Vinningar á miðjum kjörtímabili keyptu skipulagstíma fyrir lýðræðisöflin, en MAGA forræðishyggja ógnar enn bandarískum stjórnmálum. Í “Samtök lýðræðissinna gegn sjálfræði í Bandaríkjunum“, fræðimenn/aðgerðasinnar Erica Chenoweth og Zoe Marks kortleggja ógnina og skrefin sem gætu hjálpað til við að vinna bug á henni. Samruni viðtal þær tvær og munu birta hugleiðingar og viðbrögð við skýrslunni. Bill Fletcher Jr. byrjar þáttaröðina með hugleiðingum um tiltekið hlutverk sósíalista við að byggja upp andófsvaldið. Við hvetjum lesendur til að leggja sitt af mörkum til umræðunnar; vinsamlegast spurðu okkur hér.
Ég fann sjálfan mig að horfa á Netflix seríuna Babylon Berlín undanfarnar vikur. Netflix hefur þrjár árstíðir af þessu þýska útliti á Weimar Þýskalandi frá 1929. Þó tæknilega séð sé ráðgáta sem snýst um þýska lögreglumanninn, þá er þetta saga af hruni Weimar-lýðveldisins og vaxandi styrk kommúnista auk ýmissa hægri sinnaðra strauma innan lýðveldisins, þar á meðal en ekki takmarkað við nasisma. Sem slíkt er það slappt og getur ekki annað en þvingað bandarískan áhorfanda til að velta fyrir sér vexti hægri-popúlisma og hægri-forræðishyggju í Bandaríkjunum.
Það var innan þessa víðtækara stjórnmála- og fjölmiðlasamhengis vaxtar hægri forræðishyggju sem ég las Pro-Democracy Organizing against Autocracy in the United States (PDOA í stuttu máli). Þetta er ótrúlegt, yfirgripsmikið og edrúlegt yfirlit yfir það sem þarf að huga að og takast á við andspænis illvígri forræðishyggju hægrimanna.
Í formála er mikilvægt að hafa það á hreinu að hægri popúlista/forræðishreyfingin sem hefur orðið kraftmikil síðan 2009 birtist ekki upp úr þurru. Saga Bandaríkjanna sem kynþáttabundins landnema-nýlenduverkefnis lagði mjög traustan grunn að reglubundnum uppgangi glæpsamlegra hreyfinga pólitískra hægrimanna, hreyfinga sem eru reglulega kynþáttafordómar, kynhneigðir, útlendingahatur og rökleysislegar. Núverandi holdgervingur hægri popúlisma miðar að því að skapa framtíð fyrir Bandaríkin á grundvelli a endurstillt Bandaríkin, eitthvað í ætt við landið fyrir 1912, ef ekki að vera 21st aldar útgáfa af Sambandsríkjum Ameríku. Nýfrjálshyggja ásamt hálffasískri tilhneigingu til hægri hefur leitt til þróunar á því sem má skilja sem „Nýsamfylkingar“ stjórnmálablokk. Þetta er flókið og misvísandi bandalag sem hefur það markmið að koma á hálfgerðu aðskilnaðarstefnukerfi í Bandaríkjunum ásamt því að bæla lýðræðisleg grundvallarréttindi upp að og þar með talið möguleikanum á að slíta og endurgera stjórnarskrána.
Samtök lýðræðissinna gegn sjálfræði í Bandaríkjunum tekur, sem útgangspunkt, möguleikann á farsælli handtöku hægri sinnaðra forræðisvalda á ríkisstjórninni. Hún lítur ekki á þetta sem óumflýjanlegt, né bendir til þess að allt sé vonlaust ef slík atburðarás kæmi upp. En hún heldur því fram að til þess að koma í veg fyrir velgengni hægri sinnaðra forræðissinna og grafa undan forræðishyggju hægrisinnaðs, verði að koma á nýrri framkvæmd af framsæknum öflum. Í heildina felur þetta í sér:
- Byggja upp og viðhalda umfangsmikilli, fjölkynþátta, þvert á stétta lýðræðislegri sameiningu
- Að vernda, halda og byggja upp vald sveitarfélaga í gegnum aðrar stofnanir
- Byggja upp þrýsting til að skapa klofninga og frávik innan hægri
- Koma í veg fyrir, koma í veg fyrir og efla mótstöðu gegn öryggissveitum ríkisins og/eða hernaðarofbeldi.
Ritgerðin leggur einnig til sérstök skref í þessa átt sem fela í sér upplýsinganet, menntun og þjálfun, alþjóðlega útbreiðslu og, athyglisvert, þróun ágreiningsaðferða til að meðhöndla mótsagnir innan breiðslóðarinnar.
Í stað þess að ítreka þau ágætu atriði sem fram koma í blaðinu, atriði sem ég er að mestu sammála um, tel ég nauðsynlegt að einblína á það sérstaka hlutverk og framtíðarsýn sem sósíalískt vinstriflokkar geta framleitt í núverandi stöðu okkar og við að byggja upp andstöðu við hægrimenn. forræðishyggju.
Skýrleiki um eðli óvinarins
PDOA er ekki afsökunar á því að bera kennsl á helsta óvininn á þessum tímamótum sem ég lýsti áðan sem „ný-bandalagsbandalaginu“. Að segja að það sé aðalóvinurinn þýðir ekki að það sé eini óvinurinn. Það þýðir hins vegar að stefna verður fyrst og fremst að einbeita sér að því að taka niður helsta óvininn og að allt annað sé aukaatriði.
Það þarf ekkert að koma á óvart í þessari fullyrðingu. Hvort sem það er í stríði eða pólitík, verður fyrst að ganga úr skugga um hver eða hver er helsti óvinurinn og finna síðan skrefin – og bandalög – sem nauðsynleg eru til að koma þeim niður. Misbrestur á að ná þeim skýrleika getur þýtt dreifingu fjármagns og að lokum bilun.
Að byrja hér er mikilvægt þar sem það eru mörg öfl á vinstri vinstri í Bandaríkjunum sem neita að bera kennsl á nýbandalagið sem helsta óvininn. Þeir halda áfram að vera helteknir af því að taka niður miðjumenn demókrata eða trúa því að þessir tveir andstæðingar séu jafn hættulegir, eins og miðlægir demókratar séu að reyna að eyðileggja fóstureyðingar, atkvæðisrétt og viðurkenningu á því að jörðin sé kringlótt. Ef ekki er hægt að bera kennsl á aðalandstæðinginn, var nálgunin útfærð PDOA er tilgangslaus.
Þörfin fyrir "B4" - áður en það er of seint
As PDOA leggur til sem fyrsta atriðið, að það sé þörf fyrir það sem ég myndi kalla „breið vígi á móti hægrimönnum,“ þ.e. „B4“. Höfundarnir benda til þess að hefja þurfi viðleitni í átt að slíkum vígstöðvum strax með röð leiðtogafunda. Við skulum þó stíga til baka um stund.
Notkun hugtaksins „breið víglína“ miðar að því að miðla bæði umfangi og umfangi þessa verkefnis, en einnig til að forðast óþarfa umræður sem afvopna vinstrimenn um hvort verið sé að byggja upp „sameiningu“ eða „alþýðufylki“. Í tengslum við 21st aldar í Bandaríkjunum, það sem verið er að leggja til er „breið“ vígstöð sem hefur áherslu á að sigrast á og mölva öfgahægri, þ.e. að rífa ný-bandalagið. PDOA er rétt að segja að þetta hljóti að vera fjölkynþátta/fjölþjóðleg og þverstéttaleg. Það getur ekki verið röðun vinstri manna ein og sér né má það takmarkast við þá sem eru algerlega sammála vinstri/framsóknaráætlun.
B4 verður fyrst og fremst að vera í vörn að því leyti að það er virkur á móti sókn frá öfgahægri. Það er stefnt að því að setja hlé á sókn nýbandalagsins. Þannig snýst spurningin sem verður að spyrja af þeim sem reyna að koma slíkri víglínu á laggirnar – sem er vonandi sósíalísk vinstriflokkur og okkar nánustu bandamenn – um að bera kennsl á hverjir það ætti að fela í sér. Til að svara því verður að vera víðtæk kortlagning á frjálslyndum, framsæknum og vinstri öflum víðsvegar um Bandaríkin.
Það er þó fyrri skref. Sósíalísk vinstri og vinstri/framsóknaröfl þurfa að koma saman til að tryggja að það sé til mikilvægur massi samtaka og einstaklinga sem eru skuldbundnir til þessa brautar. Bygging B4 mun fela í sér töluverða pólitíska, skipulagslega og diplómatíska vinnu. Þessi kjarni mun þurfa að taka ábyrgð á því að færa B4 ferlið, þó að víðtækari vinstri/framsækin uppsetning verði nauðsynleg til að kalla saman fullkomið B4 ferli.
Sósíalískur vinstri kjarni sem hefur greiningu á heildarmynd þjóðarinnar mun þurfa að takast á hendur þá diplómatísku vinnu sem felst í því að koma af stað samkomum sem PDOA bendir til.
B4 þarf að kalla saman af samtökum og einstaklingum með alvöru base
Það eru of margir vinstri og framsóknarsamkomur sem hafa tekið þátt í nafntoguðum einstaklingum og áhugasömum sem hafa enga bækistöð. Jafnvel stór hópur fólks er næsta óviðkomandi ef það vantar grunn. Þess vegna er þörf fyrir hópa eins og Working Families Party, Progressive Democrats of America, auk fjölda ríkis- og staðbundinna vinstri/framsóknarhópa sem hafa raunverulegan fjöldagrunn til að gegna forystuhlutverki í boðun. . Sósíalísk vinstriflokkur verður með starfi sínu í slíkum hópum að berjast fyrir sameinuðu víglínu og gegn sértrúarstefnu og smáhópahugsun.
Meginreglur sem sameinast og nauðsyn þess að hafna hreinleika
Hægri er mun betri í sameinuðum vígstöðvum/breiðum vígstöðvum en vinstri. Þær auðvelda fólki að ganga til liðs við fjöldahreyfingar þeirra og setja örfáar forsendur. Forsenda þeirra, sem hefur verið sönnuð aftur og aftur, er að þeir muni vinna fólk að heildarumgjörð sinni í gegnum starf sitt á einni af vígstöðvum þeirra.
Vinstrimenn krefjast þess hins vegar að hækka griðina fyrir inngöngu í hin ýmsu verkefni okkar. Við höfum tilhneigingu til að setja hreinleikapróf af ýmsu tagi og skilgreina hvers vegna við Getur það ekki sameinast, frekar en að ákveða hvaða skref eru nauðsynleg til að sameinast.
B4 krefst grundvallarreglur um einingu sem aðgreina hana frá bæði nýbandalagsbandalaginu og lýðræðislegu landsnefndinni. Þetta þýðir ekki að það eigi að taka sértrúarflokka afstöðu gagnvart lýðræðislegu landsnefndinni. Frekar verður það að vera mun víðtækara að innihaldi en einnig í stefnumótandi og taktískum aðferðum. Meira um það hér að neðan.
Settu skýr stefnumarkmið
Það er eitt að boða til samkomu (svo sem erfitt er); það er annað að koma á skýrleika um stefnumörkun. B4 þarf að hafa sett af stefnumótandi markmiðum hvað varðar það sem það leitast við að ná á landsvísu, ríki og sveitarfélögum á næstu 10 árum. Við ættum að hafa í huga að þessi markmið ættu ekki að vera bundin við kosningalotur. Þeir ættu að stefna að því að vinna víðtæk vinstri/framsækin völd á landsvísu, ríki og sveitarfélögum með því að sigra hægrimenn og kynna dagskrá sem brýtur gegn Staða Quo.
Það er ekki hægt að leggja of mikla áherslu á þetta síðasta atriði. B4 getur ekki verið um Staða Quo. Þó að það verði að miða að því að vinna bug á öllum árásum á lýðræðisleg réttindi okkar, verður markmið hennar að vera að stækka lýðræði; áætlun um stöðugt lýðræði. Sem slíkur verður B4 að miða að því að breyta innanlands- og utanríkisstefnu Bandaríkjanna, berjast gegn hægrimönnum innanlands og á heimsvísu.
Hvetja til klofnings innan hægri
Einn af innsýnustu og hugrökkustu punktum sem fram komu í PDOA er nauðsyn þess að hvetja til brotthvarfs frá nýbandalaginu. Fyrir marga vinstri menn er slík hugmynd andstyggileg við almenna nálgun okkar. Samt, til þess að sigra andstæðinga okkar, verðum við að finna leiðir til að framkalla klofning innan raða þeirra og siðdreka hluta af sveitum þeirra.
Til að nota undarlega líkingu þá var ég einu sinni í því að verja fund fyrir ágangi ögrandi. Provocatorarnir mættu og sögðu — opinskátt — að ef þeir þyrftu að komast inn á fundinn þyrftu þeir fyrst að ráðast á samstarfsmann minn en ekki mig. Þetta var frábært ráð sem ætlað var að koma í veg fyrir stöðugleika bandalagsins við kollega minn og reyna að fá mig til að berjast minna.
B4 verður að nota svipaða nálgun. Það þýðir að það verða repúblikanar, sjálfstæðismenn o.s.frv., sem við höfum enga stefnumótandi einingu með, en sem við gætum átt taktíska einingu með í andstöðu við öfgahægri. Við þær aðstæður verðum við að finna leiðir til sameinaðra aðgerða eða að minnsta kosti stefna að því að gera þær hlutlausar.
Og B4 gerir hvað?
Vinstri og framsóknaröfl mynda reglulega samsteypu og þá gerist ekkert! Venjulega tengist þetta skorti á stefnu og sérstaklega vanhæfni til að forgangsraða. B4 mun þurfa að samræma starfsemi meðal þátttakenda sinna; veita áframhaldandi upplýsingar og vinna gegn áróðri hægri manna; og taka þátt í ýmsum herferðum (kjörbundnum og utan kosninga). Þetta verk felur í sér:
- Að byggja upp kosningabaráttu á landsvísu
- Auknar kosningaárásir eða gagnárásir gegn hægrimönnum
- Rétturinn til að kalla saman stjórnarskrársáttmála hefur hnekkt
- Að nota frumkvæði að kjörseðlum til að koma á óstöðugleika hægrimanna, treysta framsækna skoðun og byggja grunnsvæði í ríkjum þar sem repúblikanar eru yfirráðin.
- Að byggja upp samfélagsmiðlastefnu með áherslu á virkjun og upplýsingagjöf
- Að skipuleggja fjöldahreyfingar sem ganga lengra en „laugardagur í garðinum“-samkomum. Nánar tiltekið að vinna gegn fjöldahreyfingum á vegum hægrimanna; byggja upp varnarlegar fjöldaaðgerðir þegar öfgahægrimenn koma fram
- Að byggja upp lögfræðiaðstoðarnet þegar framsækin og frjálslynd öfl verða fyrir árás, td þegar hægrikjörnir leiðtogar berjast gegn svokölluðum Antifa-þáttum og BLM-þáttum
- Að byggja upp ýmis stig sjálfsvarnar.
Lausn átaka innan B4 og lausn „mótsagna meðal fólksins“
Svo margar framsæknar bandalagsframkvæmdir eru grafnar undan með orðrómi, misskilningi og auknum mótsögnum þar til ágreiningur leiðir til klofnings. Við höfum litla farsæla reynslu af innri miðlun með það að markmiði að leysa ágreining.
Þó að einhver munur sé í raun að skipta mismun, er hægt að kynna nýja nálgun til að viðhalda og byggja upp B4. Meðal skilnings og venja í þessari nálgun:
- Ásakanir jafnast ekki á við sannleikann. Þegar ásakanir eru bornar fram, hvort sem um persónulega hegðun eða pólitíska afstöðu er að ræða, þarf B4 að hafa stefnu og kerfi til að leysa ágreiningsmál til að koma málum á yfirborðið og taka beint á þeim. Ásakanir verða að fylgja staðreyndum frekar en að vera sem tilfinningar og skoðanir.
- Gerðu ráð fyrir góðum vilja. Þrátt fyrir það sem verður óhjákvæmilega mikill munur, ættu B4 þátttakendur að byrja á forsendum um jákvæðan ásetning. Innri ágreiningur ætti ekki að vera jafngildur ágreiningi við andstæðinga okkar.
- Það ættu að vera samskiptareglur eða samningar um ásættanlega og óviðunandi hegðun innan B4.
- Stofnanir innan B4 ættu ekki að bregðast einhliða við í neinum málum sem breiðari vígstöðin er að reyna að leysa – eða bregðast við – nema og að svo miklu leyti sem B4 er ófær um að taka ákvörðun.
- B4 ætti að gera ráð fyrir að mótsagnir og vandamál komi fram eftir kynþáttum, þjóðerni, kyni og trúarlegum línum. Þetta ætti að meðhöndla í samræmi við fyrri nálgun. Hvetja ætti einstaklinga og stofnanir til að halda aftur af því að draga ályktanir. Og þar sem villur hafa verið framdar ætti að koma á leiðréttingarferli til að leiðrétta undirliggjandi vandamál.
Stendur sósíalísk vinstriflokkur við áskoruninni?
Þar liggur spurningin. Sósíalísk vinstriflokkur sveiflast á milli stórmennsku og nærsýni. Við getum oft ekki hugsað okkur að sigra vegna þess að sigur krefst víðtækra bandalaga við öfl sem við erum oft á skjön við. Þar að auki lyftum við fljótt öllum mismun upp í grundvallaratriði frekar en að ákveða hvaða mál/mál má og verða að leysa á hverjum tíma og hvað má setja í bið.
Ef við getum verið sammála um að B4 sé nauðsynlegt og hvort við getum verið sammála um heildaraðferðina sem boðið er upp á PDOA, þá getum við haldið áfram með öllum vísvitandi hraða, að skipuleggja til að standast komandi storm og byggja upp mótstraum sem stuðlar að stöðugu lýðræði.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja