دیروز هنگامی که شکری بلعید مهمترین شهید آن شد، در بیرون خانه اش در تونس سرنگون شد و با چهار گلوله در بدنش کشته شد، خون بر سر "انقلاب یاسمن" ظاهراً ملایم تونس پاشید - توسط چه کسی؟
او که یکی از اعضای اصلی ائتلاف جبهه مردمی مخالف بود، دشمن کم نداشت. بلید بارها مورد تهدید قرار گرفته بود و جلسه ای که او در آخر هفته سخنرانی کرد توسط باندهای ناشناس شکسته شد. او اغلب حزب النهضه به رهبری راشید غنوشی را که رهبری حکومت اسلام گرا را بر عهده دارد به تحریک خشونت متهم کرده بود.
جمعیتی که با آوردن جسد بلعید با آمبولانس به خیابان ها ریختند، آنچه را که به خواسته اصلی همه انقلاب های عربی تبدیل شده است فریاد زدند - "مردم خواهان سقوط رژیم هستند" - اما این بار آنها بیشتر در مورد غنوشی و یارانش صحبت می کردند. از دیکتاتور زین العبدین بن علی که دو سال پیش از کشور گریخت.
یک داستان آشنا
خود راشید غنوشی این قتل را "جنایتی شرمآور" خواند و گفت که النهضه "کاملاً از ترور بلعید بیگناه است". او مدعی شد کسانی که در پشت این قتل بودند "احزابی بودند که منافع آنها توسط انقلاب و انتقال دموکراتیک در معرض تهدید قرار گرفته است". غنوشی 20 سال را در تبعید سیاسی، عمدتاً در لندن، گذراند و مکرراً گفته است که بازماندگان طبقه نخبگان بن علی در حال توطئه سرنگونی تونس جدید و دموکراتیک هستند.
با این حال، هزاران تونسی بعد از ظهر دیروز در وزارتخانه های کشور و دادگستری گرد هم آمدند و آنها را متهم کردند که در جلوگیری از ترور بلعید شکست خورده و دولت را مسئول می دانند. اعتصاب عمومی برای بقیه هفته فراخوانده شده است. غنوشی درخواست یک روز عزا کرده است.
پشت قتل دیروز داستانی نهفته است که برای هر مصری و همچنین تونسی آشناست. یک رهبری منتخب اسلامگرا که در تلاش برای مهار سلفیهای تحریکآمیز است و در عین حال اصرار دارد که یک دولت سکولار از انتخابات آینده ظهور خواهد کرد. درست مانند دولت مصر محمد مرسی، رهبران تونس تلاش می کنند قانون اساسی را تنظیم کنند که هم گروه های سکولار و هم رای دهندگان اسلام گرا را نمایندگی کند – اما با موفقیت اندکی. منتقدان می گویند که اگر اسلام «دین دولت» باشد، قوانین شریعت بر همه قوانین اعمال خواهد شد. و چرا پیش نویس قانون اساسی خواستار ایجاد یک «ناظر رسانه ای» شده است، اگر تونس می خواهد مطبوعات آزاد خود را حفظ کند؟
در همین حال، داستانهایی از داخل تونس در مورد گروههای سلفی منتشر میشود که تدریس دانشگاهی را سرکوب میکنند، سکولارها را قلدر میکنند و افسران پلیس محلی را به وحشت میاندازند.
رشید غنوشی سال گذشته در مصاحبه ای با ایندیپندنت گفت که به روش های قدیمی بن علی برای حبس و شکنجه سلفی ها متوسل نمی شود و تجربه او از پلیس انگلیس پس از بمب گذاری های القاعده در لندن - صحنه سازی است. بدون دستگیری دسته جمعی، اما جستجوی تنها مسئولین - او را متقاعد کرد که همین کار را انجام دهد. اما اکنون برای جلب رضایت جمعیت در خیابان ها با صحبت در مورد تحقیقات، تحت فشار قرار خواهد گرفت.
یک دشمن آشنا
و سخنرانی های ضبط شده بلعید - وکیلی خوش بیان - در هفته های آینده بازپخش خواهد شد. آیا او نبود که گفت "گروه هایی در النهضه وجود دارند که به خشونت دامن می زنند" و "همه کسانی که مخالف النهضه هستند هدف خشونت قرار می گیرند"؟
رئیس جمهور منصف مرزوقی، سکولاریست در ائتلاف، قرار بود در پارلمان اروپا در استراسبورگ سخنرانی کند که خبر ترور به او رسید. او گفت: «شکری بلعید امروز صبح به قتل رسید که میدانستم با شما صحبت خواهم کرد. این پیامی است که برای ما ارسال می شود و ما از پذیرش آن خودداری می کنیم. ما آن پیام را رد خواهیم کرد و به افشای نقاب از دشمنان دولت ادامه خواهیم داد.»
دشمنان کشور حالا یک عبارت برای تداعی وجود دارد. بیشتر شبیه بن علی و ناصر است تا تونس پس از انقلاب. پلیس دیروز در خیابان های تونس از گاز اشک آور استفاده کرد، تقریباً با همان بی بند و باری پلیس هایی که در آخرین روزهای زندگی مبارک از رئیس جمهور دفاع کردند. آیا انقلاب تونس - "نرمترین" انقلاب در بیداری عربی - اکنون تاریک میشود و ترسها و بارهای اقتصادی که مصر را در هم میکوبد به دست میآورد؟ پس از آن البته، لیبی به ذهن می رسد. و سوریه. مطمئنا نه.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا