Bron: TomDispatch
We leven op een planeet in beweging, een wereld van botsing en drift. Dit was ooit een aarde van supercontinenten – Gondwana, Rodinia, Pangea. De oostkust van de Verenigde Staten kwam opzij te staan West-Afrika, terwijl Antarctica zich aan de andere kant van het Afrikaanse continent bevond. Maar niets in deze wereld duurt voort en de tektonische platen die de planeet bedekken, zijn altijd in beweging. Plotseling – in de loop van honderden miljoenen jaren – supercontinenten zijn niet langer super, maar vallen uiteen in kleinere landmassa’s die naar de verste uithoeken van de wereld afdrijven.
Meer recentelijk zijn deze rondreizende continenten door mensen in landen opgedeeld. In een paar daarvan – China en India – wonen nu elk meer dan een miljard mensen. Maar zelfs naties van bescheiden omvang kunnen op zichzelf enorm groot zijn. Spanje en Canada, buren in Pangea honderden miljoenen jaren geleden, hebben nu populaties van bijna 47 miljoen en bijna 38 miljoen, waardoor ze respectievelijk de 30e en 39e meest bevolkte landen op deze planeet zijn. Maar samen zijn ze niet groter dan een natieloze natie, een staat van staatlozen die alleen bestaat als een gemoedstoestand. Ik heb het over de slachtoffers van conflicten die nu op drift zijn geraakt in de marges van onze wereld.
Het aantal mensen dat vorig jaar gedwongen ontheemd raakte als gevolg van oorlog, vervolging, algemeen geweld of schendingen van de mensenrechten, groeide vorig jaar tot een duizelingwekkende omvang. 84 miljoenDat meldt UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. Als ze hun eigen land zouden vormen, zou het het 17e grootste land ter wereld zijn, iets groter dan Iran of Duitsland. Tel daarbij degenen op die over de grenzen heen worden gedreven economische wanhoop en het aantal stijgt boven de één miljard, waardoor het land tot de drie grootste landen op aarde behoort.
Deze ‘natie’ van onteigenden zal naar verwachting alleen maar groeien, volgens een nieuw rapport van de Deense Vluchtelingenraad (DRC), een hulporganisatie die zich richt op ontheemding. Hun voorspelling, die betrekking heeft op 26 landen met een hoog risico, voorspelt dat het aantal ontheemden dit jaar met bijna drie miljoen zal toenemen en in 2023 met bijna vier miljoen. Dit betekent dat in de tien jaar tussen 2014 en 2023 de ontheemden in dit land zullen stijgen. planeet zal bijna verdubbeld zijn, en meer dan gegroeid 35 miljoen mensen. En dan tellen de meeste niet eens mee zeven miljoen plus waarschijnlijk zullen worden ontheemd door de recente Russische invasie van Oekraïne.
“Het is buitengewoon zorgwekkend om in zo’n korte tijd zo’n snel toenemend aantal ontheemden te zien”, aldus de woordvoerder Charlotte Slente, de secretaris-generaal van de Deense Vluchtelingenraad. “Dit is waar de internationale gemeenschap en de diplomatie een stap verder moeten gaan. Helaas zien we een afnemend aantal vredesakkoorden en een gebrek aan internationale aandacht voor landen waar de ontheemding naar verwachting het meest zal toenemen.”
Dakloze overlevenden van naamloze oorlogen
De geschiedenis van de mensheid is een verhaal van bevolkingsgroepen in beweging, mensen die eeuwig gedwongen en gedwongen worden om van hier naar daar te reizen. De gelukkigsten zijn altijd uit eigen beweging vertrokken, comfortabel en met een gelukkig hart. Vele anderen zijn met kettingen of met de punt van een bajonet voortgeduwd; gedwongen te vluchten toen bommen om hen heen neerstortten; of omdat soldaten in militaire vrachtwagens of motorrijdende jihadisten, gewapend met kalasjnikovs, kwamen brullend hun dorpen binnen.
Het is moeilijk om je te verdiepen in de enorme omvang van de 84 miljoen mensen die vandaag de dag op de vlucht zijn. Het betekent dat het aantal gedwongen ontheemden nu groter is dan het aantal verdubbelen het aantal Europeanen dat door de catastrofe van de Tweede Wereldoorlog uit hun huizen is verdreven; zes keer zoveel als het aantal mensen dat ontheemd is geraakt door de traumatische gebeurtenis verdeling van India en Pakistan in 1947; of 105 keer het aantal Vietnamezen “boot mensen'die naar toe vluchtte Hong Kong, Maleisië, Indonesië en Thailand gedurende de twintig jaar die volgden op het einde van de Vietnamoorlog in 20. Een andere manier bedacht, over één op de 95 mensen op deze planeet is onvrijwillig in beweging. Voeg daar degenen aan toe die gedreven worden door economische imperatieven en één op de dertig mensen op aarde is nu een migrant.
Sinds afgelopen juni bijna 27 miljoen mensen waren vluchtelingen op wat Bob Dylan ooit de “ongewapende vluchtweg” – waarvan 68% afkomstig is uit vijf landen: Syrië (6.8 miljoen), Venezuela (4.1 miljoen), Afghanistan (2.6 miljoen), Zuid-Soedan (2.2 miljoen) en Myanmar (1.1 miljoen). Veel meer van de gedwongen ontheemden zijn echter dakloos in hun eigen land – slachtoffers van conflicten die grotendeels onopgemerkt blijven door de rest van de wereld.
In 2018 zag ik hoe een kamp ter grootte van een postzegel voor ontheemden in de provincie Ituri, in het uiterste oosten van de Democratische Republiek Congo, uitgroeide van honderden mensen tot meer dan 10,000, dat zich buiten de grenzen uitstrekte en de oprichting van een nieuw uitgestrekt kampement in de stad noodzakelijk maakte. Destijds waren er vrouwen, kinderen en mannen in Ituri levend afgeslacht door militieleden gewapend met kapmessen. En de aanvallen zijn nooit volledig afgenomen. Drie jaar later gaan het geweld en de ontheemding door.
Alleen al in de eerste tien dagen van deze maand voerden militieleden acht aanvallen uit in Ituri. Op 10 februari kwamen bij een bloedbad in een ontheemdenkamp 1 mensen om, raakten er 62 gewond en ontheemd 25,000, wat bijdraagt aan de toch al astronomische cijfers in Congo. Volgens de Verenigde Naties werden tussen januari en november 2.7 ongeveer 2021 miljoen Congolezen uit hun huizen verdreven, waardoor het totaal aantal intern ontheemden in dat land oploopt tot 5.6 miljoen.
In 2020, toen ik over een okerkleurige onverharde weg reisde in Burkina Faso, een klein land in West-Afrika, zag ik een zich ontwikkelende humanitaire catastrofe. Families stroomden over die weg van Barsalogho, ongeveer 100 kilometer ten noorden van de hoofdstad Ouagadougou, richting Kaya, een marktstad waarvan de bevolking dat jaar bijna was verdubbeld. Zij waren het slachtoffer van een oorlog zonder naam, een dodelijke strijd tussen islamistische terroristen die zonder enige wroeging bloedbaden aanrichten en regeringstroepen die meer burgers hebben gedood dan militanten.
En het lijden daar blijft voortduren terwijl het conflict mensen uit hun huizen blijft verdrijven. Het aantal binnenlands ontheemden in Burkinaben is vorig jaar met 50% gestegen meer dan 1.5 miljoenterwijl nog eens 19,200 mensen naar de buurlanden vluchtten, een stijging van 50% ten opzichte van 2020. Dit jaar is volgens de Deense Vluchtelingenraad een extra 400,000 Burkinezen zal waarschijnlijk worden verplaatst. En dat is slechts een deel van een bredere regionale crisis die de buurlanden Mali en Niger heeft overspoeld, waar nog eens een miljoen mensen dakloos zijn geworden.
Over het hele continent zijn de burgeroorlog in Ethiopië die in november 2020 begon, heeft ervoor gezorgd dat er een van de grootste intern ontheemde bevolkingsgroepen ter wereld is. Eind dat jaar waren in het land al 2.1 miljoen mensen op de vlucht gezet. Eind 2021 was dat aantal verdubbeld 4.2 miljoen. Net als in Congo hebben het geweld en de ontheemding ertoe geleid dat enkele van de ongelukkigsten dubbel het slachtoffer zijn geworden. Eerder deze maand werden bijvoorbeeld Eritrese vluchtelingen in het Ethiopische vluchtelingenkamp Barahle aangevallen door gewapende mannen die vijf van hen doodden, verschillende vrouwen ontvoerden en meer dan 14,000 vluchtelingen vluchten naar andere steden.
Afghanistan is het toneel geweest van weer een door conflicten veroorzaakte crisis. Sinds de Amerikaanse invasie van hun land in 2001 bijna zes miljoen Afghanen Volgens het Costs of War Project van Brown University zijn ze intern ontheemd of vluchtelingen geworden. Ook ruim tien jaar na het begin van de burgeroorlog in Syrië blijft de helft van de bevolking van dat land in het ongewisse, met ongeveer 10 miljoen vluchtelingen in het buitenland. 6.7 miljoen ontheemden in hun eigen land.
De militaire machtsovername in Myanmar in februari 2021 heeft eveneens een gigantische ontheemdingscrisis veroorzaakt gewapende botsingen, inclusief luchtaanvallen en beschietingen, waardoor het lijden wordt versneld. Die zijn er nu tenminste 980,000 vluchtelingen en asielzoekers uit Myanmar in de buurlanden en omgeving 812,000 binnenlands ontheemden daar, waaronder 442,000 die sinds de staatsgreep uit hun huizen zijn verdreven.
Continental Divide
In 2014 woonden ongeveer negen miljoen van de ontheemden in de wereld in lage-inkomenslanden. Tegenwoordig bedraagt dat aantal naar schatting 36 miljoen en volgens de Deense Vluchtelingenraad zal dit aantal tegen eind 40 stijgen tot 2023 miljoen. De ontheemdingscrisis “heeft onevenredige gevolgen voor armere landen en gebieden die al genoeg op hun bord hebben”, zei Charlotte Slente van de Raad. “We zien dat de humanitaire financiering ontoereikend is in een aantal landen waar ontheemding plaatsvindt.”
De voorspelling van de DRC, gebaseerd op een geavanceerd model dat gebruik maakt van meer dan 120 indicatoren die verband houden met conflicten, maar ook met bestuur en ecologische, demografische en economische factoren, suggereert dat Burkina Faso, Kameroen, de Democratische Republiek Congo, Nigeria, Zuid-Soedan en Soedan zal het allemaal ervaren aanzienlijke ontheemding in 2022 terwijl Ethiopië, Mozambique en Somalië in 2023 waarschijnlijk een substantiële stijging zullen zien. Alles bij elkaar voorspelt de Raad dat het aantal mensen in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika dat uit hun huizen wordt verdreven eind volgend jaar met meer dan vijf miljoen zal zijn gestegen.
Toen ik in 2020 in een comfortabele SUV onder zwaarbewapende politie-escorte over de weg naar het conflictgebied in Burkina Faso reisde, keek ik naar gezinnen die hun ezels hadden aangekoppeld en alles opstapelden wat ze maar konden – aanmaakhout, slaapmatten, kookpotten – in zongebleekte karren die de andere kant op gingen. Als we nog steeds op het supercontinent Pangaea hadden gewoond, hadden ze het tussenstation in Kaya kunnen omzeilen en westwaarts via Mali en Guinee kunnen gaan. eindigend in Miami, Florida. Maar vandaag de dag is die stad met ‘geavanceerde kunstgalerijen, eersteklas restaurants en funky maar chique boetieksWaar de gemiddelde huizenprijs 471,000 dollar bedraagt en een land waar 80% van de bevolking leeft van minder dan 3 dollar per dag, een wereld apart is, of liever gezegd, gescheiden door 250 miljoen jaar en 5,200 mijl.
We leven in een wereld waarin de continentale drift zoveel ontheemde Afghanen, Burkinezen, Congolezen en anderen heeft doen opdrogen binnen hun eigen grenzen of in buurlanden die slecht toegerust zijn om de last te dragen. De tirannie van de oceanen die degenen die door conflicten zijn ontheemd, scheidt van veiligheid, is geïntensiveerd door gevoelloze regeringen, afgesloten grenzen en harteloos beleid dat de oudste reactie van de mensheid op gevaar: vluchten, inperkt en criminaliseert.
Het minste wat de comfortabele klassen van de wereld kunnen doen is geld naar het probleem gooien. De Amerikaanse regering – verantwoordelijk voor tot 60 miljoen ontheemden in Afghanistan, Irak, Libië, Pakistan, de Filippijnen, Somalië, Syrië en Jemen als gevolg van de oorlog tegen het terrorisme – draagt een bijzondere verantwoordelijkheid, maar heeft deze niet opgevoerd. “Financieringsbeperkingen blijven [de] humanitaire respons op ontheemding belemmeren”, luidt het Global Displacement-rapport 2022 van de Deense Vluchtelingenraad. “Kijkend naar de huidige voorspellingen voor 2022 en 2023, crises waarbij humanitaire financiering en aandacht van de internationale gemeenschap ontbreken, wordt verwacht dat de ontheemding aanzienlijk zal toenemen.”
In de landen waar de humanitaire responsplannen in 50 voor meer dan 2021% gefinancierd waren, zal de ontheemding naar verwachting met gemiddeld 59,000 mensen toenemen. In de landen waar de financiering minder dan 50% bedroeg, wordt verwacht dat dit gemiddeld met 160,000 mensen zal stijgen. “De internationale gemeenschap moet extra steun verlenen aan de landen die het zwaarst getroffen zijn door ontheemding”, aldus Slente uit de DRC.
Al was het maar.
Op een dag zullen onze rondreizende continenten weer tegen elkaar botsen met, volgens sommige voorspellingenNoord-Amerika botste tegen Afrika, oude buren kwamen na zoveel tijd uit elkaar weer bij elkaar. Het zal helaas 300 miljoen jaar te laat zijn voor degenen die nu deel uitmaken van de natieloze natie, degenen die dakloos zijn geworden door oorlog, geweld en vervolging. Onze willekeurige grenzen, gierige hulp en wreed beleid zorgen ervoor dat degenen die het meest het slachtoffer zijn van conflicten op drift zullen blijven, rondzwervend over de planeet op zoek naar veiligheid, door de rest van ons weggegooid als marginale mensen aan de rand van een meedogenloze wereld.
Copyright 2022 Nick Turse
Nick Turse is de hoofdredacteur van TomDispatch en een kerel bij de Typ Media Center. Hij is de meest recente auteur van De volgende keer komen ze de doden tellen: oorlog en overleven in Zuid-Soedan en van de best verkochte Dood alles wat beweegt.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren