მე ვფიქრობ, რომ დასაწყებად საუკეთესო გზა არის იმის გამეორება, რაც ფრ. თქვა ცირილო ნაკორდამ ორი დღის წინ ლამიტანში, ბასილანში, როდესაც მან მადლობა გადაუხადა საერთაშორისო სამშვიდობო მისიის წევრებს „სიცოცხლის რისკისთვის“ ბასილანში სიმართლის საძიებლად წასვლისას. ჩემი კოლეგები ჩამოვიდნენ მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან, რათა გაატარონ სამი დღე და ორი ღამე ფილიპინების მთავარ საომარ ზონაში დღეს და ერთ დღეს ეწვივნენ სპეცრაზმის ჯუნგლებში საწვრთნელ ადგილს ზამბოანგა დელ ნორტესა და ზამბოანგა დელ სურის საზღვარზე.
ჩვენი მისია გამოწვეული იყო პრეზიდენტ ჯორჯ ბუშის მიერ, კერძოდ, ბასილანის, როგორც მეორე ფრონტად ე.წ. ტერორიზმის წინააღმდეგ ომის დასახელებით. ჩვენ წავედით გარკვეული პერსპექტივით, რომელიც არის ის, რომ სამხედრო გადაწყვეტილებები, როგორც ვიეტნამში და ავღანეთში, აუარესებს სიტუაციას და რომ მხოლოდ კონფლიქტში მყოფ თემებს შორის დიალოგს შეუძლია შექმნას პირობები, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს მშვიდობა. ჩვენ წავედით ბასილანში ომის რეალობის შესასწავლად.
ჩვენ უფრო შეშფოთებულები გამოვჩნდით, ვიდრე მაშინ, როცა შევედით.
ჩვენ ჯერ კიდევ უნდა გამოვიტანოთ ჩვენი დასკვნები საბოლოო ანგარიშში, მაგრამ საშუალებას მოგვცემს გავუზიაროთ რამდენიმე სავარაუდო დასკვნები.
პირველი, აბუ საიაფის წინააღმდეგ ომში, არსებობს ძლიერი მტკიცებულება, რომ სამხედროები არღვევენ ადამიანის უფლებას. ჩვენ შევხვდით უამრავ შემთხვევას ორდერის გარეშე დაკავების, არასრულწლოვანთა და ორსული ქალის პატიმრობის, სასამართლოს გარეშე სიკვდილით დასჯის და ელექტროშოკის საშუალებით წამების ბრალდებებს. ეს საქმეები სრულად უნდა იქნას გამოძიებული და დამნაშავეები დაისაჯონ. შეცდომა არ იყოს: მისიაში ყველა ჩვენგანი ვგმობთ აბუ საიაფის მიერ ჩადენილ სისასტიკეს; ფაქტობრივად, ჩვენ გავატარეთ ჩვენი ბოლო დღე ბასილანში ლამიტანში აბუ საიაფის მსხვერპლთა ჩვენებების მოსასმენად. თუმცა, სამხედროებს არ შეუძლიათ აითვისონ აბუ საიაფის ტაქტიკა აბუ საიაფის განადგურების მიზნით, არა მხოლოდ იმიტომ, რომ ეს ამორალურია, არამედ იმიტომაც, რომ ორდერის გარეშე დაპატიმრება, წამება და უდანაშაულო ადამიანების მკვლელობა არის აბუ საიაფის მეტი ახალწვეულის შექმნის ყველაზე საიმედო გზა.
მეორე, აბუ საიაფის პრობლემა, როგორც ჩანს, რთული პოლიტიკური ფენომენია, რომელიც მდგრადია სამხედრო გადაწყვეტის მიმართ. მთელი ვიზიტის განმავლობაში ჩვენ შევხვდით ბასილენოსს, რომელიც გვთხოვდა პასუხი გაგვეგო კითხვაზე: რატომ არ შეუძლია 6,000 ჯარისკაცმა გაანადგუროს ჯგუფი, რომელიც მხოლოდ 40-დან 60-მდე ბანდიტს შეადგენს? ერთი პასუხი, რომელსაც ბევრი ბასილენი, მუსლიმი და ქრისტიანი, ფიცს დებს, არის ის, რომ პროვინციის ადმინისტრაციის უმაღლეს დონეზე და რეგიონული და პროვინციული სამხედრო სარდლობის სხვადასხვა დონეზე, არის გავლენიანი ელემენტები, რომლებიც ეხებიან აბუ საიაფს, ზოგიერთი მათგანი სანაცვლოდ. ფულადი სარგებლისთვის. ეს სერიოზული ბრალდებებია, მაგრამ მათი გამოძიების მოთხოვნით გამოცხადებაც კი დიდ რისკზე აყენებს ბრალდებებს. თუ აბუ საიაფი ძირითადად პოლიტიკური პრობლემაა, მაშინ სამხედრო გადაწყვეტაზე დაყრდნობა სავარაუდოდ შედეგს ვერ გამოიღებს. შეთქმულების და კორუფციის სტრუქტურების დემონტაჟი მთავარი აქცენტი უნდა იყოს და არა მეტი ჯარისა და ცეცხლსასროლი ძალის დამატება.
მესამე, ჩვენმა მოგზაურობამ უფრო მეტი კითხვა გააჩინა, ვიდრე პასუხები ბასილანსა და ზამბოანგაში აშშ-ს სამხედრო განლაგების შესახებ. ბევრმა მათგანმა, ვისთანაც ვესაუბრეთ, უარყო პრეტენზია ცნობილ ალ-ქაიდასა და აბუ საიაფს შორის არსებული კავშირების შესახებ. სინამდვილეში, ფილიპინების სამთავრობო წყაროები აღიარებენ, რომ 1995 წლის შემდეგ თანამშრომლობის არანაირი მტკიცებულება არ არსებობს. უფრო მეტიც, ამერიკულ სპეცრაზმს, როგორც ჩანს, არ აქვს რაიმე აშკარა „დამატებითი ღირებულება“ აბუ საიაფის წინააღმდეგ ბრძოლაში. 103-ე ქვეითი ბრიგადის ერთ-ერთმა ფილიპინელმა ოფიცერმა, რომელსაც ჩვენ გამოვესაუბრეთ, მოიხსენია აშშ-ს დახმარება სამედიცინო ევაკუაციაში და სროლის სწავლებაში, მაგრამ ტაბავანში აშშ-ს სპეცრაზმის მაიორი მაქს კარპენტერიც კი დათანხმდა, რომ ეს არის უნარები, რომლებშიც არც ფილიპინელ ჯარებს არ სჭირდებათ ინსტრუქცია. როგორც სროლაში, ან, როგორც სამედიცინო ევაკუაციაში, რაღაცის შესაძენად, რაც მათ არ სჭირდებათ დიდი მომზადება, რა თქმა უნდა, არა ექვსი თვე.
რაც შეეხება მაღალტექნოლოგიურ აღჭურვილობის სავარაუდო შეძენას და ტრენინგს, ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ამას აქვს მარგინალური გამოყენება ისეთ პოლიტიკურ პრობლემასთან, როგორიც არის აბუ საიაფი, რომელიც, როგორც ჩანს, უფრო მეტად იმალება კორუფციისა და შეთქმულებით, ვიდრე სქელი ტყის საფარით.
მაშ, რატომ შედიან აშშ-ს ჯარები ბასილანში? რატომ ითხოვს კიდევ 300 ამერიკელი ჯარისკაცი შეუერთდეს 160 სპეცრაზმს უკვე იქ? ჩვენ სულ უფრო და უფრო ვღელავთ, რომ ამ ნაბიჯებში არის სტრატეგიული განზრახვა, და ეს არის სამხრეთ ფილიპინებში სამხედრო ყოფნის დამყარება და გაფართოება, რომელიც მიმართულია მუსლიმური აღორძინების მოძრაობებზე იქ და სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში. თუ ეს ასეა, მაშინ ფილიპინები შესაძლოა ჩავარდეს ისეთ სიტუაციაში, რომ იყოს აშშ-ს გრძელვადიანი ომის ბაზა აჯანყებულთა და აღორძინების მოძრაობების წინააღმდეგ, ყველა დესტაბილიზაციის შედეგით მთელი რეგიონისთვის ასეთი გაუთავებელი ომისთვის.
ეს მნიშვნელოვანია, რადგან რამდენიმე ადგილობრივი ოფიციალური პირი, რომლებმაც უკეთ უნდა იცოდნენ, აშშ-ს გაფართოებულ სამხედრო ყოფნას ჯადოსნურ ტყვიად ასახავდნენ, რომელიც გადაჭრის არა მხოლოდ აბუ საიაფის პრობლემას, არამედ ყველაფერს. ბასილანის გუბერნატორმა ვაჰაბ აკბარმა და იზაბელას ქალაქის მერმა ლუის ბიელმა გვითხრეს, რომ ახლა ისინი მხარს უჭერენ ბასილანის შეერთებას შეერთებული შტატების შემდეგ შტატად, ბ-ნი ბილმა თქვა, რომ ის მხარს უჭერს აშშ-ს მიერ ბირთვული იარაღის დანერგვას მის პროვინციაში. რაც პირდაპირ აკრძალულია ფილიპინების კონსტიტუციით. ეს არის ილუზიები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს მხოლოდ ომის გაღრმავება ომით და კონფლიქტებით განადგურებულ რეგიონში.
უკვე, შეერთებული შტატების ეს გაძლიერებული განლაგება, ტრენინგის ქვეშ, ქმნის არა მხოლოდ პოლიტიკურ პრობლემებს, როგორიცაა სუვერენიტეტის დარღვევა. სუბანონის მკვიდრი თემის ლიდერებმა ზამბოანგას ქალაქიდან დაახლოებით 50 კილომეტრში, ბარანგაი ლიმპაპაში, გვითხრეს, რომ მათი საგვარეულო მიწის 50 ჰექტარი უკანონოდ იჯარით გადაეცა ფილიპინების შეიარაღებულ ძალებს ზამბოანგას თავისუფალი პორტისა და ეკონომიკური ზონის ადმინისტრაციის მიერ. ფილიპინებისა და აშშ-ს ჯარების ერთობლივი წვრთნისათვის ჯუნგლების ომში. შედეგად 17 ოჯახი გამოსახლების წინაშე დგას.
ნება მომეცით განვაცხადო, რომ საპირისპირო გარანტიების მიუხედავად, მთავრობა და სამხედროები არ თანამშრომლობდნენ ამ მისიაში. ბასილანის გუბერნატორმა ვაჰაბ აკბარმა ხელი შეგვიშალა ბასილანის პროვინციულ ციხეში ორდერის გარეშე დაკავებულთა მონახულებასა და ინტერვიუში, მიუხედავად იმისა, რომ მან შეხვედრაზე აღიარა, რომ მათ შორის იყვნენ უდანაშაულო ადამიანები. არც ფილიპინების სამხედრო და აშშ-ს სამხედროები თანამშრომლობდნენ. ფილიპინელმა სამხედროებმა დაგვპირდნენ, რომ სამხედრო ესკორტით დაგვეხმარებოდა და საუთკომის ერთ-ერთი მთავარი გენერალი, რომელიც დაგვპირდა შეხვედრას, არ გამოცხადდა. ანალოგიურად, სპეცრაზმის პოლკოვნიკი მაქსველი ვერ გამოცხადდა ჩვენს შეხვედრაზე 103-ე ბრიგადისა და აშშ-ის სპეცრაზმის ერთობლივ ბანაკში ტაბავანში, ორშაბათს, 10 მარტს, დილის 25 საათზე.
დასასრულს, გვსურს მადლობა გადავუხადოთ ბასილანისა და ზამბოანგას მოსახლეობას, რომლებმაც დახმარება გაუწიეს მისიას სიცოცხლეს საფრთხეშიც კი, მადლიერებითა და სტუმართმოყვარეობით.
დიდი მადლობა.
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა