چه افتخار است که در مدیسون، ویسکانسین، در این هفته، جایی که مردم این ایالت علیه جمهوری خواهان نئاندرتال که در تلاش برای تخریب اتحادیه های بخش دولتی و وارد کردن صدمات گسترده به کارگران خود هستند، قیام کردند.
این در مورد تعادل بودجه نیست. این در مورد از بین بردن اتحادیه ها به عنوان یک نیروی سیاسی و اقتصادی است. به همین دلیل است که این لایحه می گوید که هر اتحادیه بخش دولتی باید هر سال مجدداً تأیید کند و به همین دلیل است که می گوید هیچ کارفرمایی نمی تواند حقوق اتحادیه را از دستمزدها کسر کند. هیچ یک از این موارد ربطی به پس انداز یک سکه از پول مالیات دهندگان ویسکانسین ندارد.
این نقطه صفر در مبارزه است، و ویسکانسینیها در نزدیکترین چیزی که من در طول عمرم دیدهام به اعتصاب عمومی میپردازند.
این چیزی است که دموکراسی به نظر می رسد. یک تابلو نوشته بود: «این میدان تحریر ماست.»
روز چهارشنبه با معترضان مصاحبه کردم، زمانی که جمعیت به 30,000 نفر رسید. یک زن تابلوی «مرا لگد بزن، من یک کارگر دولتی هستم» به تن داشت. اما او از ذکر نام خودداری کرد. او گفت: «می ترسم اخراج شوم.
زن دیگری به نام مری بت، که برای وزارت دادگستری کار میکند، گفت: «من اینجا برای افرادی هستم که نمیتوانند از ترس انتقام گرفتن از آنها، باشند.»
من با آلی ریفکه، 17 ساله، از دبیرستان کوه هورب صحبت کردم، که مدرسه را ترک کرد تا به تجمع بیاید. او تابلویی در دست داشت که روی آن نوشته شده بود: «معلمان ما را نجات دهید. و مامانم.» مادرش در مدرسه ای دیگر به عنوان مشاور راهنمایی کار می کند و او نمی توانست به تجمع بیاید «زیرا دچار مشکل می شد».
آلی گفت که مادرش "اگر این لایحه را تصویب کنند 5,000 دلار از دست خواهد داد." او افزود: «این برای برادر کوچک من است. این عادلانه نیست."
حق با آن خانم است. منصفانه نیست
و به همین دلیل است که بسیاری از ویسکانسینیها این هفته بدون خشونت اما ستیزهجویانه برای حقوق خود در خیابانها میجنگند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا