Momenti i frikësuar prej kohësh po afrohet me shpejtësi në Gaza, sipas një raporti të ri nga Banka Botërore. Pas një bllokade izraelite një dekade dhe një sërë sulmesh ushtarake në shkallë të gjerë, ekonomia e enklavës së vogël bregdetare është në "rënie të lirë".
Në një takim të donatorëve ndërkombëtarë në Nju Jork të enjten, që përkon me takimin vjetor të Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara, Banka Botërore pikturoi një pamje alarmante të krizës së Gazës. Papunësia tani është afër 70 për qind dhe ekonomia po tkurret me një ritëm gjithnjë e më të shpejtë.
Ndërsa gjendja e vështirë e Bregut Perëndimor nuk është ende aq e rëndë, ajo nuk është shumë prapa, u tha vendeve që marrin pjesë në Komitetin Ad Hoc të Ndërlidhjes. Rënia e Gazës mund të rrëzojë të gjithë sektorin bankar palestinez.
Si përgjigje, Evropa përpiloi me nxitim një paketë ndihme prej 40 milionë eurosh, por kjo do të trajtojë kryesisht krizën e veçantë humanitare të Gazës – jo atë ekonomike – duke përmirësuar furnizimet me energji elektrike dhe ujë të pijshëm.
Askush nuk dyshon për pasojat e pashmangshme nga krizat ekonomike dhe humanitare që kaplojnë Gazën. Katër palët në Katërshe të ngarkuara me mbikëqyrjen e negociatave midis Izraelit dhe palestinezëve – Shtetet e Bashkuara, Rusia, Bashkimi Evropian dhe OKB – lëshuan një deklaratë duke paralajmëruar se ishte jetike të parandalohej ajo që ata e quajtën “përshkallëzimi i mëtejshëm” në Gaza.
Ushtria izraelite ndan këto shqetësime. Ajo ka raportuar rritje të trazirave mes dy milionë banorëve të enklavës dhe beson se Hamasi do të detyrohet në një konfrontim për të dalë nga xhaketa e vendosur nga bllokada.
Në javët e fundit, protestat masive përgjatë gardhit rrethues të Gazës janë ringjallur dhe zgjeruar pas një qetësie verore. Të premten, shtatë demonstrues palestinezë, duke përfshirë dy fëmijë, u vranë nga zjarri snajper izraelit. Qindra të tjerë u plagosën.
Megjithatë, vullneti politik për të korrigjuar situatën duket i atrofizuar si kurrë më parë. Askush nuk është i përgatitur të marrë përgjegjësi domethënëse për bombën me sahat që është Gaza.
Në fakt, partitë kryesore që mund të bëjnë një ndryshim duket se synojnë të lejojnë që përkeqësimi të vazhdojë.
Kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu ka injoruar paralajmërimet e përsëritura për një shpërthim të kërcënuar në Gaza nga ushtria e tij.
Në vend të kësaj, Izraeli po e mban bllokadën aq fort si kurrë më parë, duke parandaluar rrjedhën e mallrave brenda dhe jashtë enklavës. Peshkimi është i kufizuar në tre milje larg bregut në vend të zonës prej 20 miljesh të rënë dakord në marrëveshjet e Oslos. Qindra kompani raportohet se janë palosur gjatë verës.
Duke intensifikuar problemet e enklavës është vendimi i fundit i administratës Trump për të shkurtuar ndihmën për palestinezët, duke përfshirë agjencinë e Kombeve të Bashkuara për refugjatët, UNRWA. Ajo luan një rol kritik në Gaza, duke ofruar ushqim, arsim dhe shërbime shëndetësore për gati dy të tretat e popullsisë.
Buxheti i ushqimit do të mbarojë në dhjetor, kurse buxheti i shkollave deri në fund të këtij muaji. Qindra mijëra fëmijë të uritur që nuk kanë ku të kalojnë ditët e tyre vetëm sa mund të nxisin protestat – dhe vdekjet.
Autoriteti Palestinez i Mahmud Abbas, me seli në Bregun Perëndimor, nuk ka asnjë nxitje për të ndihmuar. Katastrofa që po shpaloset ngadalë në Gaza është leva e tij për ta bërë Hamasin t'i nënshtrohet sundimit të tij. Kjo është arsyeja pse Autoriteti Palestinez ka shkurtuar transfertat në Gaza me 30 milionë dollarë në muaj.
Por edhe nëse Abbasi donte të ndihmonte, atij i mungojnë kryesisht mjetet. Shkurtimet e SHBA-së u imponuan kryesisht për ta ndëshkuar atë për refuzimin për të luajtur top me planin e supozuar të paqes të "marrëveshjes së shekullit" të Presidentit të SHBA Donald Trump.
Izraeli, vëren Banka Botërore, i ka shtuar vështirësitë e Abasit duke refuzuar të transferojë taksat dhe detyrimet doganore që mbledh në emër të AP.
Dhe pala e fundit e implikuar, Egjipti, është i rezervuar për të liruar pengesën e saj në kufirin e saj të shkurtër me Gazën. Presidenti Abdel Fattah El Sisi kundërshton dhënien e çdo ndihme qoftë për kundërshtarët e tij islamikë vendas apo për Hamasin.
Bllokimi është i mundur vetëm sepse asnjëra nga palët nuk është e përgatitur të vendosë si prioritet mirëqenien e Gazës.
Kjo u ilustrua qartë në fillim të verës kur Kajro, i mbështetur nga OKB-ja, hapi një kanal prapa midis Izraelit dhe Hamasit me shpresën për t'i dhënë fund fërkimit të tyre në rritje.
Hamasi donte që bllokada të hiqej për të rikthyer rënien ekonomike të Gazës, ndërsa Izraeli donte t'u jepej fund protestave javore dhe imazheve të dëmshme të snajperëve që vrisnin demonstrues të paarmatosur.
Për më tepër, Netanyahu ka një interes që të mbajë Hamasin në pushtet në Gaza, nëse mezi, si një mënyrë për të çimentuar ndarjen gjeografike me Bregun Perëndimor dhe një ideologjike me Abbasin.
Bisedimet, megjithatë, dështuan në heshtje në fillim të shtatorit pasi Abbas kundërshtoi egjiptianët. Ai këmbënguli që Autoriteti Palestinez të jetë adresa e vetme për diskutimet për të ardhmen e Gazës. Pra, Kajro po i kanalizon sërish energjitë e tij në një përpjekje të kotë për të pajtuar Abasin dhe Hamasin.
Në Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së, Trump premtoi se plani i tij i paqes do të zbulohej në dy deri në tre muajt e ardhshëm dhe bëri të qartë për herë të parë mbështetjen e tij për një zgjidhje me dy shtete, duke thënë se do të "funksiononte më mirë".
Netanyahu u pajtua në mënyrë të paqartë, ndërsa theksoi: "Të gjithë e përkufizojnë termin "shtet" ndryshe". Përkufizimi i tij, shtoi ai, kërkon që asnjë nga vendbanimet ilegale hebreje në Bregun Perëndimor të mos hiqet dhe që çdo shtet i ardhshëm palestinez të jetë nën kontrollin e plotë të sigurisë izraelite.
Abbas raportohet gjerësisht se gjatë verës ka pranuar se një shtet palestinez – nëse do të krijohej ndonjëherë – do të çmilitarizohej. Me fjalë të tjera, nuk do të njihej si shtet sovran.
Hamasi ka bërë kompromise të dukshme për doktrinën e tij origjinale të rezistencës ushtarake për të siguruar të gjithë Palestinën historike. Por është e vështirë të imagjinohet se është dakord për paqen me këto kushte. Kjo e bën të paimagjinueshëm një pajtim midis Hamasit dhe Abasit aktualisht – dhe një pushim për popullin e Gazës aq larg sa kurrë më parë.
Një version i këtij artikulli u shfaq për herë të parë në National, Abu Dhabi.
Jonathan Cook fitoi Çmimin Special për Gazetari Martha Gellhorn. Librat e tij përfshijnë "Izraeli dhe Përplasja e Qytetërimeve: Iraku, Irani dhe Plani për Ribërjen e Lindjes së Mesme" (Pluto Press) dhe "Palestina në zhdukje: Eksperimentet e Izraelit në dëshpërimin njerëzor" (Zed Books). Faqja e tij e internetit është www.jonathan-cook.net.
ZNetwork financohet vetëm nga bujaria e lexuesve të tij.
dhuroj
1 Koment
Sundimi i Rothsçajlldit është arsyeja kryesore që Netanyahu dhe ndjekësit e tij lejohen të largohen nga qëllimi i tyre gjenocidal…… zhdukja e popullit palestinez!