Ego sum unus ex milibus qui signati sunt ad unitatem sinistram appellatio a Ken Loach edita mense Martio ut de nova partium sinistrarum formatione disseram. Ita feci, quia credo continuam absentiam efficax relictum alternandi Labori repugnantiam nostram austeritati, racismi, belli et degradationis environmental.
Unitas sinistra dubitantium inopiam non habet. Plures sunt qui electionem politicam omnino repudiant et alii qui in Factione Laboris operam dantes manent. Nec pauci sunt qui simpliciter dubitant facultatem sinistrae metiendi provocationem.
Mihi, initium libertatis est, parta per generationes certaminis in dentibus oppositionis a regibus. Numquam ex munere benevolentiae suffragium universale fuit; capitalia semper quae- domare et administrare publicam voluntatem. Nostris diebus magnus capitalis triumphus politicus conversio factionum popularium socialium (trans Europam et ultra) ad consensum neoliberalem fuit. Haec centri-sinistra realignatio est historicum phaenomenon, ab aliis evolutionibus inseparabile: declinatio virtutis unionis; media saturitas, mutationes in workplace et fabrica, ac fortasse maxime diffusae credendi in alterius possibilitate.
Praescriptio politica aetatis neoliberalis est vehemens e libertate excavatio. Cum consilio oeconomico capitali dictante, 'politica' umbra fit fabula, spectaculum media ad publicum atomum adhibitum. Si viderent nos nunc qui pro libertate pugnabant, admirarentur, quo iure tantopere, pro quo tantum sacrificabant, degradarentur.
Non 'revocatio' Labor
Hic est contextus evolutionis Laboris, quae nec ad tempus nec superficialis est. Fui Sodalis Laboris per 20 annos (1980-2000) et impensissime activum pro maxima illius temporis. Non paenitet me, sed experientia me ducit ad credendum nos esse diu praeter scenam, in quo pars posset 'revocari'. Gradatim, eius structura, doetrina ac personas re- missa sunt. Processus incrementi fuit qui in mutatione qualitative consecuta est.
Ante 1997, Labor relictus sum ut vim rursus emergeret cum diu expectatum regimen Laboris ad expectationem vivere neglexit; tunc valeremus ut rempublicam ab sinistro compellere valeremus. Quod non fuit. Non per 13 annos Novi Laboris putredinem. Non est quod existimes proximo tempore circa futurum esse diversum.
Laboris actores disputant nullam realisticam optionem esse in factione longi. Sed hoc nunc consilium est sine proiecto eventu, aut cernibili mensura progressu, quantumvis tractu temporis. Interea sinistrum alterum increpuit, veras electiones non apertas, libertas magis magisque cavata et democratia contenta exhausit. Tantum magistratus nostri ab illo prosunt.
Mihi nihil aliud est quam longum tractus alterius generis: creatio novae copiae comitiorum sinistrae velut complementum in motibus et stipendiis grassantibus. Quo diutius hoc negotium suscipiendum differamus, eo maiora impensas - inrepraesentantes et ipsi democratiae.
Absente laevo, UKIP amet in e somno trahit. Myths on immigration, welfare, vectigalia, terror indubitata. Proxima electio generalis (saltem in Anglia) erit certamen pantomimum inter tres partes late commissas austeritati fiscali, privatisationi, saluti 'reformationis', restrictione immigrationis et consilio imperiali alieno. Defessis tractabimur inquisitione gaffarum, scrutinio sonorum, globulorum prementium et canum? sibilus. Interim res acribus cognitis, quaestiones vitales relinquuntur. Ibi erit parum vel nihil dictum de fucis vel fractura vel annotata per statum secretum.
Absentio non responsum
Una responsio est a toto processu abstinere, multique id facient. Problema est repudiationem processus comitialis uti vacua charadia indiscreta - coram electis - ab reprobatione omnium formis certationis politicae. Abstinentia est nuntius principum nostrorum vivere potest.
Ordinatio comitialis, quae tantum organisatio comitialis est, tantum suffragiorum quaesitor, numquam hiatum ad sinistram Laboris implevit. Partem activam esse debet motus socialis lato. Eodem tempore, deficiente electione, motus sociales vecte vitali carent. In America Latina, motus sociales inventi vel creaverunt vehicula politica ad comitia certanda et concilianda, et ad procuranda imperia, quae cum consensu neoliberali confregerunt, ad veras emendationes in vita decies centena milia liberandos perrexit.
Estne revera missionis radicalis mutationis in hac regione in qua comitiorum processus criticum non agit? Haec arena est quae praeteriri non potest.
Advocati factionis viridis iam esse dicent nihil relictum est et nihil opus est alium fingere. Carolinus Lucas exemplum habet in et extra Communia et omnes a sinistris eam foveant. Sed altae contentiones remanent intra Greens, quaedam earum in mixto suo in locali regimine reperto. Partes virides in Europa plerumque ad dextram evolutae sunt; in potestate susceperunt intolerabilem, inter publicas impensas et bellum Nato Afghan. His et aliis de causis, videtur inconveniens quod Factio Viridis hic semper crescat in perspicax left alternative nobis opus est.
Num sinister assequi potest quod "Unitas" in novo factionis nomine promisit? Praeterita infortunia (Socialists Foedus, Observantia) causam dubitandi dant. Sed non sponte sequitur quod alii conatus deficiant (variis gradibus in aliis regionibus successerunt). Quaesitum est, num discere possimus ex erroribus et transgredi vitiosum, fa- lunt.
Probe sum nescius quam haec provocatio sit iactatio. Opto mihi persuadere totum negotium evitabile esse. Sed non possum. Nimis magnae sunt continuae et escendentes impensas viable instrumenti comitialis non habentes.
Impedimenta obiectiva satis sunt inconcinna: systema primitivum praeteritum the-postium, exclusio instrumentorum, defectus facultatum ac agnitio nominis. Sed id, quod vere postulat, movet subiectivas: popularis depoliticisatio, incredulitas in actione collectiva, penitus neoliberalismus insitus, qui adhuc tamquam "sensus communis" utitur, non obstante recessu. Mihi vero impedimenta sunt etiam ipsae causae cur opus sit suscipere.
Fundantem
In primis, prioritas fundamenta ponit ad ordinationem quae domum recipiendam esse potest pro expressis consensu trium partium. Mane autem, Reliquit Unitas vitalem consilium cepit esse ordinationem singulorum membrorum, nullis societatibus consociationibus. Hic solus modus est verae vocis et aequalis participationis multorum hominum qui coetui non pertinent.
Sinistra Unitas in dramatica repugnantia ad partes amet non solum in suis consiliis et affectationibus, sed etiam in via politica exercendi eminere debet.
In nova factione videre et membrum esse cupio, democratia efficacitati non opponi, nec pluralismi unitatis in actu. Discussio aperta erit finita et continua, cum media omnibus membris interesse. Locus erit ubi inter se discimus, collective et continue progressionem nostram politicam. Locus ubi membra politicam suam definire possunt, nulla praeexistenti scholae cogitationis subscribere possunt.
Spero fore partem sinistrae Unitatis quae in potentia populari expeditiones acriter (sed submissa) postulat ut debitum PFI remittendo (ictu levando onus oeconomicum in NHS) et simul in primas positiones supponit. plures quaestiones invidiosas, etiam immigrationes et sexualitatem.
Pars esse cupio cuius prioritas semper solidarietas est cum illis qui contra oppressionem nituntur et quae in ampliore contextu certamina possunt ponere, coarctans resistentiam austeritati, racismi, belli et degradationis environmental. Pars, quae verbis inconditis dispensat et efficaces scrutatur vias communicandi cum multitudine hominum. Quod "crisi repraesentationis" alloquitur, id quod repraesentando significamus, redintegrando vehiculo ad tempus repraesentationis sui.
Possis dicere me somniare Ego non sum unusโฆ
Successus mensurabilis in termino brevi fugacior erit. Patientia requiretur. Patientia incessanter inardescit impatientia cum strictis rei publicae aspectibus et horroribus perpetuis.
Colloquium Unitum relictum instituens Londinii die 30 Novembris celebrabitur. Vide www.leftunity.org
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate