Sumir baráttumenn fyrir vali fögnuðu því sem a góð látbragð, en ákvörðun Frans páfa um að leyfa prestum að fyrirgefa konum fyrir að hafa farið í fóstureyðingar lýsir dýpstu kvenfyrirlitningu og hræsni. Sú staðreynd að einhver myndi fagna tilskipun páfans segir þér hversu langt við erum frá því að líta á konur sem raunverulega sjálfstæða einstaklinga sem hafa rétt til að ákveða hvað gerist í okkar eigin líffærum.
Kaþólska kirkjan segir að fóstureyðingar séu alvarleg synd og að kona sem útvegar slíka sé sjálfkrafa bannfærð. Hvað eru hinar alvarlegu syndir sem bera þessa háu refsingu? Nauðgun eða kynferðisofbeldi gegn börnum, gætirðu hugsað. Víst, morð. En þú hefðir rangt fyrir þér. Þessa glæpi er auðveldara að fyrirgefa. Hinar syndirnar (fyrir utan fóstureyðingar) sem verðskulda sjálfvirka bannfæringu eru hlutir eins og algjör afneitun kirkjukenninga eða „að henda vígðum tegundum líkama eða blóðs Krists“. Hversu áhugavert að konur fái sérstaka athygli – að athöfn sem snertir líkama konu á svo nánu stigi og að hún myndi velja sjálf, beita sjálfræði yfir örlögum sínum, lækkar svo harða refsingu
Dagana eftir tilskipun páfa voru lík sýrlenskra barna sýnd skoluð á land í Makedóníu. Lík þessara barna, klædd í strigaskóm og stuttermaboli, með bleiur þeirra rétt fyrir ofan stuttbuxur á stærð við smábarn, vöktu hneykslan um allan heim. Verður einhver bannfærður fyrir dauða þessara þegar fæddu barna? Mun Vatíkanið skoða þessa flóttamannakreppu vandlega - sérstaklega hennar rætur í hnattrænum loftslagsbreytingum, sem olli verulegum þurrkum í Sýrlandi, sem olli miklum vatnsskorti og flótta frá dreifbýli til þéttbýliskjarna – og reikna út hverjum er um að kenna?
Hvað með börnin sem létust í drónaárásum í Pakistan eða þúsundir barna sem létust eða voru munaðarlaus í sprengjuárásum Bandaríkjanna í Afganistan og Írak? Hverjum eigum við að nefna til að kenna um það? Einhver ber ábyrgð.
Hvað með þær milljónir til viðbótar sem þjást og deyja vegna stanslausrar baráttu fyrirtækja til að vinna auðlindir, kreista gróða úr fólki og út úr landinu? Einhver ber ábyrgð á þessum glæpum og við gætum fundið þá og dregið þá til ábyrgðar. Hvað með áframhaldandi stríð gegn lituðu fólki um allan heim? Hvað með þá staðreynd að í mörgum löndum geta konur – sérstaklega litaðar konur – ekki komið barni í heiminn með sjálfstrausti vitandi það að það mun fá nægilega klædd, fóðrað, skjólsælt og/eða ætlast til að það lifi til elli og forðast fangelsi á unga aldri? Hvað með þá staðreynd að aðstæður víða um heim eru bara ekki svo lífseigar fyrir litlar manneskjur? Glæpurinn er verri vegna þess að það væri tiltölulega einfalt að draga úr stríðum, misnotkun auðlinda og arðráni á fólki og jörðinni. Hver gerði það? Hver ræður? Hver ber ábyrgð?
Kaþólska kirkjan virðist vita eitthvað um að draga fólk til ábyrgðar. Til dæmis er það ekki bara bannfært konur fyrir að fara í fóstureyðingu, það bannfærir líka lækna sem framkvæma fóstureyðingar, ráðgjafa sem bjóða upp á fóstureyðingu sem valkost, foreldra sem gefa leyfi fyrir því að ólögráða þeirra fari í fóstureyðingu og vini eða maka sem hjálpa til við að borga fyrir fóstureyðinguna.
Kirkjan virðist vera nokkuð ítarleg þegar kemur að því að þysja inn á upplýsingar um það sem er að gerast í legi konu.
Þessi tegund af árvekni og eftirlit með líkama kvenna er tegund hryðjuverka gegn konum. Í þessu samhengi styrkir það hvernig fyrirgefningu er úthlutað sök og upphefur geðþóttavald. Samkvæmt tilskipun páfa geta konur aðeins leitað fyrirgefningar vegna fóstureyðingar á milli dagana kl. desember 8 og Nóvember 20, 2016. Á þessu sérstaka heilaga ári eða „fagnaðarári“ verður prestum leyft að fyrirgefa synd fóstureyðingar svo framarlega sem konan sem átti hana hefur „iðrandi hjarta“. Með öðrum orðum, það er ekki hægt að fyrirgefa þér ef þú stendur við ákvörðun þína á nokkurn hátt – jafnvel þótt þú yrðir ólétt vegna nauðgunar eða valdir fóstureyðingu vegna þess að læknar sögðu þér að af læknisfræðilegum ástæðum gætir þú ekki lifað af meðgöngu! Konur sem hafa þegar gengið í gegnum þetta áfall núna verða krafðar um að biðjast fyrirgefningar á vali sínu. Hvað með konur sem stóðu ekki frammi fyrir áföllum en voru „einfaldlega“ að taka ákvörðun um hvort þær ættu að verða foreldri? Þeir verða líka að biðjast afsökunar á því að hafa beitt ákvörðunarvaldi sínu á þessum merku tímamótum í lífinu? The yfirgnæfandi meirihluta (95%) kvenna sem hafa farið í fóstureyðingu sjá ekki eftir því. Og flest okkar sem hafa farið í fóstureyðingu stóðum ekki frammi fyrir ákvörðunum um líf eða dauða; við vorum að ákveða hvað við vildum gera við líf okkar. Hvað um það, nákvæmlega, þurfum við að fyrirgefa okkur fyrir?
Og ekki gleyma, það er ekki hægt að fyrirgefa þér nóvember 21. Nei, það verður of seint. Fyrirgefningarglugginn lokar þann dag og þú ert aftur rekinn úr kirkjunni fyrir lífstíð og dæmdur til helvítis að eilífu.
Það er eins handahófskennt og krakkar á leikvellinum að leika sér með merki og ákveða hvar „grunn“ verður og hvað það þýðir að vera „úti“. Nema í þessu tilfelli, þá eru það páfinn og prestar hans sem, í samræmi við þessa öflugu karllægu stigveldi, skipta sér af konum til að fordæma þær fyrir þær ákvarðanir sem þær hafa tekið með eigin líkama, og dæma þær fyrir harðnustu refsingar.
Það er ekki bara kaþólska kirkjan sem refsar konum fyrir það sem við gerum við líkama okkar mótmælenda bókstafstrúarmenn eru svipaðar. Og það er ekki það að kristnir af öllum gerðum taki ekki stundum afstöðu gegn styrjöldum og loftslagsbreytingum og alls kyns kúgun.
Þau gera. Sjálfur hefur páfinn tekið fagnandi afstöðu gegn loftslagsbreytingum, sem hann viðurkennir að valda jörðinni óbætanlegum skaða og sérstaklega fátæku fólki. En hvað vill hann gera í því? Hann vill "fara í samræður við allt fólk um okkar sameiginlega heimili. "
Svo þegar kemur að plánetunni – risahnöttnum sem er heimili ekki bara alls mannkyns heldur allra lífvera og allra vistkerfa stór og smá sem þau búa í – tekur páfi á við hugsanlega eyðileggingu alls þessa með því að hefja samtal . Þegar það kemur að því að kona ákveður hvað hún á að gera við eitthvað sem gerist í pínulitlu hnöttnum sem er legið hennar, sem er svo sannarlega einkalíffæri í líkama hennar, þá er það harðast af öllum viðurlögum. Við skulum sjá tilskipun páfans um fóstureyðingar eins og hún er: að stífa hugmyndina um að líkami kvenna sé ekki okkar eigin og áminning um að jafnvel í samhengi við alþjóðlega eyðileggingu munu valdhafarnir forðast að draga hina voldugu til ábyrgðar og mun þess í stað ásaka og hryðja og krefjast betl frá þeim sem hafa beitt örlögum sínum örlögum sínum.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja