Bron: Arbeidsnotities
Het heeft lang geduurd, maar toen 400 leden van de Scranton Federation of Teachers dinsdagavond de vergadering van het schoolbestuur verlieten en ‘Solidarity Forever’ zongen, waren ze klaar voor een staking.
Het schoolbestuur had zojuist groen licht gegeven om de ziektekostenverzekering voor onderwijzers stop te zetten als ze gingen staken. Dit nadat tientallen leraren en para-onderwijzers hadden gesproken over de verwoestende bezuinigingen die studenten en leraren de afgelopen vier jaar hebben moeten doorstaan – bezuinigingen op het kleuteronderwijs, op de kunsten, op de muziek en op bibliotheken. En nadat docenten het schoolbestuur hadden verteld over de medische aandoeningen – kanker, multiple sclerose – die onbehandeld zouden blijven of zouden resulteren in enorme rekeningen zonder ziektekostenverzekering.
Ondanks het “harteloze en harteloze” besluit van het bestuur, zoals SFT-voorzitter Rosemary Boland het noemde, gaven de 900 leden van de vakbond niet terug. Gisteren kwamen ze op de piketlijn.
Kathleen Beckwith, lerares Engels en natuurwetenschappen op de middelbare school en 24-jarige veteraan van de Scranton Public Schools, was gisteravond uitgeput. Maar, zei ze, ‘mensen beseffen dat we sterk moeten zijn – dat als je samenkomt voor een gemeenschappelijk doel, dat heel positief kan zijn.’
EEN LANGE TIJD KOMT
De bond zit al vier jaar zonder contract. In de afgelopen twee jaar zijn ze honderd collega's kwijtgeraakt, hetzij omdat er banen zijn geschrapt, hetzij omdat docenten zijn vertrokken, omdat ze genoeg hadden van de desinvesteringen van het bestuur in de scholen.
De bezuinigingen op bibliothecarissen, aanverwante kunstlessen en muziek hebben vooral gevolgen voor de studenten die deze het meest nodig hebben, die het minst waarschijnlijk via hun gezin toegang hebben tot deze activiteiten. “We zijn een zeer diverse gemeenschap”, zegt Adam McCormick, leraar Engels op de middelbare school. “Er is een breed scala aan sociaal-economische niveaus. Het schooldistrict moet kansen bieden aan studenten. En dat hebben ze niet gedaan. De mogelijkheden voor studenten worden steeds beperkter.”
Gedurende de vier jaar dat het schoolbestuur tegenwerkte, heeft de vakbond haar eisen drie keer herzien in een poging tegemoet te komen aan het district. Maar het district wil niet toegeven – ook al heeft het bijna 60 miljoen dollar aan federale fondsen voor noodhulp voor de pandemie ontvangen, die besteed zouden kunnen worden aan het verhogen van de salarissen van de huidige docenten en het terughalen van docenten die studenten de kansen kunnen bieden die hen ontnomen zijn.
Een paar specifieke knelpunten: het district streeft naar grotere klassen, een slechter gezondheidsplan en een langere schooldag.
Leden gaven al in het voorjaar toestemming voor een staking, maar het bestuur van de vakbond besloot te wachten tot de scholen persoonlijk weer open gingen voordat de staking werd uitgeroepen.
'WIJ ZIEN ROOD'
In de aanloop naar de staking hadden vakbondsleden ontmoetingen met ouders en voorzagen ze rugzakken voor terugkerende studenten. “We wilden dat iedereen wist dat we weer naar school wilden”, zei Beckwith. “De wijk heeft een agenda. Onze agenda is om weer naar school te gaan.”
Vakbondsleden hebben gesproken op schoolbestuursvergaderingen en hebben voorlichtingsbijeenkomsten gehouden op scholen. Ze gebruiken het thema “We zien ROOD” om hun woede te tonen over de impact van de bezuinigingen. Een paar weken geleden hingen ze rode shirts op 100 stoelen in de aula waar het schoolbestuur bijeenkomt. Elk rood shirt vertegenwoordigde een onderwijzer die niet langer bij het district werkte.
Boland zegt dat de gemeenschap 100 procent achter de stakende leraren staat. Bedrijven voeden ze, automobilisten toetert steun naar de picketers en drie door de vakbonden gesteunde kandidaten hebben dinsdagavond zetels in het schoolbestuur gewonnen.
Maar zonder ziektekostenverzekering en loon zou het voor deze docenten een lange adem kunnen zijn. McCormick gaat piketten met zijn broer, die ook leraar is in het district. Omdat ze geen contract hebben gehad en de lonen zijn bevroren, heeft de broer van McCormick, een 16-jarige leraar met twee kinderen, niet de drempel gekregen die hij dit jaar zou moeten hebben gekregen (het is een aanzienlijke loonsverhoging die volgt 16 jaar). Dat betekent dat zijn financiën krapper zijn en dat hij nog meer problemen ondervindt door te gaan staken. "Het maakt nederig om de grens te bewandelen met mannen en vrouwen die veel meer op het spel hebben en nog steeds bereid zijn het te doen", aldus McCormick.
Opgemerkt moet worden dat Scranton de thuisbasis is van Joe Biden. Het schoolbestuur dat heeft bezuinigd, in een district waar 82 procent van de mensen onder de armoedegrens leeft, wordt gedomineerd door Democraten. De stakers hebben Biden nooit genoemd – maar je moet je afvragen, als McCormick zegt: ‘We willen meer aandacht voor deze kwesties krijgen’, wiens ogen een verschil kunnen maken.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren