Starbucks-CEO Howard Schultz, in een recente interview met CNN's Poppy Harlow, toonde trots zijn nieuwste uitvinding: een eetlepel olijfolie toegevoegd aan een kop koffie om rijke, complexe smaken naar voren te brengen. Het gesprek vond plaats in Italië en was bedoeld om Schultz' toewijding aan de innovatie en kwaliteit van Starbucks-koffie te laten zien, terwijl hij zich klaarmaakt om voor de derde keer af te treden als CEO van het bedrijf.
Toen Harlow hem vroeg waarom hij in Italië interviews deed in plaats van te zitten met vertegenwoordigers van Starbucks Workers United (SWU) naar een contract onderhandelen, hij gereageerd,,We willen en zijn bereid om te onderhandelen, maar we willen het face-to-face doen. Dat is wat wij denken dat het juiste is om te doen.”
Schultz verwees naar het feit dat onderhandelingsbijeenkomsten virtueel via Zoom plaatsvonden – de manier waarop de meeste bijeenkomsten plaatsvonden tijdens het hoogtepunt van de COVID-19-pandemie, en de manier waarop vele nog steeds worden gevoerd. De vakbond ziet zijn eis voor persoonlijke ontmoetingen als een excuus om de onderhandelingen uit te stellen. Volgens Emily Peck van Axios, zou de kwestie uiteindelijk door een rechtbank kunnen worden beslist. Ze merkte echter op: “Arbitrage vindt vaak virtueel plaats, net als rechtszittingen. Het zou ongebruikelijk zijn als een rechtbank dit aan de onderhandelingstafel zou verbieden.”
Howard Schultz: Union-Buster-in-Chief
Schultz heeft tijdens zijn laatste ambtstermijn als CEO een vuile boel gespeeld, waarbij hij optrad als vakbondsleider van het iconische bedrijf, terwijl hij zichzelf probeerde af te schilderen als een sympathiek personage.
Harlow's interview met Schultz begon op Sicilië en eindigde in Brooklyn, New York, bij het volkshuisvestingsproject waar hij opgroeide – een voor de hand liggende combinatie bedoeld om te laten zien hoe de CEO van een van de bekendste Amerikaanse merken weet hoe het is om te worstelen in een arbeidersmilieu. De camera van CNN bleef op het gezicht van Schultz gericht terwijl hij het trappenhuis aanwees waarin hij zich zou verstoppen voor een gewelddadige vader. ‘Eigenlijk zou ik bijna moeten huilen’, zei hij.
Dit soort sympathieke profilering van selfmade miljardairs – Schultz is 3.7 miljard dollar waard – is opzettelijk. Het impliciete verhaal is dat als iemand met een lage inkomensachtergrond, die te maken kreeg met misbruik door een ouder, een succesvolle miljardair zou kunnen worden, de onderneming van Starbucks zeker een succes zou kunnen worden. jonge, goed opgeleide werknemers kunnen hun omstandigheden zelf verbeteren.
In het wereldbeeld van Schultz waren ontberingen de aanzet tot zijn succes. "Ik zou nooit de drive hebben gehad om te doen wat ik heb gedaan en het succes te hebben dat ik heb genoten als ik niet van deze plek was gekomen", zegt hij. zei. Er is wederom een impliciet verhaal: ontberingen vormen karakter, en werknemers van Starbucks zouden dankbaar moeten zijn voor de kans om te strijden.
Maar werknemers denken terecht dat ze beter verdienen. Sinds de eerste groep Starbucks-werknemers vakbond a café in BuffaloVolgens New York hebben eind 2021 ruim 278 winkels hetzelfde gedaan SWU. Toch blijft het aantal bij een vakbond aangesloten cafés nog steeds een klein deel – ongeveer 3 procent – van het aantal alle winkels.
Blijkbaar neemt Schultz zelfs deze kleine trend over persoonlijk, alsof het onvermogen van Starbucks om werknemers tevreden te houden eerder een ontwerpfout was dan een inherent kenmerk van het Amerikaanse bedrijfsleven. Hij sprak de werknemers al vroeg in de vakbondscampagne toe en zei dat het bedrijf er niet in was geslaagd hen de instrumenten te geven die ze nodig hadden, zoals betere personeelsbezetting en opleiding, aldus een New York Times. verslag. Schultz toegegeven tegen Harlow dat hij in april 2022 terugkeerde naar Starbucks als CEO, rechtstreeks als reactie op de golf van vakbondsactiviteit in cafés in de Verenigde Staten.
Maar in plaats van te reageren op de arbeiders, was de strategie van Schultz het creëren van een ongelijk speelveld en het straffen van arbeiders omdat ze betere omstandigheden durfden te eisen.
In 2022, naar verluidt beloonde niet-vakbondswerkers met betere lonen en voordelenevenals creditcard fooien, en ontkende hetzelfde aan mensen die in vakbondswinkels werkten. Als resultaat daarvan schrijft de New York Times gerapporteerd“Het aantal aanmeldingen voor vakbondsverkiezingen daalde van ruim zestig per maand in maart en april naar minder dan tien in augustus.”
Met andere woorden: de drang om vakbonden te vormen zorgde voor betere omstandigheden – althans voor sommige werknemers. Maar de kleine straf van Schultz zorgde er ook voor dat het momentum van de vakbond werd afgeremd.
Oneerlijke en bestraffende praktijken van Starbucks
De vergeldingsmaatregelen van Starbucks tegen werknemers gaan verder dan ongelijke uitkeringen. Het bedrijf is vakbondsleiders ontslaan zoals Starbucks-medewerker Hannah Whitbeck in Ann Arbor, Michigan. Haar ontslag leidde tot een rechtszaak en de beslissing van een federale rechter die Starbucks aanvankelijk verbood werknemers te ontslaan wegens vakbondsactiviteiten in het hele land. Kort daarna deed de rechter in kwestie, met een opmerkelijke zet, beperkte met terugwerkende kracht zijn uitspraak naar slechts één winkel waar Whitbeck werkte, in plaats van dit toe te passen op alle Starbucks-winkels in het hele land.
Het bedrijf is dat ook geweest onderbezetting winkels die zich bij een vakbond aansluiten, een maatregel die volgens de vakbond een bewuste truc is om het leven van werknemers moeilijker te maken.
Schultz heeft ook hele winkels gesloten die het aandurfden vakbondsactiviteiten op te nemen, inclusief de eerste winkel in Seattle die zich bij een vakbond heeft aangesloten (Seattle is de stad waar Starbucks werd opgericht). Het bedrijf haalt “veiligheidsproblemen” aan, maar SWU beschouwt dit als duidelijk vergeldingsmaatregelen. "Dit is nog maar het begin. Er zullen er nog veel meer volgen’ waarschuwde Schultz in juli 2022.
Schultz bewijst het standpunt van de arbeiders. Zolang een werkgever werknemers kan misbruiken zoals Starbucks doet, is er behoefte aan vakbonden. En de vakbondsactiviteit neemt toe, met een 50 procent toename van de stakingsactiviteit in 2022 vergeleken met het jaar daarvoor, volgens het Bureau of Labor Statistics.
De CEO beschouwt zichzelf als boven de wet. Hij weigerde te getuigen over de 75 gedocumenteerde schendingen van de federale arbeidswetten door zijn bedrijf voor de Senaatscommissie voor Gezondheid, Onderwijs, Arbeid en Pensioenen, voorgezeten door Senator Bernie Sanders. Sanders reageerde op de weigering met een kernachtige opmerking: ‘Blijkbaar is het gemakkelijker voor de heer Schultz om werknemers te ontslaan die hun grondwettelijke recht uitoefenen om vakbonden op te richten, en om anderen te intimideren die mogelijk geïnteresseerd zijn om lid te worden van een vakbond, dan om vragen te beantwoorden van verkozen ambtenaren." Sanders heeft dat nu gezinspeeld dat hij Schultz kan dagvaarden.
Bedrijven als Starbucks zullen werknemers niet vrijwillig goed behandelen. Ze moeten daartoe gedwongen worden, en vakbonden zijn een krachtige manier voor werknemers om pal te staan tegen beledigende CEO's als Schultz.
Er zijn lessen voor werknemers en bedrijven uit de recente vakbondsonderhandelingen tussen de Japanse autofabrikant Toyota en de vakbond die Toyota-werknemers vertegenwoordigt. De vakbond eiste de grootste loonsverhoging in twintig jaar. Opmerkelijk genoeg heeft het bedrijf al in de allereerste onderhandelingsronde ingestemd met alle eisen van de vakbond.
Toyota's hoofd Koji Sato zei dat de stap bedoeld was als een voorbeeld "voor de sector als geheel", en dat het zijn "hoop weerspiegelde dat dit zal leiden tot openhartige discussies tussen werknemers en management bij elk bedrijf." Het werkte. Uren na de aankondiging van Toyota accepteerde Honda de eisen van de vakbond volledig.
Schultz heeft de reputatie van Starbucks geruïneerd als een bedrijf dat om zijn werknemers geeft en het voorbeeld is geworden. zelfs in de zakenwereld, over wat u niet moet doen als u te maken krijgt met vakbondsactiviteiten.
In plaats van de vakbond met hand en tand te bestrijden, zou Schultz een pagina uit Toyota's boek kunnen halen en de eisen van de werknemers kunnen omarmen. In zijn CNN interviewgaf hij toe dat wat Starbucks-werknemers het liefste willen, ‘een stoel aan tafel’ is.
Hij eveneens zei, “Het is moeilijk om in de schoenen van iemand anders te lopen, maar je moet dat wel een beetje doen.” In plaats van te experimenteren met olijfolie in koffie, zou hij iets anders kunnen proberen dat nieuw voor hem is: werknemers behandelen met hetzelfde respect dat hij afdwingt. •
Dit artikel is geproduceerd door Economie voor iedereen, een project van het Independent Media Institute.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren