چرخش رهبر حزب کارگر، سیاست بریتانیا را به عصر صلحسازی ساختگی برمیگرداند - تاکتیکی متوقفکننده در حالی که فلسطینیها گرسنگی میکشند و سلاخی میشوند.
اسراییلبه طور گسترده ای تصور می شود که دولت این کشور افراطی ترین دولت در تاریخ خود است که مملو از متعصبان مذهبی و فاشیست های خودخوانده است و در حال حاضر در حال اجرای یک سیاست نسل کشی و زمین سوخته علیه 2.3 میلیون نفر است. فلسطینی ها of غزه.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، که به قتل عام نیاز دارد تا خود را از زندان دور نگه دارد، به خود میبالد که مصممتر از همیشه است. جلوگیری از تشکیل کشور فلسطینی از ظهور.
ویرانی غزه - که در آن بیش از 100,000 فلسطینی تاکنون کشته یا به شدت زخمی شده اند و دو سوم خانه های غزه به ویرانه تبدیل شده اند - به نظر می رسد جزئی از این استراتژی باشد.
و با این حال، به طرز خارق العاده ای، کیر استارمر، بریتانیا رهبر اپوزیسیون، این لحظه را انتخاب کرده است تا اعلام کند که از این پس، سیاست حزب کارگر در مورد تشکیل دولت فلسطین توسط دولت منحوس اسرائیل به آن دیکته خواهد شد.
استارمر با معکوس کردن مواضع حزب کارگر در دوران دو سلف خود، اد میلیبند و جرمی کوربین، که قول داده بودند فوراً یک کشور فلسطینی را به عنوان قدرت پیروز به رسمیت بشناسند، در نشستی در هفته گذشته گفت که چنین به رسمیت شناختی تنها به این صورت رخ خواهد داد:بخشی از یک فرآیندمذاکرات صلح با حضور اسرائیل و سایر کشورها.
حدود 139 کشور فلسطین را به عنوان یک کشور در سازمان ملل به رسمیت شناخته اند، اما بریتانیا - و همچنین ایالات متحده - در میان آنها نیست.
وین دیوید، وزیر خاورمیانه در سایه حزب کارگر، اظهارات استارمر را توضیح داد که اسرائیل حق وتو خواهد داشت. راه حل دو کشوری تنها به شیوه ای به ثمر می رسد که برای دولت اسرائیل قابل قبول باشد. این راهی برای ایجاد صلح است.»
حزب کارگر استارمر اصرار دارد که اسراییل محکم در صندلی رانندگی باقی بماند، حتی در شرایطی که غزه غیرقابل سکونت شده است و جمعیت آن در معرض قحطی کاملاً دست ساز بشر قرار گرفته است - و زمانی که فلسطینی ها بیش از هر زمان دیگری به همبستگی بین المللی نیاز دارند، در حالی که اسرائیل نیاز به ضربه های سخت دارد. تحریمها، نه زیادهخواهی بیپایان، برای پایان دادن به نسلکشی آن.
مثل احمق ها رفتار می شود
استارمر فقط از یک سیاست ده ساله کارگری شکسته نشده است. او حمایت اعلام شده خود از کشور فلسطین را کنار گذاشته است.
در تابستان 2021، زمانی که اسرائیل درگیر یکی از حملات خشونت آمیز منظم خود علیه غزه بود، رهبر حزب کارگر نخست وزیر وقت، بوریس جانسون، را تحت فشار قرار داد تا برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین در نشست G7 آن سال در کورنوال لابی کند.
استارمر خاطرنشان کرد که تشکیل کشور فلسطین تنها راه "برای جلوگیری از گسترش شهرکهای غیرقانونی" است که برای از بین بردن پیشگیرانه سرزمین مورد نیاز برای چنین دولتی طراحی شده است. این بود، رهبر کارگر افزود، همچنین راهی برای "بازگرداندن و اجرای یک روند صلح معنادار".
چرا فلسطینی ها اکنون که اسرائیل در حال نسل کشی در بخشی از خاک آنها است، کمتر حق دارند که دارای کشور باشند؟ شهرک نشینان یهودی اسرائیل که از ویرانی غزه خوشحال شده اند، تهاجمی تر از سال 2021 در سرزمین های فلسطینی در کرانه باختری غوغا می کنند.
به گفته استارمر، سه سال پیش، به رسمیت شناختن بینالمللی کشور فلسطین، ابزار مورد نیاز برای صحبت اسرائیل ناسازگار بود. اکنون رهبر حزب کارگر با یک کشور فلسطینی کاملاً متفاوت رفتار می کند و مانعی برای مذاکرات است.
این دستور در حال تغییر است: بر اساس موضع جدید استارمر، دولت تنها از طریق گفتگوهای صلح حاصل می شود، حتی اگر اسرائیل به طور کامل هرگونه مذاکره با فلسطینی ها را رد کند.
استارمر با حزب و رای دهندگانش مانند احمق رفتار می کند.
آخر هفته گذشته، استارمر در تلاشی آشکار برای آرام کردن نارضایتی فزاینده نتانیاهو را اشتباه خواند به دلیل رد کشوری بودن فلسطین اما این تنها نشان دادن انحطاط کامل سیاست جدید او بود.
دیوید هفته گذشته با اشاره به همین نکته به روزنامه یهودی کرونیکل، اذعان کرد که دولت اسرائیل قاطعانه با پایان دادن به اشغال نظامی چندین دهه خود در سرزمین های فلسطینی غزه، کرانه باختری و اورشلیم شرقی مخالف است.
بنابراین، تشکیل کشور فلسطین "نیازمند ذهنیت متفاوتی از سیاستمداران برجسته در اسرائیل است". دیوید گفت که این امر "در یک دوره زمانی طولانی" اتفاق می افتد و "بسیاری از مسائل پیچیده باید حل شوند".
به نظر میرسد استارمر و وزرای او توجه نکردهاند که بهطور میانگین روزانه 250 فلسطینی توسط اسرائیل در غزه کشته میشوند و بسیاری از آنها از گرسنگی میمیرند. آنها ممکن است تجملات انتظار "طولانی مدت" را نداشته باشند.
اما مقامات اسرائیلی از وتوی خود خوشحال خواهند شد. اگر اظهارات نسل کشی آنها نشانه ای باشد، آنها معتقدند که وقتی حدود دو میلیون فلسطینی کشته یا پاکسازی نژادی شده و در گوشه و کنار جهان پراکنده شده اند، همه چیز بسیار ساده تر خواهد شد.
اشتهای نسل کشی
حزب کارگر استارمر برای احیای سیاست ساختگی "فرایند صلح" به محافظه کاران حاکم - و همچنین واشنگتن - بازگشته است. سه دهه پیشگویی 30 سال گذشته هرگز اتفاق نیفتاده است.
سیاستمداران «میانهرو» اسرائیلی که حزب کارگر میخواهد پرورش دهد، به سادگی وجود ندارند. نتانیاهو طولانی ترین نخست وزیر در تاریخ اسرائیل است. او ریاست بسیاری از دولتهای ائتلافی راستگرا را برعهده داشته است - هر کدام از دولتهای افراطیتر از گذشته - دقیقاً به این دلیل که جناح راست افراطی ناسیونالیست محبوبیت زیادی در بین رای دهندگان اسرائیلی دارد.
وقتی حتی سیاستمداران «میانهرو» اسرائیلی از نسلکشی حمایت میکنند، استارمر تصور میکند که قرار است با اسرائیل برای گفتگوهای صلح درگیر شود؟
و اگرچه نتانیاهو ممکن است در مشکلات سیاسی شخصی - به ویژه به دلیل شکست در جلوگیری از خروج حماس از زندان غزه در 7 اکتبر - باشد - او در مخالفت شدید خود با تشکیل کشور فلسطین یک فرد پرت نیست. او کاملاً در جریان اصلی است.
آنچه در سه ماه گذشته به طور قاطع ثابت شده است این است که اشتهای اسرائیل برای هرگونه توافقی با فلسطینی ها، حتی با تشکیلات خودگردان فلسطینی به رهبری محمود عباس، صفر است. کاملا برعکس. در سراسر طیف سیاسی اسرائیل از محو فلسطینیان حمایت شدیدی وجود دارد.
بنی گانتز، رهبر مخالفان نتانیاهو، که اکنون در شورای جنگ او خدمت می کند، به نظارت بر بمباران و محاصره نظامی که فلسطینیان را در غزه گرسنگی می کشد، کمک می کند.
رئیس جمهور اسحاق هرتزوگرهبر سابق حزب کارگر به ظاهر چپ اسرائیل، اعلام کرده است که هیچ فلسطینی در غزه بی گناه نیست، و او را به طور موثر رهبر نسل کشی می کند.
وقتی حتی سیاستمداران «میانهرو» اسرائیلی از نسلکشی حمایت میکنند، استارمر تصور میکند قرار است با چه کسی در اسرائیل برای گفتگوهای صلح درگیر شود؟ یا اینکه هدف واقعی او این است که اجازه دهد اسرائیل هر طور که می خواهد به طور نامحدود انجام دهد؟
تغییر بدبینانه
واقعیت این است که استارمر به سادگی تغییری بدبینانه به موضعی داده است که بلافاصله پس از انفجار 7 اکتبر - زمانی که ماهیت نسلکشی اسرائیل شروع به شکلگیری کرد- اعلام کرد.
استارمر از "محاصره کامل" اعلام شده توسط یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، که بیش از دو میلیون فلسطینی را از غذا، آب و برق محروم کرده است، حمایت کرد. اگرچه قحطی و بیماری های کشنده پیامد اجتناب ناپذیر بود، رهبر حزب کارگر سیاست را تشریح کرد به عنوان "حق اسرائیل برای دفاع از خود".
مجازات دسته جمعی صراحتاً بر اساس قوانین بین المللی غیرقانونی است.
هنگامی که در مورد پرسش قرار گرفت آیا او تایید کرده است او گفت که اسرائیل ارتباطات راه دور به غزه را قطع کرد و در واقع منطقه محاصره را در تاریکی فرو برد زیرا اسرائیل کشتار خود را تشدید کرد، او گفت که احساس می کند نمی تواند "در مورد هر موضوعی قضاوت کند".
و با این حال، به ویژه، استارمر احساس می کرد که کاملاً می تواند درباره جنایات ارتش روسیه پس از حمله به اوکراین قضاوت کند - و نامش را بگذارد و از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بخواهد.با عدالت روبرو شوید” در لاهه
مشخص است که اسرائیل تاکنون حداقل 25,000 فلسطینی را در غزه کشته است که اکثر آنها زن و کودک هستند و هزاران نفر دیگر زیر آوار هستند. اسرائیل تقریباً تمام زیرساختهای حیاتی از جمله بخش بهداشت را نابود کرده است. و با این حال، هیچ کس در رهبری کارگر جرات نمی کند این اقدامات را به عنوان جنایات جنگی، چه رسد به نسل کشی معرفی کند.
همیشه اینطور نبود. استارمر، در نقش قبلی خود به عنوان یک وکیل حقوق بشر، به خوبی درک می کرد که آنچه امروز اسرائیل انجام می دهد، به عنوان نسل کشی شناخته می شود.
در جلسه دادرسی سال 2014 در دادگاه بین المللی دادگستری (ICJ)، او قضیه را مطرح کرد نیروهای صرب در محاصره شهر ووکوار کرواسی به مدت سه ماه دست به نسل کشی زدند. او شهری را که به ویرانه تبدیل شده است، توصیف کرد که "یک کمپین مداوم گلوله باران، اخراج سیستماتیک، محرومیت از غذا، آب، برق، بهداشت و درمان پزشکی را تحمل می کند."
این همان شرایطی است که بر غزه تحمیل شده است، اما این بار در مقیاسی بسیار بزرگتر.
چهار سال پیش استارمر همچنین در مورد کشتار 1995 مرد و پسر بوسنیایی در سربرنیتسا در سال 8,000 در صربستان تردید نداشت.نسل کشی غیر انسانی". او افزود، این جنایات باید "به ما کمک کنند تا شجاعت و اعتقاد را پیدا کنیم تا بایستیم و بگوییم، دیگر هرگز".
چقدر سریع «اعتقاد و شجاعت» استارمر او را در غزه ناکام گذاشت.
یک چک سفید
اینها همه یک الگوی استارمر و تیمش است.
رهبر حزب کارگر درخواستها برای آتشبس را در شرایطی که میتوانست از تلفات دهها هزار فلسطینی جلوگیری شود، رد کرد. حتی الان هم اصرار دارد که یک آتش بس «پایدار» این به رمزی در واشنگتن تبدیل شده است که به اسرائیل اجازه می دهد کشتار را تا زمانی که می خواهد ادامه دهد.
او هفته گذشته پس از رویارویی با نخستوزیر ریشی سوناک در مجلس عوام، نماینده چپگرای حزب کارگر، زارا سلطانا را برای خشک کردن آویزان کرد.
او از سوناک خواست تا به سخنان مقامات دولتی گوش دهد و تنشهای مارپیچ در خاورمیانه را که منجر به حمله بریتانیا و ایالات متحده شده است، "کاهش تنش" کند. یمن در مورد حملات حوثی ها به کشتی های دریای سرخ او اشاره کرد کاهش تنش تنها از طریق آتش بس فوری در غزه امکان پذیر است.
سوناک پاسخ داد اسلام هراسی سوت سگو به نماینده مسلمان مجلس گفت که او باید "از حماس و حوثی ها بخواهد تا اوضاع را کاهش دهند" - و در نتیجه به این نکته اشاره کرد که او نماینده آنها در انگلیس است.
به مقامات کارگری هشدار داده شده است که در راهپیماییهای همبستگی فلسطینیها شرکت نکنند، و گزارش شده است که شاخههای آن از مناظره درباره مسائل مربوط به اسرائیل یا فلسطین منع شدهاند.
مشخصاً، استارمر بیشتر از غزه به دفاع از سلطانه نرسید.
مقامات حزب کارگر هشدار داده شده است در راهپیمایی های همبستگی فلسطینی ها شرکت نکند و گزارش شده است که شاخه های آن از مناظره در مورد مسائل مربوط به اسرائیل یا فلسطین منع شده اند. ده ها تن از اعضای شورای کارگری به دلیل موضع استارمر در مورد غزه استعفا داده اند.
این هفته، طاهرعلی، نماینده حزب کارگر، تحت فشار شلاقهای حزبی، مجبور به عذرخواهی شد. توصیف سوناک به دلیل تایید فروش تسلیحات به اسرائیل با وجود توصیه وزارت خارجه مبنی بر اینکه اسرائیل قوانین بینالمللی را در حمله به غزه زیر پا میگذارد، «خون در دستانش» است. یک سخنگوی حزب کارگر گفت که اظهارات علی "به وضوح نامناسب" بود.
اکنون استارمر با تایید محاصره دولت اسرائیل، چک سفیدی به اسرائیل میدهد تا فلسطینیها را برای مدت نامعلومی بدون تابعیت و بدون محافظت در برابر انگیزههای نسلکشی اسرائیل نگه دارد.
لیزا نندی، وزیر توسعه بین المللی سایه او، رهبری یک راهپیمایی علیه یهود ستیزی در منچستر در آخر هفته پیام اعتراضی که به سختی پوشیده شده بود این بود که مخالفت با نسل کشی در غزه ناشی از نفرت یهودیان است.
در کنار نندی، خاخام اعظم بریتانیا، افرایم میرویس، ایستاده بود که از ستونی در ساندی تلگراف برای بیان صریح این نکته استفاده کرد. تیتر اعلام کرد: متهم کردن اسرائیل به نسل کشی یک وارونگی اخلاقی انحرافی است.
این همان میرویس است که در اوایل این ماه از "سربازان قهرمان ما" - ظاهراً غافل از اینکه آنها سربازان اسرائیلی هستند، نه انگلیسی - به دلیل انجام "بیشترین" تمجید کرد. چیز برجسته ممکن استدر نابودی غزه
همدستی در فروش اسلحه
به همین ترتیب، استارمر هیچ کاری برای پاسخگویی دولت بریتانیا انجام نداده است - هدف اصلی یک حزب مخالف - به دلیل تداوم عرضه سلاح به اسرائیل.
هفته گذشته ، میدل ایست آی گزارش داد دیوید کامرون، وزیر امور خارجه، علیرغم اینکه مقامات وی به طور مکرر "نگرانی های جدی" را در ماه نوامبر و دسامبر مبنی بر نقض قوانین بین المللی توسط اسرائیل مطرح کرده بودند، فروش تسلیحات را تایید کرده بود.
این امر استارمر را به اندازه دولت بریتانیا در جنایات اسرائیل علیه بشریت در غزه شریک میکند – و همچنین در نسلکشی، اگر دیوان بینالمللی لاهه از آفریقای جنوبی حمایت کند. پرونده معلق علیه اسرائیل.
در واقع، رهبر حزب کارگر ممکن است در میان افرادی باشد که در شکایت جنایی که هفته گذشته توسط یک گروه بریتانیایی به پلیس متروپولیتن ارائه شد، نام برده شد و سیاستمداران ارشد بریتانیایی را به عنوان همدست در جنایات جنگی اسرائیل معرفی کرد.
واحد جنایات جنگی مت از قبل در حال جمعآوری شواهدی درباره رهبران اسرائیلی و بریتانیاییهایی بود که این کار را انجام میدادند به اسرائیل سفر کرد برای شرکت در جنایات جنگی احتمالی، به عنوان بخشی از تحقیقات موجود توسط دیوان بین المللی کیفری.
مرکز بینالمللی دادگستری برای فلسطینیها درخواست کرده است که تحقیقات Met به سیاستمداران، شخصیتهای عمومی و مفسران بریتانیایی که ممکن است از طریق حمایت، تشویق یا تحریک به جنایات اسرائیل در غزه «کمک کردهاند و از آنها حمایت کردهاند» بسط دهد.
تاکتیک توقف
مانورهای سیاسی ناشایست استارمر در سه ماه گذشته تنها آنچه را که مدتها صادق بوده است روشنتر کرده است: این که «فرایند صلح» و هدف اعلامشده آن دو کشور، توسط نهادهای غربی کاملاً بدبینانه تلقی میشود. این چیزی بیش از یک تاکتیک انحراف و توقف نیست.
یک بار، حمایت از دو کشور، یک سرپوش ضروری را فراهم کرد: نیت خیری که اسرائیل میتوانست در پشت آن نیت بد خود را پنهان کند، زیرا همان سرزمینی را که ظاهراً قرار بود پایهای برای تشکیل کشور فلسطین باشد، ربود.
در حال حاضر، حمایت از دو کشور در حالی که اسرائیل مرتکب نسلکشی میشود، پوشش داستانی را فراهم میکند. هدف این است که افکار عمومی غربی را از چیزی که به آنها خیره شده است منحرف کند: اینکه یک دولت اسرائیلی که غزه را با خاک یکسان می کند و به دنبال پاکسازی قومی جمعیت آن است، در کار واگذاری کشور فلسطین نیست.
یک کشور فلسطینی، چه قابل دوام و چه غیر قابل دوام، تنها در صورتی به وجود خواهد آمد که دست اسرائیل مجبور شود. هر چیزی کمتر به سادگی اتلاف وقت است زیرا اسرائیل مردم فلسطین را تحت پوشش مبارزه با حماس ریشه کن می کند.
این هفته چین نشان داد که ممکن است بلوف واشنگتن را با استفاده از کرسی خود در شورای امنیت برای اصرار بر «بخواند.گام های واقعی- به جای صحبت های بی پایان درباره گفتگوها - به سمت «عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل».
اگر پکن از این کار پیروی کند، واشنگتن با حق وتو در شورای امنیت، مجبور خواهد شد نشان دهد که آیا واقعاً در پیشبرد راه حل دو دولتی جدی است یا خیر.
جدیت استارمر نیز آشکار خواهد شد.
در حقیقت، رها کردن کامل فلسطینیها در لحظهای که قصابی و گرسنگی میکشند، حتی بیشتر از تونی بلر در حمایت از جنگ غیرقانونی واشنگتن علیه عراق در سال 2003 به بهانههای واهی، به کارگران آسیب وارد کرده است.
بلر حزب کارگر را به عنوان وسیله ای برای پیشبرد یک سیاست خارجی اخلاقی توصیف کرد. استارمر آن را به عنوان وسیلهای برای بسیج مخالفت با وحشت یک نسلکشی خالی کرده است.
استارمر از این طریق زمینه را برای دمی سمی از بیگانگی، تلخی و ناامیدی فراهم کرده است که سیاست بریتانیا را برای آینده قابل پیش بینی بی ثبات خواهد کرد.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا