiðja POSCO er fyrirhuguð sem hæsta erlenda erlenda fjárfestingarsjóðurinn af 12 milljörðum dollara bænda, rækta líffræðilegan fjölbreytileika – betelvínvið og risa, kókos og kasjúhnetur, ávexti og fisk. Það er engin mengun og engin úrgangur. Það er velmegun sem landsframleiðsla telur ekki með. Það er verið að rífa þetta framfærsluhagkerfi upp með ofbeldi til að gera POSCO kleift að flytja út járngrýti og stál. Öll lög landsins, þar á meðal skógarréttindi og landhelgislög, eru brotin sem nefnd eftir að nefnd hefur viðurkennt. Og þegar umhverfisráðuneytið staðfestir lögbrot er það forsætisráðherra sem þrýstir á umhverfisráðherra að veita POSCO samþykki. Það voru konur og börn Govindpur, Dinkia og Nuagaon sem lögðust fyrir framan lögregluna í steikjandi sól til að stöðva landtökuna í júní. Þeir voru enn að mynda mannlega hindrun þegar ég heimsótti 23rd Júní.
Forsætisráðherra grípur inn í til að stuðla að þessari landtöku og auðlindatöku. POSCO fær landið okkar og auðlindir okkar. Það sem við munum erfa frá POSCO verkefninu er vistfræðileg eyðilegging, mengun, flóttafólk og eyðilegging lýðræðis okkar.
Á Indlandi eru það fyrirtækin sem eru að byggja risastór kolaorkuver sem eru stórir loftslagsmengunaraðilar. Það er bílaiðnaðurinn sem ýtir fleiri bílum á vegi okkar sem leiða til meiri losunar koltvísýrings. Losun frá notkun jarðefnaeldsneytis er knúin áfram af efnahagslega öflugum, ekki fátækum. En það eru hinir fátæku sem eru viðkvæmastir fyrir flóðum, þurrkum og fellibyljum sem loftslagsbreytingar aukast.
Sama gildir um eiturmengun. Árið 1996 lögðum við fram mál fyrir Hæstarétti til að stöðva innflutning á eitruðum úrgangi frá Bandaríkjunum. Þessi úrgangur varð til af ríkum neytendum í Bandaríkjunum, ekki af fátækum á Indlandi sem stofnuðu lífi sínu í hættu við að flokka eitrað sorp. Bhopal hörmungarnar og eiturmengunin sem hún heldur áfram var ekki af völdum fátækra sem létust í þúsundatali. Það var af völdum Union Carbide, sem nú er í eigu Dow.
Stórt mál sem tengist eiturefnum er varnarefnið endosulfan. SÞ hafa bannað það. Flest lönd heims hafa bannað það. Hæstiréttur hefur dæmt bráðabirgðabann. 1000 manns hafa látist í Kasargod þar sem endósúlfan var úðað á kasjúhnetuplöntur í 20 ár. Meira en 9000 eru örkumla. Saklausu fórnarlömbin ollu ekki eitruðu menguninni. Það var af völdum öflugra fyrirtækja sem hafa áhrif á ákvarðanir og hafa komið í veg fyrir bann við endósúlfan, jafnvel þegar fólk deyr og börn fæðast fötluð.
Eitruð landbúnaðarefni skaða allt líf. Tilbúinn áburður rennur í ár og höf og skapar „dauð svæði“. Köfnunarefnisoxíð sem losnar úr köfnunarefnisáburði safnast fyrir í andrúmsloftinu sem gróðurhúsalofttegund sem er 300 sinnum skaðlegri en koltvísýringur. Þessi tilbúinn áburður býr einnig til sprengjur eins og nýlegar hryðjuverkaárásir í Mumbai og sprengjuárásirnar í Oklahoma í Bandaríkjunum hafa sýnt.
Við höfum nú nýtt form af mengun í landbúnaði - erfðamengun frá erfðabreyttri ræktun. Erfðamengun eyðileggur líffræðilegan fjölbreytileika og eyðileggur lífsviðurværi bænda.
Hinir fátæku valda ekki efna- og erfðamengun – risastór efna-/líftæknifyrirtæki gera það. Og efnafyrirtækin eru líka genarisarnir sem nú stjórna fræi. Einnig hér, í stað þess að vera rödd fátækra og viðkvæmra bænda, er forsætisráðherra rödd öflugra alþjóðlegra fyrirtækja með endurtekinni tilvísun í erfðatækni sem aðra grænu byltinguna.
Hvort sem það er andrúmsloftsmengun, eiturmengun, erfðamengun eða borgarúrgangsmengun, þá er umhverfismengun ytri áhrif græðgis byggt hagkerfi sem einkavæða hagnað og náttúruauðlindir og félagslega mengun. Hinir ríku safna landinu, líffræðilega fjölbreytileikanum, vatninu, loftinu og gróðanum. Hinir fátæku bera byrðarnar af eignarnámi og uppsafnaðri mengun.
Við gerum ráð fyrir að forsætisráðherra standi undir stjórnarskrá Indlands og umhverfislöggjöfum hnekkir þeim ekki. Við gerum ekki ráð fyrir að hann styðji og ýti undir mengunarvaldana. Við væntum þess að forsætisráðherra okkar viðurkenni að hinir fátæku eru fórnarlömb mengunar og umhverfisspjöllunar, ekki orsök hennar. Við væntum þess að forsætisráðherra muni eftir því að hann geymir dýrmæta náttúruarfleifð okkar og náttúrufjármagn í trausti fyrir komandi kynslóðir, að hann verði ekki gefinn gráðugum fyrirtækjum og eytt í skammtímagróða.
Við gerum ráð fyrir að forsætisráðherra okkar vaxi umfram „vaxtarfótísisma“ hans og viðurkenni að við erum öll hluti af móður jörð og mengun er ofbeldi gegn jörðinni og fólki.