کرنل وست برای ریاست جمهوری نامزد می شود. او دوشنبه گذشته در یک ویدیوی کوتاه به موضوعاتی از جمله مدیکر برای همه، «مسکن مناسب، حقوق سقط جنین»، جنگ در اوکراین و اطمینان از اینکه همه «به شغلی با دستمزد معیشتی دسترسی دارند» اشاره کرد.
دکتر وست سابقه نگارش و فعالیت در مورد بسیاری از این موضوعات را دارد که به چندین دهه قبل باز می گردد. و او روشی برای صحبت در مورد آنها دارد که نه فقط یک دیدگاه سیاسی، بلکه یک بینش اخلاقی عمیقا قانع کننده را منتقل می کند. من به سختی می توانم به کسی فکر کنم که ترجیح می دهم جو بایدن عمیقاً متوسط را به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده جایگزین کند - همانطور که وست در یک سخنرانی اخیر در این باره گفت. اکنون دموکراسی!، تبدیل به "رئیس امپراتوری برای کمک به از بین بردن آن" شود.
متأسفانه، غرب در حال برنامه ریزی برای شرکت در خط رأی یک حزب ثالث مبهم است. من شک دارم که حتی یک درصد از رای دهندگان آمریکایی از وجود «حزب خلق» اطلاع داشته باشند.
خجالت آوره. پیام وست مهم است، و اگر قرار است سال آینده انرژی قابل توجه خود را صرف رقابت برای ریاست جمهوری کند، باید این کار را در جایی انجام دهد که بتواند آن را به بزرگترین مخاطبی برساند که واقعاً در دسترس او است. او باید جو بایدن را در رقابت برای نامزدی حزب دموکرات در سال 2024 به چالش بکشد.
کورنل وست خوب است، در واقع
نوشتن در کشور، جوآن والش انبوهی از مخالفت های لیبرال آشنا را به غرب و نتیجه گیری می کند اینکه نامزدی ریاست جمهوری برای او ایده وحشتناکی است.
در یک نقطه، والش القا می کند که غرب - یک سوسیالیست مادام العمر - در حال تبدیل شدن به دوستی با راست سیاسی است. شواهد اصلی او این است که او یک مقاله کوتاه در ستایش تصمیم فرماندار فلوریدا ران دیسانتیس برای اجازه دادن به سالمندان دبیرستان برای دریافت بورسیه تحصیلی دولتی با ارسال نمرات خود از "تست یادگیری کلاسیک" نوشته است. در حالی که دیسانتیس شخصیتی عمیقاً نفرت انگیز است، این ایده که همگرایی وست با او در مورد این موضوع نسبتاً جزئی نشان دهنده نوعی انحراف به سمت راست است، پوچ است.
وست دههها را صرف نوشتن در مورد ارزش خواندن دانشآموزان به خواندن افلاطون و ارسطو و توسیدید کرده است که حمایت او را توضیح میدهد. و او کاملاً به عنوان مخالف با بسیاری از آنچه DeSantis برای آن ایستاده است - به عنوان او گفت: به امی گودمن، او فکر می کند دسانتیس از آن دسته افرادی است که سقراط را به اعدام محکوم می کند. اما او هنوز ارزشی را در تشویق فرماندار فلوریدا به خواندن سخنان سقراط می داند. برای یک کمی زیاد است حامی جو بایدن، که به تازگی کار خود را با جمهوریخواهان برای مذاکره در مورد سقف بدهی دو حزبی که دولت رفاه را کوچک می کند، به پایان رساند تا از اینکه کورنل وست برای تشویق بیشتر دانشجویان فلوریدا به خواندن فلسفه یونانی اعتباری برای جمهوری خواهان در جایی که اعتبار دارد، ناراحت شود.
والش همچنین این احتمال را مطرح میکند که چرخش غرب در برابر باراک اوباما پس از سال 2008، انگیزهی بداخلاقیهای شخصی، مانند دعوت نشدن به مراسم تحلیف بوده است. اما خصومت غرب با دولت دوستدار وال استریت اوباما ریشه در جهان بینی ای دارد که او حداقل از دهه 1970 داشته است. وست قبل از اینکه یک شخصیت عمومی باشد یک دانشگاهی بود و پایان نامه دکتری او مدت هاست که به عنوان کتابی به نام ابعاد اخلاقی اندیشه مارکسیستی.
در نهایت، اساسیترین اعتراض والش به نامزدی غرب برای ریاستجمهوری این است که او جو بایدن را تضعیف میکند و بنابراین، او فکر میکند، به جمهوریخواهان کمک میکند.
او فقط آرای بایدن را می گیرد و به انتخاب یک جمهوری خواه کمک می کند.
اما حتی اگر او مانند [ماریان] ویلیامسون و رابرت اف کندی جونیور به عنوان یک دموکرات نامزد شود، باز هم به بایدن صدمه میزند، زیرا انتخابات مقدماتی به رسانههای بیحوصله و خوابیده دلیلی میدهد تا «دموکراتها در آشفتگی» را تبلیغ کنند. ” داستان ها
یک بحث تاکتیکی وجود دارد که آیا سوسیالیستهایی که در ایالتهایی زندگی میکنند که آرای انتخاباتی آنها به طور معنیداری «مطلوب» است، باید دماغ خود را نگه دارند و به شر کوچکتر رأی دهند. اما سرزنش نامزدهای حزب ثالث یا رای دهندگان آنها در هنگام شکست دموکرات ها در انتخابات، سرزنش را از سیاستمدارانی که وظیفه آنها ارائه پیامی است که برای آن رای دهندگان جذاب باشد، دور می کند. و این استدلال که حتی به چالش کشیدن بایدن در انتخابات مقدماتی خارج از محدوده است زیرا منجر به اخباری شرم آور برای رئیس جمهور فعلی می شود، عمیقا ضد دموکراسی است.
شکستن دو قطبی؟
برخی از سوسیالیستها با ایده حضور دکتر وست به عنوان یک دموکرات مخالفت دارند. آنها به «سیستم دو حزبی» شبه رسمی آمریکا اعتراض دارند و امیدوارند که حضور شخص ثالث آن سیستم را تضعیف کند.
اگر هدف این باشد، غرب بهتر است با حزب سبز شرکت کند تا حزب مردم. دومی یک است خیلی مشکوک ساز و برگ با یک تاریخچه رسوایی ها و هیچ چیز شبیه ساختارهای دموکراسی داخلی نیست. و در ایالت های بسیار کمتری به رای گیری دسترسی دارد.
اما مشکل بزرگتر این است که نمی توان نظام دو حزبی را صرفاً از بین برد. عمیقاً جا افتاده است. حزب سبز دو دهه پیش با ریاست رالف نادر، 3 درصد آرا را به دست آورد و نه سبزها و نه هیچ حزب ثالث چپ دیگری از آن زمان به این نتیجه نرسیده اند.
بدبینان در مورد مسیر دموکرات-انتخابات مقدماتی اغلب به آنچه در سال 2020 رخ داد، اشاره می کنند، زمانی که تشکیلات دموکرات برای جلوگیری از نامزدی برنی سندرز صف آرایی کردند. اما این یک استدلال عجیب است. برنی حدود 35 درصد از آرا را در انتخابات مقدماتی به دست آورد. همین کافی بود تا او را در سه ایالت اول به پیروزی برساند. او شکست خورد زیرا نتوانست آن را به اکثریت ترجمه کند، زمانی که پیت بوتیگیگ و امی کلوبوچار از ادامه تحصیل کنار رفتند و برنی با رقابت دو نفره مقابل بایدن روبرو بود. از سوی دیگر، اگر غرب به عنوان نامزد حزب مردم 4 درصد را به دست آورد، معجزه چندانی نداشت.
من موافقم که یک دموکراسی چندحزبی واقعی - بر اساس مدل کشورهایی که در آنها متداول است که تعدادی احزاب مختلف برای کسب قدرت با هم دست و پنجه نرم میکنند و گاهاً دولتهای ائتلافی تشکیل میدهند - بسیار ارجحیت دارد تا انتخابهای محدودی که معمولاً در اختیار رای دهندگان آمریکایی است. اما من شواهد بسیار کمی می بینم که نشان می دهد اجراهای شخص ثالث در شرایط کنونی به هر نوع کمکی در تحقق این چشم انداز اضافه می کند. احتمالاً به تغییرات عمیقی در نحوه عملکرد انتخابات آمریکا نیاز دارد که برخی از آنها مستلزم اصلاح قانون اساسی است.
آخرین باری که یک حزب بزرگ جدید وارد صحنه شد، حزب جمهوری خواه آبراهام لینکلن بود که از جناح ضد برده داری ویگ ها رشد کرد. این خیلی قبل از بسیاری از موارد بود موانع فعلی به احزاب جدید، مانند قوانین دسترسی به رای عمیقا ناعادلانه، وضع شد. و حتی بدون آن موانع، محتملترین سناریو برای ظهور یک حزب بزرگ جدید همان سناریویی خواهد بود که در دهه 1850 انجام شد - حزب جدیدی که از مبارزه درون یکی از احزاب اصلی موجود پدید آمد. هیچ چیز حتی از راه دور شبیه به سابقه ای نیست که از یک عمل اراده توسط گروه کوچکی از فعالان بیرون آمده باشد.
حتی اگر غرب به عنوان یک دموکرات نامزد شود، هیچ کس نباید خود را فریب دهد - ما هنوز در مورد یک شوت بسیار طولانی صحبت می کنیم. مشروع است که بپرسیم آیا انرژی چپ بهتر است روی پروژه های دیگر سرمایه گذاری شود.
اما پیام وست برای آینده دموکراسی آمریکا بسیار مهم است و او پیام رسان با استعدادی است. اگر قرار است این کار را انجام دهد، باید بزرگترین مگافونی را که در دسترسش است، بگیرد. این به معنای رقابت با جو بایدن برای نامزدی دموکرات ها است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا