Tاو اواخر کتاب جدید هوارد زین بمب کالبد شکافی درخشانی از برخی از اسطوره های مرکزی جامعه نظامی شده ما است. کسانی که خوانده اند یک اشتباه وحشتناک: قتل فرانک اولسون و آزمایش های مخفی جنگ سرد سیا توسط اچ پی آلبارلی جونیور بدانید که امسال سالی است برای انتشار داستان های وحشتناکی که ایالات متحده در شهرهای فرانسه انجام داده است. در آن مورد، آلبارلی توصیف می کند که سیا ال اس دی را در کل شهر اجرا می کند و نتایج مرگباری به همراه دارد. که در بمبزین توضیح میدهد که ارتش ایالات متحده اولین استفاده خود از ناپالم را با انداختن آن بر فراز شهر دیگری در فرانسه، سوزاندن هر کسی و هر چیزی که لمس میکرد، انجام داد. زین در یکی از هواپیماها بود و در این جنایت هولناک شرکت داشت.
در اواسط آوریل 1945، جنگ در اروپا اساساً پایان یافته بود. همه می دانستند که دارد تمام می شود. هیچ دلیل نظامی (اگر این امر بد نیست) برای حمله به آلمانیهای مستقر در نزدیکی رویان، فرانسه وجود نداشت، چه رسد به سوزاندن مردان، زنان و کودکان فرانسوی در شهر. انگلیسی ها قبلاً شهر را در ژانویه ویران کرده بودند و به طور مشابه آن را به دلیل مجاورت آن با نیروهای آلمانی بمباران کردند، چیزی که به طور گسترده یک اشتباه غم انگیز خوانده می شد. این اشتباه غم انگیز به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از جنگ منطقی شد، درست مانند بمباران های هولناک آتشین که با موفقیت به اهداف آلمانی رسید، درست مانند بمباران بعدی رویان با ناپالم. زین فرماندهی عالی متفقین را به دلیل تلاش برای افزودن یک "پیروزی" در هفته های پایانی جنگی که قبلاً به دست آمده، سرزنش می کند. او جاه طلبی های فرماندهان نظامی محلی را مقصر می داند. او تمایل نیروی هوایی آمریکا برای آزمایش یک سلاح جدید را مقصر می داند. و او همه کسانی را که درگیر هستند - که باید شامل خودش هم باشد - به دلیل "قوی ترین انگیزه: عادت به اطاعت، آموزه جهانی همه فرهنگ ها، خارج نشدن از خط، حتی فکر نکردن به چیزی که نبوده است" سرزنش می کند. به انگیزه منفی که دلیل یا اراده ای برای شفاعت نداشتن فکر می کنم.»
وقتی زین از جنگ اروپا برگشت، انتظار داشت به جنگ اقیانوس آرام اعزام شود، تا اینکه ماه گذشته، 65 سال پیش، خبر بمب اتمی را که در هیروشیما انداخته شد، دید و خوشحال شد. تنها سالها بعد، زین به جنایت غیرقابل بخشش بزرگترین جنایت یعنی پرتاب بمبهای هستهای در ژاپن، اقداماتی شبیه به بمباران نهایی رویان، پی برد. جنگ با ژاپن تمام شده بود، ژاپنی ها به دنبال صلح بودند و مایل به تسلیم بودند. ژاپن فقط درخواست کرد که اجازه حفظ امپراتور خود را داشته باشد، درخواستی که بعداً پذیرفته شد. اما، مانند ناپالم، بمبهای هستهای سلاحهایی بودند که نیاز به آزمایش داشتند. بمب دومی که روی ناکازاکی انداخته شد، نوع متفاوتی از بمب بود که نیاز به آزمایش داشت. رئیس جمهور هری ترومن می خواست بمب های هسته ای را به جهان و به ویژه روسیه نشان دهد. و او می خواست قبل از اینکه روسیه بخشی از آن شود به جنگ با ژاپن پایان دهد. شکل هولناک کشتار دسته جمعی او به هیچ وجه قابل توجیه نبود.
زین همچنین به دنبال برچیدن دلایلی است که ایالات متحده در آغاز جنگ بود. ایالات متحده، انگلستان و فرانسه قدرت های امپریالیستی بودند که از تجاوزات بین المللی یکدیگر در مکان هایی مانند فیلیپین حمایت می کردند. آنها از آلمان و ژاپن با همین کار مخالفت کردند، اما نه با خود تجاوز. بیشتر قلع و لاستیک آمریکا از جنوب غربی اقیانوس آرام می آمد. ایالات متحده سال ها عدم نگرانی خود را از حمله به یهودیان در آلمان به وضوح اعلام کرد. همچنین عدم مخالفت خود با نژادپرستی را از طریق رفتار با آمریکایی های آفریقایی و ژاپنی نشان داد. فرانکلین دی. روزولت کمپین های بمباران فاشیستی بر مناطق غیرنظامی را به عنوان "وحشیگری غیرانسانی" توصیف کرد، اما سپس همین کار را در مقیاسی بسیار بزرگتر در شهرهای آلمان انجام داد، که با تخریب در مقیاس بی سابقه هیروشیما و ناکازاکی همراه شد - اقداماتی که انجام شد. پس از سالها غیرانسانی کردن ژاپنی ها. زین اشاره می کند که "مجله زندگی تصویری از یک ژاپنی در حال سوختن را نشان داد و اظهار داشت: این تنها راه است.
زین با وضوح علامت تجاری خود اشاره می کند که چگونه استفاده از کلمه "ما" دولت ها را با مردم در هم می آمیزد و در خدمت یکسان سازی مردم خودمان با ارتش ما است، در حالی که ما مردم سرزمین های دیگر را به دلیل اقدامات دولت های آنها شیطان جلوه می دهیم. بمب راه بهتری برای اندیشیدن در مورد چنین موضوعاتی پیشنهاد میکند و قاطعانه ثابت میکند که آنچه ارتش ایالات متحده امروز انجام میدهد به موازات جنایات گذشته است و انگیزههای ناپسند آنها را به اشتراک میگذارد. جنگهای بد با به اصطلاح «جنگهای خوب» اشتراکات زیادی دارند که در مورد آن چیزهای خوبی وجود داشت. زین در زندگی خود برای صلح بسیار بیشتر از جنگ و بیش از هر کس دیگری برای صلح انجام داد.