قهرمان فوتبال آمریکایی ممکن است رفته باشد اما جزئیات مرگ مرموز او در افغانستان از بین نخواهد رفت. اخیرا، همانطور که توسط مجله تایم"نه افسر، از جمله حداکثر چهار ژنرال، باید به خاطر اقدامات نادرست پس از کشته شدن دوستانه تکاور ارتش پت تیلمن در افغانستان پاسخگو باشند."
این زمان مانند هر زمان دیگری برای تفکر است که چگونه و چرا پت تیلمن در موقعیتی قرار گرفت که توسط سربازان همکارش کشته شد. در اینجا نحوه نیویورک تایمز تیلمن در زمان مرگش چنین توصیف کرد: «فارغ التحصیل دانشگاه ایالتی آریزونا، تیلمن، یک ایمنی، چهار فصل با آریزونا کاردینالز بازی کرد. اما به عنوان یک بازیکن آزاد نامحدود در سال 2002، او پیشنهاد قرارداد سه ساله 3.6 میلیون دلاری کاردینال ها را رد کرد و در ارتش ثبت نام کرد.
بر این اساس، زمانی که تیلمن کشته شد، افسانه های قابل پیش بینی دنبال شد:
تکل دفاعی کوری سیرز از هیوستون تگزاس، که از سال 1999 تا 2000 با تیلمن در کاردینالز بازی کرد، گفت: "همه بچه هایی که از داغ بودن آن شکایت دارند یا پول کافی ندارند، این زندگی واقعی نیست." یک چیز واقعی زندگی این است که او برای چیزی که به آن اعتقاد داشت مرد.
من نمی دانم که آیا سیرز می بیند که عراقی ها برای چیزی که معتقدند "یک چیز واقعی زندگی" است می میرند یا این که منحصراً مختص آمریکایی هاست؟ اگر تیلمن هنوز زنده بود، میخواهم از او بپرسم که دقیقاً به چه چیزی «باور» داشت تا برایش بمیرد. آیا مثلاً مراقبت های بهداشتی انتفاعی برای چند جنگ یا جنگ های پیشگیرانه یا رفاه شرکت ها یا شاید مجازات اعدام بود؟ در مورد مراکز تجاری، تلویزیون واقعیت، خودروهای شاسی بلند یا تلفن های همراه چطور؟ شاید حق رای برای بعدی بت آمریکایی? من فقط یک توضیح می خواهم.
دیو مک گینیس، سرمربی سابق کاردینالز، گفت: تیلمن که "نماینده همه چیزهای خوب در ورزش بود... با افتخار از حرفه ای در فوتبال به سمت یک فراخوان بزرگتر رفت."
تعریف "دعوت بزرگتر": یک بازیکن سابق NFL بی رحمانه در حال شکار جنگجویان طالبان ایجاد شده توسط سیا در افغانستان در تلاشی نادرست و نزدیک بینانه برای انتقام 9 سپتامبر است.
"پت تیلمن بهترین ارزش های کشورش و NFL را به تصویر می کشد."
کمیسر پل تالیابو اعلام کرد.
چه ارزش هایی، آقای تالیابو؟ ارزش هایی که در متون تاریخ ما آمده است یا ارزش های نظامی گری و طمع این ملت بیش از 200 سال است که با آن زندگی کرده است؟ (آیا تالیابو یا تیلمن تا به حال مثلاً زین را خوانده اند تاریخ مردم یا مال بلوم کشتن امیدآیا کسی میتواند به من لطفی کند و «بهترین ارزشهای» آمریکا و NFL را فهرست کند؟
از کجا چنین مردانی را بیاوریم؟ کجا میتوانیم این افراد را پیدا کنیم که مایل به دفاع از آمریکا هستند؟ از نماینده JD Hayworth، R-Arizona پرسید.
تیلمن کدام آمریکا بود که برای روسای هالیبرتون یا بی خانمانی که هر روز روی پله های مترو می بینم ایستاده بود؟ آیا کسی را می شناسید که به تیلمن نیاز داشت تا با کشتن و ویرانی بی رویه بر عراق و افغانستان از آنها دفاع کند؟ آیا آنقدر نسبت به کلیشهها بیحس شدهایم که اجازه میدهیم بدون نظر یا تأمل بگذرند؟
هیورث، نماینده بیشتر: «او عمل را به جای گفتار انتخاب کرد. او فقط می خواست به کشورش خدمت کند.
باز هم تیلمن در خدمت چه کشوری بود؟ کشوری که توسط جنایتکاران جنگی مانند بوش، کلینتون و غیره تجسم یافته است؟ کشوری که توسط دزدان دریایی شرکتی تعریف شده است؟ در واقع، تیلمن به دو میلیون پشت میلههای زندان یا دو میلیون زندانی در خانههای سالمندان برخلاف میل آنها خدمت نمیکرد. اقدامی که او به جای کلمات انتخاب کرد، هوا و آب ما را تمیزتر نکرد یا جلوی پراکندگی حومه شهر را گرفت. تیلمن میتوانست با به چالش کشیدن وضعیت موجود توسط شرکتها خدمت به کشورش را انتخاب کند... اما همه چیز در اینجا اینطور نیست، درست است؟
حتی بیشتر از هایورث: «او فردی قابل توجه بود. او رویای آمریکایی را زندگی کرد و برای حفظ رویای آمریکایی و شیوه زندگی ما جنگید.
کدام رویای آمریکایی؟ رویاهای وال مارت، نایک و گپ؟ راه و رسم زندگی کیست - دلالان وال استریت، ورزشکاران حرفه ای و افراد مشهوری که از طریق دیجیتال یا جراحی بهبود یافته اند؟ من مطمئناً از او نخواستم که کسی را بکشد و او مطمئناً از چیزی که من دوست دارم محافظت نمی کند. پت تیلمن، برای من، مانند یک مرد آمریکایی از پیش برنامه ریزی شده به نظر می رسید... حاصل دهه ها شرطی سازی شرکتی و میهن پرستی تحت حمایت دولت.
وقتی ریچ تیلمن در یادبود باغ گل رز شهرداری سن خوزه برای برادر بزرگش پت حاضر شد، "یک تی شرت سفید ژولیده، بدون ژاکت، بدون کراوات، بدون یقه" پوشید و "از عزاداران خواست تا بروم های روحانی خود را نگه دارند." او بعداً اظهار داشت: «پات با خدا نیست. اون داره مرده او مذهبی نبود پس از افکارت متشکرم، اما او مرده است.
دور شدن پت تیلمن از میلیون ها نفر برای "جنگیدن برای کشورش" من را تحت تاثیر قرار نمی دهد... اما من am شگفت زده از توانایی دستکاری انسان ها برای اقدام مداوم علیه منافع آنها و منافع کل کره زمین.
استیون پینکر، مدیر مرکز علوم اعصاب شناختی در مؤسسه فناوری ماساچوست، توضیح میدهد: «مردم اغلب به ارتش اجباری میشوند، اما گاهی اوقات با ذوق و شوق به خدمت سربازی میروند». پینکر اعلام می کند که «جنگوییسم» به طرز نگران کننده ای آسان است.
کریس هجز، ستوننویس نیویورک تایمز میگوید: «جنگ به خودی خود جنگی، کثیف، گیجکننده و شاید قویترین ماده مخدری است که بشر اختراع کرده است. «این به ما امکان میدهد وجدان فردی، شاید حتی آگاهی، را به خاطر علت معلق کنیم. و تعداد کمی از ما مصون هستیم... سرایت جنگ، صدای آژیر ملت، آنقدر قوی است که بیشتر آنها نمی توانند مقاومت کنند.
اما ما باید مقاومت کنیم... و تا زمانی که ما در آمریکا راههای جدید، قدرتمند و فوری برای مقاومت ایجاد نکنیم، نمیتوانیم از قربانیان بیتفاوتی و ناتوانیمان انتظار داشته باشیم که هر یک از ما را پاسخگو نکنند. همانطور که وارد چرچیل توضیح می دهد، این قابل قبول یا واقع بینانه نیست که باور کنیم "مردم قهوه ای پوست که میلیون ها نفر می میرند تا این شیوه زندگی را حفظ کنند... می توانند برای همیشه منتظر کسانی باشند که ادعا می کنند مخالف اینجا هستند تا شخصی راحت و راحت پیدا کنند. روشی ناب برای تأثیرگذاری بر نوعی دگرگونی که نه تنها فرآیندهای کشنده بلکه نسل کشی را متوقف می کند.
این را از خود بپرسید: چه کسی زندگی تجملی را رها کرد و به میلیون ها نفر پشت کرد تا در کوه ها و غارهای افغانستان برای چیزی که به آن اعتقاد داشت بجنگد و در نتیجه میلیون ها نفر او را به عنوان یک "قهرمان" مورد احترام قرار دهند؟
بسته به اینکه چه کسی هستید و در کجا زندگی می کنید، ممکن است به «پت تیلمن» یا «اسامه بن لادن» پاسخ دهید.
جهان دیگر به «قهرمانانی» مانند تیلمن یا اسامه نیاز ندارد. یکی از اولین چیزهایی که به آن نیاز دارد این است که مردم آمریکا در اسرع وقت از مه ناشی از تبلیغات بیرون بیایند و به دنبال "دعوت بزرگتر" به معنای واقعی باشند.
Mickey Z. را می توان در وب در نشانی http://www.mickeyz.net.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا