اسراییل که به حال خود رها شود، هرگز به فلسطینیان آزادی آنها را نخواهد داد.
در گذشته، برخی اعم از ناآگاهانه یا ناآگاهانه ادعا می کردند که صلح در فلسطین تنها از طریق «مذاکرات بی قید و شرط» حاصل می شود.
این شعار توسط بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل نیز حمایت شد، زمانی که او به اندازه کافی به «فرایند صلح» و دیگر خیالپردازیهای منشأ آمریکا اهمیت داد. در آن زمان، او در مورد آمادگی خود برای برگزاری مذاکرات بدون قید و شرط صحبت کرد، هرچند مدام استدلال می کرد که اسرائیل شریک صلح ندارد.
همه اینها البته «دوگفتاری» بود. آنچه نتانیاهو و دیگر اسرائیلیها میگفتند این است که اسرائیل باید از هرگونه تعهد به قوانین بینالمللی رها شود، چه رسد به فشار بینالمللی. بدتر از آن، دولت اسرائیل با اعلام اینکه اسرائیل هیچ شریک صلح فلسطینی ندارد، اساساً مذاکرات فرضی و «بی قید و شرط» را حتی قبل از انجام آن لغو کرده است.
برای سالها – در واقع، برای دههها – اسرائیل اجازه داشت که این مزخرفات را ادامه دهد، البته با حمایت کامل و بیقید و شرط واشنگتن و دیگر متحدان غربیاش.
در فضایی که اسرائیل دریافت میلیاردها دلار کمک آمریکا و غرب، و جایی که تلآویو به یک مرکز فنآوری پررونق تبدیل شد، چه رسد به یکی از بزرگترین صادرکنندگان تسلیحات جهان، تلآویو به سادگی دلیلی برای پایان دادن به اشغال خود یا از بین بردن آپارتاید نژادپرستانه خود در فلسطین نداشت.
اما اکنون همه چیز باید تغییر کند. جنگ نسلکشی اسرائیل در غزه باید درک ما را، نه تنها از واقعیت غمانگیز جاری در فلسطین، بلکه از سوء تفاهمهای گذشته نیز کاملاً تغییر دهد. باید روشن شود که اسرائیل هرگز قصدی برای دستیابی به صلح عادلانه، پایان دادن به استعمار خود در فلسطین، یعنی گسترش شهرکسازیهای غیرقانونی یا اعطای ذرهای حقوق به فلسطینیان نداشته است.
برعکس، اسرائیل در تمام مدت برنامه ریزی برای نسل کشی علیه فلسطینی ها داشته است.
اسرائیل پیش از این نیز جنایات جنگی وحشتناکی را علیه فلسطینیان انجام داده است ناکبا در 1947-48، و در جنگ های پی در پی، از آن زمان. هر جنایت بزرگ یا کوچک همیشه با کمپین پاکسازی قومی همراه بود. بیش از 800,000 فلسطینی از نظر قومیتی بودند پاک شده زمانی که 76 سال پیش اسرائیل بر روی ویرانه های فلسطین تأسیس شد. 300,000 نفر دیگر از نظر قومی بودند پاک شده در طول ناکسا، جنگ و "شکست" 1967.
در طول سالها، رسانههای اصلی غربی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا جنایات اسرائیل را کاملاً مخفی کنند، یا تأثیر آنها را به حداقل برسانند، یا شخص دیگری را به طور کامل مقصر آنها بدانند. این روند محافظت از اسرائیل تا به امروز پابرجاست، حتی زمانی که دهها هزار فلسطینی از 7 اکتبر کشته شدهاند و اکثریت غزه، از جمله بیمارستانها، مدارس، مساجد، کلیساها، خانههای غیرنظامی و پناهگاههای آن کشته شدهاند. پاک شده.
با در نظر گرفتن همه اینها، هرکسی که هنوز از "مذاکرات بدون قید و شرط" صحبت می کند - به ویژه مذاکراتی که تحت نظارت واشنگتن انجام می شود - صراحتاً این کار را فقط برای کمک به اسرائیل برای فرار از پاسخگویی حقوقی و سیاسی بین المللی انجام می دهد.
خوشبختانه، جهان در حال بیدار شدن از این واقعیت است و امیدواریم که این بیداری زودتر به بلوغ برسد، زیرا قتل عام اسرائیل در غزه همچنان هر روز صدها بی گناه را می گیرد.
این درک جمعی مبنی بر اینکه اسرائیل باید از طریق اقدامات بین المللی متوقف شود نیز با درک به همان اندازه انتقادی همراه است که ایالات متحده یک میانجی صادق صلح نیست. در واقع هرگز اینطور نبود.
برای درک نقش ویرانگر ایالات متحده در این به اصطلاح درگیری، فقط از این واقعیت شگفت زده شوید. در حالی که عملاً هر کشوری با نظر حقوقی و موضع سیاسی در دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) شرکت کرده است. جلسات عمومی از 19 فوریه تا 26 فوریه، موضع خود را بر اساس قوانین بین المللی تنظیم کرد، ایالات متحده این کار را نکرد.
«ریچارد ویسک» مشاور حقوقی موقت وزارت امور خارجه آمریکا با شرمساری گفت: دادگاه نباید تشخیص دهد که اسرائیل از نظر قانونی موظف به خروج فوری و بدون قید و شرط از اراضی اشغالی است. گفت: در فوریه 21.
76 سال پس از نکبت و پس از 57 سال اشغال نظامی، موضع قانونی ایالات متحده همچنان متعهد به دفاع از غیرقانونی بودن رفتار اسرائیل در سراسر فلسطین است.
موضع فوق را با موضع دقیق، شجاعانه و قانونی تقریباً همه کشورهای جهان، به ویژه بیش از 50 کشوری که درخواست کردند در جلسات استماع ICJ صحبت کنند، مقایسه کنید.
چین که به نظر می رسد سخنان و اقداماتش بسیار بیشتر از بسیاری از کشورهای غربی، به ویژه اکنون، با قوانین بین المللی سازگارتر است. ما شینمین، نماینده چین در فوریه به ICJ گفت: «در پیگیری حق تعیین سرنوشت، استفاده مردم فلسطین از زور برای مقاومت در برابر ظلم خارجی و تکمیل تشکیل یک کشور مستقل یک حق مسلم است که به خوبی در حقوق بینالملل پایهگذاری شده است». 22.
بر خلاف کلیشه ای و غیر متعهد موقعیت از جمله افرادی مانند دیوید کامرون، وزیر امور خارجه بریتانیا، در مورد نیاز به آغاز یک "پیشرفت غیرقابل بازگشت" به سوی یک کشور مستقل فلسطینی، موضع چین مسلماً جامع ترین و واقع بینانه ترین بیان است.
ما تعیین سرنوشت خود را به مبارزات رهایی بخش، به حاکمیت، به حقوق مسلم مردم، که همگی با قوانین و هنجارهای بین المللی منطبق هستند، مرتبط دانست. در واقع، همین اصول است که منجر به آزادی کشورهای متعددی در جنوب جهانی شده است. با توجه به اینکه اسرائیل قصدی برای رهایی فلسطینیان از چنگال آپارتاید و اشغال نظامی ندارد، مردم فلسطین چاره ای جز مقاومت نداشته اند.
اکنون سؤال این است که آیا جامعه بینالملل تنها در قالب کلمات به سرپیچی از موضع ایالات متحده ادامه خواهد داد یا رویکرد جدیدی را در قبال اشغال فلسطین توسط اسرائیل تدوین خواهد کرد و بدین ترتیب به هر وسیله لازم به آن پایان خواهد داد؟
فیلیپ ساندز، وکیل دادگستری بریتانیایی که یکی از اعضای تیم فلسطین است، در بیانیه خود به ICJ در 19 فوریه، ارائه شده یک نقشه راه در مورد اینکه چگونه جامعه بین المللی می تواند اسرائیل را مجبور به پایان دادن به اشغال خود کند: «حق تعیین سرنوشت مستلزم آن است که کشورهای عضو سازمان ملل، اشغال اسرائیل را به پایان فوری برسانند. بدون کمک بدون کمک بدون همدستی عدم مشارکت در اقدامات قهری بی پول. بدون اسلحه هیچ تجارت. نه هیچ چیز. نه چیزی نیست."
در واقع، اکنون زمان تبدیل کلمات به عمل فرا رسیده است، به ویژه زمانی که هزاران کودک بدون تقصیر خود کشته می شوند، بلکه به دلیل اینکه فلسطینی به دنیا آمده اند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا