با شروع مذاکرات بین United Auto Workers (UAW) و Stellantis - شرکت مادر کرایسلر و جیپ و یکی از سه خودروساز بزرگ، همراه با فورد و جنرال موتورز که مجموعاً حدود 150,000 عضو UAW را استخدام می کنند - یک نفر به طور آشکار غایب بود. از روند رسیدگی
مارک استوارت، مدیر عملیات Stelllantis، در دیترویت، میشیگان بر سر میز مذاکره نبود. در عوض، او ظاهراً در آکاپولکو، مکزیک بود، در خانه دوم به گفته UAW، استرن در مذاکرات مربوط به Zoom نیز شرکت نکرد.
با این حال استوارت زمانی پیدا کرد که به قلم A نامه اصرار به یک معامله مبتنی بر "واقع گرایی اقتصادی" - پاسخی به کارگران خواسته های بلندپروازانه برای پایان دادن به قراردادهای لایه ای، حق اعتصاب در مورد تعطیلی کارخانه ها، و 40 درصد افزایش در طول مدت قرارداد چهار ساله، که امتیازات داده شده در طول رکود بزرگ را پس می گیرد. استوارت اظهارات شان فاین، رئیس UAW را در مورد مذاکرات، مانند ویدیویی که در آن رئیس اتحادیه کاغذی حاوی پیشنهادات استلانتیس را در سطل زباله میاندازد، «تئاتر» توصیف کرد.
پرسیده شده توسط مطبوعات آزاد دیترویت جودی تینسون، سخنگوی Stellantis، برای اظهار نظر درباره غیبت ادعایی استوارت در مذاکرات، از انجام این کار خودداری کرد.
اما اگر یکی از مدیران ارشد Stellantis استراحت و آرامش را بر کار ترجیح می داد، شاید کارمندان او نیز لیاقت همین را داشته باشند.
فاین بارها در سخنرانیهایی که در ماههای پس از او انجام داده است، بر هفتههای کاری کوتاهتر تأکید کرده است پیروزی تلخ در انتخابات در مارس سال جاری نسبت به رئیس فعلی ری کاری. او میگوید هدفش از دوشنبه تا جمعه، چهل ساعت کاری در هفته است، اما هر کارگری یک روز در هفته یک روز مرخصی با حقوق دریافت میکند - عملاً یک روز کاری سی و دو ساعته در هفته. مقررات اضافه کاری اعمال می شود، اما زودتر، در سی و دو ساعت شروع می شود.
رهبر جدید UAW در موضوع اوقات فراغت فصیح است، و آدم این حس را پیدا می کند که واقعاً منظورش این است.
فاین در مصاحبه ای گفت: «ما باید بیشتر و سخت تر کار کنیم تا بتوانیم همان استاندارد زندگی قبلی را حفظ کنیم. خطاب به اعضا در مورد چانه زنی با Stellantis، پخش شده در Facebook Live. دستمزد اعضا برای سالها راکد بوده است: دستمزد اولیه برخی از کارگران خودرو 18.04 دلار است که کمتر از نرخ دریافتی کارگران در سال 2007 است که با تعدیل تورم به 19.60 دلار میرسید.
این یعنی زمان بیشتری در محل کار و زمان کمتری برای زندگی کردن. این به معنای از دست دادن بازیهای لیگ کوچک و دیدارهای خانوادگی است. این به معنای زمان کمتر در خارج از منزل، زمان کمتری برای سفر، زمان کمتری برای پیگیری علایق و سرگرمیهایمان است.»
همانطور که رئیس جدید UAW می گوید، هنگام بررسی مسائل قدیمی اتحادیه به ایده هفته های کاری کوتاهتر کشیده شد. اتحاد مجله در مرکز آموزشی و کنفرانس بلک لیک UAW در میشیگان. در شمارههای قبلی دهههای 1930 و 1940، اعضای UAW از هفتههای سی و پنج و حتی سی و دو ساعته دفاع کردند. جاه طلبی مشخص شده است کنتراست به موافقت اخیر رهبران UAW با برنامه ریزی که می تواند برخی از اعضا را مجبور به کار هفت روز در هفته، دوازده ساعت در روز کند.
فاین حق دارد بر نسب طولانی تقاضا تأکید کند. رئیس سابق UAW والتر رویتر گرفت la موضوع در دهه 1950، در زمانی که پیشرفت تکنولوژی و قدرت صنعتی اتحادیه به این معنی بود که کارگران شانس واقعی برای پیروزی در آن داشتند.
در سخنرانی پخش زنده خود برای اعضا، فاین همچنین تعهد خود را برای به دست آوردن تعادل بهتر بین کار و زندگی به کتابی که در یک گروه کلیسا خوانده بود، ردیابی کرد. یک ماه به زندگینویسندگان به افرادی که در آخرین روزهای زندگی خود بودند خدمت می کردند و یافته های آنها برای رهبر اتحادیه وحیانی بود.
فاین گفت: «آنها دریافتند که تعداد بسیار کمی از مردم، وقتی به گذشته نگاه می کنند، آرزو می کنند که ای کاش وقت خود را در محل کار سپری می کردند. درعوض، بیشتر مردم از همه کارهایی که میخواستند انجام دهند پشیمان میشدند، اما هرگز انجام ندادند یا نتوانستند انجام دهند یا هرگز وقت انجام ندادند.»
فاین در سخنرانی خود خطاب به اعضا، زمان یک فرد را به عنوان "بزرگترین منبع در این دنیا" توصیف کرد و خاطرنشان کرد که در حالی که هر یک از ما زمان محدودی داریم، مقدار زیادی از آن را در محل کار خود صرف می کنیم و اغلب کارهایی را انجام می دهیم که دوست داریم. به خاطر سود شخص دیگری انجام دادن را انتخاب کنید.
فاین ادامه داد: «دستمزدها به این معناست: مهم نیست که کسی چه نوع کاری انجام می دهد، شما برای وقت خود دستمزد دریافت می کنید. "این باید تمرکز همه چیز در آینده باشد."
همه از تمرکز Fain بر کاهش ساعات کاری هیجان زده نیستند. صحبت کردن با واشنگتن پستفاین گفت: «سران سخنگو به [تقاضا] 32 ساعته کاری هفته رسیده اند و سعی می کنند مرا کمونیست خطاب کنند.» فاین در پاسخ به چنین انتقاداتی به اخیرا اشاره کرد بررسی توسط Deloitte، که نشان داد 66 درصد از کارکنان خدمات مالی اگر از آنها خواسته شود پنج روز در هفته به دفتر بیایند، شغل خود را ترک می کنند، و کارگران بهبود روابط با عزیزان خود را دلیلی برای تمایل به کار از راه دور عنوان می کنند.
"لعنتی است که وقتی در مورد کارگران مالی یا کارگران یقه سفید صحبت می کنید، این قابل قبول است؟" فاین در کنفرانس اخیر آماده سازی اعتصاب گفت. او با اشاره به اینکه بسیاری از رهبران شرکتها هنوز از راه دور کار میکنند، اضافه کرد: «برای آنها اشکالی ندارد، اما خداییش، وقتی همان چیزی را میخواهیم، رفتار منصفانه و تعادل بین کار و زندگی لعنتی، به ما چه میگویند؟ آنها می گویند: "شما لیاقتش را ندارید."
فاین تنها کسی نیست که از این ایده حمایت می کند. با تحریک یک بیماری همه گیر که کارگران را وادار به ارزیابی مجدد اولویت های خود کرد، فشار برای یک هفته کاری کوتاه تر مورد توجه قرار گرفت. در ایسلند، یک تجربه کاهش هفتههای کاری به سی و پنج یا سی و شش ساعت منجر به کاهش استرس کارگران و افزایش زمان برای فعالیتهای غیر مرتبط با کار شد، در حالی که «بازده و ارائه خدمات در اکثر محلهای کار آزمایشی ثابت ماند یا بهبود یافت». به گزارشی از آزمایش از آن زمان، از هر ده کارگر ایسلندی، هشت نفر به برنامههای کاری کوتاهتر روی آوردهاند. آزمایش های اضافی در UK, ژاپن, نیوزیلند به همین ترتیب نتایج مثبتی به همراه داشته است.
در ایالات متحده، نماینده مارک تاکنو (D-CA) معرفی قانونی در کنگره در سال 2021 که با اصلاح قانون استانداردهای کار منصفانه (FLSA) در سال 1938، هفته کاری استاندارد را به سی و دو ساعت برای کارکنان غیرمعاف کاهش میدهد. طبقه کارگر آمریکا برای آن دسته از کارگرانی که ممکن است کاهش ساعات کاری آنها دشوارتر باشد (شاید کارگران خودرو در میان آنها)، این قانون به معنای افزایش قابل توجهی در حقوق اضافه کاری است.
لایحه نماینده تاکنو توسط گروه مترقی کنگره تایید شد، اما از حمایت کمی برای اجرای آن در کشوری برخوردار است که مردم آن، علیرغم کاهش جزئی ساعات کاری اخیر، از آن حمایت می کنند. زمان کار بیشتر تقریباً از هر سازمان دیگری در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی. به عنوان مثال، در سال 2021، ما مشغول به کار 294 ساعت بیشتر از کارگران بریتانیایی و 442 ساعت بیشتر از کارگران آلمانی.
اینجاست که اتحادیه ها وارد می شوند. از نظر تاریخی، این کارگران سازمان یافته بودند که استانداردهای جدیدی را بر کارفرمایان خود تحمیل کردند. زمانی که این تغییرات به یک هنجار تبدیل شد، تدوین آنها در قانون آسانتر شد. اولین اعتراض اول ماه مه، که در آن رادیکال های های مارکت به شهادت رسیدند، یک فشار برای برنده شدن در روز هشت ساعته بود، با ده ها هزار نفر از راهپیمایان که شعار می دادند "هشت ساعت روز بدون کاهش حقوق". تنها با FLSA، بیش از پنجاه سال بعد، این قانون به قانون کشور تبدیل شد.
برای پیشرفت در سطح جامعه، اجرای یک هفته کاری کوتاهتر نمی تواند با UAW متوقف شود. عضو این باید به مشکل کم کاری گره بخورد، که برای بسیاری در ایالات متحده که خواهان شغل تمام وقت هستند اما فقط می توانند شغل پاره وقت پیدا کنند، مشکل مبرم تر است.
متحد کردن افراد پرکار و کم کار با درخواست بیشتر در مورد زمان بندی - و یکسان کردن توزیع کار با پرداخت اضافه کاری به کارکنان تمام وقت برای ساعات سی و دو تا چهل ساعت، و دادن انگیزه کمتر به آنها برای کار بیش از چهل ساعت در هفته - محوری خواهد بود. به پروژه هدف از چنین دستور کار، بازگرداندن روند چندین دهه کارفرمایان به تقاضای انعطاف بیشتر از کارگران، یا آنچه که گاهی اوقات "اشتغال به موقع" نامیده می شود، هم به شکل اضافه کاری اجباری برای برخی و هم به صورت موقت و پاره وقت است. برای دیگران کار کن
فاین در کنفرانس آماده سازی اعتصاب به اعضا گفت: «اگر ما این مبارزه را رهبری نکنیم، اگر این گفتگوها را رهبری نکنیم، هیچ کس این کار را انجام نخواهد داد. ما باید روایت را تغییر دهیم. این همان چیزی است که مسئولیت ما به عنوان یک اتحادیه است، و این همان چیزی است که مسئولیت رهبری ما است و این همان چیزی است که ما قصد انجام آن را داریم.»
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا