پیامدهای حمله سپتامبر به تاسیسات نفتی آرامکو عربستان سعودی همچنان در سرتاسر خاورمیانه طنین انداز می شود و دشمنی های قدیمی را به حاشیه می برد - گاه برای دشمنان جدید - و ایجاد مجدد اتحادهای سنتی. در حالی که تهاجم اخیر ترکیه به شمال سوریه سرفصل اخبار را به خود اختصاص داده است، داستان بزرگتر ممکن است این باشد که بازیگران اصلی منطقه در حال فکر کردن به صفبندی مجدد تاریخی هستند.
پس از سالها رقابت تلخ، سعودیها و ایرانیها به این فکر میکنند که چگونه میتوانند خصومت متقابل خود را کاهش دهند. شورای همکاری خلیج فارس (GCC) که قبلاً قدرتمند بود، پادشاهان خلیج فارس در حال اتم شدن است زیرا عربستان سعودی در حال از دست دادن کنترل خود است. و به نظر می رسد که سلطه سابق واشنگتن بر منطقه رو به افول است.
برخی از این تحولات دیرینه هستند و مربوط به حمله موشکی کروز و هواپیماهای بدون سرنشین است که 50 درصد از تولید نفت عربستان سعودی را از بین برد. اما شوک مضاعف - هجوم ترکیه به سوریه و حمله موشکی سپتامبر - این تغییرات را تسریع میکند.
نخست وزیر پاکستان، عمران خاناخیراً به ایران و سپس به عربستان سعودی پرواز کرد تا برای تنش زدایی بین تهران و ریاض لابی کند و از هرگونه احتمال خصومت بین دو کشور جلوگیری کند. خان گفت: «آنچه که هرگز نباید اتفاق بیفتد، جنگ است، زیرا این فقط کل منطقه را تحت تأثیر قرار نمی دهد... این باعث فقر در جهان می شود. قیمت نفت افزایش خواهد یافت.»
به گفته خان، هر دو طرف برای گفتگو توافق کرده اند، اگرچه جنگ یمن یک مانع است. اما در آن جبهه نیز نی در باد وجود دارد. یک جزئی آتش بس به نظر می رسد که ادامه دارد و گفتگوهای کانال پشتی بین حوثی ها و سعودی ها در جریان است.
مداخله عربستان در جنگ داخلی یمن قرار بود سه ماه طول بکشد، اما بیش از چهار سال به طول انجامیده است. امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) قرار بود نیروهای زمینی و سعودی ها نیروی هوایی را تامین کند. اما ائتلاف سعودی و امارات متحده عربی در برابر حوثیهای سرسخت نبرد که با فرار از ارتش منظم یمن تقویت شدهاند، پیشرفت چندانی نکرده است.
جنگ های هوایی بدون پشتیبانی از نیروهای زمینی تقریباً همیشه یک شکست هستند و بسیار گران هستند. تخلیه خزانه عربستان قابل توجه است و ثروت این کشور بی انتها نیست.
ولیعهد محمد بن سلمان در تلاش است تا این وضعیت را تغییر دهد اقتصاد عربستان از اتکای بیش از حد آن به نفت، اما او برای انجام این کار به پول خارجی نیاز دارد و آن را دریافت نمی کند. جنگ یمن - که به گفته سازمان ملل متحد بدترین فاجعه انسانی روی کره زمین است - و دخالت شاهزاده در قتل و تکه تکه کردن جمال خاشقجی، روزنامه نگار سعودی، بسیاری از سرمایه گذاران را به وحشت انداخته است.
بدون سرمایه گذاری خارجی، سعودی ها مجبورند از درآمدهای نفتی خود استفاده کنند، اما قیمت هر بشکه کمتر از آنچه پادشاهی برای تحقق اهداف بودجه خود نیاز دارد، است و تقاضای جهانی در حال کاهش است. اقتصاد چین در حال کند شدن است - جنگ تجاری با ایالات متحده تأثیر گذاشته است - و رشد اروپا کند است. بوی رکود در هوا وجود دارد و این خبر بدی برای تولیدکنندگان نفت است.
ریاض هم متحدان خود را از دست می دهد. امارات متحده عربی در حال مذاکره با حوثیها و خروج نیروهایشان است، تا حدی به این دلیل که ابوظبی در یمن اهداف متفاوتی نسبت به عربستان سعودی دارد و به این دلیل که در هر گونه گرد و غبار با ایران، امارات زمین صفر خواهد بود. ژنرال های آمریکایی علاقه مند به تماس با امارات هستند "اسپارت کوچک" به دلیل ارتش آموزش دیده اش، اما کلمه عملیاتی ابوظبی «کم» است: ارتش امارات می تواند 20,000 سرباز جمع کند، ایران می تواند بیش از 800,000 سرباز را به میدان بفرستد.
اهداف عربستان سعودی در یمن حمایت از دولت در تبعید رئیس جمهور رابه منصور هادی، کنترل مرزهای جنوبی آن و به چالش کشیدن حمایت ایران از حوثی ها است. از سوی دیگر، امارات متحده عربی کمتر نگران حوثیها است، اما کاملاً بر حمایت از شورای انتقالی جنوبی ضد هادی متمرکز است که در تلاش است تا یمن جنوبی را به عنوان یک کشور جداگانه بازآفرینی کند. یمن شمالی و جنوبی در سال 1990 عمدتاً در نتیجه فشار سعودی ها با هم ادغام شدند و هرگز ازدواج راحتی نبوده است.
ریاض نیز خود را از دست داده است چنگ در مورد شورای همکاری خلیج فارس عمان، کویت و قطر به رغم تلاشهای سعودیها برای منزوی کردن تهران، به تجارت با ایران ادامه میدهند.
امارات و عربستان سعودی اخیراً میزبان ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بودند که بر اتحادیه عرب 22 عضوی فشار وارد کرد. سوریه را دوباره بپذیریم بحرین عضو شورای همکاری خلیج فارس قبلا روابط دیپلماتیک خود را با دمشق برقرار کرده است. پوتین برای الف چند جانبه چتر امنیتی برای خاورمیانه که شامل چین نیز می شود.
محقق خاورمیانه گفت: «در حالی که روسیه متحد قابل اعتمادی است، ایالات متحده چنین نیست مارک کاتز گفت: مجله آسیای جنوبی. و در حالی که بسیاری در منطقه هیچ علاقه ای به اسد سوریه ندارند، "آنها به ولادیمیر پوتین به خاطر چسبیدن به متحد روسیه احترام می گذارند."
اتحادیه عرب - به استثنای قطر- تهاجم ترکیه را محکوم کرد و خواستار خروج نیروهای آنکارا شد. قطر در حال حاضر توسط عربستان سعودی و امارات به دلیل دنبال کردن یک سیاست خارجی مستقل و حمایت از اسبی متفاوت در جنگ داخلی لیبی محاصره شده است. ترکیه متحد اصلی قطر است.
توافق 10 مادهای روسیه با ترکیه درباره سوریه عموماً به نفع اعضای اتحادیه عرب بوده است، عمدتاً به این دلیل که ترکها موافقت کردند به دمشق احترام بگذارند. حق حاکمیت و در نهایت تمام نیروها را خارج کنند. البته، "در نهایت" یک کلمه تغییردهنده است، به ویژه به این دلیل اهداف ترکیه به سختی روشن هستند.
رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه میخواهد کردهای سوری را از مرز ترکیه دور کند و میلیونها پناهنده سوری را به نوار زمینی به عمق 19 مایل و عرض 275 مایل منتقل کند. کردها ممکن است خارج شوند، اما ارتش روسیه و سوریه - با پر کردن خلاء ناشی از خروج نیروهای آمریکایی توسط پرزیدنت ترامپ - مانع از آن شده است که ترکها بیش از مرزها و یک منطقه تحت محاصره عمیق را در اختیار داشته باشند، که مطمئناً به اندازه کافی بزرگ نیست که میلیون ها نفر را در خود جای دهد. پناهندگان
تهاجم اردوغان در داخل کشور محبوب است - ناسیونالیسم با مردم ترکیه بازی خوبی دارد و بیشتر ترکها از پناهندگان سوری ناراضی هستند - اما تا کی؟ اقتصاد ترکیه دچار مشکل است و تهاجم هزینه زیادی دارد. آنکارا از نیروهای نیابتی برای بیشتر درگیری ها استفاده می کند، اما بدون حمایت ترکیه، این نیابت ها برای کردها قابل مقایسه نیستند - چه رسد به ارتش سوریه و روسیه.
این عمدتاً به معنای قدرت هوایی است و نیروی هوایی ترکیه با تهدید ضد هوایی و سوریه مهار شده است. جنگنده های روسیناگفته نماند که آمریکایی ها همچنان حریم هوایی را کنترل می کنند. روسها جدیدترین جنگنده رادارگریز نسل پنجم خود، SU-57، و تعدادی MiG-29 و SU-27 را مستقر کردهاند، نه هواپیماهایی که ترکها بخواهند با آنها درگیر شوند. روسها همچنین سامانه ضدهوایی سیار جدید اس-400 خود را دارند و سوریها نیز اس-300های قدیمیتر، اما همچنان مؤثر را دارند.
به طور خلاصه، اگر ترکیه تصمیم بگیرد نیروهای نیابتی خود یا ارتش خود را به مناطق تحت اشغال نیروهای روسی یا سوری سوق دهد، ممکن است اوضاع واقعاً به هم ریخته شود. گزارش هایی وجود دارد درگیری در شمال شرق سوریه و تلفات کردها و ارتش سوریه، اما تلاش جدی برای بیرون راندن روس ها و سوری ها مشکوک به نظر می رسد.
هدف از اسکان مجدد پناهندگان بعید است به جایی برسد. مقداری هزینه خواهد داشت 53 میلیارد دلار برای ایجاد زیرساخت و انتقال دو میلیون پناهنده به سوریه، پولی که ترکیه ندارد. اتحادیه اروپا به صراحت اعلام کرده است که نیکل ارائه نخواهد کرد و سازمان ملل نیز نمی تواند وارد عمل شود زیرا این تهاجم نقض قوانین بین المللی است.
زمانی که این حقایق در میان باشد، اردوغان ممکن است متوجه شود که ناسیونالیسم ترکیه برای حمایت از ماجراجویی او در سوریه در صورت تبدیل شدن به اشغال کافی نخواهد بود.
خاورمیانه ای که از بحران کنونی خارج می شود، ممکن است بسیار متفاوت از خاورمیانه باشد که قبل از آن موشک های کروز و هواپیماهای بدون سرنشین بر روی صفحه شطرنج واژگون شوند. جنگ یمن ممکن است سرانجام پایان یابد. ایران ممکن است حداقل تا حدی از محاصره سیاسی و اقتصادی که عربستان سعودی، آمریکا و اسرائیل بر آن تحمیل کرده اند خارج شود. جنگ داخلی سوریه فروکش خواهد کرد. و آمریکایی ها که از سال 1945 بر خاورمیانه مسلط شده اند، در کنار چین، روسیه، هند و اتحادیه اروپا به سادگی به یکی از چندین بازیگر بین المللی در منطقه تبدیل خواهند شد.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا