در 11 آگوست، روز 102 اعتصاب 11,500 نفری انجمن نویسندگان آمریکا (WGA) که تا حد زیادی صنعت فیلم را تعطیل کرده است. ساحل به ساحل، با کمک کارگران زیر خط به خطوط پیکت و تقویت شده توسط 160,000 عضو انجمن بازیگران سینما - فدراسیون هنرمندان تلویزیون و رادیو آمریکا (SAG-AFTRA) که اعتصاب خود را در 14 جولای آغاز کردند، استودیوها سرانجام به میز مذاکره بازگشتند.
اتحاد تهیه کنندگان تصاویر متحرک و تلویزیون (AMPTP)، سازمانی که از طرف استودیوهای بزرگ چانه زنی می کند، پیشنهادهای متقابل ارائه کرد که مدت ها منتظر آن بودیم تا به پیشنهادات WGA پاسخ دهد. دو طرف هفته بعد ملاقات کردند و به تبادل پیشنهادات ادامه دادند.
سپس، در 22 آگوست، روز 113 اعتصاب WGA، دو طرف دوباره ملاقات کردند، اما با یک نکته مهم: جلسات مذاکره قبلی توسط کارول لومباردینی، رئیس AMPTP، دست مزدور استودیو، رهبری می شد، در حالی که در این جلسه، روسا کسانی که تصمیم می گیرند در اتاق بودند.
باب ایگر، مدیرعامل دیزنی، دیوید زاسلاو، مدیرعامل برادران وارنر دیسکاوری، تد ساراندوس، مدیر عامل نتفلیکس، و دونا لنگلی از NBCUniversal به میز نشستند تا با رهبری منتخب WGA در اتاق خارج از دفتر مرکزی AMPTP شرمن اوکس، کالیفرنیا، محل مذاکرات روبرو شوند. صورت گرفته اند. کارگران که از اثرات مخرب یک اعتصاب چند ماهه رنج می بردند، امیدوار بودند که استودیوها بالاخره پیشنهادهای متقابلی را ارائه دهند که نیازهای آنها را برآورده کند. در عوض، جلسه چانه زنی منجر به گره گشایی بیشتر شد.
ما دعوت را پذیرفتیم و با حسن نیت، امشب با هم ملاقات کردیم، به این امید که شرکتها در مورد بازگرداندن صنعت به کار جدی هستند.» نوشت کمیته مذاکره WGA در پیامی به اعضا پس از جلسه. در عوض، در 113 امین روز اعتصاب - و در حالی که SAG-AFTRA در کنار ما در صف اعتصاب حرکت می کند - با یک سخنرانی در مورد اینکه تک و تنها پیشنهاد متقابل آنها چقدر خوب بود، مواجه شدیم.
دو طرف توافق کرده بودند که به یک خاموشی رسانه ای پایبند باشند و متعهد شدند که اطلاعات مربوط به پیشنهادات را به اشخاص ثالث درز نکنند. با این حال بلافاصله پس از جلسه 22 اوت، AMPTP به طور علنی سندی را منتشر کرد که عناصر پیشنهاد متقابل خود را برجسته می کرد.
رهبری WGA گفت: «این جلسه ای بود تا ما را به غار بکشاند، به همین دلیل است که بیست دقیقه پس از ترک جلسه، AMPTP خلاصه پیشنهادات خود را منتشر کرد.»
این اقدام تلاشی برای عبور از سر رهبران منتخب اتحادیهها است، ترفندی برای ایجاد فشار در میان اعضا که ممکن است آنها را به سمت پیشنهاداتی سوق دهد که ضعیفتر از خواستههایی است که برای پیروزی در آنها به کار گرفتهاند. همچنین ممکن است نقض قانون کار ایالات متحده باشد، که رفتن به دور رهبری اتحادیه برای درخواست مستقیم به عضویت را به عنوان نقض وظیفه چانه زنی با حسن نیت ممنوع می کند. راهبرد AMPTP برای برانگیختن نویسندگان علیه یکدیگر، نشانه ای از ناامیدی در مواجهه با عضویت در اتحادیه است که علیرغم فداکاری های عظیمی که همچنان انجام می دهند، به طرز قابل ملاحظه ای یکپارچه باقی مانده است. بعید موفق شدن.
در مورد اصل پیشنهاد متقابل استودیوها، تحرکاتی از طرف روسا وجود دارد، اما بر اساس جزئیات منتشر شده توسط AMPTP، که بسیاری از آنها منعکس کننده معامله هستند. تصویب توسط انجمن کارگردانان آمریکا، پیشنهاد آنها هنوز از آنچه نویسندگان سینما و تلویزیون به آن نیاز دارند کم است.
در مورد دستمزدها، AMPTP پیشنهاد خود را مبنی بر افزایش مرکب 13 درصدی در طول مدت قرارداد سه ساله - 5 درصد در سال اول، 4 درصد در سال دوم و 3.5 درصد در سال سوم - به عنوان «بالاترین افزایش دستمزد برای WGA در 35 سال." اما نویسندگان شاهد بوده اند که دستمزدهایشان در دهه گذشته به طور متوسط 23 درصد کاهش یافته است و قبل از اینکه AMPTP در ماه مه از جدول خارج شود، WGA پیشنهاد شده 11 درصد افزایش در سال اول قرارداد.
بهعلاوه، نویسندگان در لحظهای اعتصاب میکنند که سایر کارگران در حال افزایش دستمزد هستند: کارگران United Parcel Service (UPS) به تازگی قراردادی را برنده شدهاند که افزایش حقوق را افزایش میدهد. برخی از حقوق کارگران 55 درصد در طول قرارداد پنج ساله آنها. اعضای United Auto Workers (UAW) در Big Three خودروسازان در حال اصرار هستند افزایش 46 درصدی در طول مدت قرارداد چهار ساله جدید آنها.
یکی دیگر از مسائل اصلی WGA اندازه اتاق نویسندگان در برنامه های تلویزیونی و همچنین مدت زمان استخدام است. پخش جریانی ویدیوی درخواستی (SVOD)، که با از دست دادن پخش خطی و تلویزیون شبکه ای سهم بازار را از دست می دهد، بر صنعت مسلط شده است، تمایل دارد قسمت های کمتری در هر فصل داشته باشد، با قراردادهای کوتاه تر برای نویسندگانی که مجبور به تولید سریع تلویزیون هستند. پخش جریانی استفاده از «اتاق های کوچک"، که تنها توسط نویسندگانی که قراردادهای کوتاه مدت غیرقابل پیش بینی دارند، مسئول گردآوری یک فصل کامل از تلویزیون هستند.
نویسندگان حداقل قراردادهای سیزده هفته ای تضمین شده و اتاق هایی با حداقل شش نویسنده می خواهند. در پاسخ، AMPTP ده هفته و تعهدی ارائه میکند که «به Showrunner اجازه میدهد حداقل دو نویسنده سطح متوسط را برای تولید انتخاب کند که هر کدام حداقل 20 هفته کار تضمین شده باشند (مگر اینکه دوره تولید کوتاهتر باشد). ” AMPTP این را به عنوان "ساختاری جدید برای آموزش نویسندگان برای تبدیل شدن به برنامه های فردا" تبلیغ می کند.
فقدان چنین آموزشی برای نویسندگان جدیدتر الف مشکل جدی; اگر نویسندگان امیدوارند نحوه اجرای نمایش خود را یاد بگیرند، باید در طول دوره تولید قرارداد داشته باشند. اما «اجازه دادن» به مجریان برنامه برای استخدام دو نویسنده برای آن دوره راه حل چندانی نیست. تعریف "شورانر" در جریان ثابت است. می توان تصور کرد که یک تهیه کننده اجرایی به عنوان مجری برنامه معرفی شود، سپس از استفاده از کمک هزینه خود برای استخدام نویسندگان خودداری کند. همچنین میتوان تصور کرد که تهیهکنندهها با امتناع از قراردادن دو نویسنده دیگر در طول دوره تولید، به یک مجری برای صرفهجویی در بودجه خود فشار میآورند. قراردادهای طولانی تر تضمین شده بدون حفره ها تنها راه برای اطمینان از رفع مشکل است.
یکی دیگر از اولویتهای اصلی WGA موضوع شفافیت دادهها است: نویسندگان میخواهند به اعداد مربوط به تعداد افرادی که نمایشهایشان را تماشا میکنند دسترسی داشته باشند، و از این دادهها برای باقیماندهای جدید استفاده شود که به کارگران برای تولید موفقیتآمیز پاداش میدهد، درست مانند باقیماندهها. در تلویزیون خطی اعضا این موضوع را غیرقابل مذاکره میدانند: در تلویزیون خطی، باقیماندهها میتواند بخش قابلتوجهی از درآمد آنها باشد، و باقی ماندههای ناچیزی که از جریان دریافت میکنند یک امتیاز اقتصادی بزرگ است که آنها مصمم به پس گرفتن آن هستند.
AMPTP ارائه می دهد که "داده های بیننده در قالب گزارش های محرمانه سه ماهه باید به WGA ارائه شود که شامل کل ساعات مشاهده SVOD در هر عنوان باشد." ولی بر طبق رهبری WGA، این دادهها فقط برای چشمان کارکنان WGA است و نمیتوان آنها را با نویسندگانی که میخواهند بدانند چند نفر برنامههایشان را تماشا میکنند به اشتراک گذاشت. و داده ها همیشه وسیله ای برای رسیدن به هدف بودند، نه خود هدف. هدف واقعی یک باقیمانده جدید است و دادههای استودیوها، به قول خود AMPTP، تنها «WGA را قادر میسازد تا پیشنهادهایی برای بازسازی رژیم باقیمانده SVOD فعلی در آینده ایجاد کند». سه سال بعد، به جای حل و فصل آن، زمانی که نویسندگان یک عضویت متحد و بسیج شده را ایجاد کرده اند، در یک فضای اقتصادی که باد را پشت سر آنها قرار می دهد، این قوطی را به راه انداخته است.
ما تمام راههایی را توضیح دادیم که محدودیتها، حفرهها و حذفیات پیشخوان آنها نتوانست به اندازه کافی از نویسندگان در برابر تهدیدات وجودی محافظت کند که در وهله اول باعث حمله ما شد.» نوشت کمیته مذاکره WGA در نامه خود به اعضا پس از جلسه 22 اوت. ما به آنها گفتیم که اعتصاب بهایی دارد و این قیمت پاسخی است به همه - و نه فقط برخی - مشکلاتی که آنها در تجارت ایجاد کرده اند.
دیروز رهبری WGA در بیانیه ای طولانی تر در مورد مذاکرات نوشت: «در طول جلسه با مدیران عامل، ما دو ساعت وقت گذاشتیم تا توضیح دهیم که اگرچه پیشرفت هایی حاصل شده است، اما زبان پیشنهاد AMPTP همان طور که در آن بدن معمول است بود. نسخه ای از دادن با یک دست و پس گرفتن با دست دیگر.»
استودیوها با توجه به تخلف خود از خاموشی رسانه ها پس از جلسه چانه زنی، به نظر نمی رسد که علاقه ای به شنیدن چنین بازخوردهایی داشته باشند. در واقع، وال استریت ژورنال گزارش که AMPTP در ابتدا برنامه ریزی کرده بود که پیشنهاد متقابل خود را جمعه گذشته منتشر کند "اما به این امید که WGA پیشنهاد آنها را برای رای دادن به عضویت ارسال کند."
اگر چنین باشد، مدیران بار دیگر ثابت کردهاند که بیخبر هستند: هرگز شانسی وجود نداشت که رهبران WGA یک پیشنهاد متقابل مرحله اولیه از AMPTP را بپذیرند که بسیاری از مسائل باقیمانده دارد. حتی پس از گذشت بیش از صد روز از اعتصاب سراسری، مدیران استودیو هنوز به طرز چشمگیری در تماس نیستند.
این واقعیتی است که ظاهراً روسا هنوز در مورد آن انکار میکنند: نویسندگان در مورد اولویتهای خود مصمم هستند و رهبران خود را برای برنده شدن در این خواستهها به میز مذاکره فرستادند. اعتصاب تا زمانی که استودیوها واقعیت را آنگونه که هست نپذیرند، نه آنطور که دوست دارند، پایان نخواهد یافت.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا