گاردین و سایر رسانهها همچنان «حساسیتهای» یک اقلیت ایدئولوژیک را بر حق مردم برای اعتراض به نسلکشی که نخبگان ما در آن شریک هستند، اولویت میدهند.
همه ما می دانیم که شرم آور است، تعدادی از یهودیان و غیریهودیان صهیونیست چنان کاملاً با اسرائیل همذات پنداری می کنند که نه تنها مایلند کشتار جمعی و گرسنگی دادن غیرنظامیان در غزه را بهانه کنند، بلکه فکر می کنند حتی نباید به دیگران اجازه داد که نسبت به آنها ابراز ناراحتی کنند. کشتار
صهیونیستهای تندرو به ما میگویند که نگرانی برای رفاه فلسطینیها را «توهینآمیز» میدانند و وقتی دیگران چنین نگرانیهایی را مطرح میکنند یا خواستار آتشبس برای پایان دادن به خونریزی میشوند، احساس «ناامنی» میکنند.
سوال بقیه این است: چگونه با آن «حساسیتها» کنار بیاییم، و چقدر «توهین» صهیونیستهای تندرو را در اولویت قرار میدهیم؟
بی جهت نیست، اکثر مردم عادی اهمیت بسیار کمی بر «حساسیت» کسانی میگذارند که معتقدند کشتار دسته جمعی و گرسنگی کودکان باید ادامه یابد، حداقل زمانی که با حساسیتهای مخالفان مرگ جمعی سنجیده میشوند.
آنچه بسیار عجیب است این است که تا آنجا که به نهادهای رسمی و رسانه های غربی مربوط می شود، این اولویت ها وارونه شده است.
اینجا، به روش معمولی، گاردین به عقب می افتد برای ارضای «احساسات» تعدادی از هواداران یهودی آرسنال، زیرا آنها «احساس ناامنی» و «خیانت» از سوی باشگاه خود داشتند که اعتراضات آخر هفته گذشته در یک بازی سوپرلیگ زنان توسط دیگر هواداران را به خاطر همدستی دولت بریتانیا متوقف نکردند. نسل کشی غزه
هیچ مدرکی توسط طرفداران و گاردین ارائه نشده است که نشان دهد هر یک از طرفداران یهودی در خطر بوده است. فقط چند پرچم فلسطین به داخل استادیوم قاچاق شد، اعلامیهها و برچسبها پخش شد، و برخی از معترضان سعی کردند با هواداران به هنگام ورود به استادیوم «درگیر» شوند - احتمالاً در آن سنت خطرناک تلاش برای متقاعد کردن دیگران اعتبار موقعیت فرد
اما گاردین با دلسوزی فضای زیادی را به بیان نگرانی های تعداد انگشت شماری از هواداران یهودی اختصاص می دهد که "معتقدند امنیت آنها به دلیل عدم محدود کردن تظاهرات کارکنان امنیتی به خطر افتاده است" - یعنی کسانی که می خواستند از برگزاری تظاهرات کاملا مسالمت آمیز جلوگیری کنند. در فضای عمومی خارج از زمین
داستان خفن است این یک خبر درمانی برای صهیونیست ها و گاز سوزی برای بقیه است.
اما این دههها روزنامهنگاری مزخرف درباره اسرائیل و معذرتخواهان آن دقیقاً از این نوع است که ما را به جایگاه بدی که امروز هستیم سوق داده است.
زیادهروی مداوم طبقه سیاسی و رسانهای، افزایش مداوم این نوع «احساسات» زشت و حقیر - احساساتی که فلسطینیها و همچنین هرکسی را که در همبستگی با رنجهای آنها عمل میکند، انسانیتزدایی و تحقیر میکند - رفتار مستمر با تعصب صهیونیستها آنطور که لازم است. این امر ما را به موقعیتی رسانده است که اسرائیل می تواند مرتکب نسل کشی شود و متحدان غربی و بخش هایی از جمعیت یهودی آنها می توانند با آن به عنوان "توهین آمیز" برخورد کنند تا موضوع را مطرح کنند.
اگر کاملاً به آن عادت نکرده بودیم، فوراً متوجه می شدیم که پوشش تا چه حد کاملاً آجیل - و به طرز فاجعه باری غیرانسانی است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا