Als we Hamas veroordelen voor de aanslagen van 7 oktober in Israël, worden we niet beschuldigd van anti-Arabische onverdraagzaamheid. Dat zouden wij ook niet moeten zijn. Niets kan de gruweldaden rechtvaardigen die Hamas heeft begaan tegen honderden burgers, die de meerderheid vormden van de 1,200 mensen die werden gedood als gevolg van de aanvallen door Hamas-troepen. En niets kan het nemen van burgergijzelaars rechtvaardigen.
Maar als we Israël veroordelen voor zijn daden sindsdien, kunnen we beschuldigd worden van antisemitisme. Ondertussen kan niets de wreedheden van Israël in Gaza, waar het dodental nu hoog is, rechtvaardigen geschat op 32,000, terwijl dat met ontelbare duizenden andere Palestijnse mensen het geval is begraven onder puin. Zeventig procent van de slachtoffers zijn kinderen en vrouwen.
De Amerikaanse regering blijft de wreedheden mogelijk maken. Zoals de gepensioneerde Israëlische generaal-majoor Yitzhak Brick zei Halverwege de tweede maand van de oorlog: “Al onze raketten, de munitie, de nauwkeurig geleide bommen, alle vliegtuigen en bommen, het komt allemaal uit de VS.” Hij voegde eraan toe: “Iedereen begrijpt dat we deze oorlog niet kunnen voeren. zonder de Verenigde Staten. Periode."
Omdat federale wetten en minimaal fatsoen hadden de VS al lang geleden alle militaire hulp aan Israël moeten stopzetten. Er moet één enkele norm voor de mensenrechten gelden. Maar het vasthouden aan dat eenvoudige basisvoorschrift kan de virulente bijnaam ‘antisemitisme’ uitlokken.
De essentie van de truc is om Israël gelijk te stellen met de Joodse religie – en vervolgens de oppositie tegen Israël gelijk te stellen met antisemitisme.
En dus schrijven in New York Dagelijks nieuws afgelopen november, een ambtenaar bij het American Jewish Committee gedeclareerd dat een “virus van antisemitisme zich heeft verspreid naar de VS, waar universiteitscampussen en stadsstraten zijn overgenomen door anti-Israëlische demonstranten die woeden: 'Van de rivier tot de zee!' – een oproep tot massamoord op Israëli's, en 'Globaliseer de Intifada!' – een oproep om Joden over de hele wereld te vermoorden.”
Zoals Peter Beinart wees erop in een essay uit 2022: “Volgens de definitie van antisemitisme die wordt gepromoot door de Anti-Defamation League, het American Jewish Committee en het State Department, worden Palestijnen antisemieten als ze oproepen tot vervanging van een staat die Joden bevoordeelt door een staat die niet discrimineert op basis van etniciteit of religie.”
Terwijl Israël doorgaat met het afslachten van kinderen, vrouwen en mannen – nergens schuldiger aan dan aan een menigte die je in een plaatselijke supermarkt tegenkomt – komt het extreme misbruik van de aanklacht ‘antisemitisme’ vaak neer op: Wees stil. Protesteer niet. Spreek je niet eens uit.
Natuurlijk bestaat antisemitisme in de Verenigde Staten en de rest van de wereld, en het moet worden veroordeeld. Tegelijkertijd is ‘wolf huilen’ – het misbruiken van de term om te proberen mensen het zwijgen op te leggen terwijl de wreedheden van Israël in Gaza voortduren – een misbruik van het woord antisemitisme en een slechte dienst aan iedereen die één enkele mensenrechtenstandaard wil.
Afgelopen week 17 rabbijnen en rabbijnse studenten ging naar Capitol Hill Er wordt aangedrongen op een staakt-het-vuren en een einde aan de onvoorwaardelijke Amerikaanse militaire hulp aan Israël. Rabbi May Ye zei: “Wij zijn rabbijnen die honderdduizenden Joden vertegenwoordigen die aangesloten zijn bij Jewish Voice for Peace Action en die onze leiders smeken om een einde te maken aan hun medeplichtigheid aan de genocidale campagne van het Israëlische leger in naam van graag gedaan (rechtvaardigheid) en echte veiligheid voor alle mensen.”
Moeten we geloven dat die rabbijnen antisemitisch zijn?
De Joods-Amerikaanse auteur Anna Baltzer groeide op met het leren over het kwaad van antisemitisme. ‘Een groot deel van mijn familie is omgekomen tijdens de Holocaust’, zegt ze schreef. “Mijn grootouders arriveerden op Ellis Island, getraumatiseerd door de ondoorgrondelijke moord op hun families in de gaskamers van Auschwitz, terwijl de wereld het liet gebeuren.” En ze voegde eraan toe: “We moeten duidelijk maken dat Israëls uitroeiing van hele gezinnen in Gaza niet alleen maar wraak is voor 7 oktober; Israël zet zijn al lang bestaande praktijk voort om Palestijnen uit Palestina te verdrijven en de deur achter hen te sluiten.”
Maken Baltzers woorden haar antisemitisch?
Medio oktober brachten 43 Joods-Amerikaanse schrijvers, academici en kunstenaars – waaronder Michael Chabon, Francisco Goldman, Masha Gessen, Judith Butler, Tony Kushner en V (voorheen bekend als Eve Ensler) – een open brief tegen president Biden die zei: “Wij veroordelen aanvallen op Israëlische en Palestijnse burgers. Wij geloven dat het mogelijk en zelfs noodzakelijk is om de acties van Hamas te veroordelen en de historische en voortdurende onderdrukking van de Palestijnen te erkennen. Wij geloven dat het mogelijk en noodzakelijk is om de aanval van Hamas te veroordelen en een standpunt in te nemen tegen de collectieve bestraffing van de Gazanen die zich ontvouwt en versnelt terwijl we dit schrijven.”
Naast het aan de kaak stellen van Israëls “oorlogsmisdaden en onverdedigbare acties”, voegde de verklaring eraan toe: “We schrijven om publiekelijk ons verzet te uiten tegen wat de Israëlische regering doet met Amerikaanse hulp.”
Betekenen deze woorden dat de ondertekenaars van de verklaring antisemitisch zijn?
Of wat dacht je van de ruim 100 Joodse Amerikanen die het verdrag ondertekenden verklaring deze week vrijgegeven waarin AIPAC, de Israël-is-nooit-fout-lobby, aan de kaak wordt gesteld?
Tien jaar geleden, 40 overlevenden van de Holocaust een verklaring afgegeven Israël veroordeelt zijn “grootschalige inspanningen om Gaza te vernietigen.” De verklaring, ook ondertekend door 287 mensen die afstammelingen waren van overlevenden of slachtoffers van de Holocaust, riep op tot “een einde aan alle vormen van racisme, inclusief de voortdurende genocide op het Palestijnse volk” en hekelde “de extreme, racistische ontmenselijking van Palestijnen in de Israëlische samenleving. die een koortshoogte heeft bereikt.”
Waren de 327 Joodse ondertekenaars van de verklaring antisemitisch?
Als ik hier schrijf dat de Israëlische regering massamoord en genocide pleegt in Gaza, betekent dat dan dat ik antisemitisch ben?
Er is een woord voor zien – en zeggen – dat Israël zich bezighoudt met grootschalige misdaden tegen de menselijkheid. En dat woord is niet ‘antisemitisme’. Het is realisme.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren