منبع: مستقل
آن ده ها هزار معترض عمدتاً جوان که خواستار یک غیر فرقه ای هستند لبنان شاد بودند، پر از شادی، مصمم بودند که این بار ماهیت اعترافی بد حالت خود را برای همیشه تغییر دهند. سپس حزب الله ظاهر شد، یک کامیون از آنها، لباس سیاه پوشیده بودند و از بلندگوها فریاد می زدند و پوسترهایی از قهرمانان شبه نظامی شیعه خود در دست داشتند. جوخه های پلیس وزارت کشور لبنان در خیابان های فرعی ظاهر شدند.
برای همه ما کاملاً واضح بود که حزبالله، قهرمانان مقاومت لبنان تا زمانی که در جبهههای نبرد سوریه شروع به فداکاری کردند، تلاش میکردند کل جنبش اعتراضی را خراب کنند. مردان و زنان جوان در خیابان فریاد می زدند: «دولت فاسد است، رهبران فرقه فاسد هستند، همه نمایندگان مجلس دزد هستند - دزد، دزد، دزد.» اما آنها هرگز – عمدا – نام سید حسن نصرالله، رئیس حزب الله را به زبان نیاوردند. حزب الله در دولت لبنان خدمت می کند.
و دو نفر از آنها از کامیون پایین پریدند - چهرههای بزرگ و سرسختی که بالای سر تظاهرکنندگان جوانتر ایستاده بودند - از خط پلیس طفره رفتند و به سمت تظاهرکنندگان حرکت کردند و فریاد زدند و از آنها خواستند به نفرینهایشان درباره فرقهگرایی پایان دهند. «سید [نصرالله] تنها کسی است که هست نه فاسد!» یکی از آنها فریاد زد این افراد نیامدند تا با معترضان صحبت کنند یا اعتراضات آنها را مطرح کنند یا حتی بحث کنند. آنها را موعظه می کردند و صدایشان را بلند می کردند و سخنانشان را فریاد می زدند. لحظه ای به این فکر کردم که آیا در شهر مقدس کربلا هستم یا نجف؟ در واقع هیچ مدرکی دال بر فاسد بودن نصرالله وجود ندارد. اما به لطف تحریم های آمریکا علیه سوریه و ایران، حزب الله ممکن است پول نقد خود را تمام کند.
سپس پلیس ها، همه سپر ضد شورش و باتوم، دو صف بین حزب الله و مخالفان آنها تشکیل دادند.
شیعیان - با وجود اینکه نبطیه در منطقه مؤثر کنترل شبهنظامیان است - هیچ دوستی برای حزبالله نیست، فریاد زد: «من از نبطیه آمدهام و هشت روز اینجا هستم و هیچ اتفاقی نیفتاده است».
پس آیا این الگوی جدید «انقلاب» لبنان است؟ آیا حملات اکنون آغاز خواهند شد، همانطور که در نبطیه این هفته انجام شد، زمانی که حامیان حزب الله از باتوم برای پاکسازی میدان مرکزی شهر از معترضان استفاده کردند؟
نشانه های زوال حکومت همه جا دیده می شود. وقتی رئیس جمهور مسن میشل آون روز پنجشنبه یک سخنرانی کوتاه از قبل ضبط شده در تلویزیون انجام داد، بلافاصله متوجه شد که او حتی قادر به تکمیل یک سری جملات کوتاه در یک برداشت نبوده است. کتابهای جلد چرمی پشت سر او – که گمان میکنم هیچکدام از آنها را نخوانده باشد – ناگهان در قفسههای بین جملههایش جای خود را تغییر دادند.
سپس یک روزنامه نگار لبنانی با ادعای اطلاع از همه چیز در مورد این برنامه گفت که عون بین جمله هایش به خواب رفته است.
عون و نخست وزیر حریری پیشتر به رایه الحسن وزیر کشور کشور گفته بودند که باید به پلیس کشور دستور دهد که از ماشین های آب پاش برای پاکسازی خیابان ها استفاده کند. بیروت و بزرگراه های اصلی کشور.
او پاسخ داد: من این دستور را نمی دهم. «این موضوع سیاسی است. این یک موضوع امنیتی نیست.» ناگفته نماند که حسن شاید تنها وزیر محبوب دولت در این کشور باشد. پلیس یا ارتش نیز نسبت به معترضان بی مهری نمی کنند. دو سرباز در حالی که از شدت احساسات گریه می کردند، در دوربین شکار شدند.
سپس فیلمی از وزیر اکرم شایب منتشر شد که دفتر خود را در مرکز شهر ترک میکند تا معترضان را بیرون درب خانه پیدا کند. محافظان او تفنگ های خود را بالا بردند - برخی از آنها ظاهراً به هوا شلیک کردند - و یکی اسلحه خود را به سمت یک زن جوان گرفت. او فریاد زد: "ما را تهدید نکن." تصویر لگد معروف او با اسپری روی دیوارهای مرکز بیروت نقاشی شده است.
در میدان شهدا، ده ها هزار تظاهرکننده مجالی برای صحبت از «اصلاحات» حکومت نداشتند. همچنین سخنی در مورد مالیات پیشنهادی وجود نداشت واتساپ. مردان و زنان اینجا تحصیلات عالی داشتند، بسیاری با فرزندانشان، و در بسیاری موارد حرفه ای بودند: پزشکان، وکلا، کارکنان دانشگاه. اگر این اعتراض شکست بخورد - و البته آنچه آنها می خواهند تغییر قانون اساسی است - در بسیاری از موارد کشور خود را برای همیشه ترک خواهند کرد و لبنان را برای نسل ها فقیر خواهند کرد.
اما همه آنها ثروتمند نبودند. دیدم مردان و زنان کشاورز بدلباس، کفش های پلاستیکی، بدون جوراب و لباس های کثیف. هنگامی که آسمان سرازیر شد، پیرمردی با صورت مچاله شده و چترهای پلاستیکی روی بازویش به سمت من دوید و به من پیشنهاد داد که یک برولی را به قیمت 5,000 پوند لبنان - حدود 2.50 پوند - به من بفروشد. وقتی پول را به او دادم، آن را روی لبانش گذاشت و اسکناس ها را بارها و بارها بوسید، روش مرد فقیر برای ابراز قدردانی از بخت خوب بود.
جمعیت اینجا به شدت تحت تأثیر یک روحانی شیعه قرار گرفتند که خطبهاش در بیروت به مردم گفت که حق دارند از یک حکومت فرقهای آزادی طلب کنند. شیخ یاسر آئودی گفت: «دین شما بین شما و خداست. «آزادی باید اعمال شود، پیامبر این را فرمود». فرمانده ارتش لبنان، ژنرال جوزف عون - که با رئیس جمهور تقریباً بی زبان ارتباطی ندارد - به سربازان خود دستور داد که از خشونت علیه هیچ تظاهرکننده ای استفاده نکنند. اگر قرار بود آنها را به عقب برگردانند، باید با هل دادن آنها با بدنشان باشد، نه با کشیدن سلاح.
من چندین سرباز لبنانی را دیدم که به طور خودنمایی سلاح های خود را با لوله های پایین و قنداق به سمت بالا به دوش می گرفتند، نمادی سنتی از پرسنل نظامی زمانی که می خواهند نشان دهند که قصد استفاده از خشونت را ندارند. اما دوباره، من این را در قاهره در جریان انقلاب مصر در سال 2011 دیدم - و ببینید چه اتفاقی برای آن افتاد.
در میان دولت - یا آنچه از آن پس از استعفای وزرای نیروهای مسیحی لبنان باقی مانده است - صحبت از جبران باسیل، وزیر خارجه بسیار نامحبوب که در واقع داماد رئیس جمهور تقریباً بی زبان است، وجود داشت که آماده است تا در صورتی که ولید جنبلاط، رهبر دروزی، اعضای کابینه خود را از دولت خارج کند، استعفا دهد.
اگر این پانسمان پنجره است، این ایده به وضوح در نظر گرفته شده است که جرم را رها کنید تظاهرات بجوشانید با این حال، من اصلا مطمئن نیستم که این دیگر کار کند. هرچه تظاهرات خیابانی جسورتر شود، مطالبات آنها بیشتر می شود. و فریاد برای یک قانون اساسی کاملاً جدید که سیستم حکومتی فرقه ای در لبنان را به کلی کنار بگذارد، قوی تر و قوی تر شده است. بسیاری در جهان عرب و اسلام وجود دارند که آرزوی شکست آنها را دارند. بشار اسد برای یکی، سیسی مصر برای دیگری. قطعا ایران و ولیعهد عربستان سعودی که «اصلاحات» کوچک او اکنون کاملاً تحت الشعاع فریاد واقعی آزادی در لبنان قرار گرفته است.
می بینید که چرا همه دیکتاتورها و پادشاهان عرب از این می ترسند. اگر مردم لبنان – به ویژه جوانان آن – در اقدام گسترده خود موفق شوند، آنگاه میلیون ها مرد و زن سرکوب شده و ضعیف در سراسر جهان عرب خواهند پرسید که چرا آنها نیز نمی توانند از این آزادی ها برخوردار باشند. فرانسه از تظاهرکنندگان لبنانی حمایت می کند – که کمی عجیب است زیرا فرانسوی ها پس از جنگ جهانی اول بودند که این فرقه گرایی پست را بر لبنان تحمیل کردند. آمریکایی ها مدعی هستند که در کنار تظاهرات هستند. اما من گمان میکنم که این به این دلیل است که آنها میخواهند حزبالله توسط لبنانیها طرد شود - نه یک ملت آزاد جدید در خاورمیانه.
خوب، خواهیم دید.
در این میان ما همچنین خواهیم فهمید که حزب الله چه چیزی در سر دارد.
ترسی محسوس در خیابان های بیروت وجود دارد. متوجه شدم بیش از یکی از پلیسهای وزارت کشور ماسکهای مشکی به چهره داشتند تا هویت خود را پنهان کنند. حزب الله قدرتمندتر از ارتش لبنان، آشکارا از محبوبیت خود می ترسد و نگران است که در آینده به جای قهرمان پرستی، در تاریکی بیرونی دنیای فرقه ای لبنان افکنده شود. حضور آنها در تظاهرات خیابان ریاض صلح بسیار شوم بود. و مطمئن باشید که دوباره تکرار خواهد شد.
چه کسی فکرش را می کرد که برندگان جنگ 2006 با اسرائیل خود را با نخبگان سیاسی و فاسد لبنان همسو کنند؟
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا