De autocratische bestuurssystemen, GATT en NAFTA genoemd, weerspiegelen tot in de kleinste details de manieren waarop gigantische bedrijven de wereld willen controleren. Deze bedrijven bevinden zich op ramkoers tegen democratische processen, en de fusie van staten en bedrijven, in het voordeel van laatstgenoemde, verzwakt meedogenloos zowel de beperkingen van de wet als de bereidheid van wetgevers om er iets aan te doen.
De autocratische bestuurssystemen, GATT en NAFTA genoemd, weerspiegelen tot in de kleinste details manieren waarop…
Nader is gekant tegen grote verzekeringsmaatschappijen, 'bedrijfswelzijn' en de 'gevaarlijke convergentie van de macht van het bedrijfsleven en de overheid'. Hoewel consumentenadvocaat/milieuactivist Ralph Nader vrijwel geen kans heeft om het Witte Huis te winnen, wordt hij tijdens de campagne behoorlijk serieus genomen.
Hij vormt inderdaad de grootste bedreiging voor senator John Kerry. De Democraten vrezen dat Nader een spoiler zal zijn, net als bij de verkiezingen van 2000, toen hij in Florida meer dan 97,000 stemmen kreeg. Bush won Florida met slechts 537 stemmen. De overwinning leverde Bush de verkiezingen op. Nader, een onafhankelijke kandidaat, die zich ook kandidaat stelde in 1992 en 1996, staat op de stemming in 33 staten, waaronder Florida, Ohio, Wisconsin en New Mexico – moeilijke staten op het slagveld. Kerry loopt een kans deze vitale staten te verliezen als Nader de stemmen van de Democraten wegslurpt. President Bush en Kerry bevinden zich statistisch gezien in een dead heat in landelijke peilingen, en stemmen op Nader zouden de balans wel eens in het voordeel van Bush kunnen laten doorslaan.
Veel Kerry-aanhangers beweren dat een stem op Nader in werkelijkheid een stem voor Bush is en hebben gezamenlijke inspanningen geleverd om Nader ervan te overtuigen zijn steun achter de Democratische kandidaat te stellen. Nader heeft echter vastgehouden aan zijn overtuiging dat de twee kandidaten vrijwel niet van elkaar te onderscheiden zijn en pionnen van de grote bedrijven zijn.
Auto's ontwerpen voor alles behalve veiligheid
Nader werd op 27 februari 1934 geboren in Winsted, Connecticut, als zoon van de Libanese immigranten Nathra en Rose Nader. Nathra runde een bakkerij en een restaurant. Als kind speelde Ralph met David Halberstam, die nu een hoog aangeschreven journalist is.
Nader met de Democratische kandidaat Jimmy Carter buiten het huis van Jimmy Carter op 7 augustus 1976, waar hij consumentenbescherming besprak. (Bron/AP)
Nader studeerde magna cum laude af aan Princeton in 1955 en aan de Harvard Law School in 1958. Als student aan Harvard deed Nader eerst onderzoek naar het ontwerp van auto's. In een artikel getiteld 'The Safe Car You Can't Buy', dat in 1959 in de Nation verscheen, concludeerde hij: 'Het is duidelijk dat Detroit tegenwoordig auto's ontwerpt met het oog op stijl, kosten, prestaties en berekende veroudering, maar niet... ondanks de 5,000,000 gerapporteerde ongevallen, bijna 40,000 dodelijke slachtoffers, 110,000 permanente handicaps en 1,500,000 gewonden per jaar – voor de veiligheid."
Vroege jaren als consumentenadvocaat
Na een tijdje als advocaat te hebben gewerkt in Hartford, Connecticut, vertrok Nader naar Washington, waar hij zijn carrière begon als consumentenadvocaat. Hij werkte voor Daniel Patrick Moynihan op het ministerie van Arbeid en bood zich vrijwillig aan als adviseur voor een subcommissie van de Senaat die de autoveiligheid bestudeerde.
In 1965 publiceerde hij Unsafe at Any Speed, een bestseller aanklacht tegen de auto-industrie en haar slechte veiligheidsnormen. Hij richtte zich specifiek op de Corvair van General Motors. Grotendeels dankzij zijn invloed keurde het Congres uit 1966 de National Traffic and Motor Vehicle Safety Act goed. Nader was ook invloedrijk bij de goedkeuring van de Wholesome Meat Act uit 1967, die opriep tot federale inspecties van rundvlees en gevogelte en normen oplegde aan slachthuizen, evenals de Clean Air Act en de Freedom of Information Act.
"Nader's Raiders" en moderne consumentenbeweging
Nader's kruistocht sloeg aan en zwermen activisten, genaamd "Nader's Raiders", sloten zich aan bij zijn moderne consumentenbeweging. Ze drongen aan op bescherming van werknemers, belastingbetalers en het milieu en vochten om de macht van grote bedrijven in te dammen.
In 1969 richtte Nader het Center for the Study of Responsive Law op, dat de onverantwoordelijkheid van het bedrijfsleven en het onvermogen van de federale overheid om de regulering van het bedrijfsleven af te dwingen aan het licht bracht. Hij richtte in 1971 Public Citizen en de US Public Interest Research Group op, een paraplu voor vele andere soortgelijke groepen.
Een productief schrijver, Nader's boeken omvatten Corporate Power in America (1973), Who's Poisoning America (1981) en Winning the Insurance Game (1990).