Soms geven een paar nominaties de basismentaliteit en het wereldbeeld van een nieuwe president weer. Zo lijkt het met de keuzes van Joe Biden om het Office of Management and Budget en het ministerie van Buitenlandse Zaken te leiden.
Als OMB-directeur selecteerde Biden het bedrijfscentrist Neera Tanden, wier Center for American Progress gedijt op de vrijgevigheid van rijke donoren die machtige bedrijfsbelangen vertegenwoordigen. Tanden is een bijzonder minachtende vijand van de progressieve vleugel van de Democratische Partij; voormalig Sanders-toespraakschrijver David Sirota gesprekken haar “de grootste en meest agressieve Bernie Sanders-criticus in de Verenigde Staten.” Wie kan beter toezicht houden op de begroting van de Amerikaanse regering?
Als minister van Buitenlandse Zaken koos Biden zijn oude topadviseur voor het buitenlands beleid, wiens frequente steun aan de Amerikaanse oorlogvoering onder meer het aandringen op de noodlottig Militaire interventie van 2011 in Libië. Antony Blinken is een draaideurprofessional die de zijne heeft gecombineerd record van oorlogsboosterisme met ondernemersijver persoonlijk winst van het uitdelen van invloed voor wapenverkopen aan het Pentagon. Wie kan beter toezicht houden op de diplomatie voor de Amerikaanse regering?
De standaardnieuwsverslaggeving vertelt ons dat Tanden en Blinken ‘gematigd’ zijn. Maar wat is er zo gematigd aan om in de gunst te komen van de rijke begunstigden van het Amerikaanse bedrijfsleven, terwijl ze zich verzetten tegen voorstellen die hun winsten zouden beteugelen om de inkomensongelijkheid te verminderen en de sociale rechtvaardigheid te bevorderen? Wat is er zo gematigd aan het dienen van het militair-industriële complex en tegelijkertijd pleiten voor enorme “defensie”-uitgaven, en wat komt neer op een eindeloze oorlog?
Tenzij ze er niet in slagen de bevestiging van de Senaat te krijgen, zullen Tanden en Blinken de toekomstige geschiedenis op belangrijke manieren vormgeven.
Als OMB-directeur zou Tanden leiding geven aan wat de Washington Post beschrijft als “het zenuwcentrum van de federale overheid, dat het jaarlijkse uitgavenplan uitvoert, het begrotings- en personeelsbeleid voor agentschappen bepaalt en toezicht houdt op het regelgevingsproces binnen de uitvoerende macht.”
Blinken is klaar om de meest invloedrijke figuur van de regering op het gebied van het buitenlands beleid te worden, ondersteund door zijn langdurige nauwe banden met Biden. Als stafdirecteur van de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen toen Biden medio 2002 voorzitter van het panel was cruciale schijnhoorzittingen over scenario's voor de invasie van Irak hielp Blinken de catastrofale invasie in goede banen te leiden.
Over het geheel genomen hebben de zogenaamde ‘gematigde’ Tanden en Blinken geprofiteerd van gunstige berichtgeving in de massamedia sinds hun nominaties enkele weken geleden werden aangekondigd. De meeste van de goed gedocumenteerde kritische verhalen zijn verschenen in progressieve media zoals Common Dreams, Democracy Now, De dagelijkse poster, In These Times en The American Prospect. Maar er zijn enkele onaantrekkelijke aspecten van hun platen gerapporteerd door de reguliere pers.
“In haar negen jaar als leider van de leidende liberale denktank van Washington heeft Neera Tanden zich gemengd met donoren met grote zakken die hun fortuin verdienden op Wall Street, in Silicon Valley en in andere machtige sectoren van het Amerikaanse bedrijfsleven”, aldus de woordvoerder. Washington Post gerapporteerd begin december. “Tijdens formele pitches en chique fondsenwervers cultiveerde Tanden persoonlijk de schare weldoeners die het jaarlijkse budget van $ 45 miljoen tot $ 50 miljoen van het Center for American Progress aanwakkerden.”
De Post voegde hieraan toe: “Als OMB-directeur zou Tanden de hand hebben in beleid dat elk onderdeel van de economie raakt, na jarenlang het hof te hebben gemaakt voor bedrijven en buitenlandse donoren. Deze regelgevingsbeslissingen zullen diepgaande gevolgen hebben voor een reeks Amerikaanse bedrijven, die bepalen hoeveel zij aan belastingen betalen, met welke barrières zij te maken krijgen en of zij profiteren van nieuwe stimuleringsprogramma’s.”
Blinken's gretigheid om geld in te zamelen over de oorlogsstaat – ook al is deze geen formeel onderdeel van het oorlogsapparaat van de regering – wel goed gedocumenteerd en chillen. In een gezondere politieke cultuur zal Blinkens schaamteloze aandringen op winstbejag uit de verkoop van militaire wapens, zoals uiteengezet in een rapport van 28 november New York Times nieuwsbericht, zou zijn benoeming tot minister van Buitenlandse Zaken tot zinken hebben gebracht.
Wat Tanden betreft, de afgelopen jaren haar Center for American Progress ontvangen tussen de 1.5 en 3 miljoen dollar van de Verenigde Arabische Emiraten, die een bondgenoot zijn van Saoedi-Arabië in een lange en moorddadige oorlog tegen Jemen. CAP weigerde een Senaat te steunen resolutie waarin de Amerikaanse regering wordt opgeroepen haar militaire steun aan die oorlog te beëindigen. Wat betreft een reeks kwesties op het gebied van het buitenlands beleid heeft Tanden blijk gegeven van toewijding aan het militarisme weer en weer en weer.
Door vele rekeningen, vooruitstrevend organiseren was een sleutelfactor in het voorkomen van de algemeen verwachte benoeming van de havikachtige Michèle Flournoy tot minister van Defensie. (RootsAction.org, waar ik nationaal directeur ben, maakte deel uit van die organisatie-inspanning.) Vorige week was de terugtrekking van folterverdediger Mike Morell uit overweging als CIA-directeur een overwinning voor activisme onder leiding van CodePink, Progressive Democrats of America, Witness Against Torture en andere groepen.
Tijdens de eerste weken van 2021 zou een dergelijke organisatie effectief kunnen zijn om andere nominaties te laten ontsporen. Hoog op de verdienstelijke lijst staat Tom, genomineerd voor minister van Landbouw "Dhr. Monsanto” Vilsack, een loyale bondgenoot van het grote bedrijf Big Ag, en Avril Haines, genomineerd voor de Nationale Inlichtingendienst – wiens record als voormalig adjunct-directeur van de CIA inclusief werken aan het voorkomen van aansprakelijkheid voor personeel van het agentschap dat zich bezighoudt met marteling, en aan het bedenken van juridische redenen voor drone-aanvallen waarbij vaak burgers omkwamen.
Dergelijke betreurenswaardige genomineerden vertellen niet het hele verhaal van Biden’s nieuwe team, dat ook enkele fatsoenlijke economische en ecologische aangestelden omvat. “Het lijdt geen twijfel dat de progressieve focus op personeel tot veel betere resultaten heeft geleid dan toen Obama met weinig weerstand een bedrijven- en bankvriendelijk kabinet samenstelde.” The American Prospect's hoofdredacteur, David Dayen, heeft gelijk wees erop vorige week. Tegelijkertijd was geen van de genomineerden op hoog niveau van Biden voorstander van de Bernie Sanders 2020-campagne of loopt hij volledig synchroon met de progressieve vleugel van de partij.
De lichtpuntjes onder de nominaties van Joe Biden weerspiegelen de politieke energie die progressieven de afgelopen jaren hebben gegenereerd over een breed scala aan met elkaar verweven zaken, van klimaat tot gezondheidszorg, van economische rechtvaardigheid tot structureel racisme. Toch zijn de huidige beleidsstandpunten van Biden, op enkele uitzonderingen na, destructief zakelijk, eerbiedig voor obscene concentraties van rijkdom, jammerlijk ontoereikend om in de menselijke behoeften te voorzien, en ijverig militaristisch. Het is niet toevallig dat de lijst met belangrijke medewerkers van het Witte Huis wordt voor het overgrote deel gedomineerd door bedrijfsgerichte medewerkers en PR-specialisten.
Afgezien van het wensdenken is het voorspelbaar dat Biden – en de mensen die in de rij staan voor de machtigste rollen in zijn regering – niet het juiste zullen doen, tenzij bewegingen zich effectief genoeg kunnen organiseren om hen dat te laten doen.
Norman Solomon is de nationale directeur van RootsAction.org en auteur van vele boeken, waaronder ‘War Made Easy: How Presidents and Pundits Keep Spinning Us to Death.’ Hij was een Bernie Sanders-afgevaardigde uit Californië naar de Democratische Nationale Conventies van 2016 en 2020. Solomon is de oprichter en directeur van het Institute for Public Accuracy.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren