آمریکایی ها با یک انتخابات عمومی آینده روبرو هستند ، یک بیماری همه گیر که منجر به کشته شدن بیش از 200,000 نفر از ما شده است ، و رسانه های خبری سازمانی که مدل تجارت آنها به فروش نسخه های مختلف "تغییر یافته است"نمایش ترامپ”به تبلیغ دهندگان خود. بنابراین چه کسی وقت دارد که به یک جنگ جدید در نیمه راه جهان توجه کند؟ اما با بسیاری از جهان درگیر 20 سال از جنگهای تحت رهبری آمریکا و بحران های سیاسی، بشردوستانه و پناهندگان ناشی از آن، ما نمی توانیم به وقوع خطرناک جنگ جدید بین ارمنستان و آذربایجان بر سر آن توجه نکنیم. قره باغ کوهستانی.
ارمنستان و آذربایجان جنگیدند جنگ خونین بر سر قره باغ کوهستانی از سال 1988 تا 1994، که در پایان آن حداقل 30,000 نفر کشته و یک میلیون نفر یا بیشتر فرار کرده یا از خانه های خود رانده شده بودند. تا سال 1994، نیروهای ارمنستان قره باغ کوهستانی و هفت ناحیه اطراف آن را که همگی در سطح بین المللی به عنوان بخشی از آذربایجان شناخته شده بودند، اشغال کردند. اما اکنون جنگ دوباره شعله ور شده است، صدها نفر کشته شده اند و هر دو طرف اهداف غیرنظامی را گلوله باران می کنند و جمعیت غیرنظامی یکدیگر را به وحشت می اندازند.
نق نقواورنو قره باغ قرنها یک منطقه از نظر قومی ارمنی بوده است. پس از واگذاری امپراتوری فارس به این کشور در معاهده گلستان در سال 1813 ، این قسمت از قفقاز را به روسیه واگذار کرد ، اولین سرشماری ده سال بعد ، جمعیت قره باغ را 91٪ ارمنی اعلام کرد. تصمیم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی برای انتصاب قره باغ قره باغ به اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان در سال 1923 ، مانند تصمیم خود در زمینه اختصاص کریمه به اتحاد جماهیر شوروی اوکراین در سال 1954 ، یک تصمیم اداری بود که عواقب خطرناک آن فقط هنگامی مشخص شد که اتحاد جماهیر شوروی شوروی در اواخر دهه 1980 شروع به تجزیه کرد.
در سال 1988 ، در پاسخ به اعتراضات گسترده ، پارلمان محلی قره باغ با 110-17 رأی به درخواست انتقال آن از اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان به اتحاد جماهیر شوروی ارمنستان داد ، اما دولت شوروی این درخواست را رد کرد و خشونت های قومی افزایش یافت. در سال 1991 ، قره باغ و منطقه شاهومیان با اکثریت ارمنی همسایه ، همه پرسی استقلال را برگزار کردند و استقلال خود را از آذربایجان اعلام کردند جمهوری قره باغ، نام ارمنی تاریخی آن است. هنگامی که جنگ در سال 1994 پایان یافت ، قره باغ و بیشتر مناطق اطراف آن در دست ارمنستان بود و صدها هزار پناهنده به هر دو جهت فرار کرده بودند.
از سال 1994 درگیری صورت گرفته است ، اما درگیری کنونی خطرناک ترین و کشنده ترین درگیری است. از سال 1992 ، مذاکرات دیپلماتیک برای حل منازعات توسط "گروه مینسک، "توسط سازمان همکاری و امنیت اروپا (OSCE) و به رهبری ایالات متحده ، روسیه و فرانسه تشکیل شده است. در سال 2007 ، گروه مینسک با مقامات ارمنستان و آذربایجان در مادرید دیدار کرد و چارچوبی برای یک راه حل سیاسی ، معروف به اصول مادرید.
اصول مادرید پنج ناحیه از دوازده ناحیه را بازگرداند شاهومیان استانe به آذربایجان، در حالی که پنج ناحیه نابورنو-قره باغ و دو ناحیه بین قره باغ کوهستانی و ارمنستان در یک همه پرسی برای تصمیم گیری درباره آینده خود رای خواهند داد، که هر دو طرف متعهد می شوند که نتایج آن را بپذیرند. همه پناهندگان حق بازگشت به خانه های قدیمی خود را خواهند داشت.
از قضا ، یکی از جدی ترین مخالفان اصول مادرید است کمیته ملی ارمنستان آمریکا (ANCA)، یک گروه لابی برای مهاجران ارمنی در ایالات متحده. این کشور از ادعاهای ارمنستان در مورد کل سرزمین مورد مناقشه حمایت می کند و به آذربایجان برای احترام به نتایج همه پرسی اعتماد ندارد. این کشور همچنین می خواهد که دولت بالفعل جمهوری آرتساخ اجازه داشته باشد به مذاکرات بین المللی درباره آینده خود بپیوندد، که احتمالاً ایده خوبی است.
از سوی دیگر، دولت آذربایجان، رئیس جمهور الهام علی اف، اکنون از حمایت کامل ترکیه برای درخواست خود مبنی بر اینکه تمامی نیروهای ارمنی باید خلع سلاح یا عقب نشینی کنند از منطقه مورد مناقشه که هنوز در سطح بین المللی به عنوان بخشی از آذربایجان شناخته می شود، برخوردار است. بنا بر گزارش ها، ترکیه به مزدوران جهادی از شمال سوریه تحت اشغال ترکیه پول پرداخت می کند تا بروند و برای آذربایجان بجنگند و این موضوع باعث تشدید درگیری بین ارامنه مسیحی و عمدتاً آذری های مسلمان شیعه شده است.
در ظاهر، با وجود این مواضع تندرو، این درگیری وحشیانه وحشیانه باید با تقسیم مناطق مورد مناقشه بین دو طرف حل شود، همانطور که اصول مادرید تلاش کرد. به نظر می رسد جلسات ژنو و اکنون مسکو در حال پیشرفت به سمت آتش بس و تجدید دیپلماسی است. روز جمعه 9 اکتبر، این دو در مقابل هم قرار گرفتند وزرای امور خارجه برای اولین بار در مسکو ، در جلسه ای با میانجیگری سرگئی لاوروف ، وزیر امور خارجه روسیه ، دیدار کردند و روز شنبه آنها با یک آتش بس موقت برای بازیابی اجساد و تبادل زندانیان موافقت کردند.
بزرگترین خطر این است که ترکیه، روسیه، ایالات متحده و یا ایران باید مزیت ژئوپلیتیکی را در تشدید یا درگیر شدن بیشتر در این درگیری ببینند. آذربایجان تهاجم فعلی خود را با حمایت کامل اردوغان رئیس جمهور ترکیه آغاز کرد که به نظر می رسد از آن برای نشان دادن قدرت مجدد ترکیه در منطقه و تقویت موقعیت خود در درگیری ها و اختلافات بر سر سوریه، لیبی، قبرس، اکتشاف نفت در شرق مدیترانه و تقویت موقعیت خود استفاده می کند. منطقه به طور کلی اگر چنین است، تا کی باید این وضعیت ادامه داشته باشد تا اردوغان حرف خود را بیان کند و آیا ترکیه میتواند خشونتی را که به راه انداخته است کنترل کند، همانطور که به طرز غم انگیزی نتوانسته است انجام دهد. در سوریه?
روسیه و ایران از افزایش جنگ بین ارمنستان و آذربایجان چیزی برای بدست آوردن و از دست دادن چیزی ندارند و هر دو خواستار صلح هستند. نخست وزیر محبوب ارمنستان نیکول پاشینیان پس از ارمنستان 2018 به قدرت رسید "انقلاب مخملی"و سیاست عدم تطابق روسیه و غرب را دنبال کرده است ، حتی اگر ارمنستان بخشی از روسیه باشد سازمان پیمان امنیت جمعی اتحاد نظامی روسیه متعهد به دفاع از ارمنستان در صورت حمله آذربایجان یا ترکیه به ارمنستان است، اما به صراحت اعلام کرده است که این تعهد شامل قره باغ کوهستانی نمی شود. ایران نیز نسبت به آذربایجان نزدیکتر با ارمنستان است، اما اکنون بزرگتر از آن است جمعیت آذری برای حمایت از آذربایجان و اعتراض به تعصب دولت آنها در قبال ارمنستان به خیابانها آمده است.
در مورد نقش مخرب و بیثباتکنندهای که ایالات متحده معمولاً در خاورمیانه بزرگ ایفا میکند، آمریکاییها باید مراقب هرگونه تلاش ایالات متحده برای بهرهبرداری از این درگیری برای اهداف خودخواهانه ایالات متحده باشند. این می تواند شامل دامن زدن به مناقشه برای تضعیف اعتماد ارمنستان به اتحادش با روسیه و کشاندن ارمنستان به سمت همسویی غربی تر و طرفدار ناتو باشد. یا آمریکا میتواند ناآرامیها را در جامعه آذری ایران تشدید کند و از آن به عنوان بخشی از اقدامات خود استفاده کند.فشار حداکثر”علیه ایران.
با هر پیشنهادی که ایالات متحده از این مناقشه برای اهداف خود سو استفاده می کند یا قصد دارد از آن استفاده کند ، آمریکایی ها باید مردم ارمنستان و آذربایجان را که زندگی آنها در حال انجام است به یاد بیاورند. گمشده یا نابود شده هر روز که این جنگ در جریان است ، و باید هرگونه تلاش برای طولانی شدن یا بدتر کردن درد و رنج آنها را برای منافع ژئوپلیتیکی ایالات متحده محکوم و مخالفت کند.
در عوض، ایالات متحده باید به طور کامل با شرکای خود در گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا همکاری کند تا از آتش بس و صلح پایدار و پایدار در مذاکرات حمایت کند که به حقوق بشر و تعیین سرنوشت همه مردم ارمنستان و آذربایجان احترام بگذارد.
Nicolas JS Davies یک روزنامه نگار مستقل، محقق CODEPINK و نویسنده کتاب Blood On Our Hands: the American Invasion and Destruction of Ira است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا