სამი ძირითადი ომი ან კონფლიქტი, რომელიც დღეს მიმდინარეობს, მეტყველებს ლოკალურსა და გლობალურს შორის გადაკვეთის არასტაბილურობას.
ჰამასი-ისრაელის კონფლიქტში ჩვენ ვხედავთ, თუ როგორ არის გადაჯაჭვული ისრაელის ჩამოსახლებულ-კოლონიალური სახელმწიფოს შენარჩუნება შეერთებული შტატების გლობალური ჰეგემონიის შენარჩუნებასთან.
უკრაინის ომში ორ ქვეყანას შორის სისხლისმღვრელი ომი პროვოცირებული იყო ვაშინგტონის მიერ ნატოს გაფართოების ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყანაში.
სამხრეთ ჩინეთის ზღვაში ჩვენ მოწმენი ვართ, თუ როგორ გადაიზარდა დავები ტერიტორიებზე და ბუნებრივ რესურსებზე გლობალურ კონფლიქტამდე აშშ-ს ძალისხმევით შეენარჩუნებინა თავისი გლობალური ჰეგემონია ჩინეთის წინააღმდეგ, რომელშიც ის კარგავს გეოეკონომიკურ კონკურენციას, მაგრამ რომლითაც იგი აგრძელებს სარგებლობას. აბსოლუტური სამხედრო უპირატესობა.
მოკლედ, დღეს გლობალური არასტაბილურობის მთავარი მიზეზი ლოკალურისა და გლობალურის, გეოპოლიტიკისა და გეოეკონომიკის, იმპერიისა და კაპიტალიზმის შერწყმაშია.
ძალთა ბალანსი, ტერორის ბალანსი
რაც მიმდინარე კონფლიქტებს განსაკუთრებით არასტაბილურს ხდის არის ის, რომ ისინი წარმოიქმნება რაიმე ეფექტური მრავალმხრივი იძულებითი ხელისუფლების არარსებობის ფონზე, რომელიც მოახდინა მშვიდობიანი მოგვარების დაწესება. უკრაინაში სწორედ სამხედრო ძალების ბალანსი განსაზღვრავს ომის შედეგს და აქ, როგორც ჩანს, რუსეთი ჭარბობს უკრაინა-ნატო-აშშ ღერძზე.
ახლო აღმოსავლეთში არ არსებობს ქმედითი იძულებითი ძალა ისრაელ-აშშ სამხედრო ბეჰემოთის დასაპირისპირებლად - რაც კიდევ უფრო აღსანიშნავს ხდის იმას, რომ გენოციდური კამპანიის მიუხედავად, რომელიც თითქმის ოთხი თვეა მიმდინარეობს, ისრაელმა ვერ მიაღწია თავის მთავარ ომს. მიზნად ისახავს ჰამასის განადგურებას.
სამხრეთ ჩინეთის ზღვაში მოვლენების მიმდინარეობას განსაზღვრავს ძალთა ბალანსი ჩინეთსა და შეერთებულ შტატებს შორის. არ არსებობს „თამაშის წესები“, ასე რომ, ყოველთვის არის იმის შესაძლებლობა, რომ ამერიკული და ჩინური გემები, რომლებიც თამაშობენ „ქათამს“ - ან მიემართებიან ერთმანეთისკენ, შემდეგ კი ბოლო წუთს გადახრილები - შეიძლება შემთხვევით შეეჯახონ და ეს შეჯახება შეიძლება გადაიზარდოს. კონფლიქტის უფრო მაღალი ფორმა, როგორიცაა ჩვეულებრივი ომი.
ჰეგემონსა და მის მოკავშირეებზე მრავალმხრივი ორგანიზაციის მიერ დაწესებული ეფექტური იძულებითი შეზღუდვების გარეშე, ეს უკანასკნელი ადვილად გადაიქცევა გენოციდში და მასობრივ მკვლელობებში. იქნება ეს ვიეტნამში, ერაყში, ავღანეთში თუ ღაზაში, ჟენევის კონვენციები და გენოციდის წინააღმდეგ კონვენცია ნაჩვენებია, როგორც უბრალო ქაღალდის ნატეხები.
თავდაცვის უფლება
მრავალმხრივი მსაჯის არარსებობის გათვალისწინებით, რომელსაც შეუძლია დააწესოს თავისი ნება, მხოლოდ პოლიტიკური, დიპლომატიური და სამხედრო კონტრძალის განვითარებას შეუძლია ჰეგემონის შეკავება. ეს არის გაკვეთილი, რომელიც ალჟირსა და ვიეტნამში ეროვნულ-განმათავისუფლებელმა ომებმა ასწავლა მსოფლიოს. ეს არის გაკვეთილი, რომელსაც დღეს პალესტინის წინააღმდეგობა გვასწავლის.
სწორედ ამიტომ, მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ ვგმობთ ჰეგემონის მიერ წარმოებულ იმპერიის ომებს, ჩვენ უნდა დავიცვათ ხალხის უფლება, მიმართონ შეიარაღებულ თავდაცვას.
ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მშვიდობის დამყარების მცდელობებს გლობალური სამოქალაქო საზოგადოების როლი არ აქვს. Ისინი აკეთებენ. ახლაც მახსოვს როგორ ერაყში შეჭრამდე ცოტა ხნით ადრე, The New York Times გამოვიდა სტატიით 17 წლის 2003 თებერვალს, ერაყში დაგეგმილი შეჭრის წინააღმდეგ მასიური მობილიზაციის საპასუხოდ, სადაც ნათქვამია, რომ მსოფლიოში მხოლოდ ორი ზესახელმწიფო იყო დარჩენილი და ეს იყო შეერთებული შტატები და გლობალური საზოგადოებრივი აზრი. პრეზიდენტმა ჯორჯ ბუშმა იგნორირება გაუკეთა გლობალური წინააღმდეგობის ამ აფეთქებას მის საფრთხის წინაშე.
გლობალურმა სამოქალაქო საზოგადოებამ თავისი წვლილი შეიტანა ავღანეთსა და ერაყში ომების დასრულებაში აშშ-ს საზოგადოებაში ამ ომების ლეგიტიმურობის შელახვით, რამაც ისინი იმდენად არაპოპულარული გახადა, რომ დონალდ ტრამპმაც კი დაგმო ისინი - ეს არის რეტროსპექტივაში - ისევე როგორც ბევრმა პიროვნებამ, რომლებმაც ხმა მისცეს. ამერიკის კონგრესში ომისთვის.
მართლმსაჯულების საერთაშორისო სასამართლოს ბოლო გადაწყვეტილებამ, რომელმაც ისრაელს დაავალა ღაზაში გენოციდის თავიდან აცილება, სავარაუდოდ, ისეთივე გავლენას მოახდენს, როგორც გლობალური სამოქალაქო საზოგადოების წინააღმდეგობა ბუშის, უმცროსის ერაყში შეჭრაზე. ICJ-ის გადაწყვეტილებას შესაძლოა არ ჰქონდეს მყისიერი გავლენა მიმდინარე ომზე, მაგრამ ის გრძელვადიან პერსპექტივაში შეასუსტებს დევნილთა კოლონიალიზმისა და აპარტეიდის პროექტის ლეგიტიმურობას და გრძელვადიან პერსპექტივაში გააღრმავებს ისრაელის იზოლაციას.
სამართლიანი მშვიდობა
ჩვენ ხშირად განვიხილავთ მშვიდობას, როგორც იდეალურ მდგომარეობას. მაგრამ სასაფლაოს სიმშვიდე არ არის მშვიდობა. ფაშისტური რეპრესიების ფასად ნაყიდი მშვიდობა არათუ არ არის სასურველი, არამედ არ გაგრძელდება.
პალესტინელების მსგავსი ჩაგრული ხალხები ნებისმიერ ფასად იტყვიან უარს მშვიდობაზე, მშვიდობაზე, რომელიც მიღწეულია დამცირების ფასად. როგორც მათ აჩვენეს ნაკბას 76 წლის შემდეგ, მათი მასიური განდევნიდან მათი მიწებიდან და სახლებიდან, პალესტინელები არ დაკმაყოფილდებიან მხოლოდ მშვიდობით სამართლიანობით, რაც მათ საშუალებას მისცემს დაიბრუნონ ისრაელების მიერ მიტაცებული მიწები და შექმნან სუვერენული სახელმწიფო. „მდინარიდან ზღვამდე“ და მიეცით საშუალება, თავი მაღლა აიწიონ.
დანარჩენი მსოფლიო მათ მთელი გულით უჭერს მხარს, რათა განხორციელდეს ასეთი სამართლიანი მშვიდობა ყველა შესაძლო საშუალებით, მაშინაც კი, როდესაც ჩვენ ვმუშაობთ იმპერიის ომების წინააღმდეგ, რომლებსაც ჰეგემონები აწარმოებენ მსოფლიოს სხვა ნაწილებში.
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა