Ut Burmese militaris crudeliter rimatur in populari tumultu civium suorum democratiam postulantium quaestionem de multis mentibus est – ita quid mundus de illo facturus est?
Ex inclinato visibili tantum responsum est simplex- nihil omnino.
Nihil, id est, praeter solitas damnationes et pias appellationes ad 'loquium pacificum' et in fora internationalium positio in auxilio populi Burmesi.
Nihil magis quam claudum UN legatum ad legatos paranoidorum Burmeseorum legatos mittendos. Quid pacisci? Funebres officia pro innocentibus victimarum suarum sicut cuniculi in plateas Rangoon decisae sunt?
Non est quod omnino fieri nihil possit – imprimis, quomodo de regimine illegitimo militum extra UN sede decalcitrando illud occupare et reponat cum electo regimine patriae in exsilio? Cur Burma membrum ASEAN vel ad eam rem pergat, per defaltam etiam conventus Asiae-Europae seu ASEM?
Quid de sanctionibus internationalibus in societates exteras negotiantes in Burma- nis inter justos et justos societates occidentales seorsum ab Asia? Cur magnae societates oleum sicut US innituntur Chevron, Petronas Malaysian, Corea Meridiana Daewoo International Corp vel Gallicum Total pergunt in Burma implicari sine poenis oppositis pro auxilio unius mundi gravissimae dictaturae?
Responsiones elementariae his quaestionibus satis elementaria sunt - Burma's abundantes facultates naturales et opportunitates collocandae, quae revera sunt materiae. Quod regimen re vera damnare cives Burmese corrallitos quasi-fascistarum regimen perdite decertantes, quod inceptis externis apertum est et ad suos homines claudit.
Post sanguinem in Burma novus Praeses Francogallicus Nicolaus 'Napoleon' Sarkozy, exempli gratia, magnifice in cohortes Gallicas vocavit ut omnes suas operationes in Burma alerent. Proxima in calces Ministerii Externorum Bernard Kouchner declaravit tamen quod Gallicum oleum giganteum Total, maxima societas Europaea in Burma operans, non eruet propter metum quod substituetur a Sinensi.
Gordon Brown, Primus minister Britanniae etiam expressit 'iniuriam' in imperio Burmese despectas mores fuisse, sed mum de societatibus UK in Burma deducendis laetanter fuit. Inter 1988 et 2004 societates e territoriis Britanniae in Burma circumsessae 1.2£2bn fundatae sunt, Britanniam II maximum obsidetorem in hac terra veluti ostracisa faciens. Sol, ut videtur, non solum in Imperio Britannico, sed in itinere suo posuit - politici etiam penitus finxit conscientiam.
Imperium Iaponica, alterum monumentum hypocrisis globalis, lacrimas crocodili in occisio frigidae sanguinis Kenji Nagai, diurnarius Iaponicus, iecit a milite Burmese postquam in terram lapsus est, dum turbam protestantium fugientem photographaret. Tokyo totis viribus suo iussu colligens "explicationem" petivit et responsionem "manes" ... valde contristavit" de Ministro Externo Burmese, qui etiam mussitare debet quod facile erat - Moroni San’.
In quaestione de auxilio interfecto Burmese regimine cursus Iapones suam opinionem satis claram fecerunt — 'maturum est' pro tali facto. Probabiliter sunt comiter exspectantes regimen integrum posse de pressmen Iaponicorum necandi antequam aliquid agant - Burmese mortes nullius momenti sunt usquam.
Praecedentia sane rhetorica ab US Praeside George Bush venit qui denuntians sanctiones in Burma's duces militares incredibiliter occidisse dixit "Burmese milites et magistratus suadeo ne vim in cives suos adhibeat".
Exspecta paulisper, hoc est quod milites Burmese et vigiles exercentur et solventur ad cives emissarios — quidnam punctum Bush facere conabatur? Ut solitus est ipse, et sui conditor, a quibus se praeesse profitetur, novit.
Bush fortasse melius verba electa proferre potuit, sed nulla ex eo credibile fuisset ab homine prodire cum monitionibus bellicis et massarum homicidiorum in Iraquia et Afghanistan. Bush proprium regimen systematicum destructionis iurium internationalium humanorum normis praeripuit ius legendi vel aliquid tam humile quam Burmese junta de re aliqua. Aliquam tristique tempus enim.
Quid de Burma's amicos veteres sicut Thailandia, Singapore vel Malaysia qui in admiratione denuntiationis socii ASEAN membrum expresserunt 'revulsionem' in usu vis mortiferae contra cives innocentes? Eorum sententia haud dubie grata fuit, sed saltem duobus anteactis decenniis serius quamlibet rem significat.
Burma 'principes militares ASEAN consilium dubiam 'constructivam dimicationis iam mulserant' ob id quod valebat domi suum regimen et unguibus iter suum ad cognitionem foris reducere. Primis nonaginta cum Burmese ducibus re vera descensus erat, ASEAN erat qui eis opem et amicitiam praebuerat, castigando eos qui democratiam in Burma vocabant tamquam ignorantes bonorum 'Asianorum'.
Haec omnia Sina et India relinquit, duo Burma proximi gigantes, qui Burmese juntam cum faenore, auxilio et venditione armorum diu effuderunt, et quos mundus nunc expectat eorum vim in duces uti.
Sina 'pro regimine Burmese subsidium activum minime mirum est pro patria sua cum sordidis recordationibus democraticos domi motus supprimere et dissentientes civiles figere. Non tamen puto Sinenses vere solliciti esse de democratia Burmese alium Tiananmen-sicut eventum in patria sua moventes - non statim saltem et non dum Sinarum bombum consumptorem suum incolarum hypnotised servat.
Re quidem vera Sinenses, pragmatici, prout sunt et conscii multarum pecuniae in Burma tutandae sunt, etiam inter primos Burmese junta se strenue delabi, si aestum recusationum democratiae victurum esse sentiant. Futura eorum positio in Burma certe videtaw ut io-io pendens, qui cattus vel niger vel albus mures capit.
Inter omnes terrarum orbis terrarum status turpissimus habetur India, quondam terra Mahatma Gandhi, nunc autem a politicis moribus currunt, qui oleum serpentinum squirm venditabant. India omni opportunitate vult affirmare quod sit 'maxima democratia mundi', sed quod nemini narrat, sed omnes videre possunt, intellectum democratiae etiam esse 'infimae qualitatis'.
Cur aliud regimen Indicum suum ministrum Petroleum Murali Deora mitteret ut explorationem gasi subsignaret cum opera militari junta in mense Septembri proxime ac libidinosam caedem civium suorum machinaretur. Recentioribus annis India, inter cetera dulcia negotia, etiam Burmese militarem armis et disciplina adiuvit, quasi glandes suas populo satis accurate non ferirent.
Etiam non semper erat. Negotium "idealistarum" Indiae consilium alienum accessum ad Burma dies a quo Indian Primus Minister Nehru et eius Burmese U Nu amici erant propinqui et consilia in fide et cooperatione constituerunt. Postquam U Nu's ouster in re militari anno 1962, gubernationes Indianae continuos dictaturam in principio opposuerunt.
In summo pro-democratia motus anno 1988 in tota India Radiophonia Burmese officium exempli causa etiam Generalem Newin appellavit et homines suos 'canes' (canibus sane contumeliosissime). Adventu P.V.Narasimha Regimen Rao anno 1992, quamquam India est quae caudam suam per totum movit.
The "pragmamatic" periodus alienigenae Indiani versus Burma cum antiqui novemties significabant principia e fenestra proicere et aliquid facere ad ulteriores opportunas et oeconomicas commoda Indian necessaria. Addita excusatio fovere ad juntam militarem percepta fuit necessitas contra 'influentiam Sinensem' super patriam.
In omnibus his annis tamen parum evidentia est Indiae longi temporis utilitates melius occurrere "pragmatismum amoris" quam "idealismus turbatus" quae praeterito tempore praevaluit. Re vera, quod in pervestigatione hodiernae Indianae consilii emergit, hoc est, omnibus suis glossis realpolitik, unicum regimen ipsum Burmese beneficiarium esse.
Accipe fabulosam Indiae contra Sinas quae, secundum analystae defensionis Indianae duobus proximis decenniis insignem locum in Burma obtinuerunt, institutiones militares in India constituentes et in regimine suoque opportuna cogitationem magnam vim ferentes. Indiae pro-democratiam validam dicunt in casum motus Burmese stare 1988 fenestra pro regionibus sicut Sinarum et Pakistania ut propius ad duces Burmese accederent.
Indici et alii analystae defensionis, cum improvidas illorum aspectus mundi tamquam ludum latrunculorum geo-politicum, obliviscuntur tunc consilium regimen Indicum de motu pro-democratiae reducendi non esse "errorem" ex ignorantia natum, sed per meditationem officialem. genuinum subsidium Burmese apud cives Indos.
Secunda fabula quae Indianum ministerium exterum ad ducem Burmese petendum impellit, est quod agendo Indiam Burma subsidia acquirere potest in armis ac medicamentis coercendis commercium quod cibus insurgencies in Northeast Indicis. Hoc argumentum supponit quod Burmese junta tam promptus est ac potens actiones militantium Indian ethnicorum et Burmese mercatoriae medicamentorum in confinio moderari. In casu medicamentorum mercaturae Burma ratio est sollicitandi - coetus prope regimen utilitatem directe ex commercio.
Per suum hodiernum consilium Indicum regimen nullas suas opportunitates in Burma consecutus est et pro Burma motus democratiae alienavit et eius decies centena milia fautorum terrarum. Cum sectiones incolarum Indianorum segniores sint vel ignorantes circa Burma consilia eorum gubernandi, silentium eorum non approbat.
India democratia non est ob benevolentiam eius politici elitist, bureaucratae et "analystae defensionis", sed contra eos et ob vehementem cuiusvis generis apud Indos dictaturae detestationem. Tempus est quod Indiani imperium sententias suffragiorum eius coluit et nomen "nationalis commodis" abuti ad dictatores militares Burma abusus est.
De ipsis Burmese populo indicat quid mundi impotentia voluntaria in truculenta eorum rectoribus tractanda sit, tandem in Burma sua vi omnino popularis regulam assequi debebunt.
Homines mundi utique adiuvabunt eos quoquo modo possunt, sed exspectare imperia circa orbem, ut adiuvent Burmese regimen militare, tam univocum est quam rogans regimen ut in seipsa descendat. Non est optio nisi ut certamen agatur.
Satya Sagar est scriptor, diurnarius et videomaker in Nova Delhi fundata. Potest perventum est [Inscriptio protected]
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate