Bron: Democratie nu!
Ambtenaren in India zeggen dat zes grote steden hotspots van het coronavirus zijn, waaronder de hoofdstad New Delhi. We gaan daarheen om te spreken met schrijver en activist Arundhati Roy, die een nieuw essay heeft over hoe ‘de pandemie een portaal is’. Ze zegt: “Je hebt het gevoel dat je op een soort explosieve substantie zit”, en beschrijft hoe de regering van Narendra Modi de pandemie gebruikt om hardhandig op te treden tegen tegenstanders en dissidenten.
AMY GOEDE MAN: Dit is Democracy Now!, democracynow.org, Het quarantaineverslag. Ik ben Amy Goodman, met Nermeen Shaikh. We kijken nu naar India, waar functionarissen zeggen dat zes grote steden hotspots voor coronavirusinfecties zijn en ze rode zones noemen, waaronder de hoofdstad New Delhi en het financiële centrum Mumbai. Het land telt meer dan 420 sterfgevallen en 12,000 infecties, hoewel het aantal waarschijnlijk veel hoger ligt vanwege een gebrek aan tests.
Dit komt op een moment dat groepen op het gebied van de persvrijheid en burgerlijke vrijheden de noodklok luiden dat de regering van Narendra Modi de uitbraak van het coronavirus gebruikt om hardhandig op te treden tegen tegenstanders en dissidenten. Deze maand arresteerde de politie een prominente journalist, Siddharth Varadarajan, en beschuldigde hem van het verspreiden van ‘onenigheid’ en ‘geruchten’, nadat hij naar verluidt kritiek had geuit op een hindoe-nationalistische politicus vanwege zijn deelname aan een religieuze ceremonie met tientallen mensen tijdens de nationale afsluiting. Elders werden activist Anand Teltumbde, die 69 jaar oud is, en journalist Gautam Navlakha, die 67 is, dinsdag gearresteerd op beschuldigingen die volgens hen allebei verzonnen waren. Teltumbde schreef aan de vooravond van zijn arrestatie een open brief aan de bevolking van India, waarin hij citeerde: “Ik weet niet wanneer ik weer met jullie zal kunnen praten. Ik hoop echter vurig dat u zich zult uitspreken voordat uw beurt komt”, zei hij.
Premier Modi heeft de landelijke afsluiting van het coronavirus in India aangekondigd, waardoor 1.3 miljard mensen getroffen worden – de grootste ooit ter wereld – en aangekondigd dat deze tot mei zal worden verlengd. In Mumbai hielden honderden arbeidsmigranten die door de lockdown dakloos en werkloos waren geworden, dinsdag een protest waarbij ze eisten dat de regering voedsel en hulp zou leveren.
SHABBAZ: [vertaald] We krijgen hier niets. De regering beloofde geld en andere voorzieningen te verstrekken, maar er is nog niets geleverd.
SHABANA: [vertaald] We hebben nu niets te doen. We hebben kleine kinderen en ze krijgen niets te eten. Wat moeten we doen?
AMY GOEDE MAN: Voor meer gaan we naar New Delhi, India, waar we worden vergezeld door de bekroonde schrijver, auteur en activist Arundhati Roy. Ze heeft een nieuwe opstel in de Financial Times met de kop ‘De pandemie is een portaal.’ Het is ontleend aan haar komende boek, Azadi: Vrijheid. Fascisme. Fictie. Haar meest recente boek is Mijn opruiende hart: verzamelde non-fictie. In 1997 won ze de Booker Prize voor haar eerste roman, De God van kleine dingen.
Arundhati, welkom terug bij Democracy Now! Als u vanuit New Delhi met ons spreekt: kunt u praten over wat daar gebeurt en waarom u de pandemie als een portaal ziet?
ARUNDHATI ROY: Nou, in India hebben we een Covid crisis waarvan we de contouren nog niet kennen. Ik bedoel, je noemde de cijfers en ook het feit dat we niet weten of ze betrouwbaar zijn, omdat er niet zoveel wordt getest. Maar aan de andere kant, als je gewoon om je heen kijkt, weet je dat er geen run op ziekenhuizen is zoals in New York, weet je? Het lijkt erop dat de ziekte ons nog niet echt in de greep heeft. Maar wij hebben de Covid crisis. We hebben een hongercrisis. We hebben een haatcrisis. En afgezien daarvan hebben we een gezondheidscrisis Covid.
Dus, zoals je zei, op 24 maart sloot Modi, met een opzegtermijn van vier uur, tussen acht uur 's avonds en twaalf uur middernacht, dit land van 8 miljard mensen zonder waarschuwing af. En de crisis die dat heeft veroorzaakt, het gebrek aan planning, het gebrek aan vooruitdenken, ook al hebben sommige staten zoals Kerala, waar u het over had, prachtig werk verricht, maar vanuit het centrum is de crisis verergerd tot iets dat wellicht – zou in werkelijkheid zelfs nog ernstiger kunnen worden dan de epidemie die het land voor ogen heeft. Je hebt een situatie waarin miljoenen werknemers en arbeidsmigranten in een lockdown zitten, wat de sociale afstand zou moeten afdwingen, maar het dwingt alleen fysieke compressie af. Mensen zitten op elkaar gepropt. Mensen worden gescheiden van hun families. Op veel plaatsen hebben ze geen eten. Ze hebben zelfs geen toegang tot geld. Ze hebben hun telefoons verkocht. Je hebt het gevoel dat je op een soort explosieve substantie zit.
En toch zijn er tegelijkertijd, zoals u zei, arrestaties verricht, niet alleen de mensen die u noemde. Siddharth Varadarajan is niet gearresteerd, de redacteur van Wire, maar er is wel een zaak tegen hem aangespannen. Senior advocaten die zich uitspreken tegen Modi hebben FIR's tegen hen ingediend. Gautam Navlakha en Anand Teltumbde zijn gearresteerd. Jonge studenten en mensen, veel moslims, die er nu van worden beschuldigd deel uit te maken van het bloedbad dat plaatsvond tegen moslims in het noordoosten van Delhi, worden gearresteerd. Weet je, de cirkels sluiten zich.
En de reden dat ik zei dat de pandemie een portaal is, is dat je nu over de hele wereld een situatie hebt waarin aan de ene kant de machthebbers gaan proberen het toezicht te vergroten, de ongelijkheid te vergroten, de privatisering te vergroten, de controle te vergroten, en aan de andere kant heb je bevolkingsgroepen die de solidariteit willen vergroten en die willen zien en begrijpen dat wat er in de VS is gebeurd, net als wat er in India is gebeurd, is dat de pandemie legde structurele problemen van zulke flagrante onrechtvaardigheid en ongelijkheid bloot. Zelfs het uitroepen van de sluiting met een opzegtermijn van vier uur was een teken van paniek van deze premier, omdat hij weet dat deze infrastructuur van dit land, die de normaliteit niet eens aankan, een pandemie vergeet.
Nermeen SHAIKH: Arundhati, ik wil je daar meer over vragen, over Modi's afkondiging van een lockdown met slechts een opzegtermijn van vier uur. Hij verklaarde het om 8 uur en het werd op 24 maart om middernacht van kracht. Maar het eerste geval, gerapporteerd geval, van Covid-19 januari was op 30 januari, dus dat had hij ook gedaan – het is onduidelijk waarom het zeven weken duurde voordat hij het land sloot. Maar je ging, toen de eerste – toen het land op slot ging, je een perspas gebruikte, en je ging praten met enkele migranten, de honderdduizenden mensen die gedwongen werden Delhi te ontvluchten nadat al het transport al was gebeurd. afsluiten. U sprak met enkele van deze migranten in Delhi. Kunt u ons vertellen wat zij over hun situatie zeiden?
ARUNDHATI ROY: Welnu, zodra de lockdown werd aangekondigd, werd het massatransport stopgezet. Het was de laatste week van maart. Mensen hadden hun salaris niet betaald, mensen die vrijwel van dag tot dag leven. De huisbazen van deze kleine, krappe, middeleeuwse huurkazernes, waarin vijf tot tien mensen in een kamer zijn opgesloten, zeiden dat ze hun huur op tijd wilden hebben. Mensen moesten dus gewoon weg. En het was een surrealistisch gezicht, weet je, terwijl er geen verkeer op straat was, maar plotseling manifesteerden de structurele ongelijkheid en de gruwel, de schaamte van de manier waarop onze samenlevingen leven.
En ik realiseerde me net dat deze mensen zijn gaan lopen, honderden kilometers lopend naar hun dorpen. En ik ging naar buiten omdat ik het gevoel had dat de tektonische platen aan het verschuiven waren. Weet je, het was gek. Dus ging ik naar de grens tussen Delhi en Uttar Pradesh, waar ik met velen van hen liep. En ik sprak met velen van hen, waaronder moslims die zojuist deze gruwelijke soort wannabe-pogrom tegen hen hadden overleefd, die niet zo uitpakte omdat de mensen zo voorbereid waren dat ze terugvechten. Maar nadat ze dat hadden overleefd, liepen ze nu honderden kilometers naar huis – je weet wel, timmerlieden, kleermakers, bouwvakkers.
En ze waren allemaal op de hoogte van het virus. Ze droegen allemaal maskers. Ze deden hun best om de sociale afstand te bewaren. Het was onmogelijk. Er ging een gerucht dat er misschien bussen zouden worden georganiseerd, en opeens stonden daar zo'n 100,000 mensen bij elkaar, opeengepakt, wachtend op bussen. En ik vroeg aan sommigen van hen: “Wat vind jij van dit virus?” Ze zeiden: “Wat we ook van het virus denken, op dit moment hebben we geen eten, we hebben geen water, we kunnen nergens slapen. We moeten naar huis.” En dat was voor hen zoveel meer aanwezig dan dit.
Velen van hen waren van mening dat dit een ziekte van rijke mensen was die door vliegtuigen werd overgebracht. "Waarom hebben ze geen mensen op het vliegveld tegengehouden in plaats van ons uit onze banen en huizen te schoppen, weet je?" En veel mensen – een van de mensen over wie ik schreef in de Financial Times stuk zei - hij zei net tegen mij: 'Shaayad Modiji ko hamaare is mein pata nahi [tel.]”, wat betekent “Misschien weet Modi niets over ons”, weet je, wat misschien in zekere zin waar was, dat de regering en alle anderen die iets in deze samenleving controleren, de armen min of meer uit hun verbeelding hebben verdreven. – uit films, uit de literatuur, uit alles. Je weet wel? Behalve NGO brochures waar de armen in voorkomen om geld in te zamelen, weet je?
AMY GOEDE MAN: Arundhati, ik wilde je vragen over de cruciale reis van president Trump naar India, precies op het moment dat de pandemie explodeerde, de beroemde foto's waarop ze elkaar de hand schudden, het stadion met 100,000 mensen. Toen president —
ARUNDHATI ROY: Nee, een miljoen mensen. In India waren dat een miljoen mensen. In de VS waren dat er 50,000, ja.
AMY GOEDE MAN: Dus toen president Trump vertrok en terugvloog naar de Verenigde Staten, las hij op dat moment de opmerkingen van een Amerikaanse wetenschapper die sprak over de gevolgen van de pandemie en wat deze in de Verenigde Staten zal betekenen. Hij was zo woedend over wat ze te zeggen had dat hij bij terugkomst een bijeenkomst van wetenschappers afzegde, als vergelding. En dan heb je deze hele relatie met India rond hydroxychloroquine, wat “Dr. Trump” – en ik zeg dat heel grappig – president Trump heeft hydroxychloroquine aangedrongen, omdat Narendra Modi zei dat hij de verkoop en de export van dit medicijn hard zou gaan aanpakken, totdat president Trump hem onder druk zette. En nu komt de ene na de andere studie naar buiten waarin wordt gezegd dat er mensen sterven in de onderzoeken rond hydroxychloroquine.
ARUNDHATI ROY: Ja.
AMY GOEDE MAN: Praat in het algemeen over wat Trump voor Modi heeft betekend en wat Modi betekent voor Trump, deze alliantie tussen de VS en India, en wat deze in jouw land doet.
ARUNDHATI ROY: Nou, het geeft zo'n grote mate van legitimiteit aan een situatie die ik nauwelijks kan uitleggen, Amy, op tv, omdat ik hier al zo lang over schrijf, weet je? En wat ik eerder zei: de crisis van de honger, en daarna de crisis van de haat. Dus de tijd dat Modi naar de VS kwam en de show “Howdy Modi” deed, en toen Trump hier kwam en het de “Namaste Trump” was enzovoort, dit soort bizarre dans tussen deze twee, het spijt me om te zeggen, maar niet erg intelligente mensen, maar zeer, zeer machtige mensen, die de gruwel legitimeren van wat er in de VS gebeurt met immigranten, met racisme, met werknemers zonder papieren, en de gruwel van wat de BJP regeling, de RSS, het moederschip van de BJP culturele gilde waartoe Modi behoort, die gelooft dat India een Hindoe-natie zou moeten zijn en dat alle anderen tweederangsburgers zouden moeten zijn, waarvoor ze nieuwe burgerschapswetten hebben gemaakt en detentiecentra bouwen. En dit alles wordt gelegitimeerd door het idee dat het machtigste land ter wereld en de machtigste man ter wereld van Modi houdt, weet je?
En tussen hen in, de – ik bedoel, het is een tragedie voor de wereld dat deze specifieke pandemie is uitgebroken in een tijd waarin land na land wordt gecontroleerd door dit soort mensen. Daarom zei ik dat het een portaal is, omdat, weet je, we gaan – gaan we slaapwandelen naar deze fascistische surveillancestaat die iedereen voor ons in petto heeft? Ik bedoel, de app, de Aarogya Setu-app genaamd, die Modi mensen heeft gevraagd te downloaden en die de snelst gedownloade app ter wereld is geworden - we hebben nu 50 miljoen downloads - ik bedoel, elke technische expert zegt dat het maar een bewakingsapp is, je weet wel? En allemaal verschillend – zo veel democratische samenlevingen bewegen zich in deze richting, in deze paniek en angst die is gecreëerd.
En er zijn zoveel dingen over het coronavirus, zoveel hartverwarmende dingen. Ik was aan het inlezen The New York Times Vandaag hoe het solidariteit creëert tussen mensen in de VS. Ik zag net een prachtige video waarin mensen een Pakistaanse arts bedankten voor het uitvinden van een mechanisme waardoor één enkel beademingsapparaat door velen gedeeld kan worden.
Maar hier heb je moslims die de schuld krijgen van corona. Er is het hele concept van ‘corona-jihad’. En ik heb gelezen hoe de nazi-staat in de jaren dertig de Joden feitelijk de schuld gaf van tyfus en dit gebruikte als een manier om Joden te stigmatiseren en te getto-iseren. Hetzelfde gebeurt hier met moslims. Weet je, je moet de taal horen die de reguliere media gebruiken, en de mensen op straat.
Het is dus een uiterst gevaarlijke situatie, die volledig wordt gelegitimeerd door Trump en door al deze machtige mensen die elkaar ontmoeten en elkaar de hand schudden en weigeren te zien hoe dit virus zich zal verspreiden en de ongelijkheid zal verergeren, het onrecht zal verergeren en een situatie zal creëren waarin zij Ook zij zijn bang, omdat ze deze miljoenen mensen kennen, hongerig en uitgehongerd. Hoe ga je om met die woede? In India vertel ik je hoe ze ermee om zullen gaan. Ze gaan proberen het om te buigen in een anti-islamitische woede, wat het enige is wat ze altijd doen.
Maar op een gegeven moment – weet je, exploderen de dingen al. Mensen steken schuilplaatsen in brand, enzovoort. En de honger is zo urgent dat er nu iets aan gedaan moet worden. De graanschuren liggen vol voedsel dat niet wordt uitgedeeld. Weet je, mensen hebben geldoverboekingen nodig, maar ze hebben geen bankrekening, of ze hebben geen toegang tot hun bankrekeningen. Het is een crisis waarbij je het gevoel hebt dat je nu op een soort explosieve substantie zit. En weet je, als het zich verdiept, als je dat graan eenmaal hebt verdeeld, waar zal de volgende partij voedsel dan vandaan komen? Omdat het nu het oogstseizoen is, en weet je, mensen zijn dat ook – zelfs degenen die hebben kunnen oogsten, kunnen niet verkopen. En weet je, het hele oogstpatroon van dit land is veranderd in marktgewassen.
AMY GOEDE MAN: Arundhati, we hebben 10 seconden.
ARUNDHATI ROY: Ja. Zeg eens.
AMY GOEDE MAN: We hebben gewoon – ik wil je heel erg bedanken dat je bij ons bent, omdat we geen tijd meer hebben.
ARUNDHATI ROY: Oh oke. Je bent van harte welkom.
AMY GOEDE MAN: We gaan naar jouw linken stuk, “De pandemie is een portaal”, dat staat erin Buitenlandse politiek. Arundhati Roy is — aanstaande donderdag 23 april, lid van een online inleren met Princeton-professor Imani Perry en Haymarket Books over “De pandemie is een portaal.” En we zullen ook een link naar uw essays plaatsen op democratienow.org.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren