Op een bevroren nacht in 1914,
op het hoogtepunt van de Eerste Wereldoorlog
het ondenkbare gebeurde.
Langs het hele westelijk front
de soldaten legden hun wapens neer
in een onofficieel staakt-het-vuren
om kerst te vieren.
Ze wisselden geschenken uit en zagen elkaar als broers
en die vrede duurde nog twee dagen,
toen ze het bevel kregen terug te keren naar de strijd.
In die paar dagen echter
mannen herinnerden zich de reden voor Kerstmis tussen de verwoestingen
en het is een verhaal dat nooit mag worden vergeten.
Door de met rook gevulde nacht
Van beide kanten steeg de stilte op
Over een bloedig slagveld
Het was een koude kerstavond
in 1914
Voor degenen die erbij waren, leek het onwerkelijk.
Terwijl de tijd stilstond, bewoog de geest de soldaten
Om hun wapens neer te leggen
Verhef hun stem in een lied
En doe een tijdje alsof de oorlog voorbij is
Als het dan zou kunnen gebeuren
Het zou opnieuw kunnen gebeuren
Een wereld verscheurd
Kon handen en harten bundelen
Om Zijn geboorte te vieren
En vrede op deze aarde
Als het voor één magische nacht is
We zouden opnieuw een reden kunnen vinden om niet te vechten
Misschien is er een kans
Deze keer zou het wel eens kunnen duren
Terwijl tegengestelde partijen naderden
Door gebroken woorden spraken zij
Het duurde niet lang voordat ze zich op hun gemak voelden
Ze deelden hun sigaretten
Wat ze hadden, gebruikten ze als cadeau
Ze voelden zich geen vijanden
Met brandende kaarsen stonden ze schouder aan schouder
En op dat veld vonden ze
Echte gemeenschappelijke grond
En terwijl ze baden droomden ze dat de oorlog voorbij was
Als het dan zou kunnen gebeuren
Het zou opnieuw kunnen gebeuren
Een wereld verscheurd
Kon handen en harten bundelen
Om Zijn geboorte te vieren
En vrede op deze aarde
Als het voor één magische nacht is
We zouden opnieuw een reden kunnen vinden om niet te vechten
Misschien is er een kans
Deze keer zou het wel eens kunnen duren
Als het dan zou kunnen gebeuren
Het zou opnieuw kunnen gebeuren