در طول تاریخ، احزاب مذهبی صهیونیستی حاشیهای در دستیابی به پیروزیهای انتخاباتی که به آنها امکان میدهد سهم واقعی در تصمیمگیری سیاسی کشور داشته باشند، موفقیت محدودی داشتهاند.
17 کرسی قابل توجه توسط حزب مذهبی افراطی اسرائیل، شاس، در سال 1999 به دست آورد. انتخابات نقطه عطفی در تاریخ این احزاب بود که ریشه های ایدئولوژیک آنها به Avraham Itzhak Kook و پسرش Zvi Yehuda Hacohen برمی گردد.
ایلان پاپه مورخ اسرائیلی اشاره به نفوذ ایدئولوژیک کوکس به عنوان «تلفیقی از مسیحیت جزمی و خشونت».
در طول سالها، این احزاب مذهبی در چندین جبهه مبارزه کردند: ناتوانی آنها در متحد کردن صفوف خود، ناتوانی آنها در جلب توجه به جریان اصلی جامعه اسرائیل و ناتوانی آنها در ایجاد تعادل بین گفتمان سیاسی مسیحایی خود و نوع زبان - نه لزوماً رفتار - که متحدان غربی اسرائیل انتظار دارند.
اگرچه بسیاری از حمایتهای مالی و حمایتهای سیاسی از افراطگرایان اسرائیل از ایالات متحده و تا حدودی دیگر کشورهای اروپایی سرچشمه میگیرد، واشنگتن در مورد برداشت عمومی خود از افراطگرایان مذهبی اسرائیل شفاف بوده است.
در سال 2004 ، ایالات متحده توقیف شده حزب کاچ، که میتوان آن را مظهر مدرن کوکها و ایدئولوگهای مذهبی صهیونیستی اولیه اسرائیل دانست.
بنیانگذار گروه، مایر کاهانه بود ترور شد در نوامبر 1990 در حالی که خاخام افراطی - مسئول بسیاری از خشونت ها علیه فلسطینیان بی گناه در طول سال ها - سخنرانی پر از نفرت دیگری را در منهتن ایراد می کرد.
مرگ کاهانه تنها آغاز خشونت زیادی بود که توسط پیروان او انجام شد، که در میان آنها یک پزشک آمریکایی به نام باروخ گلدشتاین بود. ضرب و شتم در 25 فوریه 1994، ده ها نمازگزار مسلمان فلسطینی در مسجد ابراهیمی در الخلیل. تشک های نماز غرق در خون پس از قتل عام توسط شهرک نشین یهودی باروخ گلدشتاین، 25 فوریه 1994. عکس الخلیل
تعداد فلسطینیان کشته شده توسط سربازان اسرائیلی در اعتراض به قتل عام تقریباً به همان تعداد کشته شدگان گلدشتاین در اوایل روز بود که نشان دهنده غم انگیز اما کامل رابطه بین دولت اسرائیل و شهرک نشینان خشن است که به عنوان بخشی از یک کشور بزرگتر عمل می کنند. دستور جلسه.
آن قتل عام نقطه عطفی در تاریخ صهیونیسم مذهبی بود. آنها به جای اینکه به عنوان فرصتی برای به حاشیه راندن نفوذ فزاینده خود توسط صهیونیست های به ظاهر لیبرال تر عمل کنند، قدرت و در نهایت نفوذ سیاسی در داخل کشور اسرائیل افزایش یافتند.
گلدشتاین خودش قهرمان شد که قبردر افراطیترین شهرک غیرقانونی اسرائیل در کرانه باختری، کریات اربا، اکنون زیارتگاهی معروف است که زیارتگاه هزاران اسرائیلی است.
این امر به ویژه گویای این است که زیارتگاه گلدشتاین در مقابل پارک یادبود میر کاهانه ساخته شده است که نشان دهنده ارتباطات ایدئولوژیک روشن بین این افراد، گروه ها و سرمایه گذاران است.
با این حال، در سالهای اخیر، نقش سنتی صهیونیستهای مذهبی اسرائیل تغییر کرد که منجر به انتخاب ایتامار بن گویر در کنست اسرائیل در سال 2021 و در نهایت به سمت وزیر امنیت ملی این کشور در دسامبر 2022 شد.
بن گویر از پیروان کاهانه است. «به نظر من در نهایت، خاخام کاهانه در مورد عشق بود. عشق به اسرائیل بدون مصالحه، بدون هیچ ملاحظه دیگری.» گفت: در ماه نوامبر 2022.
اما، برخلاف کاهان، بنگویر از نقش صهیونیستهای مذهبی به عنوان تشویقکننده جنبش شهرکسازی، یورشهای تقریباً روزانه به الاقصی و حملات گاه به گاه به فلسطینیها راضی نبود. او می خواست در مرکز قدرت سیاسی اسرائیل قرار گیرد.
این بحث جالبی است که آیا بنگویر جایگاه خود را در نتیجه مستقیم کار مردمی صهیونیسم مذهبی به دست آورده است یا به این دلیل که شرایط سیاسی خود اسرائیل به نفع او تغییر کرده است. با این حال، حقیقت ممکن است جایی در وسط باشد. شکست تاریخی اسراییل در به اصطلاح چپ سیاسی خود - یعنی حزب کارگر - در سال های اخیر پدیده نسبتاً ناآشنا - مرکز سیاسی را به حرکت درآورده است.
در همین حال، حزب راست سنتی اسرائیل، حزب لیکود، ضعیفتر شد، تا حدی به این دلیل که نتوانست به حوزههای رو به رشد و جوانتر صهیونیسم مذهبی علاقهمند شود و همچنین به دلیل سلسله انشعاباتی که پس از فروپاشی آریل شارون از حزب و تأسیس حزب رخ داد. کادیما در سال 2005 - مهمانی طولانی مدت منحل.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، برای زنده ماندن، حزب خود را به افراطی ترین نسخه تاریخ خود بازتعریف کرده است و به این ترتیب، شروع به جذب صهیونیست های مذهبی با امید به پر کردن شکاف های ایجاد شده به دلیل درگیری های داخلی در لیکود کرده است.
نتانیاهو با این کار به صهیونیست های مذهبی فرصت یک عمر داده است.
به زودی، پس از عملیات سیل الاقصی در 7 اکتبر، و در روزهای اولیه نسل کشی اسرائیل در غزه، بن گویر گارد ملی خود را راه اندازی کرد، گروهی که او تلاش کرد، اما موفق نشد، قبل از جنگ تشکیل دهد.
با تشکر از Ben-Gvir، اسرائیل، در حال حاضر، برای کلمات یایر، رهبر مخالفان، به کشوری با "شبه نظامیان خصوصی" تبدیل شده است.
تا 19 مارس، Ben-Gvir اعلام کرد که 100,000 مجوز اسلحه به طرفدارانش داده شده است. در همین دوره است که ایالات متحده شروع به تحمیل «تحریم» بر چند نفر از افراد وابسته به جنبش افراطی شهرک نشینان اسرائیل کرد، سیلی مختصری به مچ دست با توجه به خسارت عظیمی که قبلاً وارد شده و خشونت عظیمی که احتمالاً در پی خواهد داشت. ماه ها و سال های آینده. با پرتره ای از خاخام فقید مایر کاهانه بر روی دیوار، سمت چپ، یک مهاجر یهودی وارد ساختمانی می شود که از یک خانواده فلسطینی در الخلیل، 16 نوامبر 2008 گرفته شده است. دن بالیتی | AP
بر خلاف نتانیاهو، تفکر بن گویر محدود به تمایل او برای رسیدن به یک موقعیت خاص در دولت نیست. افراط گرایان مذهبی اسرائیل به دنبال یک تغییر اساسی و غیرقابل برگشت در سیاست اسرائیل هستند.
تلاش اخیر برای تغییر رابطه بین شاخه های قضایی و انحصاری حکومت برای آن افراط گرایان به همان اندازه که برای خود نتانیاهو حیاتی بود. با این حال، دومی از چنین ابتکاری دفاع کرده است تا از خود در برابر پاسخگویی قانونی محافظت کند. طرفداران بن گویر دلیل دیگری در ذهن دارند: آنها می خواهند بر دولت و ارتش مسلط شوند بدون هیچ مسئولیت یا نظارتی.
صهیونیست های مذهبی اسرائیل یک بازی طولانی را انجام می دهند که به ائتلاف انتخاباتی، فردی یا دولتی خاصی مرتبط نیست. آنها دولت را به همراه ایدئولوژی آن بازتعریف می کنند. و در حال برنده شدن هستند.
بن گویر و تهدیدهای او برای سرنگونی دولت ائتلافی نتانیاهو، نیروی محرکه اصلی نسل کشی در غزه بوده است.
اگر میر کاهانه هنوز زنده بود به پیروانش افتخار می کرد. ایدئولوژی خاخام افراطی که زمانی به حاشیه رانده و منفور بود، اکنون ستون فقرات سیاست اسرائیل است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا