klassen en naties.
In
het verre India, op 26 januari, de verjaardag van de Indiase Republiek,
de aarde schudde. Wetenschappers zeiden dat het bijna 8.0 op de schaal van Richter was.
De 8.0-moordenaar. Ruim 100,000 mensen kwamen om. Misschien is het aantal laag. In
China schudde de aarde in 1976 en doodde 240,000 mensen. Deze cijfers betekenen weinig.
Zullen we ze van top tot teen op een rij zetten en kijken of ze een rondlopende lijn vormen?
de maan, de zon, het volgende sterrenstelsel?
Mensen
hebben het vermogen om onszelf zoveel mogelijk te beschermen tegen de verwoestingen van
de aarde, maar de sociale verhoudingen van de productie werken tegen de meesten van ons. De
De arbeidersklasse en de armen wonen in hoge huizen gebouwd van beton of andersom
overvolle woonwijken, die gevoelig zijn voor hoge sterftecijfers als gevolg van ziekten en andere ziekten
aardbevingen (en Nikos Raptor heeft op welsprekende wijze de zaak tegen beton bepleit).
De rijken, in minder dichtbevolkte buurten en in aardbevingsbestendige huizen (gemaakt van
hout of anders versterkt met staal), lijden niet in gelijke mate onder de last. Wanneer de
De aarde beweegt, iedereen lijdt, maar sommigen meer dan anderen.
I
hoorde voor het eerst nieuws over de aardbeving toen ik een bericht zag over het nieuwe boek van Mike Davis. I
hou van zijn werk, op basis van de scherpe analyse van de Amerikaanse arbeidersklasse (en van de Amerikaanse
exceptionisme), tot zijn verfijnde studies van Los Angeles (City of Quartz en vervolgens
Ecology of Fear) wiens gebrek aan betrokkenheid bij Latino's werd gecompenseerd door het zijne
zeer nuttig boek ‘Magical Urbanism: Latinos in the US’ (allemaal van Verso). De nieuwe
boek is getiteld ‘Late Victorian Holocausts’ en het probeert, of zo, de flaptekst
zegt, om de ecologische verwoesting van het einde van de 19e eeuw hoog te houden
imperialisme. Ongeveer hetzelfde zou moeten worden gedaan voor de verwoesting van 8.0 killer in
Gujarat.
Gujarat,
in West-India is de laatste tijd het model van neoliberale groei geworden
decennium. De sociaal-conservatieve basis waaruit Gandhi voortkwam, profiteerde ervan
de jaren zeventig, van een gebrek aan vakbondstraditie. Toen de Indiase economie
kende gedurende het decennium een milde inzinking, de kapitalisten stopten met hun textielindustrie
fabrieken, bijvoorbeeld in de rode zone van Mumbai (Bombay) en openden niet-vakbonden
workshops in Gujarat. Begin jaren tachtig, in de stad Surat, daar
waren er nog maar 105,000 geautoriseerde en niet-geautoriseerde powerlooms, maar in 1992-3 was dat het geval
het aantal steeg tot 250,000, en de schattingen voor de huidige lopen op tot 400,000. In de
In de jaren zeventig was ongeveer 1970% van de weefgetouwen in de fabrieken tweedehands, dat wil zeggen dat ze
werd per vrachtwagen vanuit het vakbondssterke Mumbai gebracht om in Gujarat te worden opgezet. Het werk
Het regime in het vakbondsvrije Gujarat is wreed. ‘Ik kan je de wonden aan mijn handen laten zien’
zei een medewerker tegen wijlen Arvind Das, ‘maar niet de pijn die ik in mijn binnenste voel
lichaam.’ (Arvind en Jan Breman publiceerden een nuttig boek genaamd ‘Down and Out:
Laboring Under Global Capitalism’ van Oxford University Press en de
University of Amsterdam Press, met glanzende foto's van Ravi Agarwal).
Het neoliberalisme zette de onteigening van boeren uit de grond (vooral de boeren) in gang
dat dit land wordt gerecirculeerd naar agrobedrijven). Deze mensen komen dan binnen
grote aantallen naar de steden om in overvolle werkplaatsen te werken. Regel alternatief
door Hindoe-rechts, het neoliberale Congres en lokale, feodale formaties wel
niets om de lasten van het volk te verlichten. En toch aan de Wereldbank en het IMF:
Gujarat is een wonder geweest. De groeicijfers zijn gestegen, alles is goed in de wereld.
.
de aarde schudt, we gaan allemaal dood, maar nog meer van degenen die in de mondiale problemen zitten
kapitalisme. Ik vermoed dat het grof is om de aardbeving als een kans te gebruiken
wijs op deze details van het Gujarati-kapitalisme. Maar de mensen stierven niet
alleen de hand van de aardbeving. De hulpdiensten hebben dapper gehandeld
job (en voor details hierover zie www.lavochka.com/relief voor dagelijkse updates), maar
ze hebben te maken met een infrastructuur gericht op het afvoeren van afgewerkte producten
producten in plaats van voor het welzijn van de Gujarati-bevolking. De luchthavens en
De wegen zijn niet druk vanwege de ‘corruptie van de Indiase staat’, zoals de
kranten beweren hier, maar vanwege de ontwikkelingswijze die door de
Gujarati-staat (en geautoriseerd door diezelfde kranten die deze modus prijzen).
De
doden zijn verdwenen. Degenen die overleven moeten doorgaan.
I
Weet dat veel mensen heel wat hebben gegeven om degenen die in nood verkeren te helpen
zeestraat. Maar we hebben de neiging ons geld aan het Rode Kruis te geven, of aan andere NGO's
we weten weinig (en elk van hen heeft zeer hoge overheadkosten). In de VS is de
Forum of Indian Leftists (FOIL) heeft zich aangesloten bij de Indian Relief and Education
Fund (IREF) en de Singh Foundation om geld in te zamelen namens Jan Vikas (a
netwerk van massaorganisaties die onvermoeibaar zijn geweest in de hulpverlening). We zijn
mensen vragen om geld te sturen via IREF en de Singh Foundation, zodat wij dat kunnen doen
onze inspanningen te stroomlijnen. Bijdragen zijn belastingvrij, dus geef zoveel als
jij kan.
De
Singh Foundation is te bereiken op www.singhfoundation.org of stuur uw cheques op
(opgemaakt op naam van de Singh Foundation en gemarkeerd met ‘aardbevingshulp’ in de
onderwerp) naar Deepak Kapur, 620 Cedar Hill Road NE, Albuquerque, New
Mexico-87122.
IREF
kunt u bereiken op www.iref.homestead.com of door uw cheques naar IREF, PO te sturen
Box 14360, Fremont, CA. 94539.
Voor
Neem voor meer informatie contact op met Vijay Prashad op 860-297-2518.