وقتی بزرگ شدم، میتوانستم از محل پدر و مادرم به ایستگاه Greyhound در ایست لنسینگ، میشیگان بروم. ده دقیقه رانندگی دیگر از آنجا در مرکز شهر لنسینگ وجود داشت. در هر یک از ایستگاهها، میتوانستم یک بلیت ارزان قیمت در محل بخرم و منتظر بمانم تا اتوبوسم برای مثال به دیدار خواهرم در اوبرلین، اوهایو بیاید.
نه ایست لنسینگ و نه اوبرلین چیزی نیستند که بتوان آن را «هاب» نامید، اما مهم نبود. تازی همه جا رفت.
این کمتر و کمتر درست می شود. از آخرین باری که قبل از نقل مکان والدینم در میشیگان بودم، ایستگاه East Lansing مدتها بود که از بین رفته بود. لنزینگ هنوز آنجا بود - حداقل برای لحظه.
Greyhound خدمات خود را به لیتل راک، آرکانزاس متوقف کرده است، شهری که جمعیت آن بسیار بیشتر از مجموع لنسینگ و ایست لنسینگ است. سرویس به مدت یک سال در جکسون، می سی سی پی تعطیل شد. آنها حتی ایستگاه های مرکز شهر در هیوستون، فیلادلفیا، سینسیناتی، تامپا، لوئیزویل، شارلوتزویل و پورتلند را بسته اند. این لزوماً به این معنی نیست که نمیتوانید اتوبوس را به یکی از آن مکانها برسانید، اما ممکن است به این معنی باشد که در زیر باران برای وانت در کنار خیابان منتظر بمانید - یا مجبور شوید راه خود را به منطقهای خارج از دسترس حملونقل عمومی بیابید.
A گزارش جدید CNN درباره مشکلات Greyound اشاره شد که اخیراً سی و سه ایستگاه در سراسر کشور به Twenty Lakes Holdings فروخته شده است - یکی از شرکتهای تابعه Hedge Fund Aiden Global Capital. Twenty Lakes قصد راه اندازی یک سرویس اتوبوس بین شهری رقیب را ندارد. آنها فقط املاک و مستغلات را می خواهند.
زمانی که مسافرانی که توانایی خرید بلیط هواپیما را دارند در اثر گیر افتادن در سفر، رسانه ها آن را به عنوان یک رسوایی تلقی می کنند. اما حتی اگر دهها میلیون آمریکایی که از Greyhound و سایر خدمات اتوبوس بینشهری برای چندین صد میلیون سفر در سال استفاده میکنند، درآمد بسیار کمتری دارند و گزینههای بسیار کمتری دارند، پوشش شان مشکلات سفر نادر است.
یک چهارم کامل سواران Greyhound به نظرسنجیها گفتهاند که اگر اتوبوس گزینهای نباشد، نمیتوانند برخی از این سفرها را انجام دهند. در حال حاضر، این بدان معناست که بسیاری از مردم راهی برای سفر ندارند. اگر می توانید یک ماشین کرایه کنید یا یک سفر طولانی Uber داشته باشید، به یک هاب پرواز کنید نزدیک جایی که می خواهید بروید ممکن است خوب باشد. اما یکی از مزیت های اصلی Greyhound این است که همه جا می رود و این کار را ارزان انجام می دهد.
As یعقوبین سردبیر باسکار سونکارا نوشت دو سال پیش در نگهبان پس از دور قبلی انقباض خدمات، که برای ایجاد سود کوتاه مدت برای سهامداران اجرا شد، Greyhound در چرخه ای قرار می گیرد که در نهایت این نقاط فروش را از بین می برد. برای یک چیز، آنها مجبور شده اند قیمت ها را افزایش دهند و مزیت طولانی مدت آنها را نسبت به اشکال جایگزین حمل و نقل کاهش دهند. برای دیگری:
Greyhound به تنهایی هنوز حدود 2,400 ایستگاه را ارائه می دهد. متأسفانه این نقطه قوت عملی نیز یک ضعف تجاری است.
رفت و برگشت روزانه از نیوپورت نیوز به نورفولک به طور قابل توجهی سود کمتری نسبت به سفرهای ساعتی به و از یک مرکز اصلی مانند شهر نیویورک دارد. مدیران Greyhound به دلیل نداشتن مقررات گسترده و یارانه دولتی، مجبورند سرمایهگذاریهای خود را بر روی سودآورترین برنامهها متمرکز کنند و در عین حال از شهرهای کوچک و جوامع روستایی دوری کنند. با این حال، این یکی دیگر از تعهدات است: در حالی که برنامه های ساحلی بالاترین تعداد سواری را دارند، آنها همچنین با سخت ترین رقابت از طریق خطوط اتوبوسرانی مقرون به صرفه و محله چینی ها مانند Megabus و Amtrak و راه آهن منطقه ای روبرو هستند. فشار سود تنگ است و فقط تنگ تر خواهد شد.
شکل مشکل مشابه مواردی است که سرویس پستی ایالات متحده در الف دیستوپی آزادیخواهانه جایی که USPS خصوصی شد. دیگر برای این سرویس کافی نیست که پول کافی برای پرداخت هزینه های عملیاتی، مستمری های پیش از صندوق و غیره به دست آورد. سهامداران باید بازده را ببینند. این یک شرط مطمئن است که در هر چیزی شبیه به این سناریو، تحویل روستایی به شدت کاهش مییابد و مطمئناً دیگر امکان ارسال نامهای با اندازه استاندارد از مثلاً سن برناردینو، کالیفرنیا، به فیربنکس، آلاسکا، برای 66 وجود نخواهد داشت. سنت
پس چرا Greyhound را نیز ملی نمی کنیم؟ همانطور که سانکارا در سال 2021 اشاره کرد، مشکلات Greyhound به این معنی است که دولت می تواند آن را ارزان بخرد، خطوط اختصاصی را در "سیستم بزرگراه های بین ایالتی از قبل ملی شده" بسازد و به زودی مانند USPS از نظر مالی خودکفا شود. این می شود بسیار برای آب و هوا خوب است - اتوبوس ها یکی از آنها هستند کمترین اشکال پرکاربرد سفرهای بین شهری - و "اتوبوس ها به طور موثر خودشان را تبلیغ می کنند: رانندگان فردی که اتوبوس ها را در حال زوم کردن توسط آنها تماشا می کنند، به زودی متوجه خواهند شد که اگر می خواهید سریع به جایی برسید، اتوبوس راه خوبی است."
این ایده ممکن است افراطی به نظر برسد، اما مطلقاً نباید اینطور باشد. استادیومهای ورزشی اغلب با مصادره مالکیت عمومی بر خلاف میل فروشندگان ساخته میشوند و بهطور قابلتوجهی به نظر میرسد تعداد کمی از مفسران با آن مشکل دارند. پس از دو سال از بدتر شدن چشمانداز Greyhound نسبت به سال 2021، مطمئناً مالکان فعلی مشتاق فروش هستند.
USPS در تکرار فعلی خود از سال 1972 وجود دارد. ما از سال 1775 یک سرویس پستی عمومی به این شکل یا دیگری داشته ایم. آیا ارائه یک راه ارزان و آسان به مردم برای حمل و نقل خود در سراسر کشور واقعاً کمتر از حمل نامه ها و بسته ها اهمیت دارد؟
کنار هم قرار گرفتن گزارش جدید CNN در مورد مرگ طولانی و آهسته Greyhound و نزدیک شدن به کریسمس، مخاطرات را روشن می کند. سال گذشته مسافران خطوط هوایی که در تعطیلات سرگردان شده بودند (به درستی) به عنوان یک رسوایی و مایه شرمساری بزرگ برای وزیر حمل و نقل پیت بوتیجیگ تلقی شد.
اما در مورد مسافرانی که به هیچ وجه نمیتوانستند عزیزان خود را بدون اتوبوس ملاقات کنند تا آنها را با قیمت ارزان از یک مرکز غیرمرکزی به مرکز دیگر ببرند، چه میگویند؟ آیا آنها مهم هستند؟
اگر چنین است، وقت آن است که ملیسازی را در نظر بگیرید.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا