دو دهه و نیم بعد، جنبش کوچک کارگران بی زمین (MST) به یک نیروی مهیب تبدیل شده است. به گفته جوپدرو استیدیل، یکی از بنیانگذاران MST، این جنبش مجبور به سلب مالکیت 35 میلیون هکتار زمین - بزرگتر از کشور اروگوئه شده است. اعداد MST نشان می دهد که در 25 سال گذشته، 370,000 خانواده زمین خود را به دست آورده اند و 100,000 خانواده در حال حاضر در اردوگاه ها منتظر زمین هستند. این جنبش صدها مدرسه دولتی ساخته و به ده ها هزار نفر از اعضای خود خواندن و نوشتن آموزش داده است. اعضای MST 400 انجمن و تعاونی تشکیل داده اند تا به طور جمعی غذای خود را تولید کنند.
استیدیل در اظهارات پایانی خود درباره جشن تولد 25 سالگی جنبش در روز شنبه گفت: "اما اینها فقط آمار هستند." مهمترین چیزی که در این 25 سال گذشته ساختهایم این است که وقتی کسی به MST میپیوندد، با سر پایین راه نمیرود و عزت میگیرد و با مغز خود فکر میکند و همراهان خود را در مبارزه سازماندهی میکند.»
جشن تولد پایان سیزدهمین نشست ملی MST در هفته گذشته را رقم زد، که در آن 13 عضو MST از سراسر کشور به ایالت ریو گراند دو سول در جنوب برزیل رفتند تا در مورد جهت حرکت بحث کنند.
جوو پائولو کاردوسو، یکی از هیئتی متشکل از 47 عضو MST که سفر چهار روزه با اتوبوس را از ایالت سِر در شمال برزیل انجام دادند، میگوید: «خیلی عالی بود.
"این واقعا خوب است که دوستان جدید پیدا کنید، و دوستان قدیمی را ببینید. همچنین بحث ها و بحث ها برای به دست آوردن درک جدید مهم هستند."
این نشست در شهرک MST Anonni در شمال ایالت جنوبی برگزار شد - یکی از اولین سکونتگاه هایی که دو دهه پیش توسط کشاورزان بی زمین اشغال و برنده شد. اکنون 418 خانواده در 7 جامعه در ده ها هزار جریب زمین زندگی می کنند. به جز پرچمهای قرمز MST که در جلوی اکثر خانهها به اهتزاز در میآیند، تشخیص تفاوت بین این سکونتگاه MST و هر جامعه روستایی نزدیک به آن دشوار است.
اگرچه این خانوادهها در حالی که برای زمین میجنگیدند، سالها در کلبههای موقتی از برزنت پلاستیکی سیاه زندگی میکردند، اما خانههای آنها اکنون یادآور خانههای هر مزرعه کوچک خانوادگی در غرب میانه ایالات متحده است. اکثر آنها یک ماشین و تجهیزات کشاورزی - که آنها به اشتراک می گذارند - مانند تراکتور یا کمباین دارند. هر خانواده حدود پنجاه جریب زمین برای کشاورزی دارد. ده ها خانواده در این شهرک سال هاست که به کشاورزی و فروش محصولات خود از طریق تعاونی محلی خود مشغول بوده اند.
"آن مردم آنجا را می بینید؟" میگوئل کارتر با اشاره به گروهی از مردم پنجاه فوتی می گوید: "آنها بنیانگذاران جنبش هستند. وقتی آنها را دیدم چیزی نداشتند و اکنون دخترشان در کوبا در حال تحصیل پزشکی است." کارتر یک استاد دانشگاه آمریکایی است که بیش از دو دهه MST را مطالعه کرده است و در جشن 25 سالگی در آخر هفته شرکت کرد.
MST پیچیدهترین، بزرگترین و پرانرژیترین جنبش اجتماعی است که در جامعه برزیل شکوفا شده است... اما آنها باید به طور دائم این کار را در مقابل یک تپه واقعاً شیب دار انجام دهند. کارتر می گوید.
در حالی که قانون برزیل بیان می کند که زمین های غیرمولد ممکن است توسط دولت برزیل خریداری شود و از طریق موسسه اصلاحات کشاورزی برزیل (INCRA) بین کشاورزان بی زمین توزیع شود، مالکان بزرگ با خشونت از اموال خود دفاع کرده اند. برای مقابله با "تهدید MST"، زمین داران سازمان خود را به نام اتحادیه دموکراتیک روستایی (UDR) در سال 1985 تشکیل دادند. بر اساس گزارش کمیسیون سرزمین شبانی برزیل (CPT)، ده ها نفر از کمپزینوها هر ساله در سراسر برزیل ترور می شوند.
در ریو گراند دو سول، تحت حاکمیت محافظهکار یدا کروسیوس، نیروی پلیس ایالتی نیز جنبش را سرکوب کرده است. ژوئن گذشته، وزارت دادگستری ایالت خواستار انحلال جنبش در سراسر ایالت شد.
عواقب آن حتی در این رویداد احساس شد، جایی که یک هلیکوپتر پلیس مراقب جلسه بود و وزارت دادگستری ریو گراند دو سول و وزارت بازرسی سنگری در جاده ای به شهرک آنونی ایجاد کردند، جایی که آنها ورود به شهرک را کنترل کردند. رویداد با بازرسی اسامی، خودروها و وسایل.
در بالای تیپ نظامی ایالتی که اینجا ما را زیر نظر دارند، آنها همچنین یک گردان از نیروهای شوک را در آنجا قرار دادند تا از منطقه مونسانتو محافظت کنند.» گفت استیدیل. ارجاع نشانه چیزهای آینده است.
تغییر زمان
در کنفرانس امسال، اعضای MST تأیید کردند که اکنون در درجه اول علیه صنعت کشاورزی چند ملیتی مبارزه می کنند.
استیدیل روز شنبه گفت: «ما سالهای زیادی را صرف مبارزه با مالکان بزرگ صرف کردیم، زیرا معتقد بودیم - و معتقدیم - که لاتیفوندیو عامل اصلی فقر و نابرابری در مناطق روستایی است. اما طی چند سال اخیر، سرمایه داری خود را متحول کرده است و مدل تولید کشاورزی را در جهان و در کشور ما به طرز چشمگیری تغییر داده است. اکنون، به دلیل تسلط جدید سرمایه مالی، شرکت های چند ملیتی بزرگ به طور غیر مستقیم زمین، تولید، بذر و ثروت کشاورزی».
طی ده سال گذشته، صنعت کشاورزی در برزیل - به رهبری شرکتهای آمریکایی، Cargill، Bunge، ADM، و Monsanto - به میزان قابل توجهی رشد کرده است. کارگیل مستقر در مینه سوتا بزرگترین تجارت کشاورزی در جهان است. بر اساس گزارش Brasil de Fato، در برزیل، تنها در سال 2005، کارگیل بیش از 4 میلیارد دلار درآمد ناخالص داشت. با "انقلاب" سوخت زیستی، تولید اتانول افزایش یافته است. در سال 2008، مزارع نیشکر در برزیل 14 درصد رشد کرد و به بیش از 17 میلیون هکتار تولید رسید. مونسانتو بخش سالمی از آفتکشهای شیمیایی برزیل و بازار بذر اصلاحشده ژنتیکی (GMO) را کنترل میکند.
حتی در شهرک آنونی، بسیاری از ساکنان مجبور به استفاده از آفتکشهای مونسانتو و کشت سویای اصلاحشده ژنتیکی به دلیل بازارپسندی و آلودگی دائمی بذر از مزارع مجاور شدهاند. هفته گذشته، خورخه دوس سانتوس، یکی از بنیانگذاران شهرک آنونی اشاره کرد که گرد و غبار محصول از مزرعه همسایه کجا باعث کشته شدن بخشی از باغ او شده است.
عکس: سیلویا لیندکر
به منظور مقابله با رشد صنعت کشاورزی، MST هفته گذشته اعلام کرد که آنها وارد "مرحله جدیدی" می شوند.
رهبران MST در آنچه که می تواند تغییر قابل توجهی را در استراتژی سازماندهی آنها نشان دهد، اعلام کردند که با اتحادیه ها، فعالان و رهبران مترقی هم در روستاها و هم در شهرهای سراسر برزیل اتحاد ایجاد خواهند کرد تا یک جبهه متحد علیه صنعت کشاورزی ایجاد کنند و " نئولیبرالیسم."
استیدیل می گوید: «تغییر در مدل اقتصادی تنها در برزیل امکان پذیر است، اگر ما بتوانیم با تمام فدراسیون های اتحادیه، با تمام احزاب چپ و با همه فعالانی که خواهان تغییرات برای کشور هستند، بپیوندیم.
ویدیوهای سخنرانی ژائو پدرو استدیله:.
http://www.youtube.com/watch?
http://www.youtube.com/watch?
استیدیل، که خواستار «اصلاحات ارضی مردمی» شد، اما اظهار داشت که «نمیتواند به تنهایی توسط بیزمینها انجام شود»، میگوید: «این فقط در مورد به دست آوردن یک مزرعه اینجا و آنجا نیست. این هنوز هم مهم است، اما کافی نیست».
عکس:سیلویا لیندکر
در یک کنفرانس مطبوعاتی در روز جمعه، رهبر MST، مارینا دوس سانتوس به مالکان هشدار داد که در سال 2009، آنها "مبارزه (آنها) را برای اصلاحات ارضی تشدید خواهند کرد." اما او همچنین اعتراف کرد که "مبارزه آنها برای زمین بسیار دشوارتر است، زیرا فقط علیه مالک زمین نیست، بلکه یک شرکت چند ملیتی است و این بدان معنی است که فضایی برای توزیع زمین و اصلاحات ارضی وجود ندارد."
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا